The deliberative model of democracy

The deliberative model of democracy does not represent a counterfactual thought experiment. As I suggested at the beginning, I understand such a theory to be elucidating the already implicit principles and logic of existing democratic practices. Among the practices that such a theory of democracy can elucidate are the significance of deliberative bodies in democracies, the rationale of parliamentary opposition, the need for a free and independent media and sphere of public opinion, and the rationale for employing majority rule as a decision procedure. For this reason, the deliberative theory of democracy is not a theory in search of practice; rather it is a theory that claims to elucidate some aspects of the logic of existing democratic practices better than others. Theorists of social complexity should really reframe the question: the question is not whether discursive democracy can become the practice of complex societies but whether complex societies are still capable of democratic rule.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบอภิปรายประชาธิปไตยแทน counterfactual การคิดทดลอง ตามที่ผมแนะนำที่เริ่มต้น ฉันเข้าใจทฤษฎีดังกล่าวที่จะเป็น elucidating หลักแล้วนัยและตรรกะของแนวทางประชาธิปไตยที่มีอยู่ ผู้ปฏิบัติที่สามารถ elucidate ทฤษฎีดังกล่าวเป็นประชาธิปไตยมีความสำคัญของการอภิปรายร่างกายเหมือน ๆ เหตุผลของฝ่ายค้านที่รัฐสภา ต้องการอิสระ และเสรีสื่อและของมติมหาชน และเหตุผลในการใช้กฎส่วนใหญ่เป็นกระบวนการตัดสินใจ ด้วยเหตุนี้ อภิปรายทฤษฎีประชาธิปไตยไม่ใช่ทฤษฎีในการค้นหาแบบฝึกหัด แทนที่จะ เป็นทฤษฎีที่อ้างว่า จะ elucidate บางส่วนของตรรกะของปฏิบัติประชาธิปไตยอยู่ดีกว่าคนอื่น Theorists ของสังคมซับซ้อนจริง ๆ ควร reframe คำถาม: คำถามคือ ไม่ว่าประชาธิปไตย discursive สามารถกลายเป็น การปฏิบัติของสังคมที่ซับซ้อนแต่ว่าสังคมซับซ้อนจะยังคงความสามารถในกฎประชาธิปไตย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบการอภิปรายของระบอบประชาธิปไตยไม่ได้เป็นตัวแทนของการทดลองทางความคิด counterfactual ในฐานะที่ผมแนะนำที่จุดเริ่มต้นที่ผมเข้าใจทฤษฎีดังกล่าวที่จะแจ่มชัดหลักการโดยปริยายอยู่แล้วและตรรกะของการปฏิบัติในระบอบประชาธิปไตยที่มีอยู่ ท่ามกลางการปฏิบัติว่าเช่นทฤษฎีของระบอบประชาธิปไตยสามารถอธิบายเป็นความสำคัญของร่างกายอภิปรายในระบอบประชาธิปไตยเหตุผลของฝ่ายค้านรัฐสภาที่จำเป็นสำหรับการสื่อฟรีและเป็นอิสระและขอบเขตของความคิดเห็นของประชาชนและเหตุผลสำหรับการใช้เสียงข้างมากเป็นตัดสินใจ ขั้นตอน ด้วยเหตุนี้ทฤษฎีการอภิปรายของระบอบประชาธิปไตยไม่ได้เป็นทฤษฎีในการค้นหาของการปฏิบัติ; ค่อนข้างจะเป็นทฤษฎีที่อ้างว่าเพื่ออธิบายบางแง่มุมของตรรกะของการปฏิบัติในระบอบประชาธิปไตยที่มีอยู่ได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ทฤษฎีของความซับซ้อนทางสังคมควรวางใหม่คำถาม: คำถามไม่ได้ว่าประชาธิปไตยจะกลายเป็นประเด็นการปฏิบัติของสังคมที่ซับซ้อน แต่ไม่ว่าสังคมที่ซับซ้อนยังคงมีความสามารถในการปกครองระบอบประชาธิปไตย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบเกี่ยวกับการอภิปรายของประชาธิปไตย ไม่ได้เป็นตัวแทนของการทดลองทางความคิด counterfactual . ตามที่ผมแนะนำ ตอนแรกผมเข้าใจว่าเป็นทฤษฎีเพื่อการศึกษาหลักการและเหตุผลของการปฏิบัติโดยปริยาย แล้วประชาธิปไตยที่มีอยู่ ในการปฏิบัติที่เป็นทฤษฎีประชาธิปไตย สามารถอธิบายเป็น ความสำคัญของร่างกาย เกี่ยวกับการอภิปรายในทวีปเอเชียเหตุผลของการต่อต้านรัฐสภา ต้องการเป็นอิสระ สื่อ และทรงกลมของความคิดเห็นสาธารณะ และเหตุผลในการใช้เสียงข้างมากเป็นการตัดสินใจกระบวนการ ด้วยเหตุนี้ ทฤษฎีเกี่ยวกับการอภิปรายประชาธิปไตยไม่มีทฤษฎีในการฝึกแต่มันเป็นทฤษฎีที่อ้างว่าทำให้บางแง่มุมของตรรกะที่มีอยู่ประชาธิปไตยปฏิบัติได้ดีกว่าผู้อื่น ทฤษฎีแห่งความซับซ้อนทางสังคมควร reframe คำถาม : คำถามไม่ได้ว่าวาทกรรมประชาธิปไตยจะกลายเป็นการปฏิบัติของสังคมว่าสังคมที่ซับซ้อน แต่ยังคงมีความสามารถในการปกครองในระบอบประชาธิปไตย .