2.5. Specificity and selectivityBlo

2.5. Specificity and selectivity
Blood samples from subjects not receiving any of the drugs of
the interest were used to test the selectivity and the specificity of
the method. Interferences with endogenous compounds have been
evaluated from plasma samples from patients experiencing severe
hepatic (n = 5) or renal (n = 5) impairment. Drug interferences were
investigated in plasma from 10 cancer patients and 10 hospitalized
patients.
2.6. Method validation
The method was validated according to the Food and Drug
Administration (FDA) guidelines for bioanalytical method validation
[8]. Linearity of the method was determined by replicate
analysis of 6 complete standard curves on 6 separate days. The
three levels of IQC were assayed thrice with each standard curve. A
linear regression was used to plot the peak area ratio (y) of analyte
to IS versus analyte concentration. Homoscedasticity of the
model was assessed by the Levene test. Intra- and inter-day precision
(coefficient of variation (CV%)) and accuracy expressed as
bias were evaluated at the three levels of IQC. Six replicates of each
level were assayed in one run for the intra-day experiment. Three
replicates of each level were assayed within six different days for
the inter-day experiment. According to FDA guidelines, the accuracy
and precision for all tested concentrations should be within
±15% except for the lower limit of quantification (LLOQ), in which
case these parameters should not exceed 20%. Average recovery of
vemurafenib and erlotinib was determined by comparing the peak
area of the extracts obtained from IQC samples (6 replicates for each
level) with those obtained by direct injection of the same amount
of drug. Freeze–thaw, short-term, autosampler and long-term stabilities
of vemurafenib and erlotinib were determined according to
the FDA guidelines [8].
2.7. Application
Steady state plasma trough concentration (Cminss) of vemurafenib
was assayed in 22 patients (57 samples) who had melanoma
harboring BRAFV600Emutation. Patients received either 480 mg or
960 mg of vemurafenib on a twice daily schedule. Erlotinib Cminss
was assayed in 30 patients (48 samples) with relapsed non-smallcell
lung cancer (NSCLC) harboring EGFR activating mutations.
Patients received 150 mg or 300 mg of erlotinib once daily. The
results of erlotinib plasma concentrations were compared with
those obtained from a previous method developed in our laboratory
[9]. Blood samples were collected into 5-mL lithium heparinized
Vacutainer tubes. After centrifugation at 3000 rpm for 5 min at 4 ◦C,
plasma was transferred to propylene tubes and stored at
−20 ◦C
until analysis. This study was approved by the local Review Board
for Oncology.
2.8. Statistical analysis
The nonparametric regression proposed by Passing and Bablock
[10] was used to estimate the relationship between the two
analytical techniques used to assay erlotinib concentration. The
scatter of the method comparison data was visualized according
to the recommendations of Bland and Altman [11]. The
individual relative difference was calculated as follows: (new
method
−
reference method)/reference method. Statistical analysis
was performed with Medcalc software, version 7.3.0.1 (Medcalc,
Mariakerke, Belgium). P < 0.05 was considered statistically
significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.5 ความจำเพาะและตัวอย่างเลือดจากคนเลือก
ไม่รับใด ๆของยาเสพติด
ดอกเบี้ยถูกใช้เพื่อทดสอบการ
และความจำเพาะของวิธี การแทรกแซงกับโครงสร้างสารประกอบได้
ประเมินจากตัวอย่างพลาสมาจากผู้ป่วยพบตับรุนแรง
( n = 5 ) ( n = 5 ) หรือไตเสื่อม การแทรกแซงยา
โดยพลาสมาจากผู้ป่วยโรคมะเร็งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล 10 และ 10 ของผู้ป่วย
.
2.6 วิธีการตรวจสอบ
วิธีทำนายตามอาหารและการบริหารยา
( FDA ) แนวทาง bioanalytical วิธีการตรวจสอบ
[ 8 ] กระแสของวิธีวิเคราะห์ทำซ้ำ
การวิเคราะห์ 6 เส้นโค้งมาตรฐานเสร็จใน 6 วัน แยกต่างหาก
สามระดับของ IQC ถูก assayed สามครั้งด้วยมาตรฐานแต่ละโค้ง a
ถดถอยเชิงเส้นใช้แปลงอัตราส่วนพื้นที่พีค ( Y ) ของครู คือครู
เมื่อเทียบกับความเข้มข้นของ homoscedasticity ของ
แบบประเมิน โดยใช้แบบทดสอบ ภายในและระหว่างวันแน่นอน
( NIOSH ) % ) และความถูกต้องแสดงเป็น
อคติประเมินในระดับที่สามของ IQC . หกซ้ำแต่ละ
ระดับเอนไซม์ในหนึ่งวิ่งภายในวันการทดลอง 3
ซ้ำแต่ละระดับมีปริมาณภายในหกวันแตกต่างกัน
ระหว่างการทดลองวัน ตามแนวทางของ FDA , ความถูกต้องและความแม่นยำในการทดสอบทั้งหมด

±ความเข้มข้นควรจะภายใน 15 % ยกเว้น ขีดจำกัดของปริมาณ ( lloq ) ซึ่งใน
กรณีพารามิเตอร์เหล่านี้ไม่ควรเกิน 20% โดย
การกู้คืนvemurafenib ทีถูกกำหนด โดยเปรียบเทียบยอด
พื้นที่ของสารสกัดที่ได้จากตัวอย่าง IQC ( 6 ซ้ำสำหรับแต่ละระดับที่ได้รับ
) โดยการฉีดโดยตรงของจํานวนเดียวกัน
ยา แช่แข็งและละลายระยะสั้นและระยะยาวที่มีต่อ autosampler
ของ vemurafenib ทีได้รับการพิจารณาตามแนวทางที่องค์การอาหารและยา [ 8 ]
.
2.7 . โปรแกรม
สถานะคงตัวของพลาสมาราง ( cminss ) ของ vemurafenib
ซีรั่มใน 22 ราย ( 57 คน ) ใครมีเนื้องอก
harboring brafv600emutation . ผู้ป่วยที่ได้รับทั้ง 480 มก. หรือ
960 มิลลิกรัม vemurafenib ตรงเวลาวันละสองครั้ง erlotinib cminss
ซีรั่ม 30 ราย ( 48 คน ) ด้วยอาการกำเริบไม่สมอลล์เซลล์มะเร็งปอด ( NSCLC )

ที่ egfr กระตุ้นการกลายพันธุ์ผู้ป่วยจะได้รับ 150 มิลลิกรัม หรือ 300 มิลลิกรัม erlotinib เมื่อวัน ผลของความเข้มข้นของพลาสมา erlotinib

แล้วเปรียบเทียบกับที่ได้จากวิธีเดิมที่พัฒนาในแล็ปของเรา
[ 9 ] การเก็บตัวอย่างเลือด 5-ml ลิเธียมในกลุ่ม
vacutainer หลอด หลังการปั่นเหวี่ยงที่ 3000 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 5 นาทีที่ 4 ◦ C
พลาสมาถูกย้ายไปเก็บไว้ที่ลีนหลอดและ− 20 ◦ C

จนถึงการวิเคราะห์ การศึกษาครั้งนี้ได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการตรวจสอบภายใน )
.
2.8 . การวิเคราะห์ทางสถิตินอนพาราเมตริกพหุคูณ
เสนอโดยผ่านและ bablock
[ 10 ] ถูกใช้เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างสอง
เทคนิคการวิเคราะห์ใช้วิธี erlotinib ความเข้มข้น
กระจายของวิธีการเปรียบเทียบข้อมูลเป็นปรากฏการณ์ตาม
คําแนะนําของจืด และ อัลท์แมน [ 11 ] ความแตกต่างสัมพัทธ์
บุคคลคำนวณได้ดังนี้ ( ใหม่


อ้างอิงวิธีวิธี− ) / วิธีการอ้างอิง
วิเคราะห์ด้วยโปรแกรม medcalc รุ่น 7.3.0.1 ( medcalc
, mariakerke , เบลเยียม ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05 ถือว่า
อย่างมีนัยสำคัญ