I'm fine alway

I'm fine alway

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันดีเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมสบายดีเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณพูดคุยเกี่ยวกับสัญญาที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึก เมื่อคุณพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของพวกเขาเปลี่ยนหัวข้อคุยกันเกี่ยวกับศีลธรรม เมื่อคุณพูดคุยเกี่ยวกับศีลธรรม เขาก็คุยกันด้วยเหตุผล ในระยะสั้นเมื่อพวกเขาไม่สามารถโต้เถียงกับคุณและเมื่อพวกเขาไม่ได้มีอะไรที่จะกลับพวกเขา พวกเขาจะเปลี่ยนเรื่อง พวกเขาจะให้เปลี่ยนหัวข้อจนกว่าสถานการณ์เป็นอย่างดีสำหรับพวกเขาและจนกว่าพวกเขาจะออกมาเป็นผู้ชนะนี่มันหน้าด้านจริงๆมันคือ Luo หลัวที่เอาลงหน้ากากและเปิดเผย ทุกคนหน้าไร้ยางอายภายใต้แสงของไข่มุกในตอนกลางคืนเธอไม่ได้ซ่อนดูถูกเธอ และความโกรธ เธอมองคนในวังและกล่าวว่า " คุณเคยดูแลเกี่ยวกับเกียรติทั้งหมด "ชาวใต้ที่นั่งอยู่ด้านหน้าที่นั่งไม่สามารถถือความโกรธของพวกเขา กวนอูเตียวหุย ใบที่เคยกอดมันไว้นานก็ยืนขึ้นและกล่าวว่า " อย่าบังอาจ ! "หลัวหลัว มองผ่านๆ เขาอยากจะด่าคืน แต่หลังจากคิดเฉินฉาง เซิง เธออุ้มตัวเธอกลับมา แทน เธอพึมพำกับตัวเองเฉินฉาง เซิง ลูบหัวเธอ หัวเราะและกล่าวว่า " ไม่มีประโยชน์ที่จะเถียงกับคนเหล่านี้ . "ตั้งสามสิบหกส่ายศีรษะกล่าวว่า " เราต้องการที่จะต่อสู้ เราไม่สามารถสูญเสียในการต่อสู้ด้วยวาจา "เฉินฉาง เซิง คิดนิดนึงแล้วบอกว่า " จริง แต่ผมไม่เก่งเรื่องนี้ ." ถ้าคุณต้องการที่จะเรียนรู้ให้ฉันสอนคุณ "ตั้งสามสิบหกมองเขากล่าวว่า จากนั้นเขาก็หันไปรอบ ๆและมองไปที่ทูตภาคใต้ นั่ง อยู่ วิสัยทัศน์ของเขาตกลงมากวนเฟยป๋าย เขาต่อว่า " ฉันพูดกับพวกนาย ! แม้แต่เด็กก็รู้ว่าคุณมันหน้าด้าน เธอไม่รู้สึกว่าตัวเอง ? กล้าดียังไง ? ไม่แม่ของคุณกล้า ? ! "กวนอูเตียวหุยไป๋โกรธถึงระดับสูงสุด และดูเขาจับคู่ ความโกรธของเขาในช่วงเวลานี้ , รถเครนสีขาวใช้จะงอยปากของมันเบา ๆสัมผัสของเฉินฉาง เซิง มือเฉินฉาง เซิง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาดูเครน และถึงแม้ว่าเขาจะไม่เจอมันมาหลายปีแล้ว เขาๆเข้าใจความหมายของมัน เขาคิดว่าเล็กน้อย และเขาก็ทำสำเร็จ คืนนี้ เขาคิดว่าเขาควรจะไปแต่เช้าเพื่อหลีกเลี่ยงการเพิ่มเติมขายหน้าคนอื่น" ไปกันเถอะ " เขาบอกว่าหลัวหลัวและตั้งสามสิบหก" ไป "ผู้เฒ่าแห่งขุนเขา หลี่ เสี่ยวซงกงมองพวกเขาและกล่าวอย่างเย็นชา " คุณสามเด็ก คุณคิดว่าคุณจะหนีไปแบบนี้ "ได้ยินนี้ , Luo หลัวยกเล็กน้อย คิ้วบาง ๆของเธอ ความปรารถนาของเฉินฉาง เซิง พาเธอตั้งสามสิบหกออกไปเป็นเพียงการให้ทูตภาคใต้ก้าวลง แต่ในมุมมองของผู้อื่น พวกเขาให้ในตอนแรก ซึ่งทำให้เธอไม่สบายใจ ตอนนี้ที่ฝ่ายตรงข้ามดูเหมือนไม่เต็มใจก้าวลง แล้วเธอจะยังยอม" ไอ้ลูกหมา คุณกล้าที่จะหยุดพวกเราไว้ "พี่เสี่ยวซงกงก็กลายเป็นบ้า ทุกหนึ่งของริ้วรอยของเขาเริ่มเปล่งรัศมีอันตราย เขาเป็นเพียงหนึ่งก้าวออกไปจากนักบุญและครั้งแรกที่เขาสังเกตเห็นหลัวหลัวๆ เขารู้ว่าเธอไม่ได้เป็นมนุษย์ เพราะสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นในอดีต เขาไม่ชอบคนเย้าแข่ง อีกอย่างก็คือ เขาเกลียดยาวเขาเป็นพี่ชายของภูผาลี แล้วเขาจะดูแลเรื่องยาวที่อ่อนแอ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาฆ่าเธอ ?เสี่ยวซงกงพูดเสียงเย็นชา " คุณเป็นคนหยาบคายกับผมก่อน ผมจึงจะช่วยให้พ่อแม่ของคุณสอนบทเรียนให้กับเธอ "ได้ยินคำว่าพ่อแม่ หลัวหลัวยกคิ้วของเธอ และกล่าวด้วยความโมโหเล็กน้อย " นายคิดว่านายเป็นใคร ? กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้ "ในคืนแรกของเทศกาลที่ไอวี่ เธอเกือบจะพูดเหมือนกันกับอาจารย์ของโรงเรียนสวรรค์ในคืนที่สาม เธอพูดเรื่องนี้อีก แต่เสี่ยวซงกงเป็นผู้อาวุโสของหลีวัง เขาน่าเลื่อมใสยิ่งกว่าอาจารย์ของโรงเรียนสวรรค์ แต่ในสายตาของเธอ อะไรคือความแตกต่างระหว่างพวกเขา