The Prado Museum in MadridThe Prado Museum is Madrid's top cultural si การแปล - The Prado Museum in MadridThe Prado Museum is Madrid's top cultural si ไทย วิธีการพูด

The Prado Museum in MadridThe Prado

The Prado Museum in Madrid
The Prado Museum is Madrid's top cultural sight, and one of the world's greatest art galleries. Located in the eponymous street, El Paseo del Prado, its dazzling display of works by the great European masters such as Velázquez, Goya, Raphael, Rubens, and Bosch (among other major Italian and Flemish artists), is housed in an 18th-century Neo-Classical building that opened as a museum in 1819.
Its name derives from the district where it is located, formerly an area of market gardens known as the "prado" or meadow. The Spanish queen at the time had been impressed with the Louvre in Paris and wanted to showcase an enormous collection in her own country. The result is several thousand works at the present time, with a recent modern extension allowing more of them to be displayed.
The sheer scale of the collection can make it daunting, so it is important to arrive with a few of the highlights in mind and concentrate on those. Perhaps the collection's most famous painting is Velazquez's "Las Meninas," showing princess Margarita and her two ladies-in-waiting as well as the artist himself with paintbrush and palette in hand. Another of his famous works, "The Triumph of Bacchus," shows the god of wine with a group of drunkards.
The other major artist of the collection is Goya, whose depiction of nudity in the painting "The Naked Maja" led him to be accused of obscenity. His works make up such a large part of the museum, that his statue stands outside the main entrance.
Another outstanding painting in the history of art is "The Garden of Delights" by Bosch, whose several other works are also represented at the Prado, as he was one of King Filipe II's favourite artists. Also look out for Rubens' "The Adoration of the Magi" and "The Three Graces," depicting three women (the Graces or the daughters of Zeus), dancing and representing Love, Joy, and Revelry.
Rembrandt is also present with his fine self-portrait and "Artemisia," the subject of which is still unclear. Another self-portrait is that of Albrecht Dürer, who painted it at the age of 26.
The exhibition’s eight sections reveal the complexity and range of El Greco’s
influence, starting with the enormous interest that he aroused among the most
innovative French painters such as Manet and Cézanne and among leading Spanish
painters such as Rusiñol and Zuloaga, among others. The exhibition also analyses the
artist’s ongoing influence on Pablo Picasso, the key figure in the creation of the
numerous trends that revolutionised the visual arts in the 20th century. Also on display
are works by other artists associated with Cubism who evolved towards other
approaches, including André Derain, Robert Delaunay, Diego Rivera and Amedeo Modigliani.

The inclusion of books on El Greco that helped to extend knowledge of his work by
authors such as Manuel Bartolomé Cossío, August Mayer, Julius Meier-Graefe and
Maurice Barrés will allow visitors to appreciate how the rediscovery of El Greco and
his oeuvre inspired modern painters.
Expressionists such as Beckmann, Macke and Kokoschka, Jewish artists of the School
of Paris such as Soutine and Chagall and the poetic Surrealism of Masson and
Domínguez are all represented in the exhibition through works that clearly reveal El
Greco’s influence.
Another issue analysed in El Greco and Modern Painting is the artist’s particular
importance for the development of modern painting in South America and the USA,
where the most expressive facets of his work fascinated the Mexican artist José
Clemente Orozco and the Americans Benton and Pollock.
Finally, the exhibition explores the role of El Greco in the angst-ridden, expressive
figuration of the post-war era, as evident in the work of Alberto Giacometti, Francis
Bacon and Antonio Saura, some of whom executed specific homages to the artist.
The exhibition’s structure
The modernisation of painting. From Manet to Cézanne
The first section of the exhibition looks at 19th-century Spanish painters’ interest in
the work of El Greco. Mariano Fortuny appreciated the freshness of his use of colour,
capturing it in his watercolour The Trinity, which is displayed alongside El Greco’s
original. Fortuny’s brother-in-law Ricardo de Madrazo also produced skilful copies of
El Greco’s works such as Elderly Man. This fascination with the artist was also felt by
American painters such as Chase and French ones including Manet. The latter may
have known El Greco’s Annunciation exhibited in this section, at that date in the
collection of Baron Taylor. Its transparent colours and luminosity influenced Manet’s
Dead Christ with Angels.
This section concludes with an analysis of the connection between Cézanne and El
Greco as the basis for one of the concepts underlying the origins of modern painting,
given that both painters had a decisive influence on Cubism and Expressionism.
Cézanne’s Bathers and Lady in an Ermine Wrap after El Greco are clear examples of this
influence. Shown alongside them are copies of two publications that contributed to
the dissemination of Lady in an Ermine Wrap: Annals of the Artists of Spain by William
Stirling Maxwell, and Histoire des peintres de toutes les écoles. École espagnole by Charles
Blanc.

Picasso and Cubism
This section analyses Picasso’s successive approaches to El Greco’s work. His
drawings of the late 19th and early 20th centuries reveal his interest in the artist, an
influence that would become extremely pronounced in works of the Blue Period such
as Evocation. The Burial of Casagemas, which looks to The Burial of the Count of Orgaz, and
The Frugal Meal, which reflects the eloquent gesturalism of the hands in El Greco’s
Saint Peter and Saint Paul.
Another focus of interest in this section is the way in which El Greco’s work played a
key role in the origins and development of Cubism, given that some of the artists
influenced by Picasso were in turn inspired by El Greco, including Derain in his
Portrait of Iturrino, Modigliani in his portrait of his friend Paul Alexandre, and the
Czech Cubists Emil Fila and Procházka.

Zuloaga and Picasso
This section reveals the esteem in which El Greco was held by Spanish artists from
the 1890s onwards, particularly by the Basque painter Zuloaga. In My Friends, Zuloaga
portrayed a group of Spanish writers who appreciated El Greco’s work, depicted
below that artist’s Vision of Saint John, a work that Zuloaga himself owned (now in the
Metropolitan Museum of Art, New York). Zuloaga also painted Maurice Barrès, the
author of the influential book El Greco or the Secret of Toledo, of which a copy is
displayed in the exhibition alongside the portrait.
Also to be seen in this section are two portraits by Sorolla of two figures who were
among the most important champions of El Greco: the Marquis of Vega Inclán,
founder of the Casa Museo del Greco, and Manuel Bartolomé Cossío, author of the
first major monograph on the artist, of which a copy is displayed here.
Rusiñol was another key figure in the rediscovery of El Greco, as evident in his friend
Ramón Pichot’s portrait of him. Pichot depicts Rusiñol in the pose of the portrait by
El Greco that most influenced modern painters, namely Man with his Hand on his Breast.

Orphism and its influence
The exhibition moves on to focus on Orphism, one of the derivations of Cubism and
the movement most closely associated with El Greco. Delaunay, its inventor, was
inspired by Saint Sebastian for his painting Gypsy Man.
Rivera also reveals a perfect fusion between the legacy of El Greco and Cubism in his
monumental Adoration of the Virgin and Child, on display in this section.
Northern European Expressionism
The exhibition includes copies of various publications that reflect El Greco’s role in
modern painting. One example on display in this section is The Spanish Journey by Julius
Meier-Graefe, a text that testifies to Expressionism’s rediscovery of El Greco in
Germany, Austria and elsewhere in northern Europe.
Austrian artists such as Schiele and Kokoschka and Germans such as Macke,
Beckmann, Hofer and Steinhardt were influenced by an important version of The
Disrobing of Christ in the collection of the Alte Pinakothek in Munich, and by the
Laocoön. The Dutch artist Korteweg produced an exceptionally free version of El
Greco’s original, exhibited in this section.
Views of Toledo and El Greco in other Expressionist art
This section displays examples of the assimilation of El Greco’s work evident in
paintings such as Soutine’s Praying Man. Its ascending composition, powerful colour
and long, undulating brushstrokes reveal the influence of the former’s style, while
Chagall’s Vision looks to El Greco’s Annunciation in its composition and subject
matter.
Toledo and its surrounding landscape as interpreted by El Greco are also present in
this section as the starting point for compositions by painters including Rivera,
Zuloaga, Bomberg and Masson, the latter affiliated with Surrealism, as was Óscar
Domínguez.



The United States and South America
This section presents El Greco as the model and reference point for American artists
of the 20th century, who saw him as a stimulating example due to the fact that he
trained in different artistic cultures. In Mexico he inspired the great mural painters
such as Diego Rivera and Orozco, the latter looking to El Greco for his Prometheus, as
did the Chilean Matta in Psychological Morphologies.
Pollock’s interpretation of El Greco, which was influenced by his teacher Benton, is
represented in this section with the copies that he made of illustrations in Maurice
Legendre’s book on the artist, of which a copy is included in the exhibition.
Figuration after World War II
The exhibition concludes with more recent interpretations of El Greco’s painting in
the light of the devastation of World War II and focusing on an angst-ridden
expressionism. Works such as Bomberg’s Hear Oh Israel, which can be related to Christ
embracing the C
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
พิพิธภัณฑ์ปราโดในกรุงมาดริด
พิพิธภัณฑ์ปราโดเป็นของตาด้านวัฒนธรรม และหนึ่งของหอศิลป์ศิลปะมากที่สุดในโลก แห่ง eponymous ถนน เอล Paseo del Prado การแสดงผลจำกัด โดยแบบยุโรปมากเช่นจิตรกร โกยา ราฟาเอล รูเบนส์ และ Bosch (นี่สำคัญอิตาลีและเวสต์เฟลมิชปกครอง), เป็นห้องพักในที่ศตวรรษนีโอคลาสสิกอาคารที่เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ใน 1819
ชื่อมาจากอำเภอที่อยู่ ชื่อเดิมพื้นที่ของสวนตลาดที่เรียกว่า "ปราโด" หรือโดว์ ราชินีสเปนในเวลามีการประทับใจลูฟในปารีส และต้องการแสดงเป็นชุดขนาดใหญ่ในประเทศของตนเอง ผลคือ หลายพันงานปัจจุปัน ขยายทันสมัยล่าสุดให้มากขึ้นเพื่อแสดง
ขนาดแท้จริงของคอลเลกชันสามารถทำให้มันยุ่งยาก จึงสำคัญกับสิ่งของสำคัญในจิตใจ และเน้นที่การ บางทีวาดภาพมีชื่อเสียงที่สุดของชุดเป็นของ Velazquez "ลาเมนินาส"แสดงเจ้าหญิงมาร์การิตา และ ladies-in-waiting ที่สองของเธอเช่นเดียว กับศิลปินตัวเอง ด้วย paintbrush และจานในมือ อีกผลงานของเขามีชื่อเสียง "เดอะชัยชนะของแบคคัส แสดงพระไวน์กับกลุ่ม drunkards วัน
โกยา ซึ่งแสดงให้เห็นการเปลือยในภาพ "เปลือยเทนนิส" นำเขาจะถูกกล่าวหาว่า obscenity อื่น ๆ สำคัญศิลปินของคอลเลกชันได้ ผลงานดังกล่าวเป็นส่วนใหญ่ของพิพิธภัณฑ์ ที่รูปปั้นของเขายืนอยู่ในบริเวณได้
จิตรกรรมอื่นโดดเด่นในประวัติศาสตร์ของศิลปะคือ "การ์เด้นเดอะสุข" บ๊อช มีหลายอื่น ๆ งานยังแสดงที่ปราโด ที่เขาเป็นหนึ่งในศิลปินที่ชื่นชอบพระ Filipe II มองออกไปสำหรับของรูเบนส์ "ชื่นชมของโหราจารย์" และ "สาม Graces"แสดงให้เห็นถึงผู้หญิงสาม (Graces หรือลูกสาวของซุส) เต้นรำและแสดงความรัก ความสุข และนั่ง
เดอะแรมแบรนดท์เป็นปัจจุบันกับภาพตัวเองของเขาดี และ "Artemisia เรื่องที่จะยังไม่ชัดเจน มีภาพตัวเองอีกว่า ของอัล Dürer ที่ทาสีจะอายุ 26.
ส่วนแปดของนิทรรศการแสดงความซับซ้อนและช่วงของเอลเกรโกของ
อิทธิพล เริ่มต้น ด้วยดอกเบี้ยมหาศาลที่เขา aroused ระหว่าง
ชื่อจิตรกรฝรั่งเศสนวัตกรรม Manet และ Cézanne และ ระหว่างชั้นนำสเปน
ชื่อจิตรกรเช่น Rusiñol และ Zuloaga หมู่คนอื่น ๆ นิทรรศการนี้ยังวิเคราะห์การ
อิทธิพลของศิลปินอย่างปาโบลปีกัสโซ บุคคลสำคัญในการสร้าง
แนวโน้มต่าง ๆ ที่ revolutionised ทัศนศิลป์ในศตวรรษ 20 นอกจากนี้บนจอแสดงผล
จะโดยศิลปินอื่น ๆ เกี่ยวข้องกับ Cubism ที่พัฒนาต่อกัน
วิธี André Derain โรเบิร์ต Delaunay ริเวอ รา Diego และ Amedeo Modigliani

รวมหนังสือเอลเกรโกที่ช่วยขยายความรู้ในงานของเขาโดย
เขียนเช่นมานูเอล Bartolomé Cossío เมเยอร์สิงหาคม จูเลียมุนเช่น-Graefe และ
มอริ Barrés จะอนุญาตให้นักท่องเที่ยวชื่นชมวิธีการค้นพบวิชชาของเอลเกรโก และ
oeuvre เขาชื่อจิตรกรสมัยแรงบันดาลใจ
Expressionists Beckmann, Macke และ Kokoschka ศิลปินชาวยิวของโรงเรียน
ปารีสเช่น Soutine ชากาล และลัทธิเหนือจริงบท Masson และ
Domínguez ทั้งหมดแสดงในนิทรรศการนี้ผ่านผลงานที่ชัดเจนเปิดเผยเอล
อิทธิพลของลเกรโก
Analysed ปัญหาอื่นในเอลเกรโก และจิตรกรรมสมัยใหม่เป็นของศิลปินโดยเฉพาะ
ความสำคัญสำหรับการพัฒนาของจิตรกรรมสมัยใหม่ในอเมริกาใต้และสหรัฐอเมริกา,
ที่แง่มุมแสดงออกมากที่สุดผลงานของเขาหลงศิลปินเม็กซิกัน José
Orozco คลีเมนเต้ และอเมริกันเบนตัน และ Pollock
สุดท้าย นิทรรศการการสำรวจบทบาทของเอลเกรโกใน angst-นั่ง แสดงออก
figuration ของยุคหลังสงคราม เป็นในการทำงานของ Alberto Giacometti, Francis
เบคอนและ Antonio Saura บางคนใช้เฉพาะ homages กับศิลปิน
โครงสร้างของนิทรรศการ
modernisation ของจิตรกรรม จาก Manet ไป Cézanne
ดูส่วนแรกของนิทรรศการในศตวรรษที่ 19 สเปนชื่อจิตรกรผู้สนใจใน
การทำงานของเอลเกรโก มาเรียโน Fortuny นิยมความสดของสี ใช้
จับในทรินิตี้ที่เขา watercolour ที่อยู่ควบคู่ไปกับเอลเกรโก
เดิม เขย Ricardo de Madrazo ยังผลิตสำเนาเชี่ยวของตูนิ
เอลเกรโกงานเช่นผู้สูงอายุ Man. นอกจากนี้ยังให้ความรู้สึกนี้เสน่ห์กับศิลปินโดย
ชื่อจิตรกรชาวอเมริกันเช่นไล่ล่าและคนฝรั่งเศสรวม Manet พฤษภาคมหลัง
ได้ทราบการประกาศของเทพเอลเกรโกจัดแสดงในส่วนนี้ ในเวลานั้น
ของ Taylor บารอน สีที่โปร่งใสและความสว่างของอิทธิพลของ Manet
คริสต์ตายกับเทวดา
ส่วนนี้สรุป ด้วยการวิเคราะห์การเชื่อมต่อระหว่าง Cézanne เอล
ลเกรโกเป็นพื้นฐานหนึ่งของแนวคิดต้นกำเนิดของจิตรกรรมสมัยใหม่,
ระบุว่าชื่อจิตรกรทั้งสองมีอิทธิพลเด็ดขาด Cubism และ Expressionism
ของ Cézanne Bathers และเลดี้ในห่อมีสัตว์คล้ายแมวหลังเอลเกรโกอย่างชัดเจนนี้
มีอิทธิพลต่อการ แสดงควบคู่ไปกับพวกเขาคือสำเนาของสิ่งพิมพ์สองที่ส่วน
เผยแพร่ของผู้หญิงในการตัดสัตว์คล้ายแมว: พงศาวดารของศิลปินสเปนโดย William
สเตอร์ลิงแมกซ์เวลล์ และ Histoire des peintres de toutes les écoles Espagnole École โดยชาร์ลส์
บลอง

ปิและ Cubism
แนวต่อของปิเอลเกรโกงานวิเคราะห์ส่วนนี้ เขา
ภาพวาดในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษเปิดเผยในศิลปิน การ
อิทธิพลที่จะกลายเป็นมากการออกเสียงในการทำงานของบลูเช่น
เป็น Evocation ฝังศพของ Casagemas ซึ่งมีลักษณะการฝังศพที่ของจำนวน Orgaz และ
ประหยัดอาหาร ซึ่งสะท้อนถึง gesturalism eloquent มือในเอลเกรโก
เซนต์ปีเตอร์และเซนต์ Paul
อีกความน่าสนใจในส่วนนี้เป็นวิธีที่ที่เอลเกรโกงานเล่นการ
บทบาทสำคัญในการกำเนิดและพัฒนาของ Cubism กำหนดให้บางส่วนของศิลปิน
อิทธิพล โดยปิกัสโซจะได้แรงบันดาลใจ โดยเอลเกรโก, รวม Derain ในเขา
ภาพ Iturrino, Modigliani ในภาพของเขาเหมือนของ Paul ภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ เพื่อนของเขาและ
เช็ก Cubists emil โอ Fila และ Procházka

Zuloaga และปิ
ส่วนนี้เผยให้เห็นถึงต้นทุนที่จัดขึ้นที่เอลเกรโก โดยศิลปินสเปนจาก
เฉพาะช่วงปี 1890 สื่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยจิตรกรบาสก์ Zuloaga ในเพื่อนของฉัน Zuloaga
เซ็กส์กลุ่มนักเขียนภาษาสเปนที่นิยมทำงานเอลเกรโก แสดง
ด้านล่างของศิลปินที่วิสัยทัศน์ของเซนต์จอห์น งานที่ Zuloaga ตัวเองเป็นเจ้าของ (ในขณะนี้
นครพิพิธภัณฑ์ศิลปะ New York) Zuloaga ทาสียังมอริ Barrès
ผู้เขียนหนังสือมีอิทธิพลเอลเกรโกหรือลับของโทเลโด ซึ่งเป็นสำเนา
แสดงในนิทรรศการควบคู่ไปกับภาพ
ดูได้ใน ส่วนนี้มีสองภาพ โดย Sorolla ภาพสองคน
ระหว่างแชมป์สำคัญของเอลเกรโก: มาร์ควิสของเวก้า Inclán,
ลเกรโก del ทุกคา และมานูเอล Bartolomé Cossío ผู้เขียนของผู้ก่อตั้ง
monograph หลักแรกในศิลปิน ซึ่งเป็นสำเนาแล้วนี่
Rusiñol มีรูปสำคัญอื่นในการค้นพบวิชชาของเอลเกรโก, ที่เห็นได้ชัดเพื่อน
Ramón Pichot ภาพของเขา Pichot มีภาพ Rusiñol ในก่อให้เกิดของภาพโดย
เอลเกรโกที่ส่วนใหญ่รับอิทธิพลชื่อจิตรกรสมัย คือคน ด้วยมือของเขาบนเต้านมของเขา

Orphism และอิทธิพล
นิทรรศการย้ายเน้น Orphism หนึ่งรากศัพท์ Cubism และ
การเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดที่สุดกับเอลเกรโก Delaunay นักประดิษฐ์ของ ถูก
บันดาลใจเซบาสเตียนการวาดภาพของเขาคนยิปซี
ริเวอรายังพบฟิวชั่นโกระหว่างมรดกของเอลเกรโก Cubism ในเขา
นมัสการอนุสาวรีย์ของพระนางพรหมจารีและลูก ที่แสดงในส่วนนี้
Expressionism ยุโรปเหนือ
นิทรรศการประกอบด้วยสำเนาของสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ที่สะท้อนถึงบทบาทของเอลเกรโก
จิตรกรรมสมัยใหม่ ตัวอย่างหนึ่งในการแสดงผลในส่วนนี้เป็นการเดินทาง สเปน ที่ โดยจูเลีย
มุนเช่น-Graefe ข้อความที่ testifies การค้นพบวิชชาของ Expressionism เอลเกรโกใน
เยอรมนี ออสเตรีย และอื่น ๆ ในยุโรปภาคเหนือ
ศิลปินออสเตรียเช่นอีกอ Kokoschka และชาวเยอรมันเช่น Macke,
Beckmann, Hofer และ Steinhardt ได้รับอิทธิพลจากรุ่นสำคัญ
Disrobing ในคอลเลกชันของผู้เข้าพอ ในมิวนิค และของพระคริสต์
เลอาโคอัน ศิลปินดัตช์ Korteweg ผลิตรุ่นพิเศษฟรีของเอล
ลเกรโกของต้นฉบับ จัดแสดงในส่วนนี้
วิวโทเลโดและเอลเกรโกศิลปะอื่น ๆ Expressionist
ส่วนนี้แสดงตัวอย่างของการผสมกลมกลืนในงานเอลเกรโก
ภาพวาดเช่นของ Soutine Praying อวสาน ขององค์ประกอบน้อย สีที่มีประสิทธิภาพ
ยาว ลุ่ม ๆ ดอน ๆ ค่อย ๆ brushstrokes อิทธิพลของลักษณะของอดีต ขณะ
วิสัยทัศน์ของชากาลมีลักษณะการประกาศของเทพเอลเกรโกในองค์ประกอบและเรื่องของ
เรื่อง.
โทเลโดและภูมิทัศน์โดยรอบเป็นแปล โดยเอลเกรโกก็อยู่ใน
ส่วนนี้เป็นจุดเริ่มต้นขององค์โดยรวมริเวอรา ชื่อจิตรกร
Zuloaga Bomberg และ Masson หลังสังกัดลัทธิเหนือจริง เป็น Óscar
Domínguez.


สหรัฐอเมริกาและอเมริกาใต้
ส่วนนี้นำเสนอเอลเกรโกเป็นรูปแบบการอ้างอิงจุดสำหรับศิลปินอเมริกัน
ศตวรรษ ที่เห็นเขาเป็นตัวอย่างกระตุ้นเนื่องจาก ว่า
ฝึกอบรมในศิลปะวัฒนธรรมต่าง ๆ ในเม็กซิโก เขาแรงบันดาลใจชื่อจิตรกรจิตรกรรมฝาผนังมาก
ริเวอรา Diego และ Orozco หลังมองไปเอลเกรโกสำหรับพระพรอมิธีเอิส เป็น
ได้ Matta Chilean ในจิตวิทยา Morphologies
เป็นการตีความของ Pollock ของเอลเกรโก ซึ่งได้รับอิทธิพลจากครูเบนตัน
แสดงในส่วนนี้พร้อมทั้งสำเนาที่เขาทำภาพประกอบในมอริ
หนังสือของเลอฌ็องดร์ในศิลปิน ซึ่งสำเนาอยู่ในนิทรรศการ
Figuration หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง
นิทรรศการสรุป ด้วยล่าสุดการตีความของภาพเขียนเอลเกรโก
แสงของภายหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง และมุ่งพัฒนาบนการ angst-นั่ง
expressionism งานเช่นของ Bomberg ได้ยินโอ้ อิสราเอล ซึ่งสามารถเกี่ยวข้องกับพระคริสต์
ไพบูลย์ C
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
The Prado Museum in Madrid
The Prado Museum is Madrid's top cultural sight, and one of the world's greatest art galleries. Located in the eponymous street, El Paseo del Prado, its dazzling display of works by the great European masters such as Velázquez, Goya, Raphael, Rubens, and Bosch (among other major Italian and Flemish artists), is housed in an 18th-century Neo-Classical building that opened as a museum in 1819.
Its name derives from the district where it is located, formerly an area of market gardens known as the "prado" or meadow. The Spanish queen at the time had been impressed with the Louvre in Paris and wanted to showcase an enormous collection in her own country. The result is several thousand works at the present time, with a recent modern extension allowing more of them to be displayed.
The sheer scale of the collection can make it daunting, so it is important to arrive with a few of the highlights in mind and concentrate on those. Perhaps the collection's most famous painting is Velazquez's "Las Meninas," showing princess Margarita and her two ladies-in-waiting as well as the artist himself with paintbrush and palette in hand. Another of his famous works, "The Triumph of Bacchus," shows the god of wine with a group of drunkards.
The other major artist of the collection is Goya, whose depiction of nudity in the painting "The Naked Maja" led him to be accused of obscenity. His works make up such a large part of the museum, that his statue stands outside the main entrance.
Another outstanding painting in the history of art is "The Garden of Delights" by Bosch, whose several other works are also represented at the Prado, as he was one of King Filipe II's favourite artists. Also look out for Rubens' "The Adoration of the Magi" and "The Three Graces," depicting three women (the Graces or the daughters of Zeus), dancing and representing Love, Joy, and Revelry.
Rembrandt is also present with his fine self-portrait and "Artemisia," the subject of which is still unclear. Another self-portrait is that of Albrecht Dürer, who painted it at the age of 26.
The exhibition’s eight sections reveal the complexity and range of El Greco’s
influence, starting with the enormous interest that he aroused among the most
innovative French painters such as Manet and Cézanne and among leading Spanish
painters such as Rusiñol and Zuloaga, among others. The exhibition also analyses the
artist’s ongoing influence on Pablo Picasso, the key figure in the creation of the
numerous trends that revolutionised the visual arts in the 20th century. Also on display
are works by other artists associated with Cubism who evolved towards other
approaches, including André Derain, Robert Delaunay, Diego Rivera and Amedeo Modigliani.

The inclusion of books on El Greco that helped to extend knowledge of his work by
authors such as Manuel Bartolomé Cossío, August Mayer, Julius Meier-Graefe and
Maurice Barrés will allow visitors to appreciate how the rediscovery of El Greco and
his oeuvre inspired modern painters.
Expressionists such as Beckmann, Macke and Kokoschka, Jewish artists of the School
of Paris such as Soutine and Chagall and the poetic Surrealism of Masson and
Domínguez are all represented in the exhibition through works that clearly reveal El
Greco’s influence.
Another issue analysed in El Greco and Modern Painting is the artist’s particular
importance for the development of modern painting in South America and the USA,
where the most expressive facets of his work fascinated the Mexican artist José
Clemente Orozco and the Americans Benton and Pollock.
Finally, the exhibition explores the role of El Greco in the angst-ridden, expressive
figuration of the post-war era, as evident in the work of Alberto Giacometti, Francis
Bacon and Antonio Saura, some of whom executed specific homages to the artist.
The exhibition’s structure
The modernisation of painting. From Manet to Cézanne
The first section of the exhibition looks at 19th-century Spanish painters’ interest in
the work of El Greco. Mariano Fortuny appreciated the freshness of his use of colour,
capturing it in his watercolour The Trinity, which is displayed alongside El Greco’s
original. Fortuny’s brother-in-law Ricardo de Madrazo also produced skilful copies of
El Greco’s works such as Elderly Man. This fascination with the artist was also felt by
American painters such as Chase and French ones including Manet. The latter may
have known El Greco’s Annunciation exhibited in this section, at that date in the
collection of Baron Taylor. Its transparent colours and luminosity influenced Manet’s
Dead Christ with Angels.
This section concludes with an analysis of the connection between Cézanne and El
Greco as the basis for one of the concepts underlying the origins of modern painting,
given that both painters had a decisive influence on Cubism and Expressionism.
Cézanne’s Bathers and Lady in an Ermine Wrap after El Greco are clear examples of this
influence. Shown alongside them are copies of two publications that contributed to
the dissemination of Lady in an Ermine Wrap: Annals of the Artists of Spain by William
Stirling Maxwell, and Histoire des peintres de toutes les écoles. École espagnole by Charles
Blanc.

Picasso and Cubism
This section analyses Picasso’s successive approaches to El Greco’s work. His
drawings of the late 19th and early 20th centuries reveal his interest in the artist, an
influence that would become extremely pronounced in works of the Blue Period such
as Evocation. The Burial of Casagemas, which looks to The Burial of the Count of Orgaz, and
The Frugal Meal, which reflects the eloquent gesturalism of the hands in El Greco’s
Saint Peter and Saint Paul.
Another focus of interest in this section is the way in which El Greco’s work played a
key role in the origins and development of Cubism, given that some of the artists
influenced by Picasso were in turn inspired by El Greco, including Derain in his
Portrait of Iturrino, Modigliani in his portrait of his friend Paul Alexandre, and the
Czech Cubists Emil Fila and Procházka.

Zuloaga and Picasso
This section reveals the esteem in which El Greco was held by Spanish artists from
the 1890s onwards, particularly by the Basque painter Zuloaga. In My Friends, Zuloaga
portrayed a group of Spanish writers who appreciated El Greco’s work, depicted
below that artist’s Vision of Saint John, a work that Zuloaga himself owned (now in the
Metropolitan Museum of Art, New York). Zuloaga also painted Maurice Barrès, the
author of the influential book El Greco or the Secret of Toledo, of which a copy is
displayed in the exhibition alongside the portrait.
Also to be seen in this section are two portraits by Sorolla of two figures who were
among the most important champions of El Greco: the Marquis of Vega Inclán,
founder of the Casa Museo del Greco, and Manuel Bartolomé Cossío, author of the
first major monograph on the artist, of which a copy is displayed here.
Rusiñol was another key figure in the rediscovery of El Greco, as evident in his friend
Ramón Pichot’s portrait of him. Pichot depicts Rusiñol in the pose of the portrait by
El Greco that most influenced modern painters, namely Man with his Hand on his Breast.

Orphism and its influence
The exhibition moves on to focus on Orphism, one of the derivations of Cubism and
the movement most closely associated with El Greco. Delaunay, its inventor, was
inspired by Saint Sebastian for his painting Gypsy Man.
Rivera also reveals a perfect fusion between the legacy of El Greco and Cubism in his
monumental Adoration of the Virgin and Child, on display in this section.
Northern European Expressionism
The exhibition includes copies of various publications that reflect El Greco’s role in
modern painting. One example on display in this section is The Spanish Journey by Julius
Meier-Graefe, a text that testifies to Expressionism’s rediscovery of El Greco in
Germany, Austria and elsewhere in northern Europe.
Austrian artists such as Schiele and Kokoschka and Germans such as Macke,
Beckmann, Hofer and Steinhardt were influenced by an important version of The
Disrobing of Christ in the collection of the Alte Pinakothek in Munich, and by the
Laocoön. The Dutch artist Korteweg produced an exceptionally free version of El
Greco’s original, exhibited in this section.
Views of Toledo and El Greco in other Expressionist art
This section displays examples of the assimilation of El Greco’s work evident in
paintings such as Soutine’s Praying Man. Its ascending composition, powerful colour
and long, undulating brushstrokes reveal the influence of the former’s style, while
Chagall’s Vision looks to El Greco’s Annunciation in its composition and subject
matter.
Toledo and its surrounding landscape as interpreted by El Greco are also present in
this section as the starting point for compositions by painters including Rivera,
Zuloaga, Bomberg and Masson, the latter affiliated with Surrealism, as was Óscar
Domínguez.



The United States and South America
This section presents El Greco as the model and reference point for American artists
of the 20th century, who saw him as a stimulating example due to the fact that he
trained in different artistic cultures. In Mexico he inspired the great mural painters
such as Diego Rivera and Orozco, the latter looking to El Greco for his Prometheus, as
did the Chilean Matta in Psychological Morphologies.
Pollock’s interpretation of El Greco, which was influenced by his teacher Benton, is
represented in this section with the copies that he made of illustrations in Maurice
Legendre’s book on the artist, of which a copy is included in the exhibition.
Figuration after World War II
The exhibition concludes with more recent interpretations of El Greco’s painting in
the light of the devastation of World War II and focusing on an angst-ridden
expressionism. Works such as Bomberg’s Hear Oh Israel, which can be related to Christ
embracing the C
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
พิพิธภัณฑ์ Prado ในมาดริด
พิพิธภัณฑ์ Prado เป็นวัฒนธรรมเห็นด้านบนของมาดริด , และเป็นหนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกศิลปะที่หอศิลป์ ตั้งอยู่ในถนนบาร์นี้ , El Paseo del Prado , พราวแสดงผลงานยอดเยี่ยมยุโรปผู้เชี่ยวชาญเช่นเบลัซเกซ โกย่า ราฟาเอล รูเบนส์ และบอช ( ในหมู่ศิลปินอิตาเลียนและเฟลมิชหลักอื่น ๆ )ตั้งอยู่ในศตวรรษที่ 18 อาคารนีโอคลาสสิคที่ได้เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ในปี 1819
ชื่อของมันมาจากอำเภอที่มันตั้งอยู่ที่เดิมบริเวณตลาดสวน เรียกว่า " Prado " หรือทุ่งหญ้า ราชินีสเปนในเวลาที่เคยประทับใจกับพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ในปารีส และต้องการที่จะแสดงคอลเลกชันมหาศาลในประเทศของเธอเองผลที่ได้คืองานหลายพันในเวลาปัจจุบันกับล่าสุดที่ทันสมัยส่งเสริมให้ขึ้นของพวกเขาที่จะแสดง
ขนาดเลี่ยงของคอลเลกชันที่สามารถทำให้มันยุ่งยาก ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะมาถึงกับไม่กี่ไฮไลท์ในจิตใจและสมาธิในเหล่านั้น บางทีของคอลเลกชันที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ " Las Meninas ภาพ Velazquez ," การแสดงของเธอ สองสาวและมาการิต้า เจ้าหญิงในการรอคอย รวมทั้งตัวศิลปินเองด้วยพู่กันและจานสีในมือ อีกหนึ่งผลงานที่มีชื่อเสียงของเขา " ชัยชนะของแบคคัส " แสดงให้เห็นว่าพระเจ้าของไวน์กับกลุ่มคนขี้เมา .
ศิลปินหลักอื่น ๆของคอลเลกชันเป็น Goya ที่มีภาพของภาพเปลือยในภาพวาด " มายา " เปลือยทำให้เขาโดนข้อหาอนาจารผลงานแต่งหน้าดังกล่าวเป็นส่วนใหญ่ของพิพิธภัณฑ์ที่รูปปั้นของเขายืนอยู่ด้านนอกทางเข้าหลัก
อีกภาพวาดที่โดดเด่นในประวัติศาสตร์ศิลปะเป็น " สวนแห่งความสุข " โดย บอช ซึ่งหลาย ๆ งานอื่น ๆที่เป็นผู้แทนใน Prado , เขาเป็นหนึ่งในศิลปินที่ชื่นชอบของกษัตริย์ฟิลิ 2 นอกจากนี้ยังมองออกไปสำหรับรูเบนส์ ' " การนมัสการของโหราจารย์ " และ " สามยิ่งใหญ่" ภาพวาดผู้หญิงสามคน ( พระหรรษทานหรือธิดาของซุส ) , เต้น และเป็นตัวแทนของความรัก , ความสุขและการเที่ยวหาความสนุกสนาน
Rembrandt ยังเป็นปัจจุบันกับภาพตัวเองของเขาดี และ " อาร์ " เรื่องที่ยังไม่ชัดเจน อีกภาพตัวเองเป็นที่ของวิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธ ที่วาดไว้ตอนอายุ 26 .
8 ส่วนแสดงนิทรรศการ ความซับซ้อนและหลากหลายของ
เอลเกรโกอิทธิพลเริ่มด้วยผลประโยชน์มหาศาลที่เขาถูกใจที่สุดระหว่าง
นวัตกรรมฝรั่งเศสและจิตรกรเช่น มาเนต เซซานน์และในหมู่ผู้นำสเปน
จิตรกรเช่น ฤาษี และ zuloaga á ol , หมู่คนอื่น ๆ . ร่วมวิเคราะห์
ศิลปินอย่างต่อเนื่องมีอิทธิพลต่อ Pablo Picasso , กุญแจสำคัญในการสร้างของ
มากมายแนวโน้มที่ปฏิวัติทัศนศิลป์ในศตวรรษที่ 20ยังแสดง
ผลงานโดยศิลปินอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับอารยธรรมที่พัฒนาไปสู่แนวทางอื่น ๆได้แก่ อังเดร derain
, โรเบิร์ตเนย์ ดีเอโก้ ริเวร่า และเมดิโอ โมดิกลิอานี

รวมหนังสือเอลเกรโกที่ช่วยขยายองค์ความรู้ของงานโดยผู้เขียนเช่นมานูเอลบาร์โตโลเม
) coss í o สิงหาคมเมเยอร์ graefe และ
, จูเลียส ไมเออร์มอริซ Barr é s จะช่วยให้ผู้เข้าชมที่จะชื่นชมวิธีการค้นพบของเอลเกรโกได้รับแรงบันดาลใจจิตรกรสมัยใหม่งานของเขาและ
.
expressionists เช่นเบ็คมันน์ macke kokoschka ชาวยิว , และ , ศิลปินของโรงเรียน
ของปารีส เช่น soutine ชากาลและลัทธิเหนือจริงและบทกวีของแมสเซิ่นและ
ดอม โดมิงเกซ ทั้งหมดที่แสดงในนิทรรศการ ผ่าน ผลงานที่ชัดเจนเปิดเผยของเอลเกรโค

ที่มีอิทธิพลต่ออีกประเด็นที่วิเคราะห์ เอลเกรโกและภาพวาดสมัยใหม่ของศิลปินสำคัญ
สำหรับการพัฒนาของภาพวาดสมัยใหม่ในอเมริกาใต้และอเมริกา
ที่แสดงออกมากที่สุดของงานของเขาทุกแง่มุมของศิลปินชาวเม็กซิกันโฮเซ
เคลเมนเต้ โอรอซโคและชาวอเมริกัน เบนตัน และ พอลล็อก
ในที่สุด นิทรรศการศึกษาบทบาทของเอล เกรโกใน angst สลัด
การแสดงออกคำอุปมาของยุคหลังสงครามเป็นประจักษ์ในผลงานของ อัลแบร์โต จิ โคเมตติ , ฟรานซิส เบคอน และ อันโตนิโอ saura
บางคนดำเนินการเฉพาะ homages เพื่อศิลปิน

โครงสร้างนิทรรศการของความทันสมัยของการวาดภาพ จาก มนัสการ เซซานน์
ส่วนแรกของศตวรรษนิทรรศการดูความสนใจของจิตรกรชาวสเปนใน
ผลงานของเอลเกรโก .มาเรีย fortuny ชื่นชมความสดของเขาใช้สี ,
จับมันในสีน้ำ ทรินิตี้ ซึ่งจะปรากฏขึ้นพร้อมกับของเอลเกรโก
ต้นฉบับ fortuny พี่เขย Ricardo de madrazo ที่จัดเจนสำเนา
ของเอลเกรโกทํางาน เช่น ผู้สูงอายุชาย นี้เสน่ห์ที่มีศิลปินยังรู้สึกโดย
จิตรกรชาวอเมริกันเช่น ไล่ และที่ฝรั่งเศส รวมทั้ง มาเนต .หลังอาจ
รู้จักของเอลเกรโกการจัดแสดงในส่วนนี้ ในวันที่ใน
คอลเลกชันของบารอนไทเลอร์ ที่โปร่งใสสีและความสว่างของพระคริสต์ ด้วยอิทธิพล มาเนต
ตายเทวดา .
ส่วนนี้สรุปด้วยการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง เซซานน์ และเอล
เกรโคเป็นพื้นฐานหนึ่งของแนวคิดพื้นฐานที่มาของภาพวาดที่ทันสมัย
ระบุว่า ทั้งจิตรกรมีอิทธิพลชี้ขาดในกล่อง และ ซิลวีโอ แบร์ลุสโกนี .
เซซานน์เป็นผู้อาบและสตรีใน Hatch ห่อหลังจากเอลเกรโกเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของอิทธิพลนี้

ที่แสดงร่วมกับพวกเขาเป็นสำเนาของสิ่งพิมพ์ที่สนับสนุน

สองเผยแพร่เลดี้ใน Hatch ห่อ : พงศาวดารของศิลปินสเปนโดยวิลเลียม
สเตอร์ลิง แมกซ์เวลล์และ ตัดเด peintres de toutes Les é โคล เอกอล espagnole โดยชาร์ลส์
Blanc


ส่วนนี้วิเคราะห์บาศกนิยมปีกัสโซและ Picasso ต่อเนื่องวิธีการเอลเกรโกก็ทำงาน ของเขา
ภาพวาดของศตวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 ก่อนแสดงความสนใจของเขาในศิลปินที่มีอิทธิพลที่จะกลายเป็นอย่างมาก
เด่นชัดในงานของระยะเวลาสีฟ้าเช่น
เป็น evocation . casagemas ที่ฝังศพ ,ซึ่งมีลักษณะการฝังนับ orgaz และ
อาหารประหยัด ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึง gesturalism ฝีปากของมือใน
เอลเกรโกเซนต์ปีเตอร์และเซนต์ปอล .
โฟกัสอื่นที่น่าสนใจในส่วนนี้คือวิธีที่ของเอลเกรโกงานเล่น บทบาทสำคัญในการกำเนิดและการพัฒนา กล่องให้ที่บางศิลปิน
อิทธิพลจาก Picasso มีในการเปิดแรงบันดาลใจจาก เอล เกรโก ,รวม derain ในภาพวาดของเขา
ของ iturrino โมดิ , ในรูปของเพื่อนพอล ล็กซานเดอร์ และเช็ก cubists อีมิล
Fila และ proch . kgm zka

zuloaga และปิกัสโซ่
ส่วนนี้แสดงความภาคภูมิใจที่เอลเกรโก จัดขึ้นโดย สเปน ศิลปินจาก
1890 เป็นต้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวแบสค์จิตรกร zuloaga . เพื่อนของฉัน zuloaga
ภาพกลุ่มของนักเขียนที่ชื่นชมสเปนของเอลเกรโกงานภาพ
ด้านล่างที่ศิลปินวิสัยทัศน์ของเซนต์ จอห์น ที่ zuloaga ตัวเองเป็นเจ้าของ ( ตอนนี้ใน
นครหลวงพิพิธภัณฑ์ศิลปะ , นิวยอร์ก ) zuloaga ยังทาสี Maurice Barr è s ,
เขียนหนังสือที่มีอิทธิพลหรือความลับของโตเลโดเอลเกรโก ซึ่งคัดลอกเป็น
แสดงในนิทรรศการควบคู่ไปกับภาพ .
นอกจากนี้จะเห็นในส่วนนี้มีสองภาพวาดโดย sorolla สองตัวเลขที่
ระหว่างแชมเปี้ยนส์ ที่สำคัญที่สุดของเอลเกรโก : Marquis ของเวก้า incl . kgm N ,
ผู้ก่อตั้งของ Casa Museo del เกรโค และมานูเอล บาร์โตโลเมé coss í o , ผู้เขียนของ
เอกสารหลักแรกในศิลปินของ ที่คัดลอกจะปรากฏขึ้นที่นี่ เมืองอื่น ฤาษี
ol กุญแจสำคัญในการค้นพบขึ้นมาใหม่ของ เอล เกรโก ,เป็นที่ประจักษ์ในเพื่อน
ของเขารามเลออง pichot ภาพ ของ เขา pichot แสดง ฤาษีเมือง ol ในท่าของบุคคลโดย
เอลเกรโกที่มีอิทธิพลมากที่สุดต่อจิตรกรสมัยใหม่ คือ มนุษย์ที่มีมือของเขาบนหน้าอกของเขา . . . . . .

ออร์ฟิสต์และอิทธิพล
นิทรรศการย้ายมุ่งเน้นออร์ฟิสต์ หนึ่งในแหล่งที่มาของบาศกนิยมและ
การเคลื่อนไหวอย่างใกล้ชิดมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับเอลเกรโค เนย์ , นักประดิษฐ์ ,
แรงบันดาลใจจากเซบาสเตียนสำหรับจิตรกรรมยิปซีคน .
ริเวร่ายังพบสมบูรณ์แบบฟิวชั่นระหว่างมรดกของเอลเกรโก Cubism ในการนมัสการและอนุสาวรีย์ของเขา
ของพระแม่มารีและเด็กที่แสดงในส่วนนี้

ลัทธิการแสดงออกทางตอนเหนือของยุโรปนิทรรศการรวมถึงสำเนาของสิ่งพิมพ์ต่าง ๆที่สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของเอลเกรโกใน
ภาพวาดสมัยใหม่ .ตัวอย่างหนึ่งที่แสดงในส่วนนี้จะเป็น สเปน ที่เดินทางโดยจูเลียส
ไมเออร์ graefe , ข้อความที่ให้การค้นพบซิลวีโอ แบร์ลุสโกนีของเอลเกรโกใน
เยอรมนี ออสเตรีย และที่อื่น ๆในภาคเหนือของยุโรป เช่น ชิล
ศิลปินออสเตรียและเยอรมัน และ kokoschka เช่น macke
เบ็คมันน์ , โฮเฟอร์สไตน์ฮาดต์ , และได้รับอิทธิพลจากรุ่น
ที่สำคัญของเปลื้องผ้าฉันเลยก็ได้นะ ของพระคริสต์ ในคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์ศิลปะเดิมในเมืองมิวนิค และด้วย
laoco ö n korteweg ศิลปินชาวดัตช์ที่ผลิตเป็นรุ่นฟรีของเอลเกรโคเดิมโคตร

, การจัดแสดงในส่วนนี้ และในมุมมองของโตเลโดเอลเกรโก
แบบศิลปะอื่น ๆ ส่วนนี้จะแสดงตัวอย่างของการผสมกลมกลืนของเอลเกรโกงานเด่นใน
ภาพวาด เช่น soutine อธิษฐานนะมันขึ้นองค์ประกอบ
สีที่มีประสิทธิภาพและนาน มีรอยพู่กันแสดงอิทธิพลของลักษณะของอดีต ในขณะที่
ชากาลวิสัยทัศน์ลักษณะของเอลเกรโกประกาศในเรื่ององค์ประกอบและวิชา
.
Toledo และภูมิทัศน์รอบการตีความโดยเอลเกรโกยังมีอยู่ใน
ส่วนนี้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับองค์ประกอบ โดยจิตรกรรวมทั้ง ริเวร่า zuloaga
,และ bomberg แมสเซิ่น หลังบริษัทเซอร์เรียลิสต์ เป็นÓแผลเป็น
ดอม โดมิงเกซ .




สหรัฐอเมริกาและอเมริกาใต้ ส่วนของขวัญเอลเกรโกเป็นรูปแบบและจุดอ้างอิงสำหรับศิลปินชาวอเมริกัน
ของศตวรรษที่ 20 ที่เห็นเขาเป็นตัวกระตุ้น เช่น เนื่องจากเขา
ฝึกในวัฒนธรรมศิลปะที่แตกต่างกัน ในเม็กซิโก เขาเป็นแรงบันดาลใจที่ดีภาพเขียนจิตรกร
เช่น Diego Rivera และ โอรอซโค หลังมองเอลเกรโกสำหรับ Prometheus เป็น
ทำมัตตะชิลีในลักษณะทางจิตวิทยา
ตีความ Pollock ของเอลเกรโก ซึ่งได้รับอิทธิพลจากครูของเขา เบนตัน คือ
เป็นตัวแทนในส่วนนี้กับสำเนาที่เขาทำภาพประกอบในหนังสือ
legendre มอริส ศิลปิน ซึ่งสำเนาอยู่ในนิทรรศการ
คำอุปมาหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง
นิทรรศการจบลงด้วยล่าสุดแปลผลงานของเอลเกรโกใน
แสงแห่งการทำลายล้างของสงครามโลกครั้งที่สอง และเน้นเป็น angst สลัด
ซิลวีโอ แบร์ลุสโกนี . ผลงาน เช่น bomberg ฟัง โอ อิสราเอล ซึ่งสามารถที่เกี่ยวข้องกับพระคริสต์
กอดค
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: