The festival was imported to Japan

The festival was imported to Japan by the Empress Kōken in 755.[2] It originated from "The Festival to Plead for Skills" (乞巧奠 Kikkōden?), an alternative name for Qixi,[3]:9 which was celebrated in China and also was adopted in the Kyoto Imperial Palace from the Heian period.
The festival gained widespread popularity amongst the general public by the early Edo period,[3]:19 when it became mixed with various Obon or Bon traditions (because Bon was held on 15th of the seventh month then), and developed into the modern Tanabata festival. Popular customs relating to the festival varied by region of the country,[3]:20 but generally, girls wished for better sewing and craftsmanship, and boys wished for better handwriting by writing wishes on strips of paper. At this time, the custom was to use dew left on taro leaves to create the ink used to write wishes. Incidentally, Bon is now held on 15 August on the solar calendar, close to its original date on the lunar calendar, making Tanabata and Bon separate events.
The name Tanabata is remotely related to the Japanese reading of the Chinese characters 七夕, which used to be read as "Shichiseki". It is believed that a Shinto purification ceremony existed around the same time, in which a Shinto miko wove a special cloth on a loom called a Tanabata (棚機?) near waters and offered it to a god to pray for protection of rice crops from rain or storm and for good harvest later in autumn. Gradually this ceremony merged with Kikkōden to become Tanabata. The Chinese characters 七夕 and the Japanese reading Tanabata joined to mean the same festival, although originally they were two different things, an example of ateji.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลถูกนำไปยังประเทศญี่ปุ่นโดยจักรพรรดินี Koken ใน 755 [2] มันเกิดจาก "เทศกาลจะสารภาพทักษะ" (乞巧奠kikkōden?) ชื่อทางเลือกสำหรับ Qixi [3]: 9. ซึ่งเป็นที่โด่งดังในประเทศจีนและ ยังถูกนำมาใช้ในพระราชวังอิมพีเรียลเกียวโตจากช่วงเวลาที่ละ
เทศกาลที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในหมู่ประชาชนทั่วไปตามสมัยเอโดะต้น [3].:19 เมื่อมันกลายเป็นผสมกับ Obon ต่างๆหรือประเพณี bon (เพราะ bon ถูกจัดขึ้นเมื่อวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว) และพัฒนาให้เป็นที่ทันสมัย​​เทศกาลทานาบาตะ ศุลกากรนิยมที่เกี่ยวข้องกับงานเทศกาลที่แตกต่างกันไปตามภูมิภาคของประเทศ [3]: 20 แต่โดยทั่วไปผู้หญิงอยากให้ตัดเย็บที่ดีกว่าและฝีมือและเด็กชายอยากให้เขียนด้วยลายมือที่ดีขึ้นโดยการเขียนความปรารถนาของแถบของกระดาษในเวลานี้เองคือการใช้น้ำค้างทิ้งไว้บนใบเผือกเพื่อสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา บังเอิญ bon จะจัดขึ้นในขณะนี้เมื่อ 15 สิงหาคมในปฏิทินแสงอาทิตย์ใกล้กับวันที่เดิมในปฏิทินจันทรคติทำให้เหตุการณ์ที่แยกต่างหากและทานาบาตะ bon.
ทานาบาตะเป็นชื่อที่เกี่ยวข้องกับระยะไกลไปยังอ่านภาษาญี่ปุ่นของจีนอักขระ七夕ซึ่งนำมาใช้ จะอ่านว่า "shichiseki"เชื่อว่ามันเป็นพิธีบริสุทธิ์ชินโตอยู่รอบในเวลาเดียวกันซึ่งในชินโตโกะถักทอผ้าพิเศษบนกี่ทอผ้าเรียกว่าทานาบาตะ (棚机?) ใกล้น่านน้ำและเสนอให้พระเจ้าจะอธิษฐานสำหรับการป้องกันของพืชข้าวจากฝนตก หรือพายุและสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดีต่อไปในฤดูใบไม้ร่วง ค่อยๆพิธีรวมกับkikkōdenที่จะกลายเป็นทานาบาตะนี้ตัวอักษรจีน七夕และอ่านทานาบาตะของญี่ปุ่นเข้าร่วมจะหมายถึงงานเทศกาลเดียวกัน แต่เดิมพวกเขาเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันตัวอย่างของ ateji

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทศกาลนี้ถูกนำเข้าญี่ปุ่น โดย Kōken จักรพรรดินีใน 755[2] มันมาจาก "เดอะเทศกาลการยอมรับในฝีมือ" (乞巧奠 Kikkōden ?), Qixi, [3] ชื่อทดแทน: 9 ซึ่งมีการเฉลิมฉลองในประเทศจีน และยัง ถูกนำมาใช้ในพระราชวังเกียวโตจากระยะเฮ.
เทศกาลได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในบรรดาประชาชนทั่วไป โดยยุคเอะโดะต้น, [3]:19 เมื่อมันกลายเป็นผสมกับประเพณี Obon หรือบอนต่าง ๆ (เนื่องจากบอนวันที่ 15 ของเดือนเจ็ดแล้ว), และพัฒนาเป็นเทศกาลทะนะบะตะสมัยใหม่ ประเพณีนิยมที่เกี่ยวข้องกับงานที่แตกต่างกันตามภูมิภาคของประเทศ, [3]: 20 แต่โดยทั่วไป ปรารถนาดี เย็บฝีมือ และชายหญิงปรารถนาสำหรับลายมือดีขึ้น โดยการเขียนความปรารถนาในแถบของกระดาษ ตอนนี้ กำหนดเองมีการ ใช้ดิวดรอพทิ้งใบเผือกเพื่อสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา บังเอิญ บอนตอนนี้วันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินสุริยคติ ใกล้กับวันเดิมบนปฏิทินจันทรคติ ทำทะนะบะตะและบอนแยกเหตุการณ์
ชื่อทะนะบะตะจะเกี่ยวข้องกับการอ่านภาษาญี่ปุ่นของ七夕ตัวอักษรจีน ซึ่งใช้ในการอ่านเป็น "Shichiseki" จากระยะไกล เชื่อกันว่าว่า พิธีชินโตฟอกอยู่ใกล้กัน ที่เป็นมิโกะชินโตเพื่อผ้าพิเศษบนหูกเรียกว่าทะนะบะตะ (棚機) ใกล้น้ำ และเสนอให้พระเจ้าอธิษฐานป้องกันข้าวจากฝนหรือพายุ และดีเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วง ค่อย ๆ พิธีนี้รวมกับ Kikkōden เป็น ทะนะบะตะ 七夕ตัวอักษรจีนและภาษาญี่ปุ่นอ่านทะนะบะตะเข้าร่วมการงานเดียวกัน แม้ว่าเดิม พวกแตกต่างกันสองสิ่ง ตัวอย่างของ ateji

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่งานเทศกาลก็นำเข้าไปยังประเทศญี่ปุ่นได้โดยที่สมเด็จพระจักรพรรดินี kōken ใน 755 .[ 2 ]มันมีต้นกำเนิดจาก"เทศกาลเป็นทนายให้ความชำนาญ"( 乞巧奠 kikkōden ?),ทางเลือกชื่อสำหรับ qixi ,[ 3 ]: 9 ซึ่งจะได้รับการเฉลิมฉลองในประเทศจีนและนอกจากนั้นยังได้นำมาใช้ในพระราชวัง Kyoto Imperial จาก Heian Shrine ช่วง.
ที่งานเทศกาลรับอย่างความนิยมในหมู่ประชาชนทั่วไปโดยช่วงต้นยุค Edo ไปจนถึงช่วงเวลา,[ 3 ]:19 เมื่อได้กลายเป็นแบบผสมที่มีประเพณีที่หลากหลาย obon หรือบอน(เพราะบอนได้จัดขึ้นเมื่อวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว)และการพัฒนาในงานเทศกาล tanabata ที่ทันสมัย ด่านศุลกากรได้รับความนิยมเกี่ยวกับงานเทศกาลที่หลากหลายในแต่ละ ภูมิภาค ของประเทศ:[ 3 ]: 20 แต่โดยทั่วไปแล้วผู้หญิงอยากให้สำหรับงานฝีมือและจักรเย็บผ้าได้ดีขึ้นและอยากให้เด็กได้ดียิ่งขึ้นสำหรับเขียนด้วยลายมือโดยการเขียนความปรารถนาในแถบของกระดาษในช่วงเวลานี้เองที่จะใช้น้ำค้างด้านซ้ายของใบเผือกในการสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา ในโอกาสนี้บอนจะจัดในวันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินจากพลังงานแสงอาทิตย์ที่แล้วอยู่ใกล้กับวันที่เดิมในปฏิทินจันทรคติที่ทำให้ tanabata และบอนเหตุการณ์แบบแยกพื้นที่.
tanabata ชื่อที่เป็นที่เกี่ยวข้องกับการอ่านตามแบบญี่ปุ่นที่มีตัวอักษรจีนที่七夕ซึ่งใช้ในการเป็น" shichiseki ระยะไกล"เป็นที่เชื่อได้ว่าลัทธิชินโตพิธีทำน้ำบริสุทธิ์ที่มีอยู่โดยรอบเวลาเดียวกันกับที่ miko ลัทธิชินโตที่ทอผ้าแบบพิเศษบนเครื่องทอผ้าที่เรียกว่า tanabata (棚機หรือไม่?)ซึ่งอยู่ใกล้กับผืนน้ำและจัดให้บริการเป็นพระเจ้าที่จะอธิษฐานเพื่อการป้องกันของพืชผลข้าวจากพายุหรือฝนตกและสำหรับการเก็บเกี่ยวที่เหมาะสมใน ภายหลัง ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง อย่างค่อยเป็นค่อยไปพิธีนี้นำมารวมกับ kikkōden กลายเป็น tanabataตัวอักษร ภาษาจีน 七夕และอ่านหนังสือแบบญี่ปุ่นที่ tanabata เข้าร่วมในงานเทศกาลหมายความว่าเหมือนกับที่แม้ว่าแต่เดิมก็มีสองสิ่งที่แตกต่างคือตัวอย่างหนึ่งของ ateji