again. The murdered man's head fell

again. The murdered man's head fell forwards, and the blood
ran slowly across the table, and down onto the floor.
Dorian stood and listened. He could hear nothing - only
the drip, drip of blood onto the floor. He went to the window
and looked down into the street. He felt strangely calm. The
friend who had painted his portrait had gone out of his life.
That was all.
He locked the door behind him and went quietly downstairs.
His servants were all in bed. He sat down and began to think.
No one had seen Basil in Dorian's house tonight. Paris. Yes!
Basil had gone to Paris, of course, so it would be six months
before people asked where he was. Six months! That was
more than enough time.
Dorian walked up and down the room. Then he took out a
book from his desk and began to search for a name. Alan
Campbell. Yes, that was the name that he wanted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกครั้ง ศีรษะของมนุษย์ murdered ตกส่งต่อ และเลือดวิ่งช้าลงในตาราง และลงสู่พื้นโดเรีย่นยืน และฟัง เขาไม่ได้ยินอะไร - เท่านั้นการหยด หยดเลือดลงบนพื้น เขาไปหน้าต่างและมองลงไปยังถนน เขารู้สึกสงบอย่างประหลาด ที่เพื่อนที่ได้วาดภาพของเขาก็หายไปจากชีวิตของเขาที่ได้ทั้งหมดเขาล็อกประตูด้านหลัง และไปลงบันไดอย่างเงียบ ๆราชการในเตียงได้ เขานั่งลง และเริ่มคิดไม่มีใครได้เห็นใบกะเพราบ้านโดเรีย่นของคืนนี้ ปารีส ใช่ใบโหระพาได้ไปปารีส แน่นอน ได้หกเดือนก่อนที่คนถามที่กำลัง 6 เดือน ที่ถูกเวลามากกว่าเพียงพอโดเรีย่นเดินขึ้นห้อง จาก นั้นเขาได้ออกแบบจองจากโต๊ะของเขา และเริ่มที่จะค้นหาชื่อ AlanCampbell ใช่ ที่มีชื่อที่ท่านต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกครั้ง ศีรษะของชายคนถูกฆ่าตายลดลงไปข้างหน้าและเลือด
วิ่งช้าลงในตารางและลงบนพื้น.
Dorian ยืนฟัง เขาสามารถได้ยินเสียงอะไร - เพียง
หยดหยดเลือดลงบนพื้น เขาเดินไปที่หน้าต่าง
และมองลงไปที่ถนน เขารู้สึกสงบอย่างประหลาด
เพื่อนคนหนึ่งที่วาดภาพของเขาออกไปจากชีวิตของเขา.
นั่นคือทั้งหมด.
เขาล็อคประตูหลังเขาและเดินลงมาชั้นล่างอย่างเงียบ ๆ .
ปวงบ่าวของพระองค์ทุกคนอยู่บนเตียง เขานั่งลงและเริ่มที่จะคิด.
ไม่มีใครเคยเห็นในคืนนี้เพราบ้านของโดเรียน ปารีส ใช่!
เพราได้ไปปารีสแน่นอนดังนั้นมันจะหกเดือน
ก่อนที่จะถามคนที่เขาเป็น หกเดือน! นั่นคือ
มากกว่าเวลาพอ.
Dorian เดินขึ้นและลงห้องพัก จากนั้นเขาก็หยิบเอา
หนังสือจากโต๊ะทำงานของเขาและเริ่มที่จะค้นหาชื่อ อลัน
แคมป์เบล ใช่ว่าเป็นชื่อที่เขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกครั้ง หัวฆ่าชายล้มไปข้างหน้า และเลือด
วิ่งช้าๆผ่านโต๊ะ และลงสู่พื้น
โดเรี่ยน ยืนฟัง เขาอาจจะได้ยินอะไรเลย -
หยด หยดเลือดลงบนพื้น เขาเดินไปที่หน้าต่าง
และมองลงสู่ถนน เขารู้สึกแปลก ๆสงบ
เพื่อนที่เคยวาดภาพของเขาได้หายไปจากชีวิตของเขา . . . . . .

นั่นคือทั้งหมดเขาล็อคประตูด้านหลังไปเงียบๆข้างล่าง
คนรับใช้ของเขาอยู่ในเตียง เขานั่งลงและเริ่มที่จะคิดว่า .
ไม่มีใครเคยเห็นใบโหระพาในดอเรียนที่บ้านคืนนี้ ปารีส ใช่ !
กระเพราได้ไปปารีส แน่นอน มันต้องหกเดือน
ก่อนที่คนถามว่าเขาอยู่ไหน หกเดือน ! ที่เป็นมากกว่าเพียงพอ
.
ดอเรี่ยนเดินขึ้นลงห้อง แล้วเขาเอา
หนังสือจากโต๊ะของเขาและเริ่มที่จะค้นหาชื่อ อลัน
แคมป์เบล ใช่ นั่นเป็นชื่อที่เขาต้องการ