Yi Yun was very open-minded. He smi

Yi Yun was very open-minded. He smiled and picked up the meat on his table and carried on eating. He said unclearly, “Small matter. Don’t mind it. Do you want to eat? This meat tastes great.”

“Uh…” Zhou Kui was speechless. Yi Yun could still eat his meat at this time!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยียุนเป็นคนใจกว้างมาก เขายิ้ม และหยิบเนื้อบนโต๊ะของเขา และดำเนินการเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร เขากล่าวว่า unclearly "เรื่องเล็ก ไม่ทราบได้ คุณต้องกิน เนื้อนี้รสดี"" Uh..." กุยโจวพูดได้ ยียุนยังสามารถกินเนื้อของเขาในเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยี่หยุนก็เปิดกว้างมาก เขายิ้มและหยิบขึ้นมาเนื้อบนโต๊ะของเขาและดำเนินการเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร เขาบอกว่าไม่ชัดเจน "เรื่องเล็ก ๆ ไม่คิดว่ามัน คุณต้องการที่จะกินหรือ? เนื้อนี้มีรสชาติที่ดี. " " เอ่อ ... "โจวกุยเป็นใบ้ ยี่เหวินยังคงสามารถกินเนื้อของเขาในเวลานี้!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อียุนมากใจกว้าง เขายิ้ม และหยิบอาหารบนโต๊ะของเขาและทำกินต่อไป เขาบอกว่า unclearly " เรื่องเล็ก อย่าไปสนใจเลยครับ คุณต้องการกินอะไร ? เนื้อนี่รสชาติยอดเยี่ยม”" เอ่อ . . . . . . . " โจวคยู พูดไม่ออก อี ยุน ยังกินเนื้อของเขาในครั้งนี้