The Mexican financial crisis of 199

The Mexican financial crisis of 1994, Asian crisis of 1997–99, Russian crisis of
1998, and Argentine crisis of 2001–03 contributed to swings in GNI growth of 5
to 10 percentage points, of the same magnitude as in the United States during the
1929–33 and 1937–38 Great Depression. Here I examine the domestic monetary
aspects of these crises while discussing the international financial and exchange-rate
components in Chapter 16.
According to Frederic Mishkin (1999:3–4), financial markets perform the function
of channeling funds to those with productive investment opportunities. When the
financial system performs this role poorly, the economy operates inefficiently with
negative economic growth, as in Thailand, Indonesia, Malaysia, and South Korea in
1998.
What problems contribute to financial instability? The financial system lacks the
capability of making judgments about investment opportunities from asymmetric
information, such that lenders have poor information about potential returns of and
risks associated with investment projects. Lending is subject to adverse selection, in
which potential bad credit risks are most eager to take out loans, even at higher rates
of interest, and moral hazard, in which the lender or members of the international
community bears most of the loss if the project fails (Mishkin 1999:4).
Adverse selection is similar to the Nobel winner George Akerlof’s (1970:488–500)
“lemons” problem, in which used-car buyers, lacking information on quality, steer
way from buying a car at the lowest price, fearing a low-quality automobile. Analogously,
informed lenders may avoid lending at high interest rates, because they lack
information on the quality of borrowers who might be less likely to repay the loan.
For Mishkin, the shocks to the financial system from the Asian crisis were a deterioration
in financial sector balance sheets (from nonperforming loans as a percentage of
lending in excess of 7 percent), increases in interest rates (leading to greater “adverse
selection”), increases in uncertainty (about bank failure, future government policy,
or a possible recession), and the deterioration of nonfinancial balance sheets (from
a fall in asset prices, and thus a fall in the value of borrower collateral) (Mishkin
1999:6–9).
An additional contributor to financial instability, discussed in Chapter 16, is an
exchange-rate depreciation when debt contracts are denominated in foreign currency.
The Asian financial and currency crisis followed financial liberalization, lifting interest
rate ceilings and the type of lending. Expanded lending, fed by international
capital inflows, was mainly to new borrowers, increasing risk. Banks had a shortage
of well-trained loan officers and information on assessing risk, amid government
failure in supervising banks. Pegging exchange rates, as in Asia, increases hidden
costs, encouraging risk taking and foreign capital inflows (Chapter 16) (Mishkin
1999:10–16).
Mishkin and fundamentalists with the IMF point to financial sector weaknesses,
high debt ratios, current-account deficits, overvalued currencies, moral hazard, and
adverse selection by the offending LDC as responsible for the financial crises. For fundamentalists, the orthodox IMF prescription, monetary and fiscal contraction, is
essential for restoring internal and external balance.
Joseph Stiglitz (2000:1075) argues that the IMF and the international economic
architecture must be designed not just for perfect economic management but for “the
kind of fallible governments and public officials” that actually occur in LDCs. He
doubts that most LDCs have the effective regulatory framework for financial and
capital market liberalization. He compares “capital account liberalization to putting
a race car engine into an old car and setting off without checking the tires or training
the driver” (Stiglitz 2000:1075). The large number of crises suggests to Stiglitz the
necessity for reexamining the design of the international architecture for the lender
of last resort, the IMF (ibid.).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิกฤตการเงินเม็กซิโก 1994, 1997-99 รัสเซียวิกฤตวิกฤตเอเชียวิกฤต 1998 และอาร์เจนตินา 2001-03 ส่วนกระเช้าชิงช้าใน GNI เติบโต 5เปอร์เซ็นต์จุด 10 ของขนาดเดียวกันในสหรัฐอเมริกาในระหว่าง1929 – 33 และปีค.ศ. 1937 – 38 ดีภาวะซึมเศร้า ที่นี่ฉันตรวจสอบทางการเงินในประเทศด้านของวิกฤตเหล่านี้ขณะสนทนานานาชาติทางการเงินและอัตราแลกเปลี่ยนส่วนประกอบในบทที่ 16ตามเฟรเด Mishkin (1999:3-4), การตลาดการเงินของเจาะกองทุนรวมเพื่อผู้ลงทุนที่มีประสิทธิภาพ เมื่อการระบบการเงินทำบทบาทนี้ไม่ดี เศรษฐกิจดำเนินงานทิ้งไปอย่างสิ้นเปลืองด้วยลบเศรษฐกิจ ในไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย และประเทศเกาหลีใต้ใน1998ปัญหาอะไรนำไปสู่ความไม่มีเสถียรภาพทางการเงิน ขาดระบบการเงินการความสามารถในการตัดสินเกี่ยวกับโอกาสการลงทุนจาก asymmetricข้อมูล คืนให้ผู้ให้กู้มีข้อมูลดีเกี่ยวกับศักยภาพของ และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโครงการลงทุน ให้ยืมเป็นเลือกร้าย ในที่เครดิตไม่ดีเสี่ยงสุดอยากจะออกเงินกู้ยืม แม้ที่ราคาสูงน่าสนใจ ศีลธรรมอันตราย ซึ่งผู้ให้กู้หรือสมาชิกของนานาชาติที่ชุมชนหมีส่วนใหญ่สูญเสียถ้าโครงการล้มเหลว (Mishkin 1999:4)เลือกร้ายจะคล้ายกับที่โนเบล Akerlof จอร์จผู้ชนะ (1970:488-500)"มะนาว" ปัญหา ผู้ซื้อรถใช้ การขาดข้อมูลคุณภาพ คัดท้ายจากการซื้อรถในราคาที่ต่ำ กลัวรถยนต์คุณภาพต่ำ Analogouslyผู้ให้กู้ทราบอาจหลีกเลี่ยงการให้กู้ยืมในอัตราดอกเบี้ยสูง เนื่องจากพวกเขาขาดข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพของผู้กู้ที่อาจโน้มชำระเงินกู้สำหรับ Mishkin แรงกระแทกไปยังระบบการเงินจากวิกฤตเอเชียมีการเสื่อมสภาพในภาคการเงินงบดุล (จากสิน nonperforming เป็นเปอร์เซ็นต์ของให้ยืมเกินกว่าร้อยละ 7), เพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ย (นำไปมากกว่า "ร้ายเพิ่มตัวเลือก"), ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับความล้มเหลวของธนาคาร นโยบายของรัฐบาลในอนาคตหรือถดถอยเป็นไปได้), และการเสื่อมสภาพของ nonfinancial ดุล (จากการตกลงของราคาสินทรัพย์ จึงตกอยู่ในมูลค่าของหลักประกันของผู้กู้) (Mishkin1999:6-9)การสนับสนุนเพิ่มเติมการขาดเสถียรภาพทางการเงิน การกล่าวถึงในบทที่ 16 เป็นการอัตราแลกเปลี่ยนเสื่อมเมื่อสัญญาหนี้สินที่เป็นเงินตราต่างประเทศการเงินเอเชียและวิกฤตสกุลเงินตามการเปิดเสรีทางการเงิน ยกดอกเบี้ยเพดานอัตราและประเภทของสินเชื่อ ขยายให้กู้ยืม อาหารนานาชาติโดยเงินทุนไหล ได้ไปใหม่ผู้กู้ เพิ่มความเสี่ยง ธนาคารมีความขาดแคลนเจ้าหน้าที่สินเชื่อผ่านการฝึกอบรมและข้อมูลในการประเมินความเสี่ยง ท่ามกลางรัฐบาลความล้มเหลวในการควบคุมธนาคาร อัตราแลกเปลี่ยน ในเอเชีย โยงเพิ่มซ่อนต้นทุน นิมิตความเสี่ยงเดิน และต่างประเทศเงินทุนไหล (Mishkin (บทที่ 16)1999:10 – 16)Mishkin และ fundamentalists กับ IMF ชี้ไปที่จุดอ่อนของภาคการเงินอัตราส่วนหนี้สินสูง -ขาดดุล สกุล overvalued ศีลธรรม อันตราย และตัวเลือกที่ร้าย โดย LDC รุกรานเป็นชอบวิกฤตทางการเงิน สำหรับ fundamentalists เป็นยา IMF ดั้งเดิม หดตัวทางการเงิน และบัญชีจำเป็นสำหรับการคืนสมดุลภายใน และภายนอกโจเซฟสติกลิตส์ (2000:1075) จนที่ IMF และนานาชาติเศรษฐกิจต้องออกแบบสถาปัตยกรรม สำหรับบริหารสมบูรณ์แบบเศรษฐกิจไม่เพียง แต่ สำหรับ "การประเภทของ fallible รัฐบาลและเจ้าหน้าที่สาธารณะ"ที่เกิดขึ้นจริงใน LDCs เขาdoubts ว่า LDCs ส่วนใหญ่มีกรอบระเบียบมีผลบังคับใช้สำหรับเงิน และเปิดเสรีในตลาดทุน เขาเปรียบเทียบ "บัญชีทุนเปิดเสรีจะทำให้เครื่องยนต์รถแข่งเป็นรถเก่าและตั้งค่าปิด โดยไม่มีการตรวจสอบยางหรือฝึกอบรมโปรแกรมควบคุม" (สติกลิตส์ 2000:1075) จำนวนวิกฤตใหญ่แนะนำให้สติกลิตส์ความจำเป็นในการออกแบบสถาปัตยกรรมนานาชาติสำหรับผู้ให้กู้ reexaminingของสุดท้ายรีสอร์ท IMF (ibid)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิกฤตการณ์ทางการเงินเม็กซิกันของปี 1994 วิกฤตเอเชีย 1997-1999 วิกฤตของรัสเซีย
ปี 1998 และวิกฤติอาร์เจนตินา 2001-03 ส่วนร่วมในการชิงช้าในการเจริญเติบโต GNI 5
ถึง 10 เปอร์เซ็นต์ของขนาดเช่นเดียวกับในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วง
1929-1933 และ 1937-1938 ตกต่ำ นี่ฉันตรวจสอบทางการเงินภายในประเทศ
ของวิกฤตด้านเหล่านี้ในขณะที่คุยการเงินระหว่างประเทศและอัตราแลกเปลี่ยน
ชิ้นส่วนในบทที่ 16
ตามที่เฟรเดริก Mishkin (1999: 3-4), ตลาดการเงินปฏิบัติหน้าที่
ของ channeling เงินทุนให้กับผู้ที่มีโอกาสในการลงทุนที่มีประสิทธิผล . เมื่อ
ระบบการเงินดำเนินบทบาทนี้ไม่ดีเศรษฐกิจผลการดำเนินงานที่มี
การเติบโตทางเศรษฐกิจในเชิงลบเช่นเดียวกับในประเทศไทยอินโดนีเซียมาเลเซียและเกาหลีใต้ใน
ปี 1998
สิ่งที่นำไปสู่ปัญหาความไม่แน่นอนทางการเงินหรือไม่ ระบบการเงินขาด
ความสามารถในการทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับโอกาสในการลงทุนที่ไม่สมมาตรจาก
ข้อมูลดังกล่าวที่ผู้ให้กู้มีข้อมูลที่ไม่ดีเกี่ยวกับผลตอบแทนที่มีศักยภาพและ
ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนในโครงการ การให้กู้ยืมเงินเป็นเรื่องการเลือกที่ไม่พึงประสงค์ใน
ที่ที่มีศักยภาพความเสี่ยงด้านเครดิตที่ไม่ดีเป็นส่วนใหญ่กระตือรือร้นที่จะออกเงินให้สินเชื่อแม้ในราคาที่สูงขึ้น
ของดอกเบี้ยและอันตรายคุณธรรมซึ่งเป็นผู้ให้กู้หรือสมาชิกของนานาชาติ
ชุมชนหมีมากที่สุดของการสูญเสียหากโครงการ ล้มเหลว (Mishkin 1999: 4).
เลือกไม่พึงประสงค์มีความคล้ายคลึงกับผู้ชนะรางวัลโนเบลจอร์จ Akerlof ของ (1970: 488-500)
"มะนาว" ปัญหาในการที่ผู้ซื้อรถที่ใช้ขาดข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพคัดท้าย
วิธีจากการซื้อรถที่ ราคาต่ำสุดกลัวรถยนต์ที่มีคุณภาพต่ำ Analogously,
ผู้ให้กู้ทราบอาจหลีกเลี่ยงการให้กู้ยืมเงินในอัตราดอกเบี้ยที่สูงเพราะพวกเขาขาด
ข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพของผู้กู้ที่อาจจะมีโอกาสน้อยที่จะชำระคืนเงินกู้.
สำหรับ Mishkin กระแทกกับระบบการเงินจากวิกฤตในเอเชียมีการเสื่อมสภาพ
ในภาคการเงิน งบดุล (จากเงินให้กู้ยืม nonperforming เป็นร้อยละของ
การให้กู้ยืมเงินในส่วนที่เกินร้อยละ 7) การเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ย (นำไปสู่การมากขึ้น "ที่ไม่พึงประสงค์
เลือก ") การเพิ่มขึ้นของความไม่แน่นอน (เกี่ยวกับความล้มเหลวของธนาคารนโยบายของรัฐบาลในอนาคต
หรือภาวะเศรษฐกิจถดถอยไปได้) และการเสื่อมสภาพของงบดุลไม่ใช่ทางการเงิน (จาก
การลดลงของราคาสินทรัพย์และทำให้ตกอยู่ในมูลค่าของหลักประกันกู้) (Mishkin
1999: 6-9).
ผู้สนับสนุนเพิ่มเติมเพื่อความไม่แน่นอนทางการเงินกล่าวถึงในบทที่ 16 คือ
การแลกเปลี่ยน ค่าเสื่อมราคา -rate เมื่อสัญญาหนี้สกุลเงินตราต่างประเทศ.
วิกฤตการณ์ทางการเงินและสกุลเงินเอเชียตามการเปิดเสรีทางการเงินที่น่าสนใจยก
เพดานอัตราและประเภทของการให้กู้ยืม การปล่อยสินเชื่อขยายตัวเลี้ยงโดยต่างประเทศ
ไหลเข้าของเงินทุนส่วนใหญ่จะกู้ใหม่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น ธนาคารมีปัญหาการขาดแคลน
ของเจ้าหน้าที่สินเชื่อมีการฝึกอบรมและข้อมูลเกี่ยวกับการประเมินความเสี่ยงท่ามกลางรัฐบาล
ล้มเหลวในการกำกับดูแลธนาคาร pegging อัตราแลกเปลี่ยนในขณะที่เอเชียเพิ่มซ่อน
ค่าใช้จ่ายในการส่งเสริมให้ความเสี่ยงและการไหลเข้าของเงินทุนต่างประเทศ (บทที่ 16) (Mishkin
1999: 10-16).
Mishkin และงี่เง่ากับจุดที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศจุดอ่อนภาคการเงิน
อัตราส่วนหนี้สูงรุ่นปัจจุบัน การขาดดุลบัญชีสกุลเงิน overvalued, อันตรายคุณธรรมและ
เลือกที่ไม่พึงประสงค์จากการกระทำผิด LDC เป็นผู้รับผิดชอบในการวิกฤตการณ์ทางการเงิน สำหรับรากกองทุนการเงินระหว่างประเทศตามใบสั่งแพทย์ดั้งเดิมหดการเงินและการคลังเป็น
สิ่งจำเป็นสำหรับการฟื้นฟูความสมดุลภายในและภายนอก.
โจเซฟสติกลิตซ์ (2000: 1075) ระบุว่ากองทุนการเงินระหว่างประเทศและเศรษฐกิจระหว่างประเทศ
สถาปัตยกรรมจะต้องออกแบบไม่ได้เป็นเพียงสำหรับการจัดการทางเศรษฐกิจที่สมบูรณ์แบบ แต่สำหรับ "
ชนิดของรัฐบาลทำผิดและเจ้าหน้าที่ของรัฐ "ที่จริงที่เกิดขึ้นในประเทศพัฒนาน้อยที่สุด เขา
สงสัยว่าประเทศพัฒนาน้อยที่สุดส่วนใหญ่จะมีกรอบการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพสำหรับทางการเงินและ
การเปิดเสรีตลาดทุน เขาเปรียบเทียบ "การเปิดเสรีบัญชีทุนกับการวาง
เครื่องยนต์รถแข่งเป็นรถเก่าและการตั้งค่าโดยไม่ต้องตรวจสอบยางหรือการฝึกอบรม
คนขับรถ "(สติกลิตซ์ 2000: 1075) จำนวนมากของวิกฤตแนะนำให้สติกลิตซ์
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการออกแบบของ reexamining สถาปัตยกรรมระหว่างประเทศสำหรับผู้ให้กู้
ของรีสอร์ทที่ผ่านมากองทุนการเงินระหว่างประเทศ (อ้างแล้ว.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิกฤตการณ์ทางการเงินของเม็กซิโก 1994 วิกฤตปี 1997 – 99 เอเชีย วิกฤตของรัสเซีย
1998 และวิกฤติอาร์เจนตินา 2001 – 03 ( GNI ชิงช้าในการเจริญเติบโตของคะแนนร้อยละ 5
ที่ 10 ของขนาดเดียวกัน เช่น ในสหรัฐอเมริกาช่วง
1929 – 33 และ 1937 – 38 ตกต่ำ . ฉันตรวจสอบ
การเงินภายในประเทศด้านของวิกฤตเหล่านี้ในขณะที่การอภิปรายสถาบันการเงินและอัตราแลกเปลี่ยน
ส่วนประกอบในบทที่ 16 .
ตามเฟรดเดอริคมิชคิ้น ( 1999:3 ( 4 ) ตลาดการเงินปฏิบัติหน้าที่
ของ channeling กองทุนที่มีการลงทุนที่มีประสิทธิภาพ เมื่อ
ระบบการเงินแสดงบทนี้ได้ไม่ดี เศรษฐกิจทำงานไม่ได้ผลกับ
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจติดลบเช่น ไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย และเกาหลีใต้ใน

มีปัญหาส่งผลให้ในปี 1998 เสถียรภาพทางการเงิน ? ระบบการเงินขาด
สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับการลงทุนจากข้อมูลอสมมาตร
เช่น ตลอดจนมีข้อมูลที่ไม่ดีเกี่ยวกับการคืนศักยภาพและ
ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนในโครงการ ให้ยืมอาจมีการเลือกที่ไม่พึงประสงค์ใน
ซึ่งความเสี่ยงเครดิตไม่ดีอาจจะกระตือรือร้นมากที่จะออกเงินให้กู้ยืมแม้ที่อัตรา
ของอัตราดอกเบี้ย และภาวะภัยทางศีลธรรมซึ่งในการกู้หรือสมาชิกของประชาคมระหว่างประเทศ
หมีมากที่สุดของการสูญเสียถ้าโครงการล้มเหลว ( มิชคิ้น 1999:4 ) .
เลือกปรปักษ์เป็นคล้ายกับเป็นผู้ชนะรางวัลโนเบล จอร์จ เ คอร์ลอฟ ( 1970:488 ( 500 )
" มะนาว " ปัญหาที่ใช้ผู้ซื้อรถขาดข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพ คัด
วิธีจากการซื้อรถในราคาที่ถูกที่สุดเพราะเป็นรถยนต์ที่มีคุณภาพต่ำ . analogously
แจ้ง , ตลอดจนอาจหลีกเลี่ยงการให้กู้ยืมในอัตราดอกเบี้ยสูง เพราะพวกเขาขาด
ข้อมูลเกี่ยวกับคุณภาพของผู้กู้ที่อาจจะมีโอกาสน้อยที่จะจ่ายคืนเงินกู้
สำหรับมิชคิ้น , ช็อกกับระบบสถาบันการเงินจากวิกฤตเศรษฐกิจเสื่อมลง
ในงบดุลของภาคการเงิน ( จากเงินให้กู้ยืม nonperforming เป็นเปอร์เซ็นต์ของ
ยืมเกิน 7 เปอร์เซ็นต์ ) , การเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ย ( ผู้นำมากกว่า " ทวน
เลือก " ) , เพิ่มความไม่แน่นอน ( เกี่ยวกับความล้มเหลวของธนาคารในอนาคต นโยบาย ของรัฐ หรือภาวะเศรษฐกิจถดถอย
เป็นไปได้ ) และการเสื่อมสภาพของงบดุล nonfinancial ( จากการตกอยู่ในราคาสินทรัพย์และดังนั้นจึงตกอยู่ในค่าของหลักประกันที่ผู้กู้ ) ( มิชคิ้น
1999:6 – 9 ) .
ผู้สนับสนุนเพิ่มเติม เพื่อเสถียรภาพทางการเงิน , ที่กล่าวถึงในบทที่ 16 เป็น
อัตราแลกเปลี่ยนค่าเสื่อมราคาเมื่อสัญญาหนี้เป็นสกุลเงินในสกุลเงินต่างประเทศ และวิกฤตทางการเงินในเอเชียสกุลเงิน

ตามการเปิดเสรีทางการเงิน ยกดอกเบี้ยอัตราเพดานและ ประเภทของการให้กู้ยืมเงิน สินเชื่อขยายตัวอาหารจากเงินทุนเคลื่อนย้ายระหว่างประเทศ
, ส่วนใหญ่ผู้กู้ใหม่ เพิ่มความเสี่ยง ธนาคารมีการขาดแคลน
ของเจ้าหน้าที่สินเชื่อ การฝึกอบรม และข้อมูลเกี่ยวกับการประเมินความเสี่ยง ท่ามกลางรัฐบาล
ความล้มเหลวในการธนาคาร อัตราอัตราแลกเปลี่ยน ขณะที่ในเอเชียเพิ่มขึ้น
ค่าใช้จ่ายที่ซ่อนอยู่ให้ความเสี่ยง และเงินทุนไหลเข้าจากต่างประเทศ ( บทที่ 16 ) ( มิชคิ้น

1999:10 ( 16 )มิชคิ้นและ fundamentalists กับจุดไอเอ็มเอฟจุดอ่อนภาคการเงิน
อัตราส่วนหนี้สูง current-account ขาดดุล , overvalued สกุลเงินอันตรายคุณธรรม และการรุกรานจาก
โดย LDC เป็นผู้รับผิดชอบวิกฤตการณ์ทางการเงิน สำหรับ fundamentalists , IMF ดั้งเดิมใบสั่งยา , การเงินและการคลังหดตัว เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเรียกคืนความสมดุล

ทั้งภายในและภายนอกโจเซฟ สติกลิทซ์ ( 2000:1075 ) ระบุว่า ไอเอ็มเอฟและสถาปัตยกรรมทางเศรษฐกิจ
ระหว่างประเทศจะต้องออกแบบไม่เพียง แต่สำหรับการจัดการทางเศรษฐกิจที่สมบูรณ์แบบ แต่สำหรับ "
ชนิดของการวัด และเจ้าหน้าที่รัฐบาลสาธารณะ " ที่เกิดขึ้นจริงใน ldcs . เขา
สงสัยว่า ldcs ส่วนใหญ่มีที่มีประสิทธิภาพ ได้แก่ บริษัท การเงินและ
เปิดเสรีตลาดทุนเขาเปรียบเทียบ " การเปิดเสรีบัญชีทุนใส่
การแข่งขันรถยนต์เครื่องยนต์ในรถเก่าและปิดการตั้งค่าโดยไม่มีการตรวจสอบยาง หรือฝึก
ไดรเวอร์ " ( สติกลิตซ์ 2000:1075 ) จํานวนมาก ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความจำเป็นที่ reexamining สติกลิตส์
ออกแบบสถาปัตยกรรมนานาชาติเพื่อกู้
สุดท้าย , IMF ( อ้างแล้ว )