According to the patient engagement

According to the patient engagement model by Graffigna et al. [16,
17], patient engagement is a process featuring four sequential phases.
In the phase of ‘‘blackout’’, patients fall in an initial state of
emotional, behavioral and cognitive blackout determined by the
critical event, which is described as unexpected and out of their
control. In the subsequent phase of ‘‘arousal’’, patients are hyper
attentive to every symptom produced by their body. Symptoms during
this phase are perceived as an ‘‘alarm bell’’ that worries the patient
and may instigate dysregulated emotional responses. The ‘‘adhesion’’
phase arrives when patients have acquired sufficient knowledge and
behavioral skills to effectively adhere to medical prescriptions and
feel sufficiently confident in their own emotional strength to cope
with their condition. Finally, in the ‘‘eudaimonic project’’ phase,
patients have fully accepted their condition and that the patient self is
only one of their possible selves. They are also able to recognize
internal resources that are useful for projecting satisfactory life
trajectories for their future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามแบบของหมั้นผู้ป่วยโดย Graffigna et al. [1617], หมั้นผู้ป่วยเป็นกระบวนการที่มีขั้นตอนลำดับที่สี่ในระยะของ ''แบล็คเอ้าท์ '', ผู้ป่วยที่ตกอยู่ในสถานะเริ่มต้นของไฟดับอารมณ์ พฤติกรรม และการรับรู้ตามเหตุการณ์สำคัญ ซึ่งอธิบาย เป็นที่ไม่คาดคิด และของของพวกเขาควบคุม ในระยะต่อมาของ ''เร้าอารมณ์ '', ผู้ป่วยเป็นไฮเปอร์มาให้ทุกอาการที่ผลิต โดยร่างกายของพวกเขา อาการในระหว่างระยะนี้จะถือว่าเป็นการ "ปลุกระฆัง '' ที่กังวลผู้ป่วยและอาจโมโห dysregulated การตอบสนองทางอารมณ์ ''ยึด ''มาถึงขั้นตอนเมื่อผู้ป่วยได้รับความรู้เพียงพอ และพฤติกรรมทักษะการปฏิบัติตามข้อกำหนดทางการแพทย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และรู้สึกมั่นใจเพียงพอในตนความแข็งแกร่งทางอารมณ์เพื่อรับมือด้วยสภาพของพวกเขา สุดท้าย ใน '' eudaimonic'' ขั้นผู้ป่วยทั้งหมดยอมรับสภาพ และที่ตัวผู้ป่วยอันตัวของพวกเขาไป พวกเขาก็ได้ภายในทรัพยากรที่มีประโยชน์ต่อชีวิตประเมินเป็นที่พอใจtrajectories สำหรับอนาคตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามรูปแบบการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยโดยการ Graffigna et al, [16
17], การมีส่วนร่วมของผู้ป่วยเป็นกระบวนการที่มีสี่ขั้นตอนลำดับ.
ในขั้นตอนของ '' ผ้า '' ผู้ป่วยตกอยู่ในสถานะเริ่มต้นของอารมณ์ผ้าพฤติกรรมและองค์ความรู้ที่กำหนดโดยเหตุการณ์สำคัญที่จะอธิบายว่าที่ไม่คาดคิดและออกจากพวกเขาควบคุม ในระยะต่อมาของ '' เร้าอารมณ์ '', ผู้ป่วยที่มีมากเกินไปให้ความใส่ใจกับทุกอาการที่ผลิตโดยร่างกายของพวกเขา อาการในช่วงระยะนี้จะถูกมองว่าเป็น '' ระฆังปลุก '' ที่กังวลของผู้ป่วยและอาจก่อให้เกิดการตอบสนองทางอารมณ์dysregulated ว่า '' การยึดเกาะ '' ขั้นตอนมาถึงเมื่อผู้ป่วยได้รับความรู้และทักษะพฤติกรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นไปตามข้อกำหนดทางการแพทย์และรู้สึกมั่นใจในความแข็งแรงพอที่อารมณ์ของตัวเองที่จะรับมือกับสภาพของพวกเขา สุดท้ายใน '' โครงการ eudaimonic '' เฟสผู้ป่วยที่ได้รับการยอมรับสภาพของพวกเขาอย่างเต็มที่และที่ตนเองของผู้ป่วยเป็นเพียงหนึ่งในตัวของพวกเขาที่เป็นไปได้ อีกทั้งยังสามารถที่จะรับรู้ทรัพยากรภายในที่เป็นประโยชน์สำหรับการฉายภาพชีวิตที่น่าพอใจลูกทีมสำหรับอนาคตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามผู้ป่วยหมั้นแบบโดย graffigna et al . [ 16 ]
17 , หมั้น , ผู้ป่วยเป็นขั้นตอนที่มีสี่ขั้นตอนลำดับ .
ในเฟส ' 'blackout ' ' , ผู้ป่วยที่ตกอยู่ในสถานะเริ่มต้นของ
อารมณ์พฤติกรรมและการรับรู้การกำหนดโดย
เหตุการณ์วิกฤติ ซึ่งจะอธิบายเป็นที่ไม่คาดคิดและออกจากการควบคุมของพวกเขา

ในขั้นตอนของ 'arousal ตามมา ' ' 'ผู้ป่วยที่เป็นไฮเปอร์
ใส่ใจทุกอาการที่ผลิตโดยร่างกายของพวกเขา อาการในช่วง
ขั้นตอนนี้มีการรับรู้เป็น ' 'alarm เบลล์ ' ' ที่กังวลผู้ป่วย
และอาจก่อ dysregulated อารมณ์ตอบสนอง ' ' ' 'adhesion
เฟสมาถึงเมื่อผู้ป่วยได้รับเพียงพอความรู้และทักษะให้มีประสิทธิภาพเป็นไปตามพฤติกรรม

เกี่ยวและทางการแพทย์รู้สึกว่าพอมั่นใจในความแข็งแรงทางอารมณ์ของตนเองเพื่อรับมือ
กับสภาพของตนเอง สุดท้าย ในโครงการ ' ' ' 'eudaimonic เฟส
ผู้ป่วยยอมรับสภาพของตนเองอย่างเต็มที่ และว่าผู้ป่วยด้วยตนเอง
เพียงหนึ่งตัวที่เป็นไปได้ของพวกเขา พวกเขายังสามารถจำ
ทรัพยากรภายในที่เป็นประโยชน์สำหรับการรักษาวิถีชีวิต
น่าพอใจสำหรับอนาคตของพวกเขา