4. DiscussionThis is the first stud

4. Discussion
This is the first study of the SystemCHANGE approach to
behavioral change in adults living with HIV. The findings from our
pilot study suggest that the SystemCHANGE–HIV intervention is a
feasible behavioral intervention to improve sleep and quality of life in
adults living with HIV. Using an intent-to-treat analysis, we found that
participants attended, on average, 71% of all intervention sessions
(74% per protocol). This high attendance rate supports the feasibility
of the experimental intervention (Atkins et al., 1990). We found that
participants believed the intervention was useful, both in the present
and in the future; they perceived it has wide applicability to important
behavioral outcomes; and that it was a program worth investing time
and money in. As sleep has become recognized as an important factor
in maintaining and improving health outcomes in disease conditions
(Alvarez & Ayas, 2004; Durmer & Dinges, 2005), and especially in HIV
(Reid & Dwyer, 2005), there has been a corresponding increase in
behavioral interventions targeting sleep in this population (Dreher,
2003; Hudson et al., 2008; Naughton et al., 1995; Phillips & Branson,
2009; Phillips, 2001). Recent scholarship has highlighted the
importance of focusing behavioral interventions on environmental
and sleep hygiene factors, rather than traditional physical factors in
people living with HIV (Lee et al., 2012). As SystemCHANGE has its
theoretical basis in the socioecological theory and emphasizes
personal system improvement; it is uniquely situated to address
these issues. Furthermore, it is a paradigm that has successfully
improved behavior change in other populations and our data suggest
that with further refinement and study, it could also be successful
among people living with HIV.
Although the results were not statistically significant due to our
small sample size, they suggest that a refined SystemCHANGE–HIV
intervention may improve objectively-measured sleep outcomes. An
increase of 10 minutes per night is an improvement over a previous
sleep hygiene intervention in our target population. Hudson et al.
(2008) reported no improvement in total sleep time for women living
with HIV who underwent a tailored sleep improvement intervention

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. Discussion
This is the first study of the SystemCHANGE approach to
behavioral change in adults living with HIV. The findings from our
pilot study suggest that the SystemCHANGE–HIV intervention is a
feasible behavioral intervention to improve sleep and quality of life in
adults living with HIV. Using an intent-to-treat analysis, we found that
participants attended, on average, 71% of all intervention sessions
(74% per protocol). This high attendance rate supports the feasibility
of the experimental intervention (Atkins et al., 1990). We found that
participants believed the intervention was useful, both in the present
and in the future; they perceived it has wide applicability to important
behavioral outcomes; and that it was a program worth investing time
and by Rewin Cinema 1.1" id="_GPLITA_0" style="background: none !important; margin: 0px !important; padding: 0px !important; border: currentColor !important; border-image: none !important; width: auto !important; height: auto !important; text-transform: uppercase !important; text-indent: 0px !important; font-weight: bold !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; float: none !important; display: inline-block !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important;" href="#" in_rurl="http://s.ltmmty.com/click?v=VEg6ODU0NTM6NzAxOm1vbmV5OjBiM2NmMzk0OGMwNjc5YzcwODcxNDJhMWQzMzg4Zjc3OnotMjI5NC0zODMyMzkzMDp0aC5pbG92ZXRyYW5zbGF0aW9uLmNvbToyNTIzNjk6MTA1MDFiOTMxNGExMWRjYmFhNTAxZDAwMWY3YjU3NTY6ZGRlMDMzYzFmZGNmNDZhMjg2N2VhNGNhOTI4NWY1YjM6MDpkYXRhX3NzLDcyOHgxMzY2O2RhdGFfZmIsbm87OjMwNzMyODY&subid=g-38323930-bd58b4f6790d44ff8ea5876afad65039-&data_ss=728x1366&data_fb=no&data_tagname=SPAN">money in. As sleep has become recognized as an important factor
in maintaining and improving health outcomes in disease conditions
(Alvarez & Ayas, 2004; Durmer & Dinges, 2005), and especially in HIV
(Reid & Dwyer, 2005), there has been a corresponding increase in
behavioral interventions targeting sleep in this population (Dreher,
2003; Hudson et al., 2008; Naughton et al., 1995; Phillips & Branson,
2009; Phillips, 2001). Recent scholarship has highlighted the
importance of focusing behavioral interventions on environmental
and sleep hygiene factors, rather than traditional physical factors in
people living with HIV (Lee et al., 2012). As SystemCHANGE has its
theoretical basis in the socioecological theory and emphasizes
personal system improvement; it is uniquely situated to address
these issues. Furthermore, it is a paradigm that has successfully
improved behavior change in other populations and our data suggest
that with further refinement and study, it could also be successful
among people living with HIV.
Although the results were not statistically significant due to our
small sample size, they suggest that a refined SystemCHANGE–HIV
intervention may improve objectively-measured sleep outcomes. An
increase of 10 minutes per night is an improvement over a previous
sleep hygiene intervention in our target population. Hudson et al.
(2008) reported no improvement in total sleep time for women living
with HIV who underwent a tailored sleep improvement intervention

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
นี้คือการศึกษาแรกของวิธีการ SystemCHANGE การ
เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่กับเอชไอวี ผลการวิจัยของเราจาก
การศึกษานำร่องชี้ให้เห็นว่าการแทรกแซง SystemCHANGE เอชไอวีเป็น
พฤติกรรมไปได้ที่จะปรับปรุงการนอนหลับและคุณภาพชีวิตใน
ผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่กับเอชไอวี การใช้ความตั้งใจ-to-treat การวิเคราะห์เราพบว่า
ผู้เข้าร่วมโดยเฉลี่ย 71% ของการประชุมการแทรกแซงทั้งหมด
(74% ต่อโปรโตคอล) อัตราการเข้าร่วมสนับสนุนความเป็นไปได้สูง
ของการแทรกแซงการทดลอง (แอตกินส์ et al., 1990) เราพบว่า
ผู้เข้าร่วมเชื่อว่าการแทรกแซงมีประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน
และในอนาคต ที่พวกเขาเห็นว่ามันมีการบังคับใช้กว้างเพื่อสำคัญ
ผลพฤติกรรม และว่ามันเป็นโปรแกรมที่คุ้มค่าเวลาการลงทุน
. และเงินในขณะที่การนอนหลับได้กลายเป็นที่ยอมรับว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญ
ในการบำรุงรักษาและการปรับปรุงผลลัพธ์ด้านสุขภาพในสภาวะโรค
(Alvarez และ Ayas 2004; Durmer & Dinges, 2005) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอชไอวี
( เรด & Dwyer, 2005) ได้มีการเพิ่มขึ้นที่สอดคล้องกันใน
การกำหนดเป้าหมายการแทรกแซงพฤติกรรมนอนในประชากรกลุ่มนี้ (เดร,
2003; ฮัดสัน, et al, 2008;. Naughton et al, 1995;. ฟิลลิปและแบรนสัน,
2009; ฟิลลิป, 2001) . ทุนการศึกษาที่ผ่านมาได้เน้น
ความสำคัญของการมุ่งเน้นไปที่การแทรกแซงพฤติกรรมในด้านสิ่งแวดล้อม
และปัจจัยสุขอนามัยการนอนหลับมากกว่าปัจจัยทางกายภาพแบบดั้งเดิมใน
คนที่อาศัยอยู่กับเอชไอวี (Lee et al., 2012) ในฐานะที่เป็น SystemCHANGE มีของ
ทฤษฎีพื้นฐานในทฤษฎี socioecological และเน้น
การปรับปรุงระบบส่วนบุคคล มันตั้งอยู่ไม่ซ้ำกันเพื่อรับมือกับ
ปัญหาเหล่านี้ นอกจากนี้ยังเป็นกระบวนทัศน์ที่ได้ประสบความสำเร็จใน
การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ดีขึ้นในกลุ่มประชากรอื่น ๆ และข้อมูลของเราแสดงให้เห็น
ว่ามีการปรับแต่งเพิ่มเติมและการศึกษาก็ยังอาจจะประสบความสำเร็จ
ในหมู่คนที่อาศัยอยู่กับเอชไอวี.
ถึงแม้ว่าผลการวิจัยได้อย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากเรา
ขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็ก พวกเขาชี้ให้เห็นว่าการกลั่น SystemCHANGE เอชไอวี
การแทรกแซงอาจปรับปรุงวัตถุวัดผลลัพธ์ของการนอนหลับ
เพิ่มขึ้นจาก 10 นาทีต่อคืนมีการปรับปรุงในช่วงก่อนหน้านี้
การแทรกแซงของสุขอนามัยการนอนหลับของประชากรกลุ่มเป้าหมายของเรา ฮัดสัน et al.
(2008) รายงานการปรับปรุงในเวลานอนรวมสำหรับผู้หญิงที่อาศัยอยู่ไม่มี
เอชไอวีที่ได้รับการแทรกแซงการปรับปรุงการนอนหลับที่เหมาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
การศึกษานี้เป็นครั้งแรกของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม systemchange

ในผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวี . จากการศึกษานำร่องของเรา
แนะนำว่า การแทรกแซง systemchange –เอชไอวีเป็น
พฤติกรรมการแทรกแซงเป็นไปได้เพื่อปรับปรุงการนอนหลับ และคุณภาพชีวิตของผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวี
. ใช้ความตั้งใจในการรักษาการวิเคราะห์เราพบว่า
ผู้เข้าร่วมเข้าร่วม เฉลี่ย71 เปอร์เซ็นต์ของการแทรกแซงของเซสชัน
( 74% ต่อพิธีสาร ) อัตราการเข้าร่วมสูงนี้สนับสนุนความเป็นไปได้ของการแทรกแซง
ทดลอง ( Atkins et al . , 1990 ) เราพบว่า ผู้ที่เชื่อโดยมี

มีประโยชน์ทั้งในปัจจุบันและอนาคต พวกเขารับรู้มันได้กว้าง เกี่ยวข้องกับผลพฤติกรรมสำคัญ
; และว่ามันเป็นโปรแกรมการลงทุนที่คุ้มค่าเวลา
และเงินใน หลับได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นปัจจัยสำคัญในการรักษาและปรับปรุงผลลัพธ์ทางสุขภาพ

( อัลวาเรซในโรคเงื่อนไข& ayas , 2004 ; durmer & ดิงเจส์ , 2005 ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ติดเชื้อเอชไอวี
( รีด& Dwyer , 2005 ) , มีการเพิ่มขึ้นที่สอดคล้องกันในพฤติกรรมของประชากรเป้าหมาย
นอนในนี้ ( dreher
, 2003 ; ฮัดสัน et al . , 2008 ; นอเติ้น et al . , 1995 ;ฟิลิปส์&แบรนสัน
2009 ; ฟิลิปส์ , 2001 ) ทุนการศึกษาล่าสุดได้เน้นความสำคัญของการแทรกแซงพฤติกรรมเน้น

ในสิ่งแวดล้อมและปัจจัยสุขอนามัยการนอนมากกว่าปัจจัยทางกายภาพแบบดั้งเดิมใน
ผู้ติดเชื้อเอชไอวี ( ลี et al . , 2012 ) เป็น systemchange มี
ทฤษฎีพื้นฐานในทฤษฎี socioecological และเน้นการพัฒนาระบบส่วนบุคคลมันเป็นเอกลักษณ์ ตั้งอยู่ที่อยู่
ปัญหาเหล่านี้ นอกจากนี้ในกระบวนทัศน์ที่ได้ทำการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมใน
ประชากรอื่น ๆและข้อมูลที่บ่งชี้ว่า มีการปรับแต่งเพิ่มเติมและศึกษา

, มันยังสามารถประสบความสำเร็จในผู้ติดเชื้อเอชไอวี .
แม้ว่าผลลัพธ์ที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากขนาดตัวอย่างเล็ก ๆของเรา
, พวกเขาแสดงให้เห็นว่า systemchange กลั่นและเอชไอวี
การแทรกแซงอาจปรับปรุงทางวัดได้ผล นอน
เพิ่มเป็น 10 นาทีต่อคืน คือการปรับปรุงมากกว่าเดิม
นอนสุขอนามัยในการแทรกแซงประชากรเป้าหมายของเรา ฮัดสัน et al .
( 2008 ) รายงานการปรับปรุงไม่มีในเวลานอนรวมสำหรับผู้หญิงที่อาศัยอยู่กับเอชไอวีที่ได้รับ
เหมาะนอนปรับปรุงการแทรกแซง