Finally, there was the possibility

Finally, there was the possibility of svabhāva being an essential property, a quality of a thing that it could not lose without ceasing to be that thing, such as heat is for
fire. We have already seen that a property cannot exist without the individual in which it is instantiated.

Moreover, if things had this kind of essential property, this would imply that nothing could ever change. If the tree had, essentially, five branches, say, then we could never saw one off; if atoms of bark were essentially hard, they could never decompose (MMK 15; 8–9). Westerhoff draws attention to two possible replies to this.

The annihilationist claims that atoms with svabhāva do not change their essential
properties; rather, what we experience as change, is actually the arising and fading away of a succession of atoms, which exist for a limited time with a fixed essence.

The permutationist posits the same atoms with fixed essences, yet regards these as existing eternally.

What appears to us as change is, in reality, a continual re-arranging of these atoms. Both arguments are subject to the same critique. Westerhoff asks what could be
responsible for the arising and perishing of atoms in the annihilationist‘s‘ account, and similarly, we could ask about what causes the permutationist‘s atoms to move around and to form new arrangements.

If this occurs in dependence upon causes and conditions, then,once again, we do not have an entity with svabhāva, but just another object which is dependently co-originated (Westerhoff 2009, 38–40). In short, Nāgārjuna employs several arguments to show that if one believes svabhāva, then nothing could arise or give rise to anything else, nothing could change, or ever come to an end either. Besides being at odds with everyday experience, this would also contradict the doctrine of Dependent Co-origination, and render the whole prospect of following the Buddhist path to liberation untenable (MMK 24: 20–32).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด มีความเป็นไปได้ของ svabhāva ที่มีลักษณะสำคัญ เป็นคุณภาพของสิ่งที่จะสูญเสียโดยไม่ต้องหยุดเพื่อให้สิ่งนั้น เช่นความร้อนไฟไหม้ เราได้เห็นแล้วว่า คุณสมบัติไม่มีอยู่ โดยแต่ละที่มันจะมาเริ่มต้นทันที นอกจากนี้ ถ้าสิ่งมีชนิดของคุณสมบัติที่จำเป็น นี้จะเป็นสิทธิ์แบบว่า ไม่สามารถเปลี่ยน ถ้าต้นไม้มี เป็น สาขา 5 พูด แล้วเราอาจไม่เคยเห็นหนึ่งออกไป ถ้าอะตอมของเปลือกแข็งเป็น พวกเขาสามารถไม่เปื่อย (MMK 15, 8-9) Westerhoff วาดความสนใจไปตอบได้สองนี้Annihilationist ที่อ้างว่า อะตอมกับ svabhāva เปลี่ยนเป็นของพวกเขาคุณสมบัติ ค่อนข้าง สิ่งที่เราพบเป็นเปลี่ยน เป็นจริง arising และค่อย ๆ เลือนหายไปจากราชบัลลังก์ของอะตอม ซึ่งมีเวลาจำกัดด้วยแก่นสารถาวร Permutationist ที่ posits อะตอมเดียวกับถาวร essences ยังพิจารณาเหล่านี้เป็นอยู่ eternally สิ่งที่ดูเหมือนเราเป็นการเปลี่ยนแปลง ในความเป็นจริง ตัวอย่างต่อเนื่องการจัดเรียงของอะตอมเหล่านี้ อาร์กิวเมนต์ทั้งสองอาจ มีการวิจารณ์กันได้ Westerhoff ถามสิ่งที่อาจจะ รับผิดชอบเกิดขึ้นและภัยพิบัติของอะตอมในของ annihilationist' บัญชี และในทำนองเดียวกัน เราอาจสอบถามเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้อะตอมของ permutationist เพื่อย้ายรอบ และ การจัดเตรียมแบบฟอร์มใหม่ได้ นี้ครั้งพึ่งพาสาเหตุและเงื่อนไข แล้ว อีกครั้ง ไม่มีเอนทิตี มี svabhāva ได้วัตถุเพียงหนึ่งที่ dependently มาร่วม (Westerhoff 2009, 38-40) ในระยะสั้น Nāgārjuna มีหลายอาร์กิวเมนต์เพื่อแสดงว่าถ้าหนึ่งเชื่อ svabhāva แล้วอะไรจะเกิดขึ้น หรือให้สูงขึ้นเพื่ออะไร ไม่สามารถเปลี่ยนแปลง หรือเคยมาสิ้นสุดอย่างใดอย่างหนึ่ง นอกจากจะ at odds with ประสบการณ์ทุกวัน นี้จะยังขัดแย้งกับคำสอนของจุดอ้างอิงร่วม และแสดงโอกาสทั้งหมดของตามเส้นทางพระพุทธศาสนาเพื่อปลดปล่อย untenable (MMK 24:20 – 32)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดก็มีความเป็นไปได้ของ ā VA
ไฟ เราได้เห็นแล้วว่าสถานที่ให้บริการไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องในแต่ละที่มันถูกสร้างนอกจากนี้ถ้าสิ่งที่มีชนิดของสถานที่ให้บริการนี้จำเป็นนี้จะบ่งบอกถึงอะไรที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงที่เคย ถ้าต้นไม้มีเป็นหลักห้าสาขาพูดแล้วเราอาจจะไม่เคยเห็นชายคนหนึ่งออกไป ถ้าอะตอมของเปลือกไม้ได้ยากยิ่งที่พวกเขาไม่สามารถย่อยสลาย - 9) Westerhoff เรียกร้อง ā VA คุณสมบัติ แต่สิ่งที่เราได้สัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงเป็นจริงที่เกิดขึ้นและจางหายไปของความสำเร็จของอะตอมซึ่งมีอยู่ในเวลา จำกัด ที่มีสาระสำคัญคงpermutationist posits อะไร ปรากฏให้เราการเปลี่ยนแปลงคือในความเป็นจริงอีกครั้งการจัดอย่างต่อเนื่องของอะตอมเหล่านี้ ข้อโต้แย้งทั้งสองอาจมีการวิจารณ์เดียวกัน Westerhoff รับผิดชอบในการที่เกิดขึ้นและจะพินาศของอะตอมใน ' S ' บัญชีและในทำนองเดียวกันเราสามารถถามเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้เกิด ' อะตอมที่จะย้ายไปรอบ ๆ และในรูปแบบการจัดใหม่ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นในการพึ่งพา สาเหตุและเงื่อนไขที่แล้วอีกครั้งหนึ่งเราไม่ได้มีกิจการกับ ā VA - ต้นกำเนิด - 40) ในระยะสั้นยังไม่มีā กรัมā rjuna ā VA นอกเหนือจากการที่อัตราต่อรองที่มีประสบการณ์ในชีวิตประจำวันนี้ก็จะขัดแย้งกับหลักคำสอนของ - การก่อกำเนิดและทำให้โอกาสทั้งต่อไปนี้เส้นทางพุทธปลดปล่อยไม่สามารถป้องกันได้ - 32)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายมีความเป็นไปได้ของ svabh อุบาสก VA เป็นคุณสมบัติที่สำคัญ คุณภาพของสิ่งที่มันอาจจะไม่สูญเสียไม่หยุดหย่อน เป็น สิ่ง เช่น ความร้อน คือ
ไฟ เราได้เห็นแล้วว่า คุณสมบัติไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจาก บุคคลซึ่งเป็น instantiated .

และถ้าเรื่องเป็นแบบนี้ ของที่จำเป็น คุณสมบัตินี้จะบ่งบอกว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงถ้าต้นไม้มีหลัก 5 สาขา พูด แล้วเราก็ไม่เคยเห็นเลย ถ้าอะตอมของเปลือกเป็นหลักยากที่พวกเขาไม่สามารถย่อยสลาย ( MMK 15 ; 8 – 9 ) westerhoff ดึงความสนใจสองตอบที่เป็นไปได้นี้ .

annihilationist อ้างว่าอะตอมกับ svabh อุบาสก VA ไม่เปลี่ยน
คุณสมบัติสำคัญ แต่สิ่งที่เราได้สัมผัส เช่น เปลี่ยนเป็นจริงที่เกิดขึ้นและจางหายไปของบัลลังก์ของอะตอมซึ่งอยู่ในเวลาจำกัดด้วยแก่นแท้ถาวร

permutationist posits อะตอมเดียวกันคงแก่น ยังนับถือเหล่านี้เช่นเดิมตลอดไป

สิ่งที่ปรากฏแก่เรา เปลี่ยนเป็น ในความเป็นจริงอย่างต่อเนื่องอีกครั้งการจัดเรียงอะตอมเหล่านี้ ตัวแปรทั้งสองอยู่ภายใต้การวิจารณ์เหมือนกัน westerhoff ถามอะไร
รับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นน่ารำคาญของอะตอม และใน annihilationist ' บัญชี และในทำนองเดียวกัน เราสามารถถามเกี่ยวกับสาเหตุของ permutationist อะตอมเพื่อย้ายไปรอบ ๆและรูปแบบการจัดการใหม่

ถ้านี้เกิดขึ้นในการพึ่งพาสาเหตุและเงื่อนไข อีกครั้งแล้วที่เราไม่ได้มีผู้มี svabh อุบาสก VA ,แต่แค่วัตถุที่ dependently Co ที่มา ( westerhoff 2009 38 – 40 ) ในสั้น , n G อุบาสกอุบาสก rjuna ใช้อาร์กิวเมนต์หลายเพื่อแสดงให้เห็นว่า ถ้าไม่เชื่อ svabh อุบาสก VA แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือก่ออะไร ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หรือเคยมาสิ้นสุดเหมือนกัน นอกจากถูกหมางเมินกับประสบการณ์ทุกวันนี้จะขัดแย้งกับหลักการของการพึ่งพา Co และให้ทั้งโอกาส ตามเส้นทางที่จะปลดปล่อยพุทธไม่ได้ ( MMK 24 : 20 ( 32 )