Buddhism is often criticized as a r

Buddhism is often criticized as a religion mainly concerned with personal
salvation and lacking a social ethic that leads to social liberation.
Although it seems so, Buddhist teachings on personal conduct
contain principles that could be reinterpreted and extended to a social
ethical theory as well as praxis leading to social liberation, hence the
so-called Buddhist liberation theology.1
The experience of Thailand
is a good framework in which to approach Buddhist liberation theology,
offering an opportunity to examine sociopolitical issues under the
global market economy at a structural level and from a Third World
point of view. Buddhist monks in Thailand are part of a unified hierarchical
sangha (community of monastics) which in turn is controlled
by the government. Everyday Buddhist monks all over Thailand eat
food given to them by Thai people, the majority of whom are poor and
oppressed. This makes it possible to look at Buddhism from a sociopolitical
perspective that aims at social justice, thereby adding a new
dimension to the Buddhist hermeneutics for the poor. Greed is thereby
seen not just in individual terms but also as a built-in mechanism of
oppressive social structures. If greed is to be reduced or eliminated,
therefore, personal self-restraint will not be enough; these social
structures need to be changed as well. Many Buddhists seek liberation
(Pali: nibbaµna, Sanskrit: nirvaµna) by practicing meditation, but
do not pay sufficient attention to the way the society in which they

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาคือมักจะวิพากษ์วิจารณ์เป็นศาสนาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับบุคคลรอดและขาดจริยธรรมทางสังคมที่นำไปสู่การปลดปล่อยสังคมแม้ว่าเหมือนนั้น พุทธธรรมเกี่ยวกับความประพฤติส่วนตัวประกอบด้วยหลักการที่สามารถ reinterpreted และขยายเป็นสังคมทฤษฎีจริยธรรมเป็น praxis นำสังคมเพื่อการปลดปล่อย ดังนั้นการเรียกว่าพุทธปลดปล่อย theology.1 ประสบการณ์ของประเทศไทยเป็นกรอบที่ดีที่จะใช้วิธีปลดปล่อยเปรียญเสนอโอกาสที่จะตรวจสอบปัญหา sociopolitical ภายใต้การเศรษฐกิจตลาดโลก ในระดับโครงสร้าง และ จาก โลกที่สามมองของ พระภิกษุสงฆ์ในประเทศไทยเป็นส่วนหนึ่งของการรวมลำดับชั้นsangha (ชุมชน monastics) ซึ่งจะถูกควบคุมโดยรัฐบาล กินทุกวันพระสงฆ์ทั่วประเทศอาหารให้พวกเขา โดยคนไทย ซึ่งส่วนใหญ่จะยากจน และถูกรุกราน ทำได้ดูจากการ sociopolitical พระพุทธศาสนามุมมองที่มีวัตถุประสงค์เพื่อความยุติธรรมทางสังคม จึงเพิ่มใหม่มิติการอรรถปริวรรตศาสตร์พุทธสำหรับคนจน มีความโลภจึงเห็น ในแต่ละข้อไม่เพียง แต่ เป็นกลไกภายในของโครงสร้างทางสังคมที่กดขี่ ถ้าความโลภจะถูกลด หรือตัด ออกดังนั้น ความอดกลั้นบุคคลจะไม่เพียงพอ สังคมเหล่านี้โครงสร้างต้องเปลี่ยนไปด้วย ชาวพุทธจำนวนมากแสวงหาการปลดปล่อย(บาลี: nibbaµna สันสกฤต: nirvaµna) โดยการฝึกสมาธิ แต่ไม่ให้ความสนใจเพียงพอกับสังคมที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระพุทธศาสนาเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์มักจะเป็นศาสนาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับบุคคล
รอดและขาดจริยธรรมทางสังคมที่นำไปสู่การปลดปล่อยสังคม.
แม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าเป็นเช่นนั้นคำสอนทางพุทธศาสนาที่เกี่ยวกับการดำเนินงานส่วนบุคคล
มีหลักการที่สามารถนำมาตีความใหม่และขยายไปยังสังคม
ทฤษฎีจริยธรรมเช่นเดียวกับแพรคซิส ที่นำไปสู่การปลดปล่อยสังคมด้วยเหตุนี้
การปลดปล่อยทางพุทธศาสนาที่เรียกว่า theology.1
ประสบการณ์ในประเทศไทย
เป็นกรอบที่ดีในการที่จะเข้าใกล้วิมุตติธรรมทางพุทธศาสนา
ที่นำเสนอโอกาสที่จะตรวจสอบประเด็นการเมืองภายใต้
ระบบเศรษฐกิจตลาดทั่วโลกในระดับโครงสร้างและจาก ประเทศโลกที่สาม
จุดของมุมมอง พระสงฆ์ในประเทศไทยเป็นส่วนหนึ่งของลำดับชั้นแบบครบวงจร
สังฆะ (ชุมชนของพระสงฆ์) ซึ่งจะถูกควบคุม
โดยรัฐบาล พระสงฆ์ทุกวันทั่วประเทศไทยกิน
อาหารให้แก่พวกเขาโดยคนไทยซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนยากจนและ
ถูกกดขี่ ซึ่งทำให้มันเป็นไปได้ที่จะมองไปที่พระพุทธศาสนาจากการเมือง
มุมมองที่มีจุดมุ่งหมายที่ความยุติธรรมทางสังคมดังนั้นการเพิ่มใหม่
มิติให้การแปลทางพุทธศาสนาสำหรับคนยากจน ความโลภเป็นจึง
เห็นไม่เพียง แต่ในแง่ของแต่ละบุคคล แต่ยังเป็นกลไกในตัวของ
โครงสร้างทางสังคมที่กดขี่ ถ้าความโลภคือการลดหรือกำจัด
จึงส่วนตัวอดกลั้นจะไม่เพียงพอ; สังคมเหล่านี้
โครงสร้างต้องมีการเปลี่ยนแปลงได้เป็นอย่างดี ชาวพุทธหลายคนแสวงหาการปลดปล่อย
(บาลี: nibbaμna, ภาษาสันสกฤต: nirvaμna) โดยการฝึกทำสมาธิ แต่
ไม่ให้ความสนใจเพียงพอที่จะทางสังคมที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่มักจะวิพากษ์วิจารณ์เป็นศาสนาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความรอดส่วนบุคคลและสังคม
ขาดสังคมที่นำไปสู่การปลดปล่อยสังคม .
แม้ว่าจะดูเหมือนดังนั้น พุทธศาสนาสอนบน
ความประพฤติส่วนตัวประกอบด้วยหลักการที่สามารถ reinterpreted และขยายไปสู่สังคม
จริยธรรมทฤษฎี ตลอดจนการปฏิบัติที่นำไปสู่การปลดปล่อยสังคมจึง
เรียกว่า พุทธ วิมุตติธรรม 1
.ประสบการณ์ของประเทศไทย
เป็นกรอบในที่แนวทางพุทธ วิมุตติธรรมบูชา , โอกาสที่จะตรวจสอบปัญหา

sociopolitical ภายใต้เศรษฐกิจตลาดโลกในระดับโครงสร้างและจากโลก
3 จุดของมุมมอง พระสงฆ์ในประเทศไทยเป็นส่วนหนึ่งของการรวมคณะสงฆ์ ( ชุมชนของ monastics

) ซึ่งจะถูกควบคุมโดยรัฐบาลพระสงฆ์ทุกวันทั่วไทยกิน
อาหารให้แก่พวกเขาโดยคนไทย ส่วนใหญ่ที่ยากจนและ
ถูกกดขี่ นี้จะทำให้มันเป็นไปได้ที่จะมองพุทธศาสนาจากมุมมอง sociopolitical
ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความยุติธรรมในสังคม ดังนั้นการเพิ่มมิติใหม่
เพื่อพุทธศาสนาตีความเพื่อคนจน ความโลภเป็นงบ
เห็นไม่เพียง แต่ในแง่บุคคล แต่ยังเป็นกลไกภายในของ
โครงสร้างทางสังคมที่กดขี่ ถ้าความโลภก็จะลดลงหรือตัดออก
จึงข่มใจตนเองส่วนบุคคลจะไม่เพียงพอ ; โครงสร้างทางสังคม
เหล่านี้ต้องมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน บรรดาพุทธศาสนิกชนแสวงหาการปลดปล่อย
( บาลี : nibba µ na , ภาษาสันสกฤต : เนอร์วาµ na ) โดยการฝึกสมาธิ แต่
ไม่ได้ให้ความสนใจเพียงพอที่จะไปในสังคมที่พวกเขา