ความรัก เป็นสิ่งที่ทุกคนไขว่หา อยากมีความรักที่ดีมาไว้ครอบครอง
แต่ทว่า เมื่อมีรักย่อมมีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกัน ใครละที่จะสามารถรู้ทันจิตของตัวเอง
ไม่ให้หลงมัวเมไปกับความรักมากจนเกินไป จนความรักนั้นนำพาความทุกข์มาให้
ใครก็ตามที่สามารถเรียนรู้ที่จะรักอย่างมีสติ คือ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ว่า เขาคนนั้น เป็นของเรา
และคาดหวังว่าเขาจะทำเช่นนั้น เพื่อเรา อย่างที่เราต้องการ เพราะหากเราคาดหวังเช่นนั้น
เราคงต้องกลับมาคิดใหม่แล้วว่า นี่เรารักเขา หรือเรารักตัวเอง