AbstractThis paper will examine cur

Abstract
This paper will examine current discussions in Turkey centered around the likely decentralization of its educational system as
part of ongoing reform efforts in public administration. Ironically, both proponents and opponents of the education
decentralization problematize issues related to resource allocation and discrepancies in educational quality and access under the
current centralized system. Proponents argue that greater autonomy at the local levels will improve educational quality, enhance
stakeholder participation in the administration of the schools, encourage a democratic environment, and create a more responsive
and accountable system. Opponents, on the other hand, worry that the primary problem is in fact the state's approach to public
education than the actual variations in educational provision. Although it is too early to speculate the model of decentralization
that will be selected, issues such as personnel administration, funding of education, and adherence to principles of unity of
education and secularism of the existing system remain controversial issues. Further, current concerns pertaining to teacher
recruitment practices, private spending on education and inadequate state allocation raises questions about the exact motives for
decentralization. Against this backdrop, this paper will examine how a possible decentralization of Turkey’s educational system
will impact issues of quality and equity. It will do so by first examining the current decentralization policies being envisioned in
Turkey. Following that, it explores selected country cases, which made the transition from a centralized educational structure to a
decentralized setting and investigates the demonstrated impact of the switch. Subsequently, given the somewhat similarities
between those studied in the paper and Turkey, this paper concludes that in formulating policies, especially those favoring
possible decentralization, policymakers must be mindful of the global evidence that is available. Further, given the current
challenges facing Turkey, decentralization of the educational sector might actually exacerbate the very issues that proponents of
the policy hope would disappear.
© 2010 Elsevier Ltd. All rights reserved.
Keywords: Education decentralization; Turkey; public admi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
กระดาษนี้จะตรวจสอบการสนทนาปัจจุบันในตุรกีน่าจะกระจายอำนาจการแพร่กระจายแนวโน้มของระบบการศึกษา
เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามปฏิรูปอย่างต่อเนื่องในการบริหารราชการ แดกดัน proponents และฝ่ายตรงข้ามของการศึกษา
กระจายอำนาจการแพร่กระจาย problematize ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรทรัพยากรและความขัดแย้งในคุณภาพการศึกษาและการเข้าถึงภายใต้การ
ระบบส่วนกลางปัจจุบัน Proponents โต้เถียงว่า อิสระมากขึ้นในระดับท้องถิ่นที่จะปรับปรุงคุณภาพการศึกษา เพิ่ม
ผู้มีส่วนร่วมในการบริหารงานของโรงเรียน ส่งเสริมสิ่งแวดล้อมประชาธิปไตย และสร้างการตอบสนองมากขึ้น
และรับผิดชอบระบบการ ฝ่ายตรงข้าม บนมืออื่น ๆ กังวลว่า ปัญหาหลักคือในความเป็นจริง วิธีการของรัฐเพื่อสาธารณะ
การศึกษามากกว่ารูปแบบจริงในบทบัญญัติทางการศึกษา แม้ว่ามันจะเกินช่วงคาดการณ์แบบจำลองของการกระจายอำนาจการแพร่กระจาย
ที่จะถูกเลือก ปัญหาเช่นบริหารบุคลากร ทุนการศึกษา และติดกับหลักการของเอกภาพของ
ศึกษาและฆราวาสนิยมของระบบที่มีอยู่ยังคงมี ประเด็นแย้ง เพิ่มเติม ปัจจุบันกังวลเกี่ยวกับครู
แนวทางปฏิบัติในการสรรหาบุคลากร ค่าใช้จ่ายส่วนตัวในการศึกษาและการจัดสรรไม่เพียงพอรัฐระดมคำถามเกี่ยวกับการไม่สนคำครหาแน่นอนสำหรับ
กระจายอำนาจการแพร่กระจาย กับฉากหลังนี้ กระดาษนี้จะตรวจสอบวิธีการกระจายอำนาจการแพร่กระจายเป็นไปได้ของระบบการศึกษาของตุรกี
จะส่งผลกระทบต่อปัญหาคุณภาพและอัตราการ มันจะทำ โดยการจินตนาการในนโยบายกระจายอำนาจการแพร่กระจายปัจจุบันตรวจสอบแรก
ตุรกี ต่อที่ สำรวจกรณีเลือกประเทศ ที่ทำการเปลี่ยนแปลงจากโครงสร้างทางการศึกษาจากส่วนกลางเพื่อ การ
แบบกระจายศูนย์ที่ตั้งค่า และตรวจสอบแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของสวิตช์ ในเวลาต่อมา ให้ความเหมือนค่อนข้าง
ระหว่างที่ศึกษาในกระดาษและตุรกี กระดาษนี้สรุปที่ในนโยบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่นความ formulating
กระจายอำนาจการได้แพร่กระจาย ผู้กำหนดนโยบายต้องคำนึงถึงหลักฐานทั่วโลกที่มี เพิ่มเติม ให้ปัจจุบัน
ท้าทายซึ่งตุรกี กระจายอำนาจการแพร่กระจายของภาคการศึกษาอาจจะทำให้รุนแรงปัญหามาก proponents ที่ของ
หวังว่านโยบายจะหายไปได้
© 2010 Elsevier จำกัด สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด
คำสำคัญ: กระจายอำนาจการศึกษาแพร่กระจาย ตุรกี สาธารณะ admi

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
บทความนี้จะตรวจสอบการอภิปรายปัจจุบันในตุรกีเป็นศูนย์กลางการกระจายอำนาจที่อาจเป็นส่วนหนึ่งของระบบการศึกษา
อย่างต่อเนื่อง ความพยายามในการปฏิรูปการบริหาร กระแทกแดกดัน ผู้เสนอและฝ่ายตรงข้ามของการกระจายอำนาจการศึกษา
problematize ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรทรัพยากรและความแตกต่างในคุณภาพการศึกษา และการเข้าถึงภายใต้
ปัจจุบันใช้ระบบ ผู้เสนอโต้เถียงที่อิสระมากขึ้นในระดับท้องถิ่น จะพัฒนาคุณภาพการศึกษา เพิ่ม
การมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการบริหารโรงเรียน สนับสนุนให้มีสภาพแวดล้อมที่เป็นประชาธิปไตยและสร้างการตอบสนองมากขึ้น
และระบบที่รับผิดชอบ คู่แข่ง บนมืออื่น ๆที่กังวลว่าปัญหาหลักคือในความเป็นจริงของรัฐวิธีการสาธารณะ
การศึกษาการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริงในการให้มากกว่าการศึกษา แม้ว่ามันจะเร็วเกินไปที่จะคาดการณ์รูปแบบของการกระจายอำนาจ
ที่จะเลือกประเด็น เช่น การบริหารบุคลากร เงินทุนการศึกษา และยึดมั่นในหลักการของความสามัคคีของ
การศึกษาและฆราวาสของระบบที่มีอยู่ ยังคงเป็นประเด็นขัดแย้ง เพิ่มเติม เกี่ยวกับ เกี่ยวกับอาจารย์พยาบาลในปัจจุบันการสรรหาบุคลากร การใช้จ่ายส่วนบุคคลการศึกษาและการจัดสรรของรัฐไม่เพียงพอเพิ่มคำถามเกี่ยวกับแรงจูงใจที่แน่นอนสำหรับ
การกระจายอำนาจ กับฉากหลังนี้ บทความนี้จะตรวจสอบวิธีการกระจายอำนาจที่เป็นไปได้ของระบบการศึกษาของตุรกี
จะส่งผลกระทบต่อปัญหาคุณภาพและหุ้น จะทำโดยการตรวจสอบปัจจุบันการกระจายอำนาจนโยบายแรกถูกวางไว้ใน
ตุรกี ต่อไปนี้ , จะพิจารณาเลือกรายประเทศ ซึ่งได้เปลี่ยนแปลงจากส่วนกลาง เพื่อศึกษาโครงสร้างและการกระจายอํานาจให้
ศึกษาผลกระทบของสวิตช์ ต่อมาได้รับค่อนข้างคล้ายคลึงกันระหว่างผู้ศึกษา
ในกระดาษ และ ตุรกี บทความนี้สรุปได้ว่า ในการกำหนดนโยบาย โดยเฉพาะผู้ที่นิยม
ได้รับนโยบายการกระจายอำนาจ ซึ่งต้องระวังของหลักฐานที่สามารถใช้ได้ เพิ่มเติม จากปัจจุบัน
ท้าทายตุรกี กระจายอำนาจของภาคการศึกษาอาจจะเพิ่มปัญหามากว่า ผู้เสนอ
หวังว่านโยบายก็จะหายไป สงวนลิขสิทธิ์ 2010 เอลส์
จำกัดสงวนลิขสิทธิ์
คำสำคัญ : การกระจายอำนาจการศึกษา สาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา
ตุรกี ;