Chapter 1 : Page 6 of 15"My wife, H

Chapter 1 : Page 6 of 15
"My wife, Hastings," said John.

I shall never forget my first sight of Mary Cavendish. Her tall, slender form, outlined against the bright light; the vivid sense of slumbering fire that seemed to find expression only in those wonderful tawny eyes of hers, remarkable eyes, differe nt from any other woman's that I have ever known; the intense power of stillness she possessed, which nevertheless conveyed the impression of a wild untamed spirit in an exquisitely civilised body--all these things are burnt into my memory. I shall never forget them.

She greeted me with a few words of pleasant welcome in a low clear voice, and I sank into a basket chair feeling distinctly glad that I had accepted John's invitation. Mrs. Cavendish gave me some tea, and her few quiet remarks heightened my first impression of her as a thoroughly fascinating woman. An appreciative listener is always stimulating, and I described, in a humorous manner, certain incidents of my Convalescent Home, in a way which, I flatter myself, greatly amused my hostess. John, of course, good fellow though he is, could hardly be called a brilliant conversationalist.

At that moment a well remembered voice floated through the open French window near at hand: "Then you'll write to the Princess after tea, Alfred? I'll write to Lady Tadminster for the second day, myself. Or shall we wait until we hear from the Princess? In case of a refusal, Lady Tadminster might open it the first day, and Mrs. Crosbie the second. Then there's the Duchess--about the school fete.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1: หน้า 6 จาก 15
"ภรรยาของเฮสติ้งส์ของฉัน" จอห์นกล่าวว่า

ฉันจะไม่มีวันลืมสายตาแรกของแมรี่คาเวนดิช. สูงแบบเรียวของเธอไว้กับแสงจ้า; ความรู้สึกที่สดใสของไฟหลับใหลที่ดูเหมือนจะหาการแสดงออกเฉพาะในผู้ที่ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนที่ยอดเยี่ยมของเธอดวงตาโดดเด่น differe NT จากผู้หญิงใด ๆ อื่น ๆ ที่ฉันเคยรู้จักพลังที่รุนแรงของเธอมีความเงียบสงบที่ยังคงถ่ายทอดความประทับใจของจิตวิญญาณของป่าเปลี่ยวในร่างกายอารยะอย่างประณีต - สิ่งเหล่านี้ถูกเผาในหน่วยความจำของฉัน ฉันจะไม่มีวันลืมพวกเขา.

เธอทักทายผมด้วยคำไม่กี่คำของการต้อนรับที่น่าพอใจในเสียงที่ชัดเจนต่ำและฉันจมลงไปในเก้าอี้ตะกร้ารู้สึกดีใจที่เห็นได้ชัดฉันได้ตอบรับคำเชิญของ john mrsคาเวนดิชให้ฉันชาบางส่วนและคำพูดของเธอที่เงียบสงบไม่กี่ความประทับใจครั้งแรกของเธอในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าสนใจอย่างละเอียด ฟังชื่นชมอยู่เสมอกระตุ้นและฉันอธิบายในลักษณะตลกเหตุการณ์บางอย่างของการพักฟื้นที่บ้านของฉันในทางที่ฉันเลียแข้งเลียขาตัวเองอย่างมากขบขันเจ้าของของฉัน john แน่นอนเพื่อนที่ดี แต่เขาเป็น. แทบจะเรียกได้ว่าคู่สนทนาที่ยอดเยี่ยม

ในขณะที่เสียงที่จำได้ดีลอยผ่านหน้าต่างฝรั่งเศสเปิดใกล้ที่มือ: "แล้วคุณจะเขียนถึงเจ้าหญิงหลังจากที่ชา, อัลเฟรดผมจะเขียนถึงผู้หญิง tadminster หาใช่หรือไม่ วันที่สองของตัวเอง. หรือเราจะรอจนกว่าเราจะได้ยินจากเจ้าหญิงหรือไม่ในกรณีที่ปฏิเสธผู้หญิง tadminster อาจจะเปิดในวันแรกและนางcrosbie ที่สอง แล้วมีดัชเชส - เกี่ยวกับเทศกาลโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1:6 หน้า 15
"ภรรยาของผม เฮสติ้งส์ กล่าวว่า จอห์น

ฉันจะไม่ลืมสายตาของฉันแรกของแมรีคาเวนดิช เธอสูง สเลนเดอร์ฟอร์ม ล้อมกรอบกับแสงสว่าง ความรู้สึกสดใสของไฟ slumbering ที่ดูเหมือนจะค้นหานิพจน์ในตา tawny ที่ยอดเยี่ยมของเธอ โดดเด่นตา differe nt จากใด ๆ อื่น ๆ ผู้หญิงที่ฉันได้เคยรู้จัก พลังเข้มข้นของความนิ่งเธอต้อง ซึ่งยังคงใช้ความประทับใจของผีป่าบอร์เนียวในกายประณีตอารยะของการ - ทั้งหมดที่มีเผาสิ่งเหล่านี้เป็นความทรงจำ ฉันจะไม่ลืม

เธอประทับใจผมกับกี่คำน่ารักน่าพอใจในเสียงชัดเจนต่ำ และฉันจมลงในเก้าอี้ตะกร้าที่รู้สึกดีใจอย่างเห็นได้ชัดว่า ฉันได้รับคำเชิญของจอห์น นาง คาเวนดิชให้ฉันชา และหมายเหตุของเธอเงียบไม่กี่ heightened รู้สึกประทับใจครั้งแรกของเธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจอย่างละเอียด ฟัง appreciative การจะกระตุ้น และฉันอธิบาย อย่าง อารมณ์ขันบางปัญหาของบ้านฉันงตัน แบบที่ ฉันเลียแข้งเลียขาตัวเอง มาก amused ผู้หญิงของฉัน จอห์น แน่นอน เพื่อนที่ดีว่าเป็น อาจไม่สามารถเรียกยอดเยี่ยม conversationalist นั้น

ตอนนั้นเสียงดีจดลอยผ่านหน้าต่างฝรั่งเศสเปิดใกล้มือ: "แล้วคุณจะเขียนถึงเจ้าหญิงหลังชา อัลเฟรด ฉันจะเขียน Tadminster เลดี้วันสอง เอง หรือจะเรารอจนกว่าเราได้ยินจากเจ้าหญิง กรณีปฏิเสธ เลดี้ Tadminster อาจเปิดแรกวัน และนาง Crosbie ที่สอง แล้ว มีดัช - เกี่ยวกับ fete โรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 หน้า 6 ของ 15
" ภรรยา ของผม Hastings "จอห์น.

ผมจะไม่มีวันลืมเห็นครั้งแรกของผมใน Cavendish Court แมรี่. รูปแบบสูงชะลูดของเธอระบุไว้กับไฟที่สว่างสดใสมีชีวิตชีวาความรู้สึกที่หลับใหลของเพลิงไหม้ที่ดูเหมือนจะได้พบกับการแสดงออกในตาสีน้ำตาลปนเหลืองที่น่ามหัศจรรย์ใจของเธอ differe ตาที่โดดเด่น NT จากผู้หญิงคนอื่นๆของที่ผมได้รู้จักกำลังเข้มข้นมีความสงบนิ่งแต่เธอก็มีซึ่งถ่ายทอดความประทับใจของจิตวิญญาณแบบสันโดษป่าที่อยู่ในร่างกายอย่างดีเยี่ยมที่อารยะสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดถูกเผาในหน่วยความจำเจ้าคน ผมจะไม่มีวันลืมพวกเขาได้

เธอทักทายด้วยถ้อยคำไม่กี่แห่งยินดีต้อนรับสู่ความเพลิดเพลินใจในเสียงที่สดใสชัดเจนทรงต่ำและผมจมลงในตะกร้าเก้าอี้ที่ความรู้สึกดีใจที่ผมเคยได้รับการยอมรับคำเชิญของ John คุณนายCavendish Court ทำให้ผมเครื่องชงน้ำชาบางส่วนของเธอและหมายเหตุ:อันเงียบสงบไม่กี่มากขึ้นความประทับใจแรกของผมของเธอเป็นผู้หญิงที่น่ามหัศจรรย์ใจอย่างทั่วถึง ผู้ฟังซาบซึ้งใจอย่างยิ่งที่จะกระตุ้นเสมอและผมอธิบายไว้ในลักษณะตลกที่เหตุการณ์บางอย่างของอาการดีขึ้นกลับบ้านของฉันในลักษณะที่ผมยกยอตัวเองเป็นอย่างมากรู้สึกขบขันกับเจ้าของร้านของฉัน จอห์นของเพื่อนที่ดีแต่เขาก็มีไม่สามารถเรียกว่านักสนทนาที่สดใสแทบไม่.

ในช่วงเวลาที่เสียงดีจำได้ว่าที่ลอยอยู่ผ่านทางหน้าต่างฝรั่งเศสที่เปิดอยู่ใกล้มือ"แล้วคุณจะเขียนให้เจ้าหญิงหลังจากเครื่องชงน้ำชาอัลเฟรด ผมจะเขียนถึงเลดี้ tadminster สำหรับวันที่สองนี้ด้วยตัวเอง หรือเราจะรอจนกว่าเราจะได้ยินเสียงจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯทรงได้ ในกรณีที่มีการปฏิเสธที่เลดี้ tadminster อาจจะเปิดให้บริการเป็นวันแรกและคุณนายcrosbie ที่สอง. จากนั้นจะมีท่านผู้หญิงเกี่ยวกับงานรื่นเริงโรงเรียน