You were still standing there looki

You were still standing there looking at Price, not saying anything. Your face was as cold and expressionless as ever, and Price felt like he was talking to a wall that just happened to be human shaped. Price stared at you for a moment, as if trying to think through what you’d just said. “So you really can’t show any emotions at all, because of this condition?” He asked, sounding surprised.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณยังคงยืนดูไพรซ์โดยไม่พูดอะไร ใบหน้าของคุณเย็นชาและไร้อารมณ์เช่นเคย และไพรซ์รู้สึกเหมือนเขากำลังพูดคุยกับกำแพงที่เพิ่งมีรูปร่างเป็นมนุษย์ ไพรซ์จ้องมองคุณอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับกำลังพยายามคิดถึงสิ่งที่คุณเพิ่งพูดไป “แสดงว่าคุณไม่สามารถแสดงอารมณ์ใดๆ เลยได้จริงๆ เนื่องจากอาการนี้?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณยังยืนมองไพรซ์อยู่ โดยไม่พูดอะไร ใบหน้าของคุณเย็นชาและไร้อารมณ์เช่นเคยและไพรซ์รู้สึกเหมือนกําลังพูดกับกําแพงที่บังเอิญเป็นรูปมนุษย์ ไพรซ์จ้องเธออยู่พักหนึ่ง เหมือนกำลังคิดถึงสิ่งที่เธอพูด "เพราะสถานการณ์นี้ คุณแสดงอารมณ์ใด ๆ ไม่ได้จริง ๆ เหรอ" เขาถาม ฟังดูประหลาดใจมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณยังคงยืนอยู่ตรงนั้นและมอง Price และไม่พูดอะไรเลย. ใบหน้าของคุณไม่แยแสและไม่แสดงออกตามปกติpriceรู้สึกว่าเขากําลังพูดกับผนังที่เหมือนมนุษย์ เพรสจ้องมองคุณสักครู่ ดูเหมือนจะพยายามคิดถึงสิ่งที่คุณเพิ่งพูดไป. "ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถแสดงอารมณ์ใดๆได้เพราะเงื่อนไขนี้?" เขาถาม, ฟังดูประหลาดใจ.