Experiment 2The results of Experime

Experiment 2
The results of Experiment 1 favor a verbal account of
PAL deficits in dyslexia. However, the extent of these deficits
and their relation to learning over time is difficult to
discern due to low performance levels, particularly in the
verbal-output conditions. Experiment 2 was designed to
capture a wider range of performance by increasing performance
levels across PAL conditions. To do so, we decreased
the number of items per mapping condition from six to
four in visual–verbal and verbal–verbal PAL and from six
to five in visual–visual and verbal–visual PAL. Given the
differences in task difficulty between the PAL conditions
in Experiment 1, we chose to use a different number of
items in the verbal-output and visual-output tasks to better
equate performance across the four conditions. An
additional aim of Experiment 2 was to assess the nature
of the errors made by the children, and to ask whether
the errors made by children with dyslexia differ from those
made by typically developing children. We hypothesized
that if PAL deficits are driven by verbal demands, as Experiment
1 suggests, the errors made by children with dyslexia
should be phonological in nature (i.e.,
phonologically distorted word, correct pairing). If however,
PAL deficits are caused by a specific difficulty with associative
learning, we would expect a higher proportion of associative
learning errors (i.e., correct word form, incorrect
pairing). To examine this question, we tracked the errors
made by participants in visual–verbal and verbal–verbal
PAL. Finally, given the frequent co-occurrence of dyslexia
and specific language impairment (SLI), it is possible that
children with dyslexia perform worse than controls due
to concomitant oral language deficits. To evaluate this
possibility, we measured expressive vocabulary in both
groups. Additionally, we measured digit span as a proxy
of verbal short term memory, as group differences in this
factor could potentially limit learning of the phonological
forms in visual–verbal and verbal–verbal PAL.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลอง 2ผลการทดลอง 1 บัญชีวาจาชอบขาดดุล PAL ในดิส อย่างไรก็ตาม ขอบเขตเหล่านี้ขาดดุลและความสัมพันธ์เพื่อการเรียนรู้ตลอดเวลาเป็นเรื่องที่ยากแยกแยะเนื่องจากระดับประสิทธิภาพต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเงื่อนไขผลผลิตคำพูด ออกแบบการทดลอง 2จับภาพช่วงกว้างของประสิทธิภาพการทำงาน โดยการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานระดับในเงื่อนไข PAL การทำงาน เราลดลงจำนวนสินค้าต่อแมปสภาพ 6-สี่ ใน visual – คำพูด และคำพูดคำพูด PAL และ 6ถึงห้าใน visual – ภาพ และคำพูด – visual PAL ได้รับการความแตกต่างในความยากลำบากของงานระหว่างเงื่อนไข PALใน 1 เราเลือกที่จะใช้จำนวนสินค้าในงานคำพูดผลลัพธ์ และ visual ผลลัพธ์ที่ดีกว่าถือเอาประสิทธิภาพข้ามเงื่อนไขสี่ มีเพิ่มเติมจุดมุ่งหมายของการทดลอง 2 เป็นการ ประเมินลักษณะข้อผิดพลาดที่ทำ โดยเด็ก และถามว่าข้อผิดพลาดที่ทำให้เด็กมีดิสแตกต่างจากโดยทั่วไปพัฒนาเด็กได้ เราตั้งสมมติฐานที่ถ้าขาดดุล PAL จะขับเคลื่อน โดยความต้องการทางวาจา เป็นการทดลอง1 แนะนำ ข้อผิดพลาดที่ทำให้เด็กมีดิสควรมีโครงสร้างประโยคในธรรมชาติ (เช่นphonologically ผิดเพี้ยนคำ จับคู่ถูกต้อง) ถ้าอย่างไรก็ตามขาดดุล PAL มีสาเหตุจากปัญหาเฉพาะกับการเชื่อมโยงการเรียนรู้ เราคาดว่าสัดส่วนสูงของเชื่อมโยงการเรียนรู้ข้อผิดพลาด (เช่น คำที่ถูกต้องแบบฟอร์ม ไม่ถูกต้องจับคู่) การตรวจสอบคำถามนี้ เราติดตามข้อผิดพลาดโดยผู้เข้าร่วมใน visual – คำพูดและคำพูดคำพูดPAL ในที่สุด ให้เกิดร่วมกันบ่อยของดิสและด้อยค่าภาษาเฉพาะ (SLI), เป็นไปได้ที่เด็ก มีดิสทำแย่กว่าการควบคุมเนื่องจากการขาดดุลภาษาปากที่มั่นใจ การประเมินนี้ความเป็นไปได้ เราวัดคำศัพท์ที่แสดงออกทั้งในกลุ่มนี้ นอกจากนี้ เราวัดระยะหลักเป็นพร็อกซีหน่วยความจำระยะสั้นด้วยวาจา เป็นความแตกต่างของกลุ่มในที่นี้ปัจจัยที่อาจจำกัดการเรียนรู้ของที่โครงสร้างประโยคแบบฟอร์มใน visual – คำพูด และคำพูดคำพูด PAL

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองที่ 2
ผลการทดลองที่ 1 ความโปรดปรานบัญชีวาจาของ
การขาดดุล PAL ในดิส แต่ขอบเขตของการขาดดุลเหล่านี้
และความสัมพันธ์ของพวกเขาเพื่อการเรียนรู้ในช่วงเวลาที่ยากที่จะ
มองเห็นเนื่องจากระดับประสิทธิภาพการทำงานต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
สภาพวาจาเอาท์พุท การทดลองที่ 2 ได้รับการออกแบบมาเพื่อ
จับภาพช่วงกว้างของประสิทธิภาพการทำงานโดยการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน
ระดับข้ามเงื่อนไข PAL ที่จะทำเช่นนั้นเราลดลง
จำนวนของรายการต่อสภาพการทำแผนที่ที่จะหกจาก
สี่ PAL ภาพคำพูดและวาจาคำพูดและหกจาก
ที่จะห้า PAL ภาพภาพและวาจาภาพ ที่ได้รับ
ความแตกต่างในความยากลำบากงานระหว่าง PAL เงื่อนไข
ในการทดลองที่ 1 เราเลือกที่จะใช้จำนวนที่แตกต่างกันของ
รายการในวาจาเอาท์พุทและเอาท์พุทมองเห็นงานที่ดีกว่าการ
ถือเอาประสิทธิภาพการทำงานทั้งสี่เงื่อนไข
จุดมุ่งหมายที่เพิ่มขึ้นของการทดลองที่ 2 คือการประเมินธรรมชาติ
ของความผิดพลาดที่ทำโดยเด็กและถามว่า
ข้อผิดพลาดที่ทำโดยเด็กที่มีดิสแตกต่างจากที่
ทำโดยเด็กมักจะพัฒนา เราตั้งสมมติฐาน
ว่าถ้าขาดดุล PAL จะขับเคลื่อนด้วยความต้องการทางวาจาเช่นการทดลองที่
1 แสดงให้เห็นข้อผิดพลาดที่ทำโดยเด็กที่มีดิส
ควรจะเป็นเสียงในธรรมชาติ (เช่น
คำที่บิดเบี้ยว phonologically จับคู่ที่ถูกต้อง) หาก แต่
การขาดดุล PAL จะเกิดจากความยากลำบากที่เฉพาะเจาะจงกับเชื่อมโยง
การเรียนรู้ที่เราจะคาดว่าจะมีสัดส่วนที่สูงขึ้นของการเชื่อมโยง
ข้อผิดพลาดการเรียนรู้ (เช่นแบบฟอร์มคำที่ถูกต้องไม่ถูกต้อง
จับคู่) เพื่อตรวจสอบคำถามนี้เราติดตามข้อผิดพลาดที่
ทำโดยผู้เข้าร่วมในภาพคำพูดและวาจาคำพูด
PAL ในที่สุดได้รับบ่อยร่วมเกิดขึ้นของดิส
และการด้อยค่าภาษาเฉพาะ (SLI) ก็เป็นไปได้ว่า
เด็กที่มีดิสดำเนินการเลวร้ายยิ่งกว่าการควบคุมเนื่องจาก
การขาดดุลด้วยกันภาษาในช่องปาก ในการประเมินนี้
เป็นไปได้ที่เราวัดคำศัพท์ที่มีความหมายทั้งใน
กลุ่ม นอกจากนี้เรายังวัดช่วงหลักเป็นพร็อกซี่
ของหน่วยความจำระยะสั้นด้วยวาจาเป็นความแตกต่างในกลุ่มนี้
ปัจจัยที่อาจ จำกัด การเรียนรู้ของเสียง
รูปแบบในภาพ PAL-ทางวาจาและทางวาจาคำพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Me siento con esto marca la Universidad