One late night, my mother and I are

One late night, my mother and I are in her room, just watching TV. She asks for a drink, so I leave to get one. I am horrified of the supernatural, and right out her door is a dark hallway. I suck in my breath and begin walking through the door. I make it about five steps when I see the white shirt glowing about two feet away. The shirt is small, and looks like it belongs to someone about eight years old. I have a little brother around that age, so I believe it is him walking around in the dark. The shirt, which is all I could see, begins coming closer. I think it’s my brother, so I call out to him and walk closer as well. I stick out my arms to hug him, when the shirt comes close enough for me to see that no one is inside of it. I jump and the shirt walks right up to me and disappears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งดึก แม่ของฉัน และฉันอยู่ในห้องของเธอ แค่ดูทีวี เธอขอเครื่องดื่ม เพื่อออกจากการรับ ฉันกลัวกับของสิ่งเหนือธรรมชาติ และขวาออกประตูเธอเป็นโถงทางเดินมืด ผมดูดในลมหายใจของฉัน และเริ่มต้นเดินผ่านประตู ผมทำขั้นตอนที่ห้าเมื่อเห็นเสื้อสีขาวที่สว่างประมาณสองฟุต เสื้อมีขนาดเล็ก และดูเหมือนว่ามันเป็นของคนอายุประมาณแปดปี ฉันมีน้องชายน้อยรอบยุค ดังนั้นผมเชื่อว่าเขาเดินไปรอบ ๆ ในความมืด เสื้อ ซึ่งสามารถเห็น เริ่มมาใกล้ชิด ผมคิดว่า เป็นพี่ชายของฉัน จึงเรียกให้เขา และเดินเข้ามาใกล้เช่นกัน ผมติดแขนไปกอดเขา เมื่อเสื้อมาใกล้พอที่จะดูว่า ไม่มีใครอยู่ข้างในมัน ผมกระโดด และเสื้อเดินอยู่ถึงฉัน และหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนหนึ่งดึกแม่ของฉันและฉันอยู่ในห้องของเธอเพียงแค่ดูทีวี เธอถามสำหรับการดื่มดังนั้นฉันออกจะได้รับหนึ่ง ฉันกำลังหวาดกลัวของธรรมชาติและขวาออกจากประตูของเธอเป็นห้องโถงที่มืด ฉันดูดในลมหายใจของฉันและเริ่มเดินผ่านประตู ฉันจะทำให้มันประมาณห้าขั้นตอนเมื่อฉันเห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวเรืองแสงประมาณสองฟุตห่าง เสื้อที่มีขนาดเล็กและดูเหมือนว่ามันเป็นของคนอายุประมาณแปดปี ฉันมีน้องชายคนเล็กอายุประมาณนั้นดังนั้นผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่เขาเดินไปรอบ ๆ ในที่มืด เสื้อซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันจะได้เห็นเริ่มเข้ามาใกล้ ฉันคิดว่ามันเป็นพี่ชายของฉันดังนั้นฉันโทรออกไปเขาและเดินไปใกล้ชิดเช่นกัน ผมติดออกอ้อมแขนของฉันจะกอดเขาเมื่อเสื้อมาใกล้พอสำหรับผมที่จะเห็นว่าไม่มีใครอยู่ภายในของมัน ผมกระโดดและเสื้อเดินขวาขึ้นกับผมและหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งดึก แม่ของฉันและฉันอยู่ในห้องของเธอ แค่ดูทีวี เธอถามเพื่อดื่ม แล้วผมจะไปรับหนึ่ง ฉันหวาดกลัวของสิ่งเหนือธรรมชาติ และออกประตูเป็นระเบียงทางเดินที่มืด ฉันสูดลมหายใจของฉันและเริ่มเดินผ่านประตู ผมให้มันประมาณ 5 ก้าว เมื่อผมเห็นเสื้อสีขาวเรืองแสงประมาณสองฟุต เสื้อมันเล็ก และดูเหมือนมันเป็นของคนที่ได้ประมาณแปดปี ฉันมีน้องชายอายุประมาณนั้น ผมเชื่อว่ามันเป็นเขาเดินในที่มืด เสื้อ ซึ่งเป็นทั้งหมดที่ฉันสามารถเห็นเริ่มใกล้เข้ามาแล้ว ฉันคิดว่ามันเป็นน้องชายของฉัน ฉันเรียกเขา และเดินใกล้ๆเช่นกัน ฉันยื่นแขนไปกอดเค้า เมื่อเสื้อมาปิดพอสำหรับผมที่จะดูว่าไม่มีใครอยู่ข้างใน ฉันกระโดดและเสื้อก็เดินตรงมาที่ฉันและหายไป