Many studies suggested that organiz

Many studies suggested that organizational change efforts can be very stressful
experience for individuals (Elrod and Tippett, 2002; Grant, 1996). Emotions and
responses to change can be so intensive that the literature in organizational change has
compared them with individual responses to traumatic changes such as death and grief
(Henderson-Loney, 1996; Grant, 1996; Kubler-Ross, 1969). For example, Perlman and
Takacs (1990) argued that there is a big similarity between the stages that an
individual goes through dealing with death described by Kubler-Ross (1969) and the
stages they identified that individuals go through when they experience organizational
change. More specifically, they noted that there are many emotional states that a
person can experience during change processes, which are equilibrium, denial, anger,
bargaining, chaos, depression, resignation, openness, readiness and re-emergence
(Perlman and Takacs, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาแนะนำว่า ความพยายามเปลี่ยนแปลงองค์กรจะเครียดมากประสบการณ์สำหรับแต่ละบุคคล (Elrod และ Tippett, 2002 เงินช่วยเหลือ 1996) อารมณ์ และตอบสนองการเปลี่ยนแปลงสามารถเร่งรัดเพื่อให้เอกสารประกอบการเปลี่ยนแปลงองค์กรได้เมื่อเปรียบเทียบกับแต่ละคำตอบเปลี่ยนแปลงเจ็บปวดความตายและความเศร้าโศก(Henderson-Loney, 1996 เงินช่วยเหลือ 1996 Kubler-Ross, 1969) Perlman เช่น และTakacs (1990) โต้เถียงว่า มีความคล้ายคลึงกันใหญ่ระหว่างขั้นตอนที่มีบุคคลไป โดยการจัดการกับความตายโดย Kubler-Ross (1969) และขั้นตอนที่ระบุบุคคลที่ผ่านเมื่อพวกเขามีประสบการณ์องค์กรเปลี่ยนแปลง อื่น ๆ โดยเฉพาะ พวกเขากล่าวว่า มีหลายอารมณ์ระบุว่า เป็นคนได้สัมผัสในระหว่างกระบวนการเปลี่ยนแปลง ซึ่งมีสมดุล ปฏิเสธ ความโกรธต่อรองราคา วุ่นวาย ซึมเศร้า ลาออก อย่างยิ่ง ความพร้อม และเกิด ขึ้นใหม่(Perlman และ Takacs, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายการศึกษาพบว่า ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงองค์กรสามารถเป็นประสบการณ์ที่เครียดมากสำหรับบุคคล
( อิลรอด และ ทิปเป็ทท์ , 2002 ; ให้ , 1996 ) การตอบสนองต่ออารมณ์และ
เปลี่ยนได้จึงเข้มข้นที่เป็นวรรณกรรมในองค์การเปลี่ยนได้
เมื่อเทียบกับพวกเขาด้วยการตอบสนองแต่ละการเปลี่ยนแปลงบาดแผลเช่นความตายและความเศร้าโศก
( เฮนเดอร์สัน เหงา , 1996 ; ให้ , 1996 ; คูเบอร์รอส , 1969 )ตัวอย่างเช่น เพิร์ลแมนและ
takacs ( 1990 ) ที่ถกเถียงกันอยู่ว่ามีความคล้ายคลึงกันระหว่างขั้นตอนใหญ่ที่เข้าไปจัดการกับความตาย
บุคคลอธิบายโดยคูเบอร์รอส ( 1969 ) และ
ขั้นตอนพวกเขาระบุว่าบุคคลผ่านเมื่อพวกเขาพบองค์การ
เปลี่ยน มากขึ้นโดยเฉพาะ เขากล่าวว่ามีหลายที่
รัฐอารมณ์คนที่สามารถพบในระหว่างกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่สมดุล การปฏิเสธความโกรธ
ต่อรอง ความวุ่นวาย , ซึมเศร้า , ลาออก , เปิดกว้าง , ความพร้อมและงอก
( เพิร์ลแมน และ takacs , 2533 )