A sound film is a motion picture wi

A sound film is a motion picture with synchronized sound, or sound technologically coupled to image, as opposed to a silent film. The first known public exhibition of projected sound films took place in Paris in 1900, but decades passed before sound motion pictures were made commercially practical. Reliable synchronization was difficult to achieve with the early sound-on-disc systems, and amplification and recording quality were also inadequate. Innovations in sound-on-film led to the first commercial screening of short motion pictures using the technology, which took place in 1923.

The primary steps in the commercialization of sound cinema were taken in the mid- to late 1920s. At first, the sound films incorporating synchronized dialogue—known as "talking pictures", or "talkies"—were exclusively shorts; the earliest feature-length movies with recorded sound included only music and effects. The first feature film originally presented as a talkie was The Jazz Singer, released in October 1927. A major hit, it was made with Vitaphone, Which was at the time the leading brand of sound-on-disc technology. Sound-on-film, however, would soon become the standard for talking pictures.

By the early 1930s, the talkies were a global phenomenon. In the United States, they helped secure Hollywood's position as one of the world's most powerful cultural/commercial systems (see Cinema of the United States). In Europe (and, to a lesser degree, elsewhere), the new development was treated with suspicion by many filmmakers and critics, who worried that a focus on dialogue would subvert the unique aesthetic virtues of soundless cinema. In Japan, where the popular film tradition integrated silent movie and live vocal performance, talking pictures were slow to take root. In India, sound was the transformative element that led to the rapid expansion of the nation's film industry.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์เสียงเป็นภาพเคลื่อนไหว ด้วยการซิงโครไนส์เสียง หรือเสียงควบคู่เทคโนโลยีภาพ ตรงข้ามกับฟิล์มเงียบ แรกรู้จักสาธารณะจัดแสดงภาพยนตร์เสียงคาดเกิดในปารีสใน 1900 แต่ก่อนเสียงภาพเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นจริงในเชิงพาณิชย์ผ่านทศวรรษที่ผ่านมา ตรงเชื่อถือได้ยากที่จะประสบความสำเร็จกับระบบเสียงบนแผ่นดิสก์เริ่มต้น และขยายและบันทึกคุณภาพก็ยังไม่เพียงพอ นำนวัตกรรมในเสียงในฟิล์มจะตรวจเชิงพาณิชย์ครั้งแรกของภาพเคลื่อนไหวโดยใช้เทคโนโลยี ที่เกิดขึ้นพี่ขั้นตอนหลักใน commercialization ของเสียงภาพยนตร์ที่ถ่ายในกลางถึงปลายปี 1920 ครั้งแรก เสียงภาพยนตร์เพจเจรจาให้ตรงกันซึ่งเรียกว่า "พูดคุยภาพ" หรือ "talkies" — ได้เฉพาะกางเกง ภาพยนตร์ความยาวคุณลักษณะแรกสุดกับบันทึกเสียงรวมเฉพาะเพลงและลักษณะพิเศษ ฟิล์มคุณลักษณะแรกที่แสดงเป็น นักร้อง แจ๊ส ที่ นำออกใช้ในเดือน 1927 ตุลาคม talkie ตัวเดิม ตีที่สำคัญ มันทำกับ Vitaphone ซึ่งเป็นเวลาที่แบรนด์ชั้นนำของเทคโนโลยีเสียงบนดิสก์ เสียงบนฟิล์ม อย่างไรก็ตาม จะเร็ว ๆ นี้กลายเป็นมาตรฐานสำหรับรูปภาพพูดโดยช่วงต้น 1930, talkies มีปรากฏการณ์ทั่วโลก ในสหรัฐอเมริกา พวกเขาช่วยทางฮอลลีวูดตำแหน่งระบบวัฒนธรรมและการค้ามีประสิทธิภาพมากที่สุดในโลก (ดูภาพยนตร์ของสหรัฐอเมริกา) ในยุโรป (และ น้อยกว่า ตัว อื่น ๆ), พัฒนาใหม่ได้รับความสงสัย โดยภาพยนตร์และนักวิจารณ์ ซึ่งกังวลมากเน้นบทสนทนาจะ subvert คุณค่าความงามเฉพาะของภาพยนตร์ soundless ออก ในญี่ปุ่น ที่ประเพณีนิยมภาพยนตร์รวมภาพยนตร์เงียบและ vocal ผลงาน รูปภาพพูดได้ช้าจะใช้ราก ในอินเดีย เสียงเป็นองค์ประกอบเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การขยายตัวอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของประเทศ[ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

A sound film is a motion picture with synchronized sound, or sound technologically coupled to image, as opposed to a silent film. The first known public exhibition of projected sound films took place in Paris in 1900, but decades passed before sound motion pictures were made commercially practical. Reliable synchronization was difficult to achieve with the early sound-on-disc systems,และขยายและคุณภาพการบันทึก ยังไม่เพียงพอ นวัตกรรมในเสียงในฟิล์ม นำไปสู่การคัดกรองเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรกของภาพยนตร์สั้นโดยใช้เทคโนโลยีที่เอาสถานที่ในปี 1923 .

ขั้นตอนหลักในการค้าของหนังเสียงถูกถ่ายในช่วงกลางถึงปลายยุค 1920 ที่แรก เสียงจะตรงกันภาพยนตร์บทสนทนาที่เรียกว่า " ภาพพูด " or "talkies"—were exclusively shorts; the earliest feature-length movies with recorded sound included only music and effects. The first feature film originally presented as a talkie was The Jazz Singer, released in October 1927. A major hit, it was made with Vitaphone, Which was at the time the leading brand of sound-on-disc technology. Sound-on-film, however,เร็ว ๆ นี้จะกลายเป็นมาตรฐานสำหรับภาพพูด

โดยทศวรรษ 1930 , Talkies เป็นปรากฏการณ์ทั่วโลก ในสหรัฐอเมริกา พวกเขาช่วยรักษาความปลอดภัยของฮอลลีวู้ด ตําแหน่ง เป็นหนึ่งของโลกที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดระบบวัฒนธรรมเชิงพาณิชย์ ( เห็นภาพยนตร์ของสหรัฐอเมริกา ) ในยุโรป ( และในระดับน้อย , อื่น ๆ ) the new development was treated with suspicion by many filmmakers and critics, who worried that a focus on dialogue would subvert the unique aesthetic virtues of soundless cinema. In Japan, where the popular film tradition integrated silent movie and live vocal performance, talking pictures were slow to take root. In India,เสียง เป็นองค์ประกอบที่นำไปสู่การขยายตัวอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของประเทศ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]