Summary. Colonic infection with Clostridium difficile, leading to pseudomembranous
colitis, is a common complication of antibiotic therapy, especially in elderly
patients. It has been suggested that non-pathogenic probiotic bacteria might
prevent the development and recurrence of C. difficile infection. This double-blind,
placebo-controlled study examines the role of probiotic administration in the prevention
of C. difficile-associated diarrhoea (CDAD) in elderly patients receiving
antibiotic therapy. Consecutive patients (150) receiving antibiotic therapy were
randomised to receive either a probiotic containing both Lactobacillus and
Bifidobacterium or placebo for 20 days. Upon admission to hospital, bowel habit
was recorded and a faecal sample taken. Trial probiotic or placebo was taken
within 72 h of prescription of antibiotics, and a second stool sample was taken in
the event of development of diarrhoea during hospitalisation or after discharge. Of
the randomised patients, 138 completed the study, 69 with probiotics in conjunction
with antibiotics and 69 with antibiotics alone. On the basis of development of
diarrhoea, the incidence of samples positive for C. difficile-associated toxins was
2.9% in the probiotic group compared with 7.25% in the placebo-control group.
When samples from all patients were tested (rather than just those developing diarrhoea)
46% of probiotic patients were toxin-positive compared with 78% of the
placebo group. [Int Microbiol 2004; 7(1):59–62]
Key words: Clostridium difficile · probiotic · antibiotic-therapy · diarrhoea
Clostridium difficile pilot
study: effects of probiotic
supplementation on
the incidence of C. difficile
diarrhoea
Introduction
Clostridium difficile is a gram-positive, anaerobic bacillus
that colonises the human large intestine, and produces at least
two exotoxins: toxin A, which is primarily an enterotoxin,
and toxin B, a cytotoxin. Colonisation by this organism and
subsequent infection occur in response to disruption of the
stability of the indigenous microflora. The altered colonisation
resistance frequently occurs following antibiotic therapy
in hospitalised patients [12]. Finegold [4] claimed that all
antimicrobial agents (with the exception of vancomycin and
parenterally administered aminoglycosides) have been documented
as pre-disposing patients to susceptibility to C. difficile
infection. Responses to colonisation of the large intestine
by C. difficile vary from asymptomatic, to mild diarrhoea,
through to pseudomembranous colitis.
C. difficile is one of the most common causes of infectious
diarrhoea in hospitals and nursing homes [10] and is the
leading cause of nosocomially acquired intestinal infections
in the USA [16]. Within hospitals, the extensive use of antibiotics,
together with the inherent environmental contamination
provides sources of cross-infection. Prevalence of C. difficile
in the general environment is far lower than in healthcare
facilities. A single case of C. difficile-associated diarrhoea
per 15,000 out-patients has been recorded, but up to
20% of in-patients may be colonised by C. difficile.
The financial burden associated with C. difficile infections
Sue Plummer1*
Mark A. Weaver1
Janine C. Harris1
Phillipa Dee2
John Hunter2
1
Cultech Ltd., York Chambers,
York Street, Swansea,
United Kingdom
2
Addenbrooke’s Hospital,
Department of Gastroenterology,
Cambridge, United Kingdom
INTERNATIONAL MICROBIOLOGY (2004) 7:59–62
Received 22 May 2003
Accepted 7 September 2003
*Corresponding author:
Sue Plummer
Cultech Ltd., York Chambers
York Street
Swansea, SA1 3NJ United Kingdom
Tel. +44-1639825100. Fax +44-1639825101
E-mail: sue.cultech@btinternet.com60 INT. MICROBIOL. Vol. 7, 2004
is substantial for hospitals. Recurrence of symptoms following
treatment of the infection is a particular problem with 5 to
66% of patients suffering from recurrences [16,18]. Jones and
MacGowan [7] stated that, despite the issue of guidelines
[DoH/PHLS, 1994 (Department of Health/Public Health
Laboratory Service)] regarding the management and prevention
of C. difficile infections, the problems continue and the
authors suggested that the prophylactic use of biotherapies
might be necessary to increase colonisation resistance.
Biotherapy (therapy involving probiotics) is emerging as
a potential means of controlling C. difficile diarrhoeal recurrences,
and promising results have been found when a stool
sample was directly donated by colonoscopy [14] and when
a non-pathogenic yeast (Saccharomyces boulardii) was used
to treat C. difficile-infected rats and rabbits [2]. The role of
the probiotic organisms is to restore the colonisation resistance
of the normal flora, disrupted by the effects of antibiotic
therapy, in order to prevent re-infection by C. difficile [9]. In
this study, the emphasis is on the use of the probiotic product
to prevent the initial infection and, thereby, minimise cross
contamination and contain the spread of infection.
Materials and methods
Trial design. The trial was a double blind, placebo-controlled study in the
departments of medicine and medicine for the elderly at Addenbrooke’s
Hospital, Cambridge. Patients with acute emergencies requiring treatment
with antibiotics participated in the study. Ethical approval was obtained from
the Cambridge Local Research Ethics Committee. Between March 1999 and
July 2000, 150 patients were recruited and 138 patients fulfilled the inclusion
criteria. For these patients, bowel habit on admission and prescribed
medication were recorded.
Randomisation. Trial participants were randomised on arrival at hospital
(probiotic group 69, placebo group 69) and each patient received one capsule/day
for 20 days. The probiotic product (provided by Cultech, Swansea)
comprised 2×1010 cfu Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium
bifidum/capsule; the placebo comprised the inactive carrier. Trial treatments
started within 36 h of antibiotic prescription (1.12 days for patients taking
probiotics and 1.10 days for patients receiving placebo). Patients on a
course of antibiotics lasting longer than 20 days were withdrawn from the
trial, having had a final stool specimen collected.
Enumeration of Clostridium difficile. Faecal samples were enumerated
following alcohol shock treatment. Faecal material was mixed with
absolute alcohol (1:1, w/v), homogenised, and stored at 20°C for 60 min.
Dilution series set up anoxically in pre-reduced Maximum Recovery Diluent
(MRD, Oxoid, Basingstoke, UK) and appropriate dilutions plated onto
Clostridium difficile Agar (Oxoid) using a modified version (10×10 µl) of the
Miles and Misra plate count method [11]. Growth was recorded after 48 and
72 h incubation at 37°C. All presumptive C. difficile colonies were subcultured
onto anoxic blood agar for Gram staining, and all obligate anaerobic gram-positive
rods were tested to confirm that they were catalase-negative. Colonies
were also tested using the Microscreen C. difficile Latex Slide Agglutination
test (Microgen Bioproducts, Camberley, Surrey, UK) and/or API ID32A
(Biomérieux, France). Samples positive for C. difficile were tested for the presence
of C. difficile toxins A and B using an enzyme immunoassay kit
(Ridascreen C. difficile toxin A/B, R-Biopharm, Darmstadt, Germany).
Statistical analysis. The trial was set up on the basis of a power calculation
which estimated that, for an expected incidence rate of C. difficile
infection of 10%, 400 patients would need to be recruited to show a 50% difference
between the probiotic and the placebo in the prevention of C. difficile
infection. The recruitment did not reach the required levels, which has
made statistical analysis of the data limited. The data have been analysed
using the methods of Newcombe [13] to determine confidence intervals for
differences between proportions..
ย่อ การติดเชื้อ Colonic กับ Clostridium difficile นำไปสู่การปลอม
ลำไส้ใหญ่อักเสบเป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยของการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุ
ผู้ป่วย มันได้รับการชี้ให้เห็นว่าแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคที่ไม่อาจ
ป้องกันไม่ให้เกิดการพัฒนาและการกำเริบของการติดเชื้อ C. difficile นี้ double-blind
ศึกษา placebo-controlled ตรวจสอบบทบาทของการบริหารโปรไบโอติกในการป้องกัน
ของ C. difficile โรคท้องร่วงที่เกี่ยวข้อง (CDAD) ในผู้ป่วยสูงอายุที่ได้รับ
การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ ผู้ป่วย (150) ที่ได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่ถูก
สุ่มให้ได้รับโปรไบโอติกที่มีทั้ง Lactobacillus และ
Bifidobacterium หรือยาหลอกเป็นเวลา 20 วัน เมื่อเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลนิสัยลำไส้
จะถูกบันทึกและเก็บตัวอย่างอุจจาระที่ถ่าย โปรไบโอติกทดลองหรือยาหลอกถูกนำตัว
ภายใน 72 ชั่วโมงของใบสั่งยาของยาปฏิชีวนะและอุจจาระที่สองได้รับการดำเนินการใน
กรณีที่มีการพัฒนาของโรคท้องร่วงในโรงพยาบาลหรือหลังจากที่ปล่อย ของ
ผู้ป่วยแบบสุ่ม, 138 เสร็จสิ้นการศึกษา 69 ที่มีโปรไบโอติกร่วม
กับยาปฏิชีวนะและ 69 ด้วยยาปฏิชีวนะเพียงอย่างเดียว บนพื้นฐานของการพัฒนาของ
โรคอุจจาระร่วง, อุบัติการณ์ของกลุ่มตัวอย่างในเชิงบวกสำหรับ C. difficile สารพิษที่เกี่ยวข้องเป็น
2.9% ในกลุ่มโปรไบโอติกเมื่อเทียบกับ 7.25% ในกลุ่มยาหลอกควบคุม.
เมื่อตัวอย่างจากผู้ป่วยทุกรายได้รับการทดสอบ (แทนที่จะเป็นเพียงผู้ที่ การพัฒนาท้องเสีย)
46% ของผู้ป่วยโปรไบโอติกมีสารพิษที่เป็นบวกเมื่อเทียบกับ 78% ของ
กลุ่มยาหลอก [Int Microbiol 2004; 7 (1): 59-62]
คำสำคัญ: Clostridium difficile ·โปรไบโอติก·ยาปฏิชีวนะรักษาด้วยอาการท้องเสีย·
นักบิน Clostridium difficile
การศึกษา: ผลกระทบของโปรไบโอติก
เสริมใน
อุบัติการณ์ของ C. difficile
ท้องเสีย
บทนำ
Clostridium difficile เป็นแกรมบวกบาซิลลัสแบบไม่ใช้ออกซิเจน
ที่ colonises ลำไส้ใหญ่ของมนุษย์และผลิตอย่างน้อย
สอง exotoxins: สารพิษซึ่งเป็นหลัก enterotoxin,
และสารพิษ B, cytotoxin ล่าอาณานิคมโดยสิ่งมีชีวิตนี้และ
การติดเชื้อตามมาเกิดขึ้นในการตอบสนองต่อการหยุดชะงักของ
ความมั่นคงของจุลินทรีย์พื้นเมือง การล่าอาณานิคมเปลี่ยนแปลง
ต้านทานมักเกิดขึ้นยาปฏิชีวนะต่อไปนี้
ในผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาล [12] Finegold [4] อ้างว่าทั้งหมด
ยาต้านจุลชีพ (ยกเว้น vancomycin และ
ยา parenterally aminoglycosides) ได้รับการรับรอง
เป็นผู้ป่วยก่อนที่จะทิ้งความไวต่อ C. difficile
การติดเชื้อ การตอบสนองต่อการล่าอาณานิคมของลำไส้ใหญ่
โดย C. difficile แตกต่างจากอาการท้องเสียที่ไม่รุนแรง
ผ่านไปอาการลำไส้ใหญ่มะเร็งหลอดเลือด.
C. difficile เป็นหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการติดเชื้อ
โรคท้องร่วงในโรงพยาบาลและสถานพยาบาล [10] และเป็น
สาเหตุของการที่ได้มา nosocomially ติดเชื้อในลำไส้
ในสหรัฐอเมริกา [16] ภายในโรงพยาบาลครอบคลุมการใช้ยาปฏิชีวนะ
ร่วมกับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
ให้แหล่งที่มาของการติดเชื้อข้าม ความชุกของ C. difficile
ในสภาพแวดล้อมทั่วไปอยู่ไกลกว่าในการดูแลสุขภาพ
สิ่งอำนวยความสะดวก กรณีเดียวของ C. difficile เกี่ยวข้องท้องเสีย
ต่อ 15,000 ผู้ป่วยนอกได้รับการบันทึก แต่ได้ถึง
20% ของผู้ป่วยในอาจจะอาณานิคมโดย C. difficile.
ภาระทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ C. difficile
ซู Plummer1 *
มาร์ค . Weaver1
Janine C. Harris1
Dee2 ฟิลิป
จอห์น Hunter2
1
Cultech จำกัด นิวยอร์กเช่า
York Street, สวอนซี,
สหราชอาณาจักร
2
โรงพยาบาล Addenbrooke,
ภาควิชาระบบทางเดินอาหาร,
เคมบริดจ์, สหราชอาณาจักร
อินเตอร์จุลชีววิทยา (2004) 7: 59-62
พฤษภาคม 22 ที่ได้รับ 2003
ได้รับการยอมรับ 7 กันยายน 2003
* ผู้รับผิดชอบ:
ซูเม่
Cultech จำกัด นิวยอร์ก Chambers
York Street
สวอนซี, SA1 3NJ สหราชอาณาจักร
โทร + 44-1639825100 แฟ็กซ์ + 44-1639825101
อีเมล: sue.cultech@btinternet.com60 INT Microbiol ฉบับที่ 7, 2004
เป็นอย่างมากสำหรับโรงพยาบาล การกำเริบของอาการต่อไปนี้
การรักษาของการติดเชื้อเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ 5 ถึง
66% ของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากการกลับเป็นซ้ำ [16,18] โจนส์และ
MacGowan [7] ระบุว่าแม้จะมีปัญหาของแนวทาง
[DoH / PHLS 1994 (กรมสุขภาพ / สาธารณสุข
Laboratory Service)] เกี่ยวกับการจัดการและการป้องกัน
การติดเชื้อของ C. difficile ปัญหาดำเนินต่อไปและ
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ใช้ป้องกันโรคของ biotherapies
อาจจะมีความจำเป็นที่จะเพิ่มความต้านทานการล่าอาณานิคม.
Biotherapy (การรักษาด้วยการที่เกี่ยวข้องกับโปรไบโอติก) ที่เกิดขึ้นเป็น
วิธีการที่มีศักยภาพในการควบคุมซ้ำอุจจาระร่วง C. difficile,
และผลที่มีแนวโน้มได้รับการค้นพบเมื่ออุจจาระ
ตัวอย่างได้รับการบริจาคโดยตรงจากลำไส้ [14 ] และเมื่อ
ยีสต์ที่ไม่ทำให้เกิดโรค (Saccharomyces boulardii) ถูกนำมาใช้
ในการรักษา C. difficile หนูที่ติดเชื้อและกระต่าย [2] บทบาทของ
สิ่งมีชีวิตโปรไบโอติกคือการคืนค่าความต้านทานการล่าอาณานิคม
ของพืชปกติหยุดชะงักโดยผลกระทบของยาปฏิชีวนะ
การรักษาเพื่อป้องกันการติดเชื้อ C. difficile โดย [9] ใน
การศึกษาครั้งนี้เน้นอยู่ในการใช้งานของผลิตภัณฑ์โปรไบโอติก
ในการป้องกันการติดเชื้อครั้งแรกและจะช่วยลดการข้าม
การปนเปื้อนและมีการแพร่ระบาดของการติดเชื้อ.
วัสดุและวิธีการ
ออกแบบการทดลอง การพิจารณาคดีเป็นคู่ตาบอดศึกษา placebo-controlled ใน
หน่วยงานของยาและยารักษาโรคสำหรับผู้สูงอายุที่ Addenbrooke ของ
โรงพยาบาลเคมบริดจ์ ผู้ป่วยที่มีเหตุฉุกเฉินเฉียบพลันต้องรักษา
ด้วยยาปฏิชีวนะร่วมในการศึกษา อนุมัติจริยธรรมที่ได้รับจาก
การวิจัยท้องถิ่นเคมบริดจ์คณะกรรมการจริยธรรม ระหว่างเดือนมีนาคมปี 1999 และ
กรกฎาคม 2000, 150 ผู้ป่วยที่ได้รับคัดเลือกและ 138 ผู้ป่วยปฏิบัติตามรวม
เกณฑ์ สำหรับผู้ป่วยเหล่านี้นิสัยลำไส้กับการสมัครเรียนและกำหนด
ยาที่ถูกบันทึกไว้.
Randomisation ผู้เข้าร่วมการทดลองได้รับการสุ่มเมื่อเดินทางมาถึงที่โรงพยาบาล
(กลุ่มโปรไบโอติก 69, กลุ่มยาหลอก 69) และผู้ป่วยแต่ละคนได้รับหนึ่งแคปซูล / วัน
เป็นเวลา 20 วัน ผลิตภัณฑ์โปรไบโอติก (โดย Cultech, สวอนซี)
ประกอบด้วย 2 × 1,010 * Lactobacillus acidophilus cfu และ Bifidobacterium
bifidum / แคปซูล; ได้รับยาหลอกประกอบด้วยผู้ให้บริการไม่ได้ใช้งาน การรักษาทดลอง
เริ่มต้นภายใน 36 ชั่วโมงตามใบสั่งยาปฏิชีวนะ (1.12 วันสำหรับผู้ป่วยที่ใช้
โปรไบโอติกและ 1.10 วันสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับยาหลอก) ผู้ป่วยใน
หลักสูตรของยาปฏิชีวนะทนนานกว่า 20 วันที่ถูกถอนออกจาก
การพิจารณาคดีต้องมีตัวอย่างอุจจาระสุดท้ายเก็บ.
แจงนับของ Clostridium difficile ตัวอย่างอุจจาระถูกแจกแจง
ต่อไปนี้การรักษาช็อตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ วัสดุอุจจาระผสมกับ
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แน่นอน. (1: 1, w / v), ปั่น, และเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาที
ชุด Dilution ตั้งค่า anoxically ในการกู้คืนสูงสุดก่อนลดลงเจือจาง
(MRD, Oxoid เบซิงสหราชอาณาจักร) และเจือจางที่เหมาะสมชุบบน
Clostridium difficile วุ้น (Oxoid) โดยใช้รุ่นล่าสุด (10 × 10 ไมโครลิตร) ของ
ไมล์และ Misra แผ่นวิธีการนับ [11] การเจริญเติบโตที่ถูกบันทึกไว้หลังจากที่ 48 และ
72 ชั่วโมงบ่มที่อุณหภูมิ 37 ° C C. ทั้งหมดสันนิษฐานอาณานิคม difficile ถูกเชื้อ
บนอาหารเลี้ยงเชื้อในเลือดซิกสำหรับการย้อมสีแกรมและทั้งหมดเป็นหนี้บุญคุณแกรมบวกแบบไม่ใช้ออกซิเจน
แท่งมีการทดสอบเพื่อยืนยันว่าพวกเขา catalase ลบ อาณานิคม
ได้มีการทดสอบยังใช้ Microscreen C. difficile น้ำยางสไลด์เกาะติด
การทดสอบ (Microgen ไบโอแคมเบอร์ลีย์, Surrey, UK) และ / หรือ API ID32A
(bioMerieux, ฝรั่งเศส) ตัวอย่างในเชิงบวกสำหรับ C. difficile ได้มีการทดสอบสำหรับการปรากฏตัว
ของ C. difficile สารพิษ A และ B โดยใช้ชุด immunoassay เอนไซม์
(C. difficile Ridascreen สารพิษ / B, R-Biopharm, Darmstadt, เยอรมนี).
การวิเคราะห์ทางสถิติ การพิจารณาคดีที่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของการคำนวณพลังงาน
ที่คาดว่าสำหรับอัตราอุบัติการณ์ที่คาดหวังของ C. difficile
การติดเชื้อ 10%, 400 ผู้ป่วยจะต้องได้รับการคัดเลือกให้แสดงความแตกต่าง 50%
ระหว่างโปรไบโอติกและยาหลอกใน ป้องกัน C. difficile
การติดเชื้อ การรับสมัครยังไม่ถึงระดับที่จำเป็นซึ่งได้
ทำการวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลที่ จำกัด ข้อมูลที่ได้รับการวิเคราะห์
โดยใช้วิธีการของ Newcombe [13] ในการกำหนดช่วงความเชื่อมั่นสำหรับ
ความแตกต่างระหว่างสัดส่วน ..
การแปล กรุณารอสักครู่..
สรุป สมองมีการติดเชื้อ Clostridium difficile ไปสู่ pseudomembranous
อักเสบ เป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบโดยทั่วไปของยาปฏิชีวนะรักษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุที่ป่วย
จะได้รับการชี้ให้เห็นว่าไม่มีเชื้อโรคแบคทีเรียโปรไบโอติกอาจ
ป้องกันการพัฒนาและความต่อเนื่องของการติดเชื้อ C . difficile .
แบบนี้และศึกษาเปรียบเทียบบทบาทการบริหารงานของโปรไบโอติกในการป้องกัน
C . difficile เกี่ยวข้องท้องเสีย ( cdad ) ในผู้ป่วยสูงอายุที่ได้รับ
ยาปฏิชีวนะรักษา ผู้ป่วยได้รับการรักษาต่อเนื่อง ( 150 ) )
( ได้รับทั้งโปรไบโอติกแลคโตบาซิลลัส และบิฟิโดแบคทีเรียที่มีทั้ง
หรือยาหลอกเป็นเวลา 20 วัน เมื่อเข้าสู่ลำไส้นิสัย
, โรงพยาบาลและตัวอย่างที่ได้ถูกบันทึกไว้ใน . โปรไบโอติกหรือยาหลอกทดลองถ่าย
ภายใน 72 ชั่วโมงของใบสั่งยาปฏิชีวนะ และตัวอย่างอุจจาระที่สองถูกถ่าย
เหตุการณ์ของการพัฒนาของโรคอุจจาระร่วงในช่วงเข้าโรงพยาบาล หรือ หลังปล่อย ของ
ผู้ป่วยหัวใจที่สมบูรณ์การศึกษา 69 กับโปรไบโอติกควบคู่
ด้วยยาปฏิชีวนะและ 69 กับยาปฏิชีวนะเพียงอย่างเดียวบนพื้นฐานของการพัฒนา
ท้องเสีย อุบัติการณ์ของตัวอย่างที่เป็นบวกสำหรับ C difficile สารพิษ
2.9% ในกลุ่มโปรไบโอติก 7.25 % เมื่อเทียบกับยาหลอกในกลุ่มควบคุม
เมื่อตัวอย่างจากผู้ป่วยทั้งหมดได้รับการทดสอบ ( มากกว่าแค่พัฒนาท้องเสีย )
46 % ของผู้ป่วยที่เป็นบวกเมื่อเทียบกับการใช้สารพิษ 78 % ของ
กลุ่มยาหลอก [ INT ธนิดา เหรียญทอง B Sc 2004 ; 7 ( 1 ) :59 - 62 ]
คำสำคัญ : Clostridium difficile ด้วยโปรไบโอติกด้วยการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะท้องเสีย
Clostridium difficile นักบิน
ศึกษา : ผลของการเสริมโปรไบโอติก
difficile อุบัติการณ์ของ โรคอุจจาระร่วงเบื้องต้น
Clostridium difficile เป็นแบคทีเรียแกรมบวก anaerobic Bacillus
ที่ colonises ลำไส้ใหญ่ของมนุษย์และสร้างอย่างน้อยสอง exotoxins
: สารซึ่งเป็นหลักการปน
,และพิษ B , ไซโตท๊ ซิน . อาณานิคมโดยสิ่งมีชีวิตนี้เกิดขึ้นในการตอบสนองต่อการติดเชื้อตามมา
การหยุดชะงักของเสถียรภาพของจุลินทรีย์ท้องถิ่น การต้านทานบ่อยเกิดขึ้นต่ออาณานิคม
รักษาด้วยยาปฏิชีวนะรักษาในโรงพยาบาลผู้ป่วย [ 12 ] ไฟน์โกลด์ [ 4 ] อ้างว่าตัวแทนยาทั้งหมด ( ยกเว้นได้
และparenterally บริหารงานต่อ ) ได้รับเอกสาร
ก่อนทิ้งผู้ป่วยเกิดการติดเชื้อ C . difficile
. การตอบสนองต่ออาณานิคมของ
ลำไส้ใหญ่โดย difficile แตกต่างจากอาการจะไม่รุนแรง โรคท้องร่วง
ผ่าน pseudomembranous colitis .
c difficile เป็นหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของโรคอุจจาระร่วง ติดเชื้อในโรงพยาบาลและบ้าน [
] พยาบาล 10 และสาเหตุของการติดเชื้อเอดส์ใน nosocomially
ในสหรัฐอเมริกา [ 16 ] ภายในโรงพยาบาล การใช้ที่กว้างขวางของยาปฏิชีวนะ ร่วมกับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม
ซึ่งมีแหล่งที่มาของการติดเชื้อข้าม ความชุกของ difficile
ในสภาพแวดล้อมทั่วไปอยู่ไกลน้อยกว่าเครื่องสุขภาพ
ของ C . difficile เกี่ยวข้องท้องเสีย
ต่อ 15 คดีเดียว000 ราย ได้รับการบันทึก แต่ขึ้น
20 % ของผู้ป่วยในอาจเป็นอาณานิคมโดย difficile .
ภาระที่เกี่ยวข้องกับ difficile เชื้อ C .
*
plummer1 ฟ้องมาร์ค weaver1
Janine C harris1
ฟิลิปป้า dee2
จอห์น hunter2
1
cultech จำกัด , นิวยอร์ก Chambers ,
York Street , Swansea ,
addenbrooke โรงพยาบาลสหราชอาณาจักร 2
,
ภาควิชาอายุรศาสตร์
, เคมบริดจ์ , สหราชอาณาจักรจุลชีววิทยานานาชาติ ( 2004 ) 7 : 59 - 62 22 พฤษภาคม 2546
ได้รับการยอมรับ 7 กันยายน 2546 ที่ผู้เขียน :
*
cultech Plummer ซูจำกัด York York Street ห้อง
Swansea , สหราชอาณาจักร sa1 3nj
โทร . 44-1639825100 . เครื่องโทรสาร 44-1639825101
E-mail : sue.cultech@btinternet.com60 พื้นที่ ธนิดา เหรียญทอง B Sc . ฉบับที่ 7 ปี 2004
เป็นอย่างมากสำหรับโรงพยาบาล เกิดอาการต่อไปนี้
การรักษาของการติดเชื้อเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ 5
66 % ของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากการเกิดขึ้น [ 16,18 ] โจนส์และ
เซ่ย์ แม็คโกแวน [ 7 ] ระบุว่า แม้จะมีปัญหาของแนวทาง
[ กรมทางหลวง / phls 2537 ( ฝ่ายบริการห้องปฏิบัติการสุขภาพ / สาธารณสุข
) ] เรื่องการจัดการและการป้องกัน
C . difficile เชื้อ ปัญหาต่อไป
ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่า การใช้ยาป้องกันของ biotherapies
อาจจะจำเป็นต้องเพิ่มอาณานิคมต้านทาน .
biotherapy ( บำบัดเกี่ยวข้องกับ probiotics ) ที่เกิดขึ้นเป็น
ศักยภาพวิธีควบคุม C difficile อุจจาระร่วงเกิดขึ้น ผลลัพธ์
และมีแนวโน้มถูกพบเมื่อแป้น
ตัวอย่างโดยตรงได้รับ colonoscopy [ 14 ] และเมื่อ
ไม่เชื้อยีสต์ ( Saccharomyces boulardii ) ถูกใช้เพื่อรักษาโรคติดเชื้อ C .
difficile หนูและกระต่าย [ 2 ] บทบาทของสิ่งมีชีวิต โปรไบโอติกคือการเรียกคืน
อาณานิคมความต้านทานของพืชปกติ เป็นต้น โดยผลของปฏิชีวนะ
รักษาเพื่อป้องกันการติดเชื้ออีกครั้งโดย difficile [ 9 ] ใน
การศึกษานี้เน้นการใช้
ผลิตภัณฑ์โปรไบโอติกเพื่อป้องกันการติดเชื้อครั้งแรกและ , จึง , ลดการปนเปื้อนข้าม
และมีการแพร่กระจายของการติดเชื้อ .
วัสดุและวิธีการออกแบบการทดลอง ทดลองเป็นคนตาบอดสอง และศึกษาใน
แผนกแพทย์ สำหรับผู้สูงอายุที่ addenbrooke ของ
โรงพยาบาลเคมบริดจ์ ผู้ป่วยที่ต้องการการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะเฉียบพลันภาวะฉุกเฉิน
มีส่วนร่วมในการศึกษาการอนุมัติจริยธรรมได้จาก
เคมบริดจ์ท้องถิ่นคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัย . ระหว่างเดือน มีนาคม 2542
กรกฎาคม 2000 , 150 รายและผู้ป่วย / 138 รวม
ปฏิบัติตามเกณฑ์ สำหรับผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาลำไส้นิสัยเหล่านี้กำหนดยาบันทึก
.
randomisation . ผู้เข้าร่วมการทดลองมีรายงานมาถึงโรงพยาบาล
( กลุ่มโพรไบโอติก 69 ,กลุ่มยาหลอก ( 69 ) และผู้ป่วยแต่ละรายที่ได้รับหนึ่งแคปซูล / วัน
สำหรับ 20 วัน ผลิตภัณฑ์โปรไบโอติก ( โดย cultech , Swansea )
2 × 1010 เซลล์ Lactobacillus acidophilus ) และ ไบฟิโดแบคทีเรีย
bifidum / แคปซูล ; ซึ่งประกอบด้วยผู้ให้บริการที่ใช้งาน ตำรับการทดลอง
เริ่มต้นภายใน 36 ชั่วโมงของยาปฏิชีวนะใบสั่งยา ( 1.12 วันผู้ป่วยถ่าย
โปรไบโอติกและ 110 วัน สำหรับผู้ป่วยที่ได้รับยาหลอก ) ผู้ป่วยบน
หลักสูตรของยาปฏิชีวนะยาวนานกว่า 20 วัน ถูกถอนจาก
ทดลองต้องมีเก้าอี้ตัวสุดท้ายรวบรวม .
แจง Clostridium difficile . ตัวอย่างกลุ่มถูกแจกแจง
ต่อไปนี้การรักษาช็อก แอลกอฮอล์ กลุ่มวัสดุที่ผสมแอลกอฮอล์สัมบูรณ์ (
1 W / V ) homogenised และการเก็บที่ - 20 องศา C นาน 60 นาที
ชุดการตั้งค่า anoxically ก่อนลดการกู้คืนสูงสุดเจือจาง
( MRD oxoid Basingstoke , , , UK ) และวิธีการที่เหมาะสม ชุบลงบน
Clostridium difficile ( oxoid ) ใช้รุ่นที่ปรับเปลี่ยน ( 10 × 10 µ L )
ไมล์ และมิสราจานนับวิธี [ 11 ] การบันทึกหลังจาก 48 และ 72 H
บ่มที่ 37 ° C ทั้งหมดให้ผล difficile อาณานิคมได้ถูก subcultured
Cลงบนผลเลือดวุ้นสำหรับกรัมการย้อมสีและการฟ้องคดีอาญาแบคทีเรียแกรมบวก
แท่งทดสอบเพื่อยืนยันว่าพวกเขาสามารถลบ อาณานิคม
ยังทดสอบการใช้ microscreen C difficile ยางสไลด์การจับกลุ่ม
ทดสอบ ( microgen bioproducts Camberley , Surrey , UK ) และ / หรือ API id32a
( biom é rieux , ฝรั่งเศส ) ตัวอย่างทดสอบบวกสำหรับ C difficile ปรากฏตัว
C .difficile toxins A และ B โดยใช้เอนไซม์ที่มีชุด
( ridascreen C difficile สารพิษ A / B , r-biopharm ดาร์มสตัดท์ , เยอรมนี ) .
การวิเคราะห์ทางสถิติ ตัวอย่างที่ถูกตั้งขึ้นบนพื้นฐานของการคำนวณพลังงาน
ซึ่งคาดว่า , คาดหวังอัตราอุบัติการณ์ของการติดเชื้อ C . difficile
ร้อยละ 10 , 400 ราย จะต้องคัดเลือกให้
ต่างกัน 50%ระหว่างโปรไบโอติกและ placebo ในการป้องกันการติดเชื้อ C . difficile
. การสรรหาไม่ถึงระดับที่ต้องการ ซึ่งมี
ทำวิเคราะห์ข้อมูลจำกัด ผู้วิจัยได้ใช้วิธีการวิเคราะห์
นูเคิ่ม [ 13 ] เพื่อกำหนดช่วงความเชื่อมั่นสำหรับ
ความแตกต่างระหว่างสัดส่วน . . . . . . .
การแปล กรุณารอสักครู่..