What started as localized efforts i

What started as localized efforts in several isolated rural
areas promoted by NGO personnel and community leaders
has now expanded to hundreds of peasant communities
throughout many countries. Success in scaling up has not
only depended on the use of a variety of agroecological
improvements that in addition to farm diversification favoring
a better use of local resources, but also on human capital
enhancement and community empowerment through training
and participatory methods as well as higher access to
local–regional markets, government support such as credit,
seeds, and agroecological technologies. In Latin America, a
key factor in agroecological expansion was the Campesino a
Campesino (CAC) movement which a “peasant pedagogic
method” promoting a horizontal process of exchange of
ideas and innovations among farmers. It was via the CAC
method that soil conservation practices were introduced in
Honduras, and hillside farmers adopting the various techniques
tripled or quadrupled their yields from 400 kg/ha to
1,200–1,600 kg. This tripling in per-hectare grain production
has ensured that the 1,200 families that participated inthe program have ample grain supplies for the ensuing year.
The adoption of velvet bean (Mucuna pruriens) which can
fix up to 150 kg of nitrogen per ha as well as produce 35 t of
organic matter per year, helped tripled maize yields to
2,500 kg/ha. Labor requirements for weeding were cut by
75% and herbicides eliminated entirely Later organized
social rural movements such as the Vía Campesina, the
Landless Workers Movement (MST) in Brazil, Asociación
Nacional de Agricultores Pequeños (ANAP) of Cuba, and
others massively adopted agroecology as a banner underlying
their food production approach to food sovereignty. As a
science, agroecology is compatible with the struggle and
vision of rural movements because it does not question
peasant rationale but rather builds upon it, it does not attempt
to radically modify local farming systems, instead
optimizes their design and uses local resources and skills.
Also agroecology is socially activating as it requires community
participation and horizontal methods of knowledge
exchange to work (Altieri and Toledo 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เริ่มเป็นความพยายามที่แปลในแยกต่างหากชนบทพื้นที่โดยผู้นำชุมชนและบุคลากรของ NGOขยายเป็นหลายร้อยชุมชนชาวนาทั่วประเทศ ความสำเร็จในการปรับค่าไม่ได้ขึ้นอยู่กับการใช้ของ agroecological เท่านั้นปรับปรุงที่นอกจากนี้ฟาร์มวิสาหกิจนความใช้ดี ของทรัพยากรท้องถิ่น แต่ยังอยู่ ในทุนมนุษย์ชุมชนและการเสริมอำนาจผ่านการฝึกอบรมและวิธีการมีส่วนร่วมตลอดจนสูงถึงตลาดท้องถิ่นภูมิภาค สนับสนุนรัฐบาลเช่นสินเชื่อเมล็ด และเทคโนโลยี agroecological ในสหรัฐอเมริกา การปัจจัยสำคัญในการขยาย agroecological เป็น Campesino เป็นการเคลื่อนไหว campesino (CAC) ซึ่ง "ชาวนา pedagogicวิธี"การส่งเสริมกระบวนการแลกเปลี่ยนเป็นแนวนอนความคิดและนวัตกรรมระหว่างเกษตรกร ก็ผ่านการ CACวิธีที่ปฏิบัติการอนุรักษ์ดินได้แนะนำในฮอนดูรัส และเกษตรกรเขาใช้เทคนิคต่าง ๆสามเท่า หรือ quadrupled ของอัตราผลตอบแทน จาก 400 กก./ฮา ไป1200 – 1600 กิโลกรัม นี้ tripling ในการผลิตข้าวต่อ hectareมีมั่นใจว่า ครอบครัว 1200 ที่เข้าร่วมโปรแกรมมีเมล็ดกว้างขวางอุปกรณ์ปีเพราะของถั่วกำมะหยี่ (Mucuna pruriens) ซึ่งสามารถแก้ไขถึง 150 กิโลกรัมมีไนโตรเจนต่อฮา และผลิต 35 t ของอินทรีย์ต่อปี ช่วยสามเท่าผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์เพื่อ2500 กิโลกรัม/ฮา ความต้องการแรงงานสำหรับ weeding ถูกตัดโดยจัด 75% และสารเคมีกำจัดวัชพืชที่ตัดออกทั้งหมดในภายหลังไหวชนบทสังคม Vía Campesina การเคลื่อนย้ายแรงงาน landless (MST) ในบราซิล ชำระPequeños Nacional de Agricultores (ANAP) ของคิวบา และอื่น ๆ อย่างหนาแน่นถึง agroecology เป็นแบนเนอร์เป็นต้นการวิธีผลิตอาหารเพื่ออาหารอำนาจอธิปไตย เป็นการวิทยาศาสตร์ agroecology จะเข้ากันได้กับการต่อสู้ และวิสัยทัศน์ของชนบทย้ายเนื่องจากคำถามไม่ชาวนาผลแต่แทนที่จะสร้างไว้ จะไม่พยายามก็ปรับเปลี่ยนระบบการทำฟาร์มท้องถิ่น แทนเพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบ และใช้ทรัพยากรท้องถิ่นและทักษะยัง agroecology เป็นสังคมเปิด ตามที่มันต้องการชุมชนมีส่วนร่วมและวิธีการแนวความรู้แลกเปลี่ยนการทำงาน (Altieri และโทเลโด 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่เริ่มเป็นความพยายามของท้องถิ่นในชนบทหลายแยก
พื้นที่การเลื่อนตำแหน่งโดยบุคลากรที่องค์กรพัฒนาเอกชนและผู้นำชุมชน
ได้ขยายไปหลายร้อยของชุมชนชาวนา
ตลอดหลายประเทศ ความสำเร็จในการปรับขึ้นยังไม่ได้
เพียง แต่ขึ้นอยู่กับการใช้งานของความหลากหลายของ Agroecological
ปรับปรุงที่นอกเหนือไปจากการกระจายการลงทุนฟาร์มนิยม
ใช้ดีกว่าของทรัพยากรในท้องถิ่น แต่ยังอยู่ในทุนมนุษย์
และการเพิ่มประสิทธิภาพของการสร้างพลังชุมชนผ่านการฝึกอบรม
วิธีการและการมีส่วนร่วมรวมทั้งการเข้าถึงที่สูงขึ้น การ
ตลาดท้องถิ่นภูมิภาคการสนับสนุนจากรัฐบาลเช่นเครดิต
เมล็ดและเทคโนโลยี Agroecological ในละตินอเมริกา
ปัจจัยสำคัญในการขยายตัว Agroecological เป็น Campesino
Campesino (CAC) การเคลื่อนไหวที่ "ชาวนาสอน
วิธีการ "ส่งเสริมกระบวนการแนวนอนของการแลกเปลี่ยน
ความคิดและนวัตกรรมในหมู่เกษตรกร มันก็ผ่าน CAC
วิธีการที่การปฏิบัติอนุรักษ์ดินเป็นที่รู้จักใน
ฮอนดูรัสและเกษตรกรเนินเขาการนำเทคนิคต่างๆ
เท่าตัวหรือปากต่อปากอัตราผลตอบแทนของพวกเขาจาก 400 กก. / ไร่เพื่อ
1,200-1,600 กก. นี้สามในการผลิตข้าวต่อเฮกตาร์
ได้มั่นใจว่า 1,200 ครอบครัวที่เข้าร่วม inthe โปรแกรมมีอุปกรณ์ข้าวเพียงพอสำหรับปีต่อมา.
การยอมรับของถั่วกำมะหยี่ (Mucuna pruriens) ซึ่งสามารถ
แก้ไขได้ถึง 150 กก. ไนโตรเจนต่อฮ่าเช่นเดียวกับ การผลิต 35 ตัน
สารอินทรีย์ต่อปีช่วยเท่าตัวอัตราผลตอบแทนข้าวโพดไป
2,500 กก. / ไร่ ความต้องการแรงงานในการกำจัดวัชพืชที่ถูกตัดโดย
75% และสารเคมีกำจัดวัชพืชตัดออกทั้งหมดต่อมาจัด
ชนบทการเคลื่อนไหวทางสังคมเช่นVía Campesina,
ขบวนการแรงงานเอาเทอร์ (MST) ในประเทศบราซิลAsociación
นัลเดอ Agricultores Pequeños (ANAP) ของคิวบาและ
คนอื่น ๆ ที่นำมาใช้อย่างหนาแน่น Agroecology เป็นแบนเนอร์พื้นฐาน
วิธีการผลิตอาหารของพวกเขาเพื่ออธิปไตยทางอาหาร ในฐานะที่เป็น
วิทยาศาสตร์ Agroecology เข้ากันได้กับการต่อสู้และ
วิสัยทัศน์ของการเคลื่อนไหวในชนบทเพราะไม่ได้ถาม
เหตุผลชาวนา แต่สร้างเมื่อมันไม่พยายาม
ที่จะปรับเปลี่ยนอย่างรุนแรงระบบการทำฟาร์มในท้องถิ่นแทน
การเพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบของพวกเขาและการใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นและทักษะ
นอกจากนี้ Agroecology เป็นสังคมที่เปิดใช้งานตามที่ต้องการชุมชน
มีส่วนร่วมและวิธีการแนวนอนของความรู้
แลกเปลี่ยนการทำงาน (Altieri และ Toledo 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เริ่มต้นเป็นภาษาท้องถิ่นในความพยายามหลายแยกชนบท
เลื่อน โดยบุคลากรและผู้นำองค์กรชุมชน
ได้ขยายไปหลายร้อยชุมชนชาวนา
ตลอดหลายประเทศ ความสำเร็จในการปรับขึ้นไม่ได้
เพียงขึ้นอยู่กับการใช้ความหลากหลายของการปรับปรุง agroecological
ว่านอกจากฟาร์มวิสาหกิจนิยม
ใช้ดีกว่าของทรัพยากรท้องถิ่นแต่ยังทุนมนุษย์
เสริมและชุมชนผ่านการฝึกอบรม
และวิธีการแบบมีส่วนร่วม รวมทั้งการเข้าถึงสูงกว่า
ท้องถิ่น–ตลาดภูมิภาค รัฐบาลสนับสนุน เช่น สินเชื่อ ,
, เมล็ด และ เทคโนโลยี agroecological . ในละตินอเมริกา ,
ปัจจัยสําคัญในการขยาย agroecological เป็น campesino เป็น
campesino ( CAC ) การเคลื่อนไหวที่อิสระ
" ชาวนาวิธีการส่งเสริมกระบวนการแลกเปลี่ยน
แนวนอนของความคิดและนวัตกรรมของเกษตรกร มันเป็นวิธีการที่ผ่านการ

แนะนำการอนุรักษ์ดินในฮอนดูรัส และเกษตรกร เขาใช้เทคนิคต่าง ๆหรือ ปากต่อปากของ
เท่าผลผลิต 400 กก. / เฮกตาร์

1 , 200 – 1 , 600 กิโลกรัม นี้สามชนิดในต่อ
การผลิตเมล็ดข้าวเฮกตาร์ได้มั่นใจว่า 1200 ครอบครัวที่เข้าร่วมโปรแกรมในเมล็ดมีวัสดุเพียงพอต่อมาปี .
ยอมรับกำมะหยี่เมล็ดหมามุ้ย ) ซึ่งสามารถ
แก้ไขได้ถึง 150 กิโลกรัม ไนโตรเจนต่อ ฮา ตลอดจนผลิต 35 T
สารอินทรีย์ต่อปี ช่วยเพิ่มผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

2 , 500 กิโลกรัม / ไร่ ความต้องการแรงงานกำจัดวัชพืชถูกตัดโดย
75% และสารกำจัดทั้งหมดภายหลังการจัด
การเคลื่อนไหวทางสังคมในชนบทเช่น V í a คัมเปซินา ,
ขบวนการแรงงานไร้ที่ดิน ( MST ) ในบราซิล asociaci เลออง
Nacional de agricultores peque 15 OS ( anap ) คิวบา และผู้อื่นอย่างหนาแน่นเป็นลูกบุญธรรม agroecology

แบนเนอร์ต้นแบบของการผลิตอาหารวิธีการอธิปไตยทางอาหาร โดย
วิทยาศาสตร์ agroecology เข้ากันได้กับการต่อสู้และวิสัยทัศน์ของการเคลื่อนไหวในชนบท
เพราะไม่ได้ถาม
อีกเหตุผล แต่เมื่อมันสร้าง มันไม่ได้พยายามที่จะปรับเปลี่ยนระบบเกษตรท้องถิ่นอย่างรุนแรง

แต่งแทนการออกแบบของพวกเขาและใช้ทรัพยากรท้องถิ่นและทักษะ agroecology
ยังเป็นสังคมการเปิดใช้งานตามที่ต้องการและวิธีการของการมีส่วนร่วมในชุมชน

งานแลกเปลี่ยนความรู้ ( และอาเทียรี่โตเลโด 2011 )