The clinical effects of active paci

The clinical effects of active pacing were distinctly different between patients in the long QRS group (Table 3) and those in the short QRS group (Table 4). With active pacing, the long QRS group exhibited significant improvements over inactive pacing in peak Vo2 (2.46 ml/min/kg) (Fig. 2B), Vo2 at the anaerobic threshold (1.55 ml/min/kg), distance walked in 6 min (47 m), and the quality-of-life score (8.1 points), whereas the short QRS group did not have an improvement in peak Vo2 (Fig. 2C) nor any other end point measure. Considering individual results, 71% of patients in the long QRS group and 38% of patients in the short QRS group had increased peak Vo2 by >1 ml/min/kg with active pacing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลทางคลินิกของการใช้ pacing แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดระหว่างผู้ป่วยในกลุ่ม QRS ยาว (ตาราง 3) และในกลุ่ม QRS สั้น (ตาราง 4) กับใช้ pacing กลุ่ม QRS ยาวจัดแสดงปรับปรุงที่สำคัญกว่างาน pacing ในช่วง peak Vo2 (2.46 ml/min/kg) (Fig. 2B), Vo2 ที่ขีดจำกัดไม่ใช้ออกซิเจน (1.55 ml/min/กิโลกรัม), ระยะทางเดินใน 6 นาที (ม. 47), และคุณภาพชีวิตคะแนน (8.1), ในขณะที่กลุ่ม QRS สั้น ๆ ไม่มีการปรับปรุงในช่วง peak Vo2 (Fig. 2C) หรือวัดจุดสิ้นสุดอื่น พิจารณาแต่ละผลลัพธ์ 71% ของผู้ป่วยในกลุ่ม QRS ยาวและ 38% ของผู้ป่วยในกลุ่ม QRS สั้นได้เพิ่มสูงสุด Vo2 โดย > 1 ml/min/pacing กก.ใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลทางคลินิกของการเว้นระยะการใช้งานที่แตกต่างกันได้อย่างชัดเจนระหว่างผู้ป่วยในกลุ่ม QRS ยาว (ตารางที่ 3) และผู้ที่อยู่ในกลุ่ม QRS สั้น (ตารางที่ 4) ด้วยการเว้นระยะการใช้งานกลุ่ม QRS ยาวแสดงการปรับปรุงที่สำคัญมากกว่าการเดินไปเดินมาไม่ได้ใช้งานในจุดสูงสุด VO2 (2.46 มล. / นาที / กก.) (รูป. 2B) VO2 ที่เกณฑ์ไม่ใช้ออกซิเจน (1.55 มล. / นาที / กิโลกรัม) ระยะทางเดิน 6 นาที (47 เมตร) และคุณภาพของชีวิตคะแนน (8.1 คะแนน) ขณะที่กลุ่ม QRS สั้นไม่ได้มีการปรับปรุงในจุดสูงสุด VO2 (รูป. 2C) หรือจุดสิ้นสุดมาตรการอื่น ๆ ผลการพิจารณาของแต่ละบุคคล 71% ของผู้ป่วยในกลุ่ม QRS ยาวและ 38% ของผู้ป่วยในกลุ่ม QRS สั้นได้เพิ่มขึ้นโดยจุดสูงสุด VO2> 1 มล. / นาที / kg มีการเว้นระยะการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลทางคลินิกของการเต้นมีเอกลักษณ์ความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยอยู่ในกลุ่ม ( ตารางที่ 3 ) ยาว QRS และในระยะสั้นกลุ่ม QRS ( ตารางที่ 4 ) กับงานเดิน กลุ่ม QRS มีการปรับปรุงที่สำคัญกว่าไม่เว้นระยะนานในการใช้ออกซิเจนสูงสุด ( 2.46 ml / min / กก. ) ( รูปที่ 2B ) , การใช้ออกซิเจนที่จุดเริ่มล้า ( 1.55 ml / min / กิโลกรัม ) , ระยะทางเดิน 6 นาที ( 47 เมตร )และคะแนนคุณภาพชีวิต ( 1 คะแนน ) ส่วนกลุ่มสั้น QRS ไม่ได้มีการปรับปรุงในการใช้ออกซิเจนสูงสุด ( รูปที่ 2 ) หรือใด ๆอื่น ๆจุดสุดท้ายวัด การพิจารณาผลของแต่ละบุคคล , 71% ของผู้ป่วยกลุ่ม QRS นานและ 38% ของผู้ป่วย ในกลุ่มมีการใช้ออกซิเจนสูงสุดสั้น QRS เพิ่มขึ้นโดย 1 มล. / นาที / กิโล กับงานเดิน