Observed abandonment of agricultura

Observed abandonment of agricultural lands may have
positive or negative impacts on soil protection from erosion
(Kosmas, 1995). In Mediterranean basin and areas with high
erosion risk, land abandonment is followed by natural
vegetation regeneration resulting in soil erosion decrease
(Grove and Rackham, 2001). According to theory as shrub
vegetation is increasing, protection of soil resources is also
increasing and soil erosion is decreasing (Wischmeier, 1960;
Elwell and Stocking, 1976; Morgan, 1986; Francis and
Thornes, 1990; Alias et al., 1997). Also, after abandonment,
soil properties such as organic matter content, soil structure
and infiltration rate are improving, resulting to more
effective soil protection to erosion (Trimble, 1990; Kosmas
et al., 2000a).
However, simultaneous stopping of traditional land management
practices results in soil erosion increase (Morgan
and Rickson, 1990). Specifically, on sloping lands, an
important abandonment of conservation practices, which are
applied on traditional drystone terraces, is recorded
(Giourga, 1991; Schembri, 1997).
A field study was conducted for 2 years, in Lesvos Island,
Greece, in order to research the evolution of natural resources
such as soil and vegetation, following land abandonment,
considering three land uses, cultivation, short-time abandonment
and long-time abandonment. The main target was to
obtain reliable conclusions for ecosystems' management in
the Mediterranean basin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจสังเกต abandonment ของพื้นที่เกษตรกรรมผลกระทบบวก หรือลบในดินป้องกันการพังทลาย(Kosmas, 1995) ในลุ่มน้ำเมดิเตอร์เรเนียนและทางสูงเสี่ยงพังทลาย abandonment ที่ดินตามธรรมชาติฟื้นฟูพืชที่เกิดขึ้นในการลดการพังทลายของดิน(โกรฟและ Rackham, 2001) ตามทฤษฎีเป็นพุ่มไม้เพิ่มพืช คุ้มครองทรัพยากรดินเป็นกัดเซาะเพิ่มขึ้นและดินจะลดลง (Wischmeier, 1960อินเตอร์เน็ตและการเก็บสต็อก 1976 มอร์แกน 1986 Francis และThornes, 1990 นามแฝงและ al., 1997) หลังจาก abandonment ยังคุณสมบัติของดินเช่นโครงสร้างดินเนื้อหา อินทรีย์และอัตราการแทรกซึมปรับปรุง เกิดเพื่อดินที่มีประสิทธิภาพป้องกันการพังทลาย (Trimble, 1990 Kosmasร้อยเอ็ด al., 2000a)อย่างไรก็ตาม หยุดพร้อมดั้งเดิมที่ดินจัดการผลการปฏิบัติในดินกัดเซาะเพิ่มขึ้น (มอร์แกนก Rickson, 1990) โดยเฉพาะ การลาดดินแดน การabandonment สำคัญของแนวทางอนุรักษ์ ซึ่งเป็นบนระเบียง drystone ดั้งเดิม บันทึก(Giourga, 1991 Schembri, 1997)เป็นฟิลด์การวิจัย 2 ปี ในเกาะ Lesvosกรีซ เพื่อวิจัยวิวัฒนาการของธรรมชาติดินและพืช abandonment ที่ดินดังต่อไปนี้พิจารณาใช้ที่ดิน เพาะปลูก abandonment เวลาสั้น ๆ สามและ abandonment นาน เป้าหมายหลักคือการได้รับข้อสรุปที่เชื่อถือได้สำหรับการจัดการของระบบนิเวศในลุ่มน้ำเมดิเตอร์เรเนียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละทิ้งสังเกตของพื้นที่การเกษตรอาจจะมี
ผลกระทบในเชิงบวกหรือเชิงลบเกี่ยวกับการป้องกันการพังทลายของดิน
(Kosmas, 1995) ในอ่างเมดิเตอร์เรเนียนและพื้นที่ที่มีสูง
ความเสี่ยงการกัดเซาะละทิ้งที่ดินตามด้วยธรรมชาติ
ฟื้นฟูพืชผลในการลดการพังทลายของดิน
(โกรฟและ Rackham, 2001) ตามทฤษฎีเป็นไม้พุ่ม
พืชจะเพิ่มขึ้น, การป้องกันของทรัพยากรดินยังเป็นที่
เพิ่มขึ้นและการพังทลายของดินจะลดลง (Wischmeier, 1960;
Elwell และถุงน่อง, 1976; มอร์แกน, 1986; ฟรานซิสและ
Thornes, 1990;. Alias, et al, 1997) นอกจากนี้หลังจากที่ละทิ้ง
คุณสมบัติของดินเช่นเนื้อหาเรื่องอินทรีย์โครงสร้างของดิน
และอัตราการแทรกซึมมีการปรับปรุงผลให้มากขึ้น
ป้องกันดินที่มีประสิทธิภาพในการกัดเซาะ (ทริมเบิล, 1990; Kosmas
. et al., 2000a)
อย่างไรก็ตามการหยุดพร้อมกันของการจัดการที่ดินแบบดั้งเดิม
ผลการปฏิบัติในการเพิ่มขึ้นพังทลายของดิน (มอร์แกน
และ Rickson, 1990) โดยเฉพาะบนที่ดินลาด
ละทิ้งความสำคัญของการปฏิบัติในการอนุรักษ์ซึ่งจะถูก
นำมาใช้บนระเบียงหินแบบดั้งเดิมจะถูกบันทึกไว้
(Giourga 1991; Schembri, 1997).
การศึกษานอกได้ดำเนินการเป็นเวลา 2 ปีในเกาะ Lesvos,
กรีซ, ในการสั่งซื้อ เพื่อการวิจัยวิวัฒนาการของทรัพยากรทางธรรมชาติ
เช่นดินและพืชผักตามละทิ้งที่ดิน
พิจารณาสามการใช้ที่ดินเพาะปลูกละทิ้งเวลาสั้น
และถูกทอดทิ้งมานาน เป้าหมายหลักคือการ
ได้รับข้อสรุปที่เชื่อถือได้สำหรับการจัดการระบบนิเวศใน
ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอ่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตการละทิ้งที่ดินทางการเกษตรอาจจะมีผลกระทบในเชิงบวกหรือเชิงลบต่อ

( kosmas ดินป้องกันการกัดเซาะ , 1995 ) ในลุ่มน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง
พังทลาย การละทิ้งที่ดินตามด้วยพืชธรรมชาติ

ลดการชะล้างพังทลายของดิน สามารถส่งผลให้ ( Rackham โกรฟ และ พ.ศ. 2544 ) ตามทฤษฎี เป็นไม้พุ่ม
พืชเพิ่มขึ้นการคุ้มครองทรัพยากรดินยัง
เพิ่ม และการชะล้างพังทลายของดินลดลง ( wischmeier 1960 ;
อิลเวล และถุงน่อง , 1976 ; มอร์แกน , 1986 ; ฟรานซิสและ
thornes 1990 ; นามแฝง et al . , 1997 ) นอกจากนี้ หลังจากทอดทิ้ง
คุณสมบัติดิน เช่น ปริมาณอินทรียวัตถุ
, โครงสร้างของดินและอัตราการแทรกซึมดีขึ้น เป็นผลให้มากขึ้น
ป้องกันดินมีประสิทธิภาพในการกัดกร่อน ( Trimble , 2533 ; kosmas
et al . ,ประกอบ ) .
แต่ได้หยุดแบบดั้งเดิมการจัดการ
ที่ดินปฏิบัติผลเพิ่มการพังทลายของดิน ( มอร์แกน
และ rickson , 2533 ) โดยเฉพาะบนพื้นที่ลาดเอียง ,
การละทิ้งสําคัญของการอนุรักษ์ ซึ่ง
ใช้อยู่บนระเบียง drystone ดั้งเดิม คือบันทึก
( giourga , 1991 ; schembri , 1997 ) .
โดยทำการศึกษาเป็นเวลา 2 ปี ใน Lesvos Island ,
, กรีซเพื่อศึกษาวิวัฒนาการของทรัพยากรธรรมชาติ
เช่นดินและพืชต่อไปนี้การละทิ้งที่ดิน
พิจารณา 3 การใช้ประโยชน์ที่ดิน การเพาะปลูก การระยะสั้นและระยะยาว
การสละ เป้าหมายหลักคือเพื่อให้ได้ข้อสรุปที่เชื่อถือได้สำหรับการจัดการระบบนิเวศ
'

ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนลุ่มน้ำ