There was once a sweet little maid

There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother. Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood. One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.” It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother. Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.
“What have you in that basket, Little Red Riding Hood?”
“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”
“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”
“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”
“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”
“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”
Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.
At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.
“Who is there?” called the grandmother.
“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.
“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.
The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes. In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”
“All the better to hear you with, my dear.”
“What big eyes you have, Grandmother.”
“All the better to see you with, my dear.”
“But, Grandmother, what a big nose you have.”
“All the better to smell with, my dear.”
“But, Grandmother, what a big mouth you have.”
“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.
Just at that moment Mr. hunter was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head. Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Mr. hunter carried her home and they lived happily ever after.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคยมีแม่บ้านน้อยหวานที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ในกระท่อมเล็ก ๆ ของหมู่บ้านของเธอ ในการเพิ่มเติมของไม้ถูกคอทเทจสวยอีก และในมันอาศัยอยู่ที่ยาย ทุกคนรักนี้สาวน้อย ยายทีรักเธอทั้งหมด และเธอมีดีหลายสิ่งสวย เมื่อเธอให้เธอเสื้อคลุมสีแดง มีฮูดที่เธอสวมอยู่เสมอ ดังนั้นคนที่เรียกเธอหนูน้อยหมวกแดง เช้าวันหนึ่งแม่หนูน้อยหมวกแดงของกล่าว "วางสิ่งของ และไปดูของคุณยายไป เธอได้ป่วย ใช้ตามตะกร้าสำหรับเธอ ฉันได้ใส่ในไข่ เนย และเค้ก และอื่น ๆ ใส่ " มันเป็นเช้าที่สดใส และมีแดด หมวกแดงมีความสุขมากที่ตอนแรก เธอต้องเต้นผ่านไม้ รอบเธอเติบโตดอกไม้ป่าสวยที่เธอรัก และเธอหยุดรับพวงสำหรับคุณยายของเธอ หนูน้อยหมวกแดงเดินจากเส้นทางของเธอ และถูก stooping ไปรับดอกไม้เมื่อจากด้านหลังเธอ เสียงลักษณะกล่าวว่า "สวัสดีตอนเช้า หนูน้อยหมวกแดง" หนูน้อยหมวกแดงหันไปรอบ ๆ และเห็นหมาป่าใหญ่ดี แต่หนูน้อยหมวกแดงไม่รู้ว่าอะไรชั่วร้ายสัตว์หมาป่าเป็น เพื่อเธอก็ไม่กลัว"สิ่งที่มีคุณในตะกร้าที่ หนูน้อยหมวกแดง""ไข่ และเนยสด และ เค้ก นายหมาป่า""จะไปกับพวกเขา หนูน้อยหมวกแดง""ผมจะยาย ผู้ป่วย หมาป่านาย""ที่ไม่ของคุณยายอยู่ หนูน้อยหมวกแดง""ตามที่"เส้นทาง ผ่านพุ่มไม้กุหลาบป่า แล้ว ผ่านประตูปลายไม้ นายหมาป่าแล้วนายหมาป่าอีกครั้งว่า "เช้า ที่ดี" และออก และหนูน้อยหมวกแดงไปค้นหาดอกไม้ป่าอีกในที่สุด เขาถึงระเบียงด้วยดอกไม้ และเคาะที่ประตูของกระท่อมความที่คือมีเรียกเอง"หนูน้อยหมวกแดง กล่าวว่า หมาป่าผู้ชั่วร้าย"กดสลัก เปิดประตู และเดินใน ว่า คุณยายหมาป่ากดสลัก และเดินในที่ที่คุณยายวางเตียง เขาทำไปหนึ่งเธอ แต่เธอเพิ่มขึ้นจากเตียงเข้าไปในตู้ แล้วหมาป่าทำให้ใส่หมวกที่เธอทิ้ง และพุ่งใต้รวมการ ในระยะสั้นใน ขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเคาะที่ประตู เดิน บอกว่า, "สวัสดี คุณยาย จะนำคุณไข่ เนย และเค้ก และนี่คือพวงดอกไม้ที่ผมรวบรวมไม้" เธอมาใกล้เตียงที่เธอกล่าวว่า "อะไรหูใหญ่คุณมี คุณยายด้วย""ที่ดีกว่าคุณด้วย รักของฉัน""อะไรใหญ่ตาคุณมี คุณยายด้วย""ที่ดีกว่าคุณด้วย รักของฉัน""แต่ คุณยาย สิ่งใหญ่จมูกคุณ""ที่ดีกว่ากลิ่นด้วย รักของฉัน""แต่ คุณยาย สิ่งใหญ่ปากคุณ""ที่ดีกว่าให้รับประทานด้วย ยาหยี เขากล่าวว่า เขาผุดที่หนูน้อยหมวกแดงในขณะที่ นายฮันเตอร์ไม่ผ่านค็อทเท และได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ เขารีบวิ่งใน และ กับขวานของเขาสับหัวนายหมาป่า ทุกคนมีความสุขว่า หนูน้อยหมวกแดงได้หนีหมาป่า จากนั้น นายฮันเตอร์ดำเนินบ้านของเธอ และพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอยู่ครั้งหนึ่งสาวน้อยหวานที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเธอในกระท่อมน้อยน่ารักที่ขอบของหมู่บ้าน ในตอนท้ายต่อไปของไม้เป็นกระท่อมสวยอีกและในนั้นคุณยายของเธออาศัยอยู่ ทุกคนที่รักนี้สาวน้อย, คุณยายของเธออาจจะรักเธอมากที่สุดของทั้งหมดและให้เธอสิ่งที่สวยดีมาก ทันทีที่เธอทำให้เธอเสื้อคลุมสีแดงที่มีเครื่องดูดควันที่เธอมักจะสวมคนจึงเรียกเธอว่าหนูน้อยหมวกแดง เช้าวันหนึ่งแม่ของหนูน้อยหมวกแดงกล่าวว่า "ใส่ในสิ่งที่คุณและไปดูคุณยาย เธอได้รับการป่วย; จะพร้อมตะกร้านี้สำหรับเธอ ฉันได้ใส่ในไข่เนยและเค้กและอาหารสูงอื่น ๆ . "มันเป็นเช้าที่สดใสและแดด หมวกแดงมีความสุขมากที่ในตอนแรกเธออยากจะเต้นผ่านไม้ ทั้งหมดรอบ ๆ ตัวเธอเติบโตดอกไม้ป่าสวยที่เธอรักให้ดีและเธอหยุดที่จะรับพวงสำหรับคุณยายของเธอ หนูน้อยหมวกแดงเดินจากเส้นทางของเธอและได้ก้มไปรับดอกไม้เมื่อมาจากด้านหลังของเธอเสียงห้าวกล่าวว่า "ดีตอนเช้าหนูน้อยหมวกแดง." หนูน้อยหมวกแดงหันไปรอบ ๆ และเห็นหมาป่าขนาดใหญ่ที่ดี แต่สีแดงเล็ก ๆ หมวกไม่ทราบว่าเป็นสัตว์ที่คนชั่วหมาป่าเป็นดังนั้นเธอจึงไม่กลัว.
"สิ่งที่มีคุณอยู่ในตะกร้าที่หนูน้อยหมวกแดง?"
"ไข่และเนยและเค้กนายหมาป่า."
"คุณจะไปไหน กับพวกหนูน้อยหมวกแดง? "
" ฉันจะไปคุณยายที่ป่วยนายหมาป่า. "
" ที่ไหนไม่คุณยายสดหนูน้อยหมวกแดง? "
" ตลอดเส้นทางที่ผ่านมาดอกกุหลาบป่าพุ่มไม้ แล้วผ่านประตูในตอนท้ายของไม้นายหมาป่า. "
จากนั้นนายหมาป่าอีกครั้งกล่าวว่า" สวัสดีตอนเช้า "และกำหนดปิดและหนูน้อยหมวกแดงอีกครั้งไปในการค้นหาของดอกไม้ป่า.
ในที่สุดเขาก็มาถึงระเบียงที่ครอบคลุม ด้วยดอกไม้และเคาะที่ประตูกระท่อม.
"จะมีใคร?" เรียกว่ายาย.
"หนูน้อยหมวกแดง" กล่าวว่าหมาป่าที่ชั่วร้าย.
"กดสลักเปิดประตูและเดินไปใน" คุณยายกล่าวว่า .
หมาป่ากดสลักและเดินเข้ามาในที่ที่คุณยายนอนอยู่บนเตียง เขาทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่กระโดดของเธอ แต่เธอกระโดดออกจากเตียงลงไปในตู้เสื้อผ้า แล้วหมาป่าใส่หมวกที่เธอได้ลดลงและพุ่งภายใต้ที่นอนหมอนมุ้ง ในระยะสั้นในขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเคาะประตูและเดินเข้ามาในว่า "ดีตอนเช้ายายผมได้นำไข่เนยและเค้กและที่นี่เป็นช่อดอกไม้ฉันรวบรวมในไม้ได้." ในฐานะที่เป็น เธอเดินเข้ามาใกล้เตียงเธอกล่าวว่า "สิ่งที่หูใหญ่ที่คุณมีคุณยาย."
"ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะได้ยินเสียงคุณกับที่รักของฉัน."
"สิ่งที่ตาใหญ่ที่คุณมีคุณยาย."
"ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะเห็นคุณด้วย ที่รักของฉัน. "
" แต่ยายสิ่งที่จมูกใหญ่ที่คุณมี. "
" ทั้งหมดที่ดีกว่าในการดมกลิ่นกับที่รักของฉัน. "
" แต่ยายสิ่งที่ปากใหญ่คุณมี. "
" ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะกินคุณขึ้น กับที่รักของฉัน "เขากล่าวในขณะที่เขาลุกที่หนูน้อยหมวกแดง.
เพียงแค่ในช่วงเวลาที่นายฮันเตอร์กำลังเดินผ่านกระท่อมและได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ เขารีบไปและด้วยขวานสับของเขาออกจากศีรษะของนายหมาป่า ทุกคนก็มีความสุขที่หนูน้อยหมวกแดงได้หลบหนีหมาป่า จากนั้นนายฮันเตอร์ดำเนินการที่บ้านของเธอและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย