4.2. From minimum landing sizes of

4.2. From minimum landing sizes of fish to minimum fishing sizes of fish
Historically, an important element when deciding on minimum mesh sizes in bottom trawl has been the objective of utilising the growth potential of the individual fish, and letting each fish spawn at least once before it is caught [20]. The minimum landing sizes of fish have often been set at levels where on average 75% of the fish below that size are expected to swim through the meshes, whereas 25% are captured (and discarded if the minimum landing size is enforced). The introduction of a discard ban led to a conceptual change with regard to the interpretation and function of permissible minimum sizes of fish. The minimum sizes of the fish that are actually fished have replaced the minimum landing sizes in technical regulations; for example, fishing sizes are crucial elements in the decision rules for RTCs. The focus on reduction of potential discards has also been an invitation to revisit – and if possible harmonise or improve – the connection between mesh sizes, allowed minimum fish sizes and the actual commercial minimum market sizes. For targeted fisheries, for example, there is no obvious reason why it should be legally permissible to take fish that are smaller than what is commercially accepted in the market. Hence, the option of increasing the minimum mesh size in trawls accordingly should be considered. For mixed fisheries the situation is, admittedly, more complex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. จากจอดต่ำขนาดของปลาที่จะตกต่ำขนาดของปลาประวัติ องค์ประกอบสำคัญในการตัดสินใจในขนาดต่ำสุดตาข่ายล่าง trawl แล้ววัตถุประสงค์ของโดยศักยภาพการเจริญเติบโตของปลาแต่ละตัว และให้แต่ละปลาวางไข่น้อยหนึ่งครั้งก่อนที่จะจับ [20] ขนาดจอดที่ต่ำสุดของปลามักจะมีการตั้งระดับที่เฉลี่ย 75% ปลาต่ำกว่าขนาดที่จะต้องว่ายน้ำผ่านตาข่าย ในขณะที่ 25% จะจับ (และถูกละทิ้งถ้าต่ำขนาดที่เชื่อมโยงไปถึงการบังคับใช้) แนะนำบ้านทิ้งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงแนวคิดเกี่ยวกับการตีความและฟังก์ชันขนาดต่ำสุดที่อนุญาตของปลา ขนาดต่ำสุดของปลาที่จะจับได้แทนต่ำสุดที่เชื่อมโยงไปถึงขนาดในกฎระเบียบทางเทคนิค ตัวอย่าง ขนาดปลาเป็นองค์ประกอบสำคัญในกฎการตัดสินใจสำหรับ RTCs เน้นการลดละเว้นอาจยังได้รับเชิญเข้ามาทบทวน และ harmonise ถ้าเป็นไปได้ หรือปรับปรุงการเชื่อมต่อระหว่างตาข่ายขนาด อนุญาตขนาดปลาต่ำสุดและขนาดตลาดต่ำจริงค้า สำหรับเป้าหมายการประมง เช่น มีเหตุผลไม่ชัดทำไมควรตามกฎหมายอนุญาตให้นำปลาที่มีขนาดเล็กกว่าอะไรในเชิงพาณิชย์ยอมรับในตลาด ดังนั้น ตัวเลือกในการเพิ่มขนาดของตาข่ายที่ต่ำสุดใน trawls ตามควร สำหรับประมงผสมสถานการณ์เป็น เป็นที่ยอมรับ ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 จากขนาดที่เชื่อมโยงไปถึงขั้นต่ำของปลาขนาดขั้นต่ำของการประมงปลา
ในอดีตเป็นองค์ประกอบสำคัญเมื่อตัดสินใจเลือกขนาดตาอวนขั้นต่ำในด้านล่างได้รับวัตถุประสงค์ของการใช้ศักยภาพในการเจริญเติบโตของปลาแต่ละบุคคลและการปล่อยให้ปลาวางไข่แต่ละอย่างน้อยหนึ่งครั้งก่อนที่จะ ถูกจับได้ [20] ขนาดขั้นต่ำของการเชื่อมโยงไปถึงปลาที่ได้รับมักจะตั้งไว้ที่ระดับเฉลี่ยที่ 75% ของปลาที่ด้านล่างมีขนาดที่คาดว่าจะว่ายน้ำผ่านตาข่ายในขณะที่ 25% จะถูกจับ (และทิ้งถ้าขนาดของบันไดขั้นต่ำจะถูกบังคับใช้) การเปิดตัวของการห้ามทิ้งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงแนวคิดในเรื่องเกี่ยวกับการตีความและการทำงานที่มีขนาดขั้นต่ำที่อนุญาตของปลา ขนาดขั้นต่ำของปลาที่ตกปลาจริงได้เปลี่ยนขนาดขั้นต่ำในการเชื่อมโยงไปถึงกฎระเบียบทางเทคนิค; ตัวอย่างเช่นการตกปลาขนาดเป็นองค์ประกอบสำคัญในกฎระเบียบสำหรับการตัดสินใจ RTCs มุ่งเน้นไปที่การลดลงของเหลือใช้ที่มีศักยภาพยังได้รับเชิญให้ไปทบทวน - และถ้าเป็นไปได้หรือประสานเสียงปรับปรุง - การเชื่อมต่อระหว่างขนาดตาข่ายได้รับอนุญาตให้ปลาขนาดขั้นต่ำและขั้นต่ำขนาดตลาดการค้าที่เกิดขึ้นจริง สำหรับเป้าหมายการประมงเช่นไม่มีเหตุผลที่ชัดเจนว่าทำไมมันควรจะได้รับอนุญาตถูกต้องตามกฎหมายที่จะใช้ปลาที่มีขนาดเล็กกว่าสิ่งที่เป็นที่ยอมรับในเชิงพาณิชย์ในตลาด ดังนั้นตัวเลือกของการเพิ่มขนาดตาข่ายขั้นต่ำใน trawls ตามควรได้รับการพิจารณา สำหรับการประมงผสมสถานการณ์เป็นที่ยอมรับที่ซับซ้อนมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . จากขั้นต่ำลงขนาดของปลาน้อยปลาขนาดปลา
ในอดีต มีองค์ประกอบที่สําคัญในการตัดสินใจในขั้นตาข่ายขนาดด้านล่างอวนลากมีวัตถุประสงค์ของการใช้ศักยภาพการเจริญเติบโตของปลาแต่ละตัว และให้ปลาวางไข่แต่ละครั้งอย่างน้อย ก่อนที่จะจับ [ 20 ]ขนาดต่ำสุดที่จอดของปลามักจะมีการตั้งค่าในระดับที่เฉลี่ย 75% ของปลาด้านล่างขนาดนั้นคาดว่าจะว่ายน้ำผ่านตาข่าย ในขณะที่ 25% ถูกจับ ( และทิ้งถ้าลงต่ำสุดขนาดบังคับใช้ ) เบื้องต้นของทิ้งบ้านนำไปสู่การปรับเปลี่ยนมโนทัศน์เกี่ยวกับความหมายและหน้าที่ของอนุญาตขั้นต่ำขนาดของปลาขนาดต่ำสุดของปลาที่ตกปลาได้เปลี่ยนจริง ๆขนาดลงต่ำสุดในกฎระเบียบทางเทคนิค ตัวอย่างเช่น ขนาดของปลาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการตัดสินใจของกฎสำหรับ rtcs . มุ่งเน้นไปที่การลดของศักยภาพที่ยังได้รับเชิญไปทบทวน–และถ้าเป็นไปได้สอดคล้องหรือปรับปรุง–การเชื่อมต่อระหว่างขนาดของตาข่ายอนุญาตให้น้อยที่สุด และปลาขนาดจริงเชิงพาณิชย์น้อย ขนาดของตลาด . เพื่อการประมง เป้าหมาย ตัวอย่างเช่น ไม่ชัด เหตุผลทำไมมันควรจะถูกต้องตามกฎหมายที่อนุญาตให้เอาปลาที่มีขนาดเล็กกว่าสิ่งที่เป็นที่ยอมรับในเชิงพาณิชย์ในตลาด ดังนั้น ตัวเลือกเพิ่มตาข่ายขนาดต่ำสุดในอวนลากตามที่ควรพิจารณา สำหรับผสมประมงสถานการณ์คือเป็นที่ยอมรับ , ที่ซับซ้อนมากขึ้น