V.III.9As far as the knowledge and

V.III.9
As far as the knowledge and business enterprise of the producers reach, they in each case choose those factors of production which are best for their purpose; the sum of the supply prices of those factors which are used is, as a rule, less than the sum of the supply prices of any other set of factors which could be substituted for them; and whenever it appears to the producers that this is not the case, they will, as a rule, set to work to substitute the less expensive method. And further on we shall see how in a somewhat similar way society substitutes one undertaker for another who is less efficient in proportion to his charges. We may call this, for convenience of reference, The principle of substitution.

V.III.10
The applications of this principle extend over almost every field of economic inquiry*13.

V.III.11
§ 4. The position then is this: we are investigating the equilibrium of normal demand and normal supply in their most general form; we are neglecting those features which are special to particular parts of economic science, and are confining our attention to those broad relations which are common to nearly the whole of it. Thus we assume that the forces of demand and supply have free play; that there is no close combination among dealers on either side, but each acts for himself, and there is much free competition; that is, buyers generally compete freely with buyers, and sellers compete freely with sellers. But though everyone acts for himself, his knowledge of what others are doing is supposed to be generally sufficient to prevent him from taking a lower or paying a higher price than others are doing. This is assumed provisionally to be true both of finished goods and of their factors of production, of the hire of labour and of the borrowing of capital. We have already inquired to some extent, and we shall have to inquire further, how far these assumptions are in accordance with the actual facts of life. But meanwhile this is the supposition on which we proceed; we assume that there is only one price in the market at one and the same time; it being understood that separate allowance is made, when necessary, for differences in the expense of delivering goods to dealers in different parts of the market; including allowance for the special expenses of retailing, if it is a retail market.

V.III.12
In such a market there is a demand price for each amount of the commodity, that is, a price at which each particular amount of the commodity can find purchasers in a day or week or year. The circumstances which govern this price for any given amount of the commodity vary in character from one problem to another; but in every case the more of a thing is offered for sale in a market the lower is the price at which it will find purchasers; or in other words, the demand price for each bushel or yard diminishes with every increase in the amount offered.

V.III.13
The unit of time may be chosen according to the circumstances of each particular problem: it may be a day, a month, a year, or even a generation: but in every case it must be short relatively to the period of the market under discussion. It is to be assumed that the general circumstances of the market remain unchanged throughout this period; that there is, for instance, no change in fashion or taste, no new substitute which might affect the demand, no new invention to disturb the supply.

V.III.14
The conditions of normal supply are less definite; and a full study of them must be reserved for later chapters. They will be found to vary in detail with the length of the period of time to which the investigation refers; chiefly because both the material capital of machinery and other business plant, and the immaterial capital of business skill and ability and organization, are of slow growth and slow decay.

V.III.15
Let us call to mind the "representative firm," whose economies of production, internal and external, are dependent on the aggregate volume of production of the commodity that it makes*14; and, postponing all further study of the nature of this dependence, let us assume that the normal supply price of any amount of that commodity may be taken to be its normal expenses of production (including gross earnings of management*15) by that firm. That is, let us assume that this is the price the expectation of which will just suffice to maintain the existing aggregate amount of production; some firms meanwhile rising and increasing their output, and others falling and diminishing theirs; but the aggregate production remaining unchanged. A price higher than this would increase the growth of the rising firms, and slacken, though it might not arrest, the decay of the falling firms; with the net result of an increase in the aggregate production. On the other hand, a price lower than this would hasten the decay of the falling firms, and slacken the growth of the rising firms; and on the whole diminish production: and a rise or fall of price would affect in like manner though perhaps not in an equal degree those great joint-stock companies which often stagnate, but seldom die.

V.III.16
§ 5. To give definiteness to our ideas let us take an illustration from the woollen trade. Let us suppose that a person well acquainted with the woollen trade sets himself to inquire what would be the normal supply price of a certain number of millions of yards annually of a particular kind of cloth. He would have to reckon (i) the price of the wool, coal, and other materials which would be used up in making it, (ii) wear-and-tear and depreciation of the buildings, machinery and other fixed capital, (iii) interest and insurance on all the capital, (iv) the wages of those who work in the factories, and (v) the gross earnings of management (including insurance against loss), of those who undertake the risks, who engineer and superintend the working. He would of course estimate the supply prices of all these different factors of production of the cloth with reference to the amounts of each of them that would be wanted, and on the supposition that the conditions of supply would be normal; and he would add them all together to find the supply price of the cloth.

V.III.17
Let us suppose a list of supply prices (or a supply schedule) made on a similar plan to that of our list of demand prices*16: the supply price of each amount of the commodity in a year, or any other unit of time, being written against that amount*17. As the flow, or (annual) amount of the commodity increases, the supply price may either increase or diminish; or it may even alternately increase and diminish*18. For if nature is offering a sturdy resistance to man's efforts to wring from her a larger supply of raw material, while at that particular stage there is no great room for introducing important new economies into the manufacture, the supply price will rise; but if the volume of production were greater, it would perhaps be profitable to substitute largely machine work for hand work and steam power for muscular force; and the increase in the volume of production would have diminished the expenses of production of the commodity of our representative firm. But those cases in which the supply price falls as the amount increases involve special difficulties of their own; and they are postponed to chapter XII. of this Book.

V.III.18
§ 6. When therefore the amount produced (in a unit of time) is such that the demand price is greater than the supply price, then sellers receive more than is sufficient to make it worth their while to bring goods to market to that amount; and there is at work an active force tending to increase the amount brought forward for sale. On the other hand, when the amount produced is such that the demand price is less than the supply price, sellers receive less than is sufficient to make it worth their while to bring goods to market on that scale; so that those who were just on the margin of doubt as to whether to go on producing are decided not to do so, and there is an active force at work tending to diminish the amount brought forward for sale. When the demand price is equal to the supply price, the amount produced has no tendency either to be increased or to be diminished; it is in equilibrium.

V.III.19
When demand and supply are in equilibrium, the amount of the commodity which is being produced in a unit of time may be called the equilibrium-amount, and the price at which it is being sold may be called the equilibrium-price.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

V.III.9เป็นที่องค์กรธุรกิจและความรู้ของผู้ผลิตมาถึง พวกเขาในแต่ละกรณีเลือกปัจจัยเหล่านั้นผลิตที่ดีสุดสำหรับวัตถุประสงค์ของพวกเขา ผลรวมของราคาอุปทานของปัจจัยเหล่านั้นซึ่งจะใช้เป็น กฎ น้อยกว่าผลรวมของราคาจัดหาชุดอื่น ๆ ของปัจจัยซึ่งสามารถใช้ทดแทนพวกเขา และเมื่อใดก็ ตามที่ปรากฏในผู้ผลิตที่ไม่ใช่ พวกเขา เป็นกฎ การทำงานเพื่อทดแทนวิธีการแพง และเพิ่มเติม บนเราจะเห็นวิธีในลักษณะค่อนข้างคล้าย สังคมแทน undertaker สำหรับอีกหนึ่งที่มีประสิทธิภาพน้อยสัดค่าธรรมเนียมของเขา เราอาจเรียกนี้ เพื่อความสะดวกของการอ้างอิง หลักการทดแทนV.III.10โปรแกรมประยุกต์ของหลักการนี้ขยายไปเกือบทุกเขตข้อมูลของคำถามเศรษฐกิจ * 13V.III.11แท้ 4 ตำแหน่งแล้วนี่: เราจะตรวจสอบสมดุลปกติและอุปทานปกติในฟอร์มของพวกเขาทั่วไปมากที่สุด เรามี neglecting คุณลักษณะเหล่านั้นซึ่งเป็นส่วนใดของเศรษฐกิจวิทยาศาสตร์ และมี confining ความสนใจเรื่องความสัมพันธ์ที่กว้างซึ่งมีทั่วไปเกือบทั้งหมดของมัน ดังนั้น เราสมมติว่า กองกำลังของอุปสงค์และอุปทานได้เล่นฟรี ที่มีร่วมกันใกล้ชิดระหว่างตัวแทนจำหน่ายด้านใดก็ได้ แต่ละทำหน้าที่ตน และมีการแข่งขันมากฟรี นั่นคือ ผู้ซื้อโดยทั่วไปแข่งขันอย่างเสรีกับผู้ซื้อ และผู้แข่งขันกับผู้ขายได้อย่างอิสระ แต่ว่าทุกคนทำหน้าที่ตน ความรู้ของผู้อื่นจะทำอะไรควรจะเพียงพอต่อการป้องกันเขาจากการที่ต่ำกว่า หรือจ่ายราคาสูงกว่าคนอื่นทำ นี้จะสรุปสู่ให้เป็นจริงได้ทั้งสินค้าสำเร็จรูป และปัจจัยการผลิต การจ้างงาน ของแรงงาน และ การกู้ยืมเงินทุน เรามีทูลบ้าง และเราจะต้องสอบเพิ่มเติม การสมมติฐานเหล่านี้อยู่ตามจริงชีวิตของมนุษย์ แต่ในขณะเดียวกัน นี้เป็นหลักที่เราดำเนินการ เราสมมติว่ามีราคาเดียวเท่านั้นในตลาดครั้งเดียว มันถูกเข้าใจว่า หักแยกทำ เมื่อ จำเป็นสำหรับความแตกต่างในค่าใช้จ่ายในการส่งมอบสินค้าให้ตัวแทนจำหน่ายในส่วนต่าง ๆ ของตลาด รวมถึงการหักค่าใช้จ่ายพิเศษของค้าปลีก ถ้าเป็นตลาดขายปลีกV.III.12ในตลาดดังกล่าว มีความต้องการราคาสินค้าที่ซื้อขาย คือ ราคาที่จำนวนสินค้าที่ซื้อขายแต่ละเฉพาะสามารถหาผู้ซื้อในวัน หรือสัปดาห์ หรือปีละจำนวน สถานการณ์ที่ควบคุมจำนวนสินค้าที่ซื้อขายการกำหนดราคา ที่แตกต่างกันไปในอักขระจากปัญหาหนึ่งไปยังอีก แต่ในทุกกรณี เพิ่มเติมจากสิ่งที่มีขายในตลาดล่างคือ ราคาที่มันจะค้นหาผู้ซื้อ หรือในคำอื่น ๆ ราคาความต้องการสำหรับแต่ละ bushel หรือหลาค่อย ๆ หายไปกับทุกเพิ่มยอดเงินให้V.III.13หน่วยเวลาอาจเลือกตามสถานการณ์ของแต่ละปัญหาเฉพาะ: อาจเป็นวัน เดือน ปี หรือแม้แต่รุ่น: แต่ในทุกกรณี จะต้องค่อนข้างจะรอบระยะเวลาการตลาดภายใต้การสนทนาได้ จึงทึกทักเอาว่า สถานการณ์ทั่วไปของตลาดเปลี่ยนแปลงตลอดช่วงเวลานี้ ที่มีอยู่ เช่น ไม่เปลี่ยนแปลงในแฟชั่นหรือรสชาติ ไม่ทดแทนใหม่ซึ่งอาจส่งผลต่อความต้องการ ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ใหม่เพื่อรบกวนการจัดหาวัสดุV.III.14เงื่อนไขของปกติจะน้อยกว่าแน่นอน และการศึกษาทั้งหมดของพวกเขาต้องถูกสำรองสำหรับบทต่อไป พวกเขาจะพบการแตกต่างกันในรายละเอียดความยาวของรอบระยะเวลาที่ตรวจสอบการอ้างอิงถึง ส่วนใหญ่เนื่องจากทุนวัสดุเครื่องจักร และโรงงานอื่น ๆ ธุรกิจ และทุน immaterial ธุรกิจทักษะ และความสามารถใน องค์กร มีการเจริญเติบโตช้าและผุช้าV.III.15ให้เราโทรไปใจ "พนักงานบริษัท ประเทศที่ผลิต ภายใน และภาย นอก จะขึ้นอยู่กับปริมาณการผลิตสินค้าที่ทำให้รวม * 14 และ การศึกษาต่อทั้งหมดของลักษณะของการพึ่งพานี้เลื่อน ให้เราคิดว่า ราคาปกติจ่ายยอดเงินของสินค้าที่อาจนำมาเป็น ค่าใช้จ่ายปกติของการผลิต (รวมถึงกำไรขั้นต้นของการจัดการ * 15) โดยบริษัทที่ นั่นคือ ให้เราคิดว่า เป็นราคาที่คาดหวังซึ่งจะเพียงพอเพื่อรักษายอดรวมที่มีอยู่ผลิต บริษัทบางในขณะเดียวกันเพิ่มขึ้น และเพิ่มผลผลิตของพวกเขา และอื่น ๆ ลดลง และลดลงกิน แต่การผลิตรวมที่เหลือไม่เปลี่ยนแปลง ราคาสูง กว่านี้จะเพิ่มการเติบโตของบริษัทเพิ่มขึ้น คลาย แม้ว่ามันอาจไม่จับกุม การเสื่อมลงของบริษัทลดลง กับผลสุทธิของการผลิตรวมเพิ่มขึ้น บนมืออื่น ๆ ราคาต่ำกว่านี้จะเร่งการเสื่อมลงของบริษัทลดลง และคลายการเติบโตของบริษัทเพิ่มขึ้น และในทั้ง เทาผลิต: และเพิ่มขึ้นหรือลดลงของราคาจะมีผลต่อในเหมือนอย่างว่าบางทีไม่ได้อยู่ในระดับเท่า ที่ดีร่วมหุ้นบริษัทซึ่งมักจะ stagnate แต่แทบตายV.III.16แสดง 5 ให้ definiteness ความคิดของเราให้เรานำภาพจากการค้า woollen เราสมมติว่า คนดีทำความคุ้นเคยกับการค้า woollen ตั้งเองเพื่อสอบถามว่า จะเป็นราคาปกติอุปทานของจำนวนล้านหลาต่อปีของประเภทเฉพาะของผ้า จะต้องนับ (i) ราคาของขนสัตว์ ถ่านหิน และวัสดุอื่นซึ่งจะใช้ค่าทำมัน, (ii) สวมใส่ และฉีกขาด และค่าเสื่อมราคาของอาคาร เครื่องจักร และอื่นๆ คงทุน ดอกเบี้ย (iii) และประกันจากเงินทุนทั้งหมด (iv)ค่าจ้างคนงานในโรงงาน และ (v)รายได้รวมของการจัดการ (รวมประกันสูญหาย) ผู้ที่รับความเสี่ยง ที่วิศวกร และ superintend การทำงาน เขาจึงจะประเมินราคาอุปทานเหล่านี้ปัจจัยต่าง ๆ ของการผลิตผ้าโปร่งยอดของแต่ละ ของพวกเขาที่จะต้อง และหลักที่ว่า เงื่อนไขของอุปทานจะปกติ แน่นอน และเขาจะเพิ่มพวกเขาทั้งหมดเข้าด้วยกันเพื่อค้นหาราคาจัดหาวัสดุของผ้าV.III.17เราสมมติว่า รายการจัดหาราคาหรือกำหนดการจัด) ทำแผนคล้ายกับรายการของความต้องการราคาเรา * 16: ราคาอุปทานของแต่ละจำนวนของสินค้าที่ซื้อขายในปี หรือหน่วยอื่น ๆ ของเวลา การเขียนต่อกับ * 17 เป็นขั้นตอน การเงิน (รายปี) ของสินค้าที่ซื้อขายเพิ่ม ราคาอุปทานอาจเพิ่ม หรือ หรอ หรือมันอาจจะสลับเพิ่มหรอ * 18 ถ้าธรรมชาติจะเสนอความต้านทานทนทานในความพยายามของมนุษย์เพื่อ wring จากเธอ จัดใหญ่ดิบ ในขณะที่ระยะมีเป็น ห้องไม่แนะนำเศรษฐกิจใหม่ที่สำคัญในการผลิต จัดหาราคาจะเพิ่มขึ้น แต่ถ้าปริมาณการผลิตได้มากขึ้น มันอาจจะมีกำไรเพื่อทดแทนส่วนใหญ่งานเครื่องมือทำงาน และไอน้ำพลังงานสำหรับกล้ามเนื้อแรง และเพิ่มปริมาณการผลิตจะมีการลดลงค่าใช้จ่ายการผลิตของสินค้าของบริษัทตัวแทนของเรา แต่กรณีที่ราคาจัดอยู่เป็นยอดเพิ่มที่เกี่ยวข้องกับปัญหาพิเศษของตนเอง และพวกเขาจะเลื่อนบท XII ของหนังสือเล่มนี้V.III.18แสดง 6 เมื่อดังนั้น ยอดผลิต (ในหน่วยเวลา) คือราคาอุปสงค์มีมากกว่าอุปทานราคา ผู้ขายได้รับมากกว่าเพียงพอที่จะทำให้มูลค่าในขณะที่การนำสินค้าไปยังตลาดการเงิน และมีที่ทำงานเป็นแรงงานแนวเพื่อ เพิ่มยอดเงินยกมาขาย บนมืออื่น ๆ เมื่อยอดผลิตคือเป็นราคาอุปสงค์น้อยกว่าอุปทานราคา ผู้ขายได้รับน้อยกว่าคือเพียงพอเพื่อให้คุ้มค่าในขณะที่การนำสินค้าไปยังตลาดในนั้น เพื่อให้คนเพียงบนขอบของข้อสงสัยว่าว่าไป ผลิตตัดสินใจไม่ทำ และมีการบังคับใช้ที่ ทำงานแนวหรี่ยอดยกมาขาย เมื่อราคาอุปสงค์เท่ากับอุปทานราคา จำนวนที่ผลิตได้ไม่มีแนวโน้ม ที่จะเพิ่ม หรือจะลด ลง จึงอยู่ในสมดุลV.III.19เมื่ออุปสงค์และอุปทานในสมดุล จำนวนสินค้าที่จะผลิตในหน่วยของเวลาอาจเรียกยอดสมดุล และราคาที่มันถูกขายสามารถเรียกราคาสมดุลกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

V.III.9
เท่าที่ความรู้และองค์กรธุรกิจของผู้ผลิตถึงพวกเขาในแต่ละกรณีเลือกปัจจัยการผลิตที่ดีที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ของพวกเขา; ผลรวมของราคาอุปทานของปัจจัยเหล่านั้นซึ่งจะใช้มีเป็นกฎที่น้อยกว่าผลรวมของราคาอุปทานของชุดอื่น ๆ ของปัจจัยที่สามารถนำมาใช้แทนพวกเขา; และเมื่อใดก็ตามที่มันจะปรากฏขึ้นให้กับผู้ผลิตที่กรณีนี้ไม่ได้ที่พวกเขาจะเป็นกฎที่ตั้งในการทำงานเพื่อทดแทนวิธีที่ราคาไม่แพง และต่อไปเราจะเห็นว่าในสังคมลักษณะที่คล้ายกันค่อนข้างทดแทนหนึ่งสัปเหร่ออีกที่มีประสิทธิภาพน้อยลงในสัดส่วนที่ค่าใช้จ่ายของเขา เราอาจจะเรียกสิ่งนี้เพื่อความสะดวกของการอ้างอิงหลักการของการทดแทน. V.III.10 โปรแกรมของหลักการนี้ขยายไปทั่วเกือบทุกสาขาสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมทางเศรษฐกิจ * 13. V.III.11 § 4. ตำแหน่งนั้นคือ: เราจะตรวจสอบความสมดุลของอุปสงค์และอุปทานปกติในรูปแบบปกติทั่วไปมากที่สุดของพวกเขา; เราจะละเลยคุณสมบัติเหล่านั้นซึ่งมีความพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งไปยังส่วนของวิทยาศาสตร์ทางเศรษฐกิจและมีการหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังความสนใจของเราไปยังผู้ที่ความสัมพันธ์ในวงกว้างซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกือบทั้งหมดของมัน ดังนั้นเราคิดว่ากองกำลังของอุปสงค์และอุปทานมีเล่นฟรี; ที่ไม่มีการรวมกันอย่างใกล้ชิดในหมู่ตัวแทนจำหน่ายทั้งสองข้าง แต่การกระทำของแต่ละคนสำหรับตัวเองและมีการแข่งขันมาก; ที่เป็นผู้ซื้อโดยทั่วไปในการแข่งขันได้อย่างอิสระกับผู้ซื้อและผู้ขายในการแข่งขันได้อย่างอิสระกับผู้ขาย แต่แม้ว่าทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองความรู้ของเขาในสิ่งที่คนอื่นจะทำควรจะเป็นโดยทั่วไปเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เขาจากการที่ต่ำกว่าหรือจ่ายในราคาที่สูงกว่าคนอื่น ๆ กำลังทำ นี้จะสันนิษฐานชั่วคราวที่จะเป็นจริงทั้งของสินค้าสำเร็จรูปและของปัจจัยของการผลิตของรถของแรงงานและเงินกู้ยืมของเมืองหลวง เราได้สอบถามไปแล้วบ้างและเราจะต้องมีการสอบถามต่อไปว่าไกลสมมติฐานเหล่านี้เป็นไปตามที่เกิดขึ้นจริงกับข้อเท็จจริงของชีวิต แต่ขณะนี้ก็คือการคาดคะเนที่เราจะดำเนินการนั้น เราคิดว่ามีเพียงหนึ่งราคาในตลาดที่หนึ่งและในเวลาเดียวกัน มันถูกเข้าใจว่าค่าเผื่อแยกต่างหากจะทำเมื่อมีความจำเป็นสำหรับความแตกต่างในค่าใช้จ่ายในการส่งมอบสินค้าให้กับตัวแทนจำหน่ายในส่วนต่าง ๆ ของตลาด; รวมถึงการตั้งค่าเผื่อค่าใช้จ่ายพิเศษของการค้าปลีกถ้ามันเป็นตลาดค้าปลีก. V.III.12 ในตลาดดังกล่าวมีความต้องการราคาสำหรับจำนวนเงินของสินค้าแต่ละ, ที่อยู่, ราคาที่แต่ละจำนวนเฉพาะของสินค้าโภคภัณฑ์ สามารถหาซื้อได้ในวันหรือสัปดาห์หรือปี สถานการณ์ที่ควบคุมราคานี้สำหรับจำนวนเงินที่ใดก็ตามของสินค้าแตกต่างกันไปในลักษณะจากที่หนึ่งไปยังอีกปัญหา; แต่ในกรณีที่ทุกคนมากขึ้นของสิ่งที่จะเสนอขายในตลาดที่ต่ำกว่าราคาที่จะหาผู้ซื้อ; หรืออีกนัยหนึ่ง, ราคาความต้องการของแต่ละบุชเชลหรือลดลงสนามกับการเพิ่มขึ้นในทุกจำนวนเงินที่นำเสนอ. V.III.13 หน่วยของเวลาอาจจะได้รับการแต่งตั้งตามสถานการณ์ของแต่ละปัญหาเฉพาะ: มันอาจจะเป็นวันที่ เดือนปีหรือแม้กระทั่งรุ่น แต่ในทุกกรณีจะต้องได้ค่อนข้างสั้นกับระยะเวลาของตลาดภายใต้การสนทนา มันจะสันนิษฐานได้ว่าสถานการณ์โดยทั่วไปของตลาดยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตลอดระยะเวลานี้ ว่ามีตัวอย่างเช่นไม่มีการเปลี่ยนแปลงในแฟชั่นหรือรสไม่มีทดแทนใหม่ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความต้องการที่ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ใหม่ที่จะรบกวนอุปทาน. V.III.14 เงื่อนไขปกติของอุปทานที่มีความชัดเจนน้อยกว่า และการศึกษาเต็มรูปแบบของพวกเขาจะต้องสงวนไว้สำหรับบทต่อ พวกเขาจะได้พบว่าแตกต่างกันในรายละเอียดกับความยาวของระยะเวลาที่ตรวจสอบหมายนั้น ส่วนใหญ่เพราะทั้งทุนวัสดุของเครื่องจักรและโรงงานอื่น ๆ ธุรกิจและเงินทุนที่สำคัญของทักษะและความสามารถในธุรกิจและองค์กรที่มีการเจริญเติบโตช้าและการเสื่อมสลายช้า. V.III.15 ให้เราเรียกในใจว่า "บริษัท ตัวแทน" ที่มี เศรษฐกิจของการผลิตภายในและภายนอกจะขึ้นอยู่กับปริมาณรวมของการผลิตของสินค้าโภคภัณฑ์ที่มันทำให้ * 14; และเลื่อนการศึกษาต่อทุกลักษณะของการพึ่งพาอาศัยกันนี้ให้เราคิดว่าราคาอุปทานปกติของปริมาณของสินค้าที่อาจจะนำไปเป็นค่าใช้จ่ายตามปกติของการผลิต (รวมทั้งกำไรขั้นต้นของการจัดการ * 15) โดย บริษัท ที่ นั่นคือให้เราคิดว่านี่คือราคาที่คาดหวังของที่เพิ่งจะพอเพียงในการรักษาที่มีอยู่จำนวนรวมของการผลิต; ขณะที่บาง บริษัท ที่เพิ่มขึ้นและการเพิ่มผลผลิตของพวกเขาและคนอื่น ๆ ลดลงและการลดลงของพวกเขา; แต่การผลิตรวมที่เหลืออยู่ไม่เปลี่ยนแปลง ราคาที่สูงกว่านี้จะเพิ่มการเจริญเติบโตของ บริษัท ที่เพิ่มขึ้นและลดละ แต่มันอาจจะไม่จับกุมการสลายตัวของ บริษัท ที่ลดลงนั้น กับผลสุทธิของการเพิ่มขึ้นของการผลิตการรวม บนมืออื่น ๆ , ราคาที่ต่ำกว่านี้จะเร่งการสลายตัวของ บริษัท ที่ลดลงและลดละการเจริญเติบโตของ บริษัท ที่เพิ่มขึ้นนั้น และลดการผลิตทั้งหมดและเพิ่มขึ้นหรือลดลงของราคาจะส่งผลกระทบในลักษณะเช่นแม้ว่าอาจจะไม่ได้อยู่ในระดับที่เท่ากันผู้ที่ บริษัท ร่วมหุ้นที่ดีซึ่งมักจะทำให้เมื่อยล้า แต่ไม่ค่อยตาย. V.III.16 § 5. เพื่อให้ ความชัดเจนกับความคิดของเราให้เราใช้ภาพจากการค้าขนสัตว์ ให้เราคิดว่าเป็นคนดีทำความคุ้นเคยกับการค้าขนสัตว์ชุดตัวเองเพื่อสอบถามสิ่งที่จะเป็นราคาปกติของอุปทานจำนวนหนึ่งล้านหลาเป็นประจำทุกปีในชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ้า เขาจะต้องคิดว่า (i) ราคาของขนถ่านหินและวัสดุอื่น ๆ ที่จะนำมาใช้ในการทำมัน (ii) และสวมใส่และการฉีกขาดค่าเสื่อมราคาของอาคารเครื่องจักรและทุนถาวรอื่น ๆ (iii ) ที่น่าสนใจและการประกันภัยในทุกเมืองหลวง (iv) ค่าจ้างของผู้ที่ทำงานในโรงงานและ (v) มีกำไรขั้นต้นของการจัดการ (รวมทั้งการประกันการสูญเสีย) ของผู้ที่ดำเนินการความเสี่ยงที่วิศวกรควบคุมการ ทำงาน แน่นอนเขาจะประเมินราคาอุปทานของปัจจัยเหล่านี้แตกต่างกันของการผลิตของผ้ามีการอ้างอิงถึงจำนวนเงินของแต่ละคนที่จะต้องการและสมมติว่าเงื่อนไขของอุปทานจะเป็นปกติ และเขาจะเพิ่มพวกเขาทั้งหมดร่วมกันเพื่อหาราคาที่อุปทานของผ้า. V.III.17 ให้เราคิดว่ารายการของราคาอุปทาน (หรือตารางเวลาที่อุปทาน) ทำในแผนคล้ายกับที่ของรายการราคาความต้องการของเรา * 16 : ราคาอุปทานของจำนวนเงินของแต่ละสินค้าโภคภัณฑ์ในปีหรือหน่วยงานอื่นใดของเวลาที่ถูกเขียนขึ้นเมื่อเทียบกับจำนวนเงินที่ * 17 เป็นกระแสหรือ (รายปี) จำนวนการเพิ่มขึ้นของสินค้าโภคภัณฑ์ที่ราคาอุปทานเพิ่มขึ้นหรืออาจจะลดน้อยลง; หรือแม้กระทั่งการสลับอาจเพิ่มขึ้นและลดลง 18 * เพราะว่าถ้าธรรมชาติที่จะนำเสนอความต้านทานทนทานต่อความพยายามของมนุษย์ที่จะบีบจากเธออุปทานขนาดใหญ่ของวัตถุดิบในขณะที่ในขั้นตอนโดยเฉพาะที่ไม่มีห้องพักที่ดีสำหรับการแนะนำระบบเศรษฐกิจใหม่ที่สำคัญในการผลิตราคาอุปทานจะเพิ่มขึ้น; แต่ถ้าปริมาณการผลิตได้มากขึ้นก็อาจจะเป็นผลกำไรส่วนใหญ่เพื่อทดแทนการทำงานของเครื่องจักรสำหรับการทำงานของมือและพลังไอน้ำแรงของกล้ามเนื้อ; และการเพิ่มขึ้นของปริมาณการผลิตจะมีค่าใช้จ่ายที่ลดลงของการผลิตสินค้าของ บริษัท ที่เป็นตัวแทนของเรา แต่กรณีดังกล่าวซึ่งอยู่ในราคาอุปทานตกเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนเงินที่เกี่ยวข้องกับปัญหาพิเศษของตัวเอง; และพวกเขาจะเลื่อนออกไปเป็นบทที่สิบสอง ของหนังสือเล่มนี้. V.III.18 § 6. เมื่อดังนั้นปริมาณการผลิต (ในหน่วยของเวลา) เป็นเช่นนั้นราคามีความต้องการมากขึ้นกว่าราคาอุปทานผู้ขายแล้วได้รับมากกว่าจะเพียงพอที่จะทำให้มันคุ้มค่าในขณะที่ของพวกเขา ที่จะนำสินค้าออกสู่ตลาดเป็นจำนวนเงินที่มิ และมีการทำงานที่กำลังใช้งานพุ่งไปเพิ่มจำนวนเงินที่นำไปข้างหน้าเพื่อขาย ในทางกลับกันเมื่อปริมาณการผลิตเป็นเช่นนั้นราคามีความต้องการน้อยกว่าราคาอุปทานผู้ขายได้รับน้อยกว่าจะเพียงพอที่จะทำให้มันคุ้มค่าในขณะที่พวกเขาจะนำสินค้าออกสู่ตลาดในระดับที่มิ เพื่อให้ผู้ที่มีเพียงแค่ในขอบของข้อสงสัยเป็นไปได้ว่าจะไปในการผลิตมีการตัดสินใจที่จะไม่ทำเช่นนั้นและมีผลบังคับใช้ที่ใช้งานในที่ทำงานพุ่งไปลดจำนวนเงินที่นำไปข้างหน้าเพื่อขาย เมื่อราคามีความต้องการเท่ากับราคาการจัดหาปริมาณการผลิตมีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้นหรือลดลงไม่; มันอยู่ในสมดุล. V.III.19 เมื่ออุปสงค์และอุปทานอยู่ในสมดุลปริมาณของสินค้าที่มีการผลิตในหน่วยของเวลาอาจจะเรียกว่าสมดุลปริมาณและราคาที่มันจะถูกขายอาจ จะเรียกว่าสมดุล-ราคา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

v.iii.9
เท่าที่ความรู้และองค์กรธุรกิจของผู้ผลิตไปถึงพวกเขาในแต่ละกรณีเลือกปัจจัยในการผลิตที่ดีที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ของพวกเขา ผลรวมของการจัดหาราคาของปัจจัยเหล่านั้นที่ใช้จะเป็นกฎน้อยกว่าผลรวมของราคาของชุดใด ๆของอุปทานปัจจัยที่ สามารถทดแทนสำหรับพวกเขาและเมื่อใดก็ตามที่ปรากฏกับโปรดิวเซอร์ว่า นี้เป็นกรณีที่ไม่ พวกเขาจะเป็นกฎชุดทำงาน แทนวิธีการที่ราคาไม่แพง และต่อไปเมื่อเราจะดูว่าในสังคมที่ค่อนข้างคล้ายกันทดแทนหนึ่งสัปเหร่ออีกที่คือมีประสิทธิภาพน้อยกว่าในสัดส่วนค่าใช้จ่ายของเขา เราอาจจะเรียกสิ่งนี้ เพื่อความสะดวกในการอ้างอิงหลักการของการแทนที่ v.iii.10

การประยุกต์ใช้หลักการนี้แผ่ไปทั่วเกือบทุกสาขา สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม เศรษฐกิจ * 13 .

v.iii.11
§ 4 ตำแหน่ง : แล้วนี่เรากำลังตรวจสอบความสมดุลของอุปสงค์และอุปทานปกติ ปกติในรูปแบบทั่วไปมากที่สุดของพวกเขา เราเป็นแต่ผู้ซึ่งเป็นคุณลักษณะพิเศษเฉพาะของส่วนวิทยาศาสตร์เศรษฐศาสตร์และถูกกักขัง ความสนใจของเรานั้นกว้างสัมพันธ์ซึ่งโดยทั่วไป เกือบทั้งหมดของ ดังนั้น เราสันนิษฐานว่า กองกำลังของอุปสงค์และอุปทานได้เล่นฟรี ไม่มีปิดการรวมกันของตัวแทนด้านใดด้านหนึ่ง แต่ในแต่ละการกระทำสำหรับตัวเอง , และมีการแข่งขันฟรี นั่นคือ ผู้ซื้อมักแข่งขันได้อย่างอิสระกับผู้ซื้อและผู้ขายแข่งขันได้อย่างอิสระกับผู้ขายแต่ถึงแม้ว่าทุกคนทำตัวเอง ความรู้ของเขาจากสิ่งที่คนอื่นกำลังทำอยู่โดยทั่วไปจะเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เขาจากการลด หรือการจ่ายราคาที่สูงกว่าคนอื่น ๆทำ นี้คือว่า ซึ่งเป็นจริงทั้งสินค้าสำเร็จรูปและของของปัจจัยในการผลิต ของการจ้างงานของแรงงานและของเงินทุน เราได้ถามบ้างและเราก็จะต้องถามต่อไปว่าสมมติฐานเหล่านี้สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่แท้จริงของชีวิต แต่นี่เป็นสมมุติฐานที่เราดำเนินการ เราสมมติว่ามีเพียงหนึ่งราคาในตลาดที่หนึ่งและเวลาเดียวกัน มันถูกเข้าใจว่า แยก เผื่อจะได้เมื่อจำเป็นสำหรับความแตกต่างในค่าใช้จ่ายของการส่งมอบสินค้าไปยังตัวแทนจำหน่ายในส่วนต่างๆของตลาด รวมทั้งค่าเผื่อค่าใช้จ่ายพิเศษของการขายปลีก ถ้าเป็นตลาดค้าปลีก v.iii.12

เช่น ตลาดมีความต้องการและราคาสำหรับแต่ละปริมาณของชุด ที่ ราคาที่ จํานวนเฉพาะของแต่ละ สินค้าสามารถหาซื้อ ใน วัน หรือสัปดาห์ หรือปี