ChromiumAlthough the primary role o

Chromium
Although the primary role of Cr appears to relate to its ability to enhance the action of insulin (Spears and Weiss, 2008), studies have indicated that Cr supplementation may affect health and immune response in ruminants (Spears, 2000). Relative to innate immunity, a study showed that supplemental Cr did not affect PMN phagocytic function of dairy cows from 6 wk prepartum to 6 wk postpartum (Chang et al., 1996). However, other studies with periparturient dairy cows indicate that Cr supplementation may affect cell-mediated and humoral immune responses (Spears and Weiss, 2008). Cell-mediated immunity was assessed in vitro using antigen (ovalbumin)- and mitogen-stimulated blastogenesis of peripheral blood mononuclear cells collected from prepartum period through early lactation, with Cr supplementation leading to increased blastogenic responses of peripheral blood mononuclear cells to mitogen stimulation (Burton et al., 1993). Burton et al. (1996) also demonstrated that in vitro concentrations of interferon-γ, interleukin-2, and tumor necrosis factor-α of mitogen-stimulated mononuclear cells collected during the peripartum period were decreased in cows supplemented with Cr compared with controls. As for humoral immune response in periparturient and early lactation dairy cows, Burton et al. (1993) showed that anti-ovalbumin antibody responses were increased when supplemental Cr was fed and Faldyna et al. (2003) reported that tetanus toxoid–specific antibody titers were increased in cows fed 5 mg Cr per head per day compared with nonsupplemented cows. Recently, Kafilzadeh et al. (2012) reported decreased circulating cortisol concentrations in cows fed Cr, which may relate to the effects on aspects of immune function described previously.

Although studies examining the effects of dietary Cr on health in ruminants are limited, 1 study showed that supplemental Cr had no beneficial effect on health status and mastitis-related parameters in dairy cows (Chang et al., 1996) and another study showed that Cr supplementation during the last 9 wk of pregnancy decreased the incidence of retained placenta from 56% in unsupplemented controls to 16% (Villalobos et al., 1997); however, it should be noted that this incidence in control cows was exceptionally high.

It is possible that supplemental Cr influences metabolic status through enhancing insulin function. In fact, several studies have shown effects of Cr on metabolic parameters in dairy cows during the transition period through early lactation period. Supplemental Cr resulted in reduced serum BHBA levels (Yang et al., 1996) and decreased serum insulin concentrations without affecting blood metabolites or liver triglyceride (Hayirli et al., 2001). McNamara and Valdez (2005) reported that cows fed Cr had greater lipogenic rates in adipose tissue during the postpartum period than controls. Smith et al. (2008b) determined that cows fed Cr had increased plasma glucose and glucagon and decreased NEFA during the prepartum period but no effect on postpartum metabolites and liver composition. Sadri et al. (2012) reported that cows fed Cr had trends for decreased BHBA and increased cholesterol on day of calving and increased glucagon on d 21 postpartum without effects on other plasma metabolites or hormones related to metabolism. Providing transition cows with Cr under heat stress did not affect serum glucose and Ca and P concentrations; however, NEFA were decreased during both the prepartum and postpartum periods whereas concentrations of serum insulin were increased and cortisol decreased throughout the whole experimental period compared with controls (Soltan, 2010).

Cobalt and Iron
Cobalt is an essential component of vitamin B12. Vitamin B12 is a cofactor for 2 major enzymes that are involved in gluconeogenesis and fat metabolism; therefore, Co status can affect metabolism in dairy cows. Supplemental copper glucoheptonate increased milk yield in multiparous cows (Kincaid et al., 2003). However, neither source (i.e., carbonate vs. glucoheptonate) nor level of Co affected lactation performance and metabolism in primiparous and multiparous cows (Akins et al., 2013).

Iron is related to both oxygen metabolism and energy metabolism. Also, Fe-dependent enzymes, such as catalase and peroxidase, are critical to controlling ROS (King, 2000). Hence, Fe deficiency can affect immune function and metabolism in dairy cows. However, Fe deficiency in adult cattle is very rare because requirements for maintenance and lactation are generally less than those for growth and because amounts of Fe consumed as a result of soil contamination of forages generally exceed requirements (NRC, 2001). Free Fe, which may increase as a result of an excess of dietary Fe, is reactive and a strong pro-oxidant, resulting in interfering absorption of other trace minerals and generating ROS (NRC, 2001). Weiss et al. (2010) fed cows 30 mg/kg of supplemental Fe from an Fe–AA complexed source for the last 60 d prepartum and continuing through 63 d postpartum. Differences in indices of Fe status and performance were not significant, except for a small decrease in SCC for cows fed the supplement.

Determination of NRC (2001) “Requirements”
For Trace Minerals
The dairy NRC (2001) contains an excellent chapter on minerals, including a well-organized and extensive discussion of functional aspects, characteristics associated with deficiencies of trace minerals, approaches used to define requirements, special properties of each trace mineral if applicable, toxicity considerations, and known antagonisms affecting absorption of trace minerals. For most trace minerals, the classical factorial approach was used to determine “requirements” for maintenance, growth, pregnancy, and lactation. The absorbed supply for each trace mineral was calculated based on dietary supply and absorption coefficients. The reality is that use of this approach to accurately predict optimum status on a herd basis under widely varying field conditions is difficult, at best. One reason for this is that the approach to determine “requirements” for trace minerals does not fit our classical factorial approach very well. The quantities needed to optimize functions within the immune system and oxidative metabolism (as well as the myriad of other biological functions that involve trace minerals) are nearly impossible to measure directly. Second, the absorption antagonisms for many trace minerals are well known (Spears, 2003) but are going to vary from farm to farm based on variations in other feedstuffs and their composition and the micronutrient content of water. More sophisticated bioavailability models that better account for these antagonisms would help to predict supply. The extensive discussion provided by the authors of the dairy NRC (2001) with regard to various aspects of trace mineral requirements and supply is indicative of these challenges. Therefore, we must increase our reliance on phenotypic results to supplementation with varying amounts and sources of trace minerals with measured biological responses in key systems that are known to be dependent on trace mineral status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครเมียมแม้ว่าหน้าที่หลักของ Cr ปรากฏที่ เกี่ยวข้องกับความสามารถในการเพิ่มประสิทธิภาพของอินซูลิน (หอกและมีร์ 2008), การศึกษาได้ระบุว่า Cr แห้งเสริมอาจมีผลต่อสุขภาพและการตอบสนองภูมิคุ้มกันใน ruminants (หอก 2000) สัมพันธ์กับภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติ การศึกษาพบว่า Cr เพิ่มเติมไม่ได้ไม่มีผลต่อฟังก์ชัน phagocytic PMN ของนมจาก prepartum 6 wk ไป 6 wk หลังคลอด (ช้างร้อยเอ็ด al., 1996) อย่างไรก็ตาม ศึกษาอื่นกับ periparturient นมระบุว่า Cr แห้งเสริมอาจมีผลต่อเซลล์-mediated และ humoral ภูมิคุ้มกันตอบสนอง (หอกและมีร์ 2008) มีประเมิน mediated เซลล์ภูมิคุ้มกันในหลอดที่ใช้ตรวจหา (ovalbumin) - และรวบรวมจาก prepartum รอบระยะเวลาทางด้านการให้นมช่วงเซลล์ mononuclear เลือดถูกกระตุ้น mitogen blastogenesis ของอุปกรณ์ต่อพ่วง Cr แห้งเสริมนำไปสู่การตอบสนอง blastogenic ที่เพิ่มขึ้นของอุปกรณ์ต่อพ่วงเลือด mononuclear เซลล์กระตุ้น mitogen (เบอร์ตันและ al., 1993) เบอร์ตันและ al. (1996) แสดงว่า ความเข้มข้นในของอินเตอร์เฟียรอน-γ interleukin-2 และอัตราการตายเฉพาะส่วนเนื้องอก-αของถูกกระตุ้น mitogen mononuclear เซลล์ช่วง peripartum ได้ลดลงในวัวเสริม ด้วย Cr เมื่อเทียบกับตัวควบคุม สำหรับการตอบสนองภูมิคุ้มกัน humoral periparturient และนมด้านการให้นมช่วง เบอร์ตันและ al. (1993) พบแอนติบอดีต่อต้าน ovalbumin ที่ตอบเพิ่มอีกเมื่อได้รับการเพิ่มเติม Cr และ Faldyna et al. (2003) รายงานบาดทะยักที่แอนติบอดี toxoid – เฉพาะ titers มีเพิ่มขึ้นในวัวที่เลี้ยง 5 มิลลิกรัม Cr ต่อหัวต่อวันเปรียบเทียบกับวัว nonsupplemented ล่าสุด Kafilzadeh et al. (2012) รายงานความเข้มข้น cortisol หมุนเวียนลดลงในวัวเลี้ยง Cr ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับผลกระทบในด้านของการอักเสบที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้แม้ว่าการศึกษาตรวจสอบผลกระทบของ Cr อาหารสุขภาพใน ruminants จำกัด การศึกษา 1 พบว่า Cr เพิ่มเติมก็ไม่มีผลประโยชน์ต่อสถานะสุขภาพและพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับ mastitis นม (ช้างร้อยเอ็ด al., 1996) และอีกการศึกษาพบว่า Cr แห้งเสริมระหว่าง wk 9 สุดท้ายของการตั้งครรภ์ลดลงเกิดเป็นพิษสะสมจาก 56% ในการควบคุม unsupplemented 16% (Villalobos et al, 1997); อย่างไรก็ตาม มันควรจดบันทึกว่า อุบัติการณ์นี้ในวัวควบคุมสูงขึ้นมันเป็นไปได้ว่า Cr เพิ่มเติมมีผลต่อสถานะการเผาผลาญ โดยเพิ่มฟังก์ชันอินซูลิน ในความเป็นจริง หลายศึกษาแสดงให้เห็นผลของ Cr ในพารามิเตอร์เผาผลาญนมช่วงเปลี่ยนผ่านทางด้านการให้นมช่วงแรก ๆ Cr เพิ่มเติมส่งผลให้ซีรั่มลดระดับ BHBA (Yang et al., 1996) และลดความเข้มข้นของอินซูลินเซรั่มสภาพ metabolites เลือดหรือไตรกลีเซอไรด์ตับ (Hayirli และ al., 2001) แม็กนามาราและวาลเดซมิ (2005) รายงานว่า วัวที่เลี้ยง Cr มีราคา lipogenic มากกว่าในเปลวช่วงหลังคลอดมากกว่าการควบคุม Al. และ Smith (2008b) กำหนดว่า Cr เลี้ยงวัวเพิ่มพลาสม่ากลูโคสและกลูคากอน และลด NEFA ในระหว่างรอบระยะเวลา prepartum แต่ไม่มีผลต่อหลังคลอด metabolites และองค์ประกอบของตับ Sadri et al. (2012) รายงานว่า โคที่เลี้ยง Cr มีแนวโน้มลดลง BHBA และไขมันเพิ่มขึ้นในวันของ calving และเพิ่มกลูคากอนบน d 21 หลังคลอด โดยไม่มีผลอื่น metabolites พลาสม่าหรือฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญ ให้วัวเปลี่ยน Cr ภายใต้ความร้อนความเครียดไม่มีผลต่อน้ำตาลในซีรั่มและ Ca และ P ความเข้มข้น อย่างไรก็ตาม NEFA ถูกลดลงให้ prepartum และระยะหลังคลอดในขณะที่มีเพิ่มความเข้มข้นของซีรั่มอินซูลิน และ cortisol ลดลงตลอดระยะเวลาทดลองทั้งหมดเปรียบเทียบกับตัวควบคุม (Soltan, 2010)โคบอลต์และเหล็กโคบอลต์เป็นส่วนประกอบสำคัญของวิตามินบี 12 วิตามินบี 12 เป็น cofactor ใน 2 เอนไซม์สำคัญที่เกี่ยวข้องในการสร้างกลูโคสและการเผาผลาญไขมัน ดังนั้น บริษัทสถานะมีผลต่อเมแทบอลิซึมของนม Glucoheptonate ทองแดงเสริมเพิ่มผลผลิตน้ำนมในโค multiparous (Kincaid และ al., 2003) อย่างไรก็ตาม ไม่แหล่ง (เช่น carbonate เทียบกับ glucoheptonate) หรือได้รับผลกระทบระดับของ Co เพิ่มประสิทธิภาพด้านการให้นมและเผาผลาญในโค primiparous และ multiparous (Akins et al., 2013)เหล็กเกี่ยวข้องกับเมแทบอลิซึมของออกซิเจนและเผาผลาญพลังงาน ยัง Fe-ขึ้นอยู่กับเอนไซม์ เช่น catalase peroxidase มีความสำคัญกับการควบคุม ROS (คิง 2000) ดังนั้น ขาด Fe สามารถต่ออักเสบและเมแทบอลิซึมของนม อย่างไรก็ตาม ขาด Fe ในวัวควายผู้ใหญ่ได้ยากเนื่องจากความต้องการการบำรุงรักษาและด้านการให้นมโดยทั่วไปน้อยกว่าการเจริญเติบโต และเนื่อง จากจำนวน Fe ใช้จากดินปนของ forages ทั่วไปเกินความต้องการ (NRC, 2001) ค่าธรรมเนียมฟรี ซึ่งอาจเพิ่มผลมากเกินอาหาร Fe มีปฏิกิริยา และแรงสนับสนุนอนุมูลอิสระ ส่งผลรบกวนการดูดซึมของแร่อื่น ๆ และสร้าง ROS (NRC, 2001) มีร์ et al. (2010) เลี้ยงโค 30 mg/kg ของ Fe เพิ่มเติมจากแหล่ง complexed Fe – AA prepartum 60 d สุดท้ายและต่อผ่าน d 63 หลังคลอด ความแตกต่างของดัชนีสถานะ Fe และประสิทธิภาพไม่สำคัญ ยกเว้นลดลงขนาดเล็กใน SCC สำหรับเสริมการเลี้ยงวัวความมุ่งมั่นของ NRC (2001) "ต้อง" สำหรับแร่NRC นม (2001) ประกอบด้วยบทความแห่งแร่ รวมถึงการสนทนาอย่างละเอียด และเป็นระเบียบดีด้านหน้าที่ ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับทรงของแร่ วิธีที่ใช้ในการกำหนดความต้องการ คุณสมบัติพิเศษของแร่ติดตามถ้ามีละ การพิจารณาความเป็นพิษ และ antagonisms ชื่อดังที่มีผลต่อการดูดซึมของแร่ สำหรับส่วนใหญ่แร่ วิธีแฟกคลาสสิกถูกใช้เพื่อกำหนด "ข้อกำหนด" สำหรับการบำรุงรักษา เติบโต ตั้งครรภ์ และด้านการให้นม จัดเก็บสำหรับแร่แต่ละติดตามถูกคำนวณตามค่าสัมประสิทธิ์ที่จัดหาวัสดุและการดูดซึมอาหาร ในความเป็นจริงที่ใช้วิธีการนี้อย่างถูกต้องทำนายสถานะสูงสุดในฝูงภายใต้ฟิลด์เงื่อนไขที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางได้ยาก ที่สุด เหตุผลหนึ่งคือ ว่า วิธีการกำหนด "ข้อกำหนด" สำหรับแร่ไม่พอดีของเราวิธีแฟกคลาสสิกดี ปริมาณที่ต้องการเพิ่มประสิทธิภาพระบบภูมิคุ้มกัน และ oxidative เผาผลาญ (ตลอดจนให้ฟังก์ชันอื่น ๆ ทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องกับแร่) ฟังก์ชันจะเกือบไม่สามารถวัดได้โดยตรง สอง antagonisms ดูดซึมสำหรับติดตามแร่รู้จักกันดี (หอก 2003) แต่จะแตกต่างจากฟาร์มฟาร์มขึ้นอยู่กับความแตกต่างในเนื้อหา micronutrient น้ำ feedstuffs อื่น ๆ และองค์ประกอบของพวกเขา รุ่นชีวปริมาณออกฤทธิ์ทันสมัยมากขึ้นที่ดีกว่าบัญชี antagonisms เหล่านี้จะช่วยทำนายอุปทาน การสนทนาอย่างละเอียดโดยผู้เขียนของนม NRC (2001) เกี่ยวกับด้านต่าง ๆ ของการสืบค้นกลับความต้องการแร่ และอุปทานเป็นตัวชี้ให้เห็นความท้าทายเหล่านี้ ดังนั้น เราต้องเพิ่มเราพึ่งไทป์ผลแห้งเสริมด้วยจำนวนเงินและแหล่งแร่กับวัดการตอบสนองทางชีวภาพแตกต่างกันในระบบสำคัญที่เป็นที่รู้จักกันจะขึ้นอยู่กับสถานะติดตามแร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครเมียม
แม้ว่าบทบาทหลักของ Cr ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของอินซูลิน (สเปียร์และไวสส์, 2008) การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการเสริม Cr อาจมีผลต่อสุขภาพและการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในสัตว์เคี้ยวเอื้อง (Spears, 2000) เทียบกับภูมิคุ้มกันการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการเสริม Cr ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการทำงานของ PMN phagocytic โคนมจาก 6 สัปดาห์ prepartum ถึง 6 สัปดาห์หลังคลอด (ช้าง et al., 1996) อย่างไรก็ตามการศึกษาอื่น ๆ ที่มีโคนม periparturient แสดงให้เห็นว่าการเสริม Cr อาจมีผลต่อการตอบสนองของเซลล์และระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย (สเปียร์สและไวส์ 2008) ภูมิคุ้มกันได้รับการประเมินในหลอดทดลองโดยใช้แอนติเจน (ovalbumin) - และ mitogen กระตุ้น blastogenesis ของเซลล์ในเลือดโมโนนิวเคลียร์ที่เก็บรวบรวมจากช่วง prepartum ผ่านการให้นมบุตรในช่วงต้นที่มีการเสริม Cr นำไปสู่การตอบสนอง blastogenic ที่เพิ่มขึ้นของเซลล์ในเลือดโมโนนิวเคลียร์เพื่อ mitogen กระตุ้น (เบอร์ตัน et al., 1993) เบอร์ตันและคณะ (1996) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าในความเข้มข้นของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ interferon-γ, interleukin-2, และเนื้องอกเนื้อร้ายปัจจัยαของ ​​mitogen กระตุ้นเซลล์โมโนนิวเคลียร์ที่เก็บรวบรวมในช่วงระยะเวลา Peripartum ลดลงในวัวเสริมด้วย Cr เมื่อเทียบกับการควบคุม ในฐานะที่เป็นสำหรับการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายใน periparturient และโคนมให้นมบุตรในช่วงต้นของเบอร์ตันและคณะ (1993) แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของแอนติบอดีต่อต้าน ovalbumin เพิ่มขึ้นเมื่อเสริม Cr ถูกเลี้ยงและ Faldyna และคณะ (2003) รายงานว่าแอนติบอดี toxoid เฉพาะบาดทะยัก titers เพิ่มขึ้นในวัวที่เลี้ยง 5 มิลลิกรัม Cr ต่อหัวต่อวันเมื่อเทียบกับวัว nonsupplemented เมื่อเร็ว ๆ นี้ Kafilzadeh และคณะ (2012) รายงานความเข้มข้นลดลงการไหลเวียนของ cortisol ในวัวที่เลี้ยงด้วย Cr ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับผลกระทบในแง่มุมของการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้. ถึงแม้ว่าการศึกษาการตรวจสอบผลกระทบของ Cr อาหารที่มีต่อสุขภาพในสัตว์เคี้ยวเอื้องมี จำกัด 1 การศึกษาพบว่า Cr เสริมไม่มี ผลประโยชน์ในสถานะสุขภาพและพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับโรคเต้านมอักเสบในโคนม (ช้าง et al., 1996) และการศึกษาอื่นที่แสดงให้เห็นว่าการเสริม Cr ในช่วง 9 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ลดลงอุบัติการณ์ของรกสะสมจาก 56% ในการควบคุม unsupplemented ถึง 16% (โบ et al, 1997.); แต่มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าอุบัติการณ์ในวัวควบคุมนี้อยู่ในระดับสูงเป็นพิเศษ. เป็นไปได้ว่า Cr เสริมที่มีอิทธิพลต่อสถานะการเผาผลาญผ่านฟังก์ชั่นการเสริมสร้างอินซูลิน ในความเป็นจริงการศึกษาหลายได้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของ Cr พารามิเตอร์การเผาผลาญในโคนมในช่วงระยะเวลาการเปลี่ยนผ่านช่วงเวลาที่ให้นมบุตรในช่วงต้น เสริม Cr ผลในระดับ BHBA ซีรั่มลดลง (Yang et al., 1996) และลดระดับอินซูลินในซีรั่มโดยไม่มีผลต่อสารเลือดหรือตับไตรกลีเซอไรด์ (Hayirli et al., 2001) นาราและวาลเดซ (2005) รายงานว่าวัวที่เลี้ยง Cr มีอัตรา lipogenic มากขึ้นในเนื้อเยื่อไขมันในระยะหลังคลอดกว่าการควบคุม สมิ ธ และคณะ (2008b) ระบุว่าวัวที่เลี้ยง Cr ได้เพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดและฮอร์โมนและลดลงในช่วงระยะเวลา NEFA prepartum แต่ไม่มีผลต่อสารหลังคลอดและองค์ประกอบของตับ Sadri และคณะ (2012) รายงานว่าวัวที่เลี้ยง Cr มีแนวโน้มลดลง BHBA และเพิ่มคอเลสเตอรอลในวันที่คลอดและเพิ่ม glucagon ใน 21 วันหลังคลอดโดยไม่ต้องมีผลกระทบต่อสารพลาสม่าอื่น ๆ หรือฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญอาหาร ให้วัวที่มีการเปลี่ยนแปลง Cr ภายใต้ความเครียดความร้อนไม่ได้ส่งผลกระทบต่อระดับน้ำตาลในซีรั่มและ Ca และความเข้มข้นของ P; แต่ NEFA ลดลงทั้งใน prepartum และระยะหลังคลอดในขณะที่ความเข้มข้นของอินซูลินซีรั่มที่เพิ่มขึ้นและลดลง cortisol ตลอดระยะเวลาการทดลองทั้งเมื่อเทียบกับการควบคุม (Soltan 2010). โคบอลต์และเหล็กโคบอลต์เป็นองค์ประกอบสำคัญของวิตามินบี 12 วิตามินบี 12 เป็นปัจจัยสำหรับ 2 เอนไซม์สำคัญที่มีส่วนร่วมใน gluconeogenesis และการเผาผลาญไขมัน ดังนั้นสถานะ Co จะมีผลต่อการเผาผลาญอาหารในโคนม glucoheptonate ทองแดงเสริมผลผลิตน้ำนมเพิ่มขึ้นในวัว multiparous (Kincaid et al., 2003) แต่แหล่งที่มาไม่ได้ (เช่นคาร์บอเนตกับ glucoheptonate) หรือระดับของ Co ได้รับผลกระทบประสิทธิภาพการให้นมและการเผาผลาญในวัวคลอดบุตรคนแรกและ multiparous (Akins et al., 2013). เหล็กที่เกี่ยวข้องกับทั้งการเผาผลาญออกซิเจนและการเผาผลาญพลังงาน นอกจากนี้เอนไซม์ Fe-ขึ้นเช่น catalase และ peroxidase, มีความสำคัญต่อการควบคุม ROS (กิ่ง, 2000) ดังนั้นการขาดเฟสามารถส่งผลกระทบต่อการทำงานของภูมิคุ้มกันและการเผาผลาญในโคนม แต่ขาดเฟในวัวผู้ใหญ่เป็นเรื่องยากมากเพราะความต้องการสำหรับการบำรุงรักษาและให้นมบุตรโดยทั่วไปจะมีน้อยกว่าที่สำหรับการเจริญเติบโตและเนื่องจากปริมาณของเฟบริโภคเป็นผลมาจากการปนเปื้อนของดินของพืชอาหารสัตว์โดยทั่วไปเกินความต้องการ (NRC, 2001) ฟรีเฟซึ่งอาจจะเพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากส่วนที่เกินจากการบริโภคอาหาร Fe เป็นปฏิกิริยาและโปรอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งมีผลในการรบกวนการดูดซึมของแร่ธาตุอื่น ๆ และสร้าง ROS (NRC, 2001) ไวส์และคณะ (2010) ที่เลี้ยงวัว 30 mg / kg ของเฟเสริมจากเฟ-AA แหล่ง complexed สำหรับที่ผ่านมา 60 วัน prepartum และต่อเนื่องผ่าน 63 วันหลังคลอด ความแตกต่างในดัชนีสถานะเฟและประสิทธิภาพการทำงานอย่างไม่มีนัยสำคัญยกเว้นสำหรับการลดขนาดเล็กใน SCC วัวที่เลี้ยงด้วยอาหารเสริม. การหาอาร์ซี (2001) "ความต้องการ" สำหรับ Trace แร่นมอาร์ซี (2001) มีบทที่ดีเยี่ยมในแร่ธาตุ รวมทั้งจัดและครอบคลุมการอภิปรายของด้านการทำงานลักษณะที่เกี่ยวข้องกับการขาดแร่ธาตุ, วิธีการที่ใช้ในการกำหนดความต้องการคุณสมบัติพิเศษของแร่แต่ละร่องรอยถ้ามีการพิจารณาความเป็นพิษและปรปักษ์ที่รู้จักกันที่มีผลต่อการดูดซึมของแร่ธาตุ สำหรับแร่ธาตุมากที่สุดติดตามวิธีการปัจจัยคลาสสิกที่ถูกใช้ในการกำหนด "ความต้องการ" สำหรับการบำรุงรักษา, การเจริญเติบโตของการตั้งครรภ์และให้นมบุตร อุปทานสำหรับการดูดซึมแร่ธาตุแต่ละร่องรอยถูกคำนวณจากอุปทานการบริโภคอาหารและการดูดซึมค่าสัมประสิทธิ์ ความจริงก็คือว่าการใช้วิธีการนี้อย่างถูกต้องคาดการณ์สถานะที่เหมาะสมบนพื้นฐานฝูงภายใต้แตกต่างกันอย่างกว้างขวางสภาพสนามเป็นเรื่องยากที่ดีที่สุด หนึ่งในเหตุผลนี้คือวิธีการที่จะตรวจสอบ "ความต้องการ" สำหรับแร่ธาตุที่ไม่พอดีวิธีปัจจัยคลาสสิกของเราได้เป็นอย่างดี ปริมาณที่จำเป็นในการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานภายในระบบภูมิคุ้มกันและการเผาผลาญออกซิเดชัน (เช่นเดียวกับฟังก์ชั่นมากมายของทางชีวภาพอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับแร่ธาตุ) เกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะวัดโดยตรง ประการที่สองการดูดซึมปรปักษ์สำหรับแร่ธาตุจำนวนมากที่รู้จักกันดี (Spears 2003) แต่จะแตกต่างกันไปจากฟาร์มในฟาร์มขึ้นอยู่กับรูปแบบในสัตว์อื่น ๆ และองค์ประกอบของพวกเขาและเนื้อหาธาตุน้ำ รูปแบบการดูดซึมความซับซ้อนมากขึ้นว่าบัญชีที่ดีกว่าสำหรับปรปักษ์เหล่านี้จะช่วยในการคาดการณ์อุปทาน การอภิปรายอย่างกว้างขวางให้บริการโดยผู้เขียนของนมอาร์ซี (2001) เกี่ยวกับแง่มุมต่าง ๆ ของความต้องการแร่ธาตุและอุปทานที่บ่งบอกถึงความท้าทายเหล่านี้ ดังนั้นเราจึงต้องเพิ่มความเชื่อมั่นของเราในผลฟีโนไทป์ที่จะเสริมด้วยจำนวนแตกต่างกันและแหล่งที่มาของแร่ธาตุที่มีการตอบสนองทางชีวภาพในระบบการวัดที่สำคัญที่เป็นที่รู้จักกันจะขึ้นอยู่กับการติดตามสถานะแร่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครเมียม
แม้ว่าบทบาทหลักของ CR ที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการเพิ่มการกระทำของอินซูลิน ( หอก , ไวส์ , 2008 ) จากการศึกษาพบว่า การเสริมโครเมียมอาจมีผลต่อสุขภาพและการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันในสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( หอก , 2000 ) สัมพันธ์กับภูมิคุ้มกันแต่กำเนิด ,การศึกษาพบว่า การเสริม Cr ไม่มีผลต่อการทำงานของโคนมทั้งสิ่งแปลกปลอมจาก 6 สัปดาห์ 6 สัปดาห์หลังคลอด prepartum ( ช้าง et al . , 1996 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆ กับ periparturient โคนม พบว่า การเสริม Cr และอาจมีผลต่อการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันชนิดอาศัยเซลล์ humoral ( หอก , ไวส์ , 2008 )ภูมิคุ้มกันส่วนเซลล์และในหลอดทดลองโดยใช้แอนติเจน ( โอวัลบูมิน ) และปรากฎกระตุ้น blastogenesis ของเม็ดเลือดขาวปกติเซลล์ที่รวบรวมจาก prepartum ผ่านช่วงก่อนการให้นม เสริมด้วยโครเมียมชั้นนําเพิ่มขึ้น blastogenic การตอบสนองของเซลล์เม็ดเลือดขาวปกติเพื่อกระตุ้นไมโตเจน ( เบอร์ตัน et al . , 1993 ) เบอร์ตัน et al .( 1996 ) นอกจากนี้ยังพบว่าในหลอดทดลองความเข้มข้นของอินเตอร์เฟอรอน - γการเรียนแบบร่วมมือ , และเนื้องอกเนื้อร้ายปัจจัย - αของไมโตเจนกระตุ้นเซลล์ปกติเก็บในช่วงระยะเวลา peripartum ลดลงในวัวเสริมด้วยโครเมียมเมื่อเทียบกับการควบคุม สำหรับการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันและ humoral periparturient ช่วงต้นของการให้นมในโคนม เบอร์ตัน et al .( 2536 ) พบว่า การตอบสนองแอนติบอดีต่อต้านโอวัลบูมินเพิ่มขึ้นเมื่อการเสริม Cr และได้รับ faldyna et al . ( 2003 ) รายงานว่าบาดทะยักแอนติบอดี ) โดยเฉพาะการเพิ่มขึ้นในวัวเลี้ยง 5 มิลลิกรัมต่อคนต่อวัน และเมื่อเทียบกับ nonsupplemented วัว เมื่อเร็วๆ นี้ kafilzadeh et al . ( 2012 ) รายงานปริมาณคอร์ติซอล ความเข้มข้นของวัวเลี้ยง CR หมุนเวียนซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับผลกระทบในด้านของภูมิคุ้มกันของฟังก์ชันที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้

แม้ว่าการศึกษาการตรวจสอบผลกระทบของการบริโภคโครเมียมต่อสุขภาพในสัตว์เคี้ยวเอื้องจะ จำกัด พบว่า การเสริม Cr 1 ไม่มีประโยชน์ต่อสุขภาพเต้านมในโคนมและพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้อง ( ช้าง et al . ,1996 ) และการศึกษาอื่นพบว่า การเสริม Cr ในรอบ 9 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ลดอุบัติการณ์ของรกค้างจาก 56% ในได้รับการควบคุมถึง 16 % ( วิลล่าโลบอส et al . , 1997 ) อย่างไรก็ตาม มันควรจะสังเกตว่าเหตุการณ์นี้ในวัวควบคุมสูงเป็นพิเศษ

เป็นไปได้ว่า เสริมอิทธิพล CR สภาพผ่านการเพิ่มฟังก์ชั่นการเผาผลาญอินซูลินในความเป็นจริงการศึกษาหลายแห่งได้แสดงผลของโครเมียมในพารามิเตอร์การเผาผลาญอาหารในโคนมในช่วงระยะเวลาเปลี่ยนผ่านก่อน 1 งวด เสริมโครเมียม ส่งผลให้ลดระดับซีรั่ม bhba ( ยาง et al . , 1996 ) และระดับอินซูลินลดลง ความเข้มข้นของเลือด หรือ ตับโดยไม่มีผลต่อสารไตรกลีเซอไรด์ ( hayirli et al . , 2001 )ตัวแทน และ วัลเดซ ( 2005 ) รายงานว่า วัวเลี้ยง CR มีมากขึ้นราคาไลโปจีนิคในเนื้อเยื่อไขมันในช่วงระยะเวลาหลังคลอดมากกว่าการควบคุม Smith et al . ( 2008b ) ระบุว่า วัวเลี้ยง CR ได้เพิ่มระดับน้ำตาลและ nefa glucagon และลดลงในช่วงหลังคลอด แต่ไม่มีผล prepartum สารและองค์ประกอบของตับ Sadri et al .( 2012 ) รายงานว่า วัวที่เลี้ยง CR มีแนวโน้มลดลงและเพิ่มขึ้น bhba คอเลสเตอรอลในวันคลอด และเพิ่มขึ้น glucagon บน D 21 หลังคลอดโดยไม่มีผลต่อสารอื่นๆ พลาสม่า หรือฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับเมแทบอลิซึม ให้เปลี่ยนวัวกับ CR ภายใต้ความเครียดจากความร้อนไม่มีผลต่อความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดและ Ca และ P ; อย่างไรก็ตามnefa ลดลงในระหว่างทั้งสอง prepartum และช่วงหลังคลอด ส่วนความเข้มข้นของระดับอินซูลินเพิ่มขึ้น และ cortisol ลดลงตลอดทั้งสัปดาห์ เมื่อเทียบกับการควบคุม ( โซลแทน , 2010 ) .

โคบอลต์เหล็ก
โคบอลต์เป็นส่วนประกอบที่สําคัญของวิตามินบี 12 วิตามินเป็นโคแฟกเตอร์ 2 เอนไซม์หลักที่เกี่ยวข้องในการสร้างกลูโคสและการเผาผลาญไขมันดังนั้น CO สถานะจะมีผลต่อการเผาผลาญอาหารในโคนม การเพิ่มผลผลิตน้ำนมในโคนม glucoheptonate ทองแดงสูตร ( Kincaid et al . , 2003 ) อย่างไรก็ตาม ทั้งแหล่ง ( เช่น คาร์บอเนต และ glucoheptonate ) หรือ ระดับของ CO และส่งผลต่อการปฏิบัติการให้นมของวัวและในระยะการทดลอง ( คินส์ et al . ,

) )เหล็กที่เกี่ยวข้องทั้งออกซิเจนการเผาผลาญอาหารและพลังงานการเผาผลาญ นอกจากนี้ เหล็กขึ้นอยู่กับเอนไซม์ เช่น คาตาเลส และเอนไซม์ มีความสําคัญกับการควบคุมรอส ( กษัตริย์ , 2000 ) ดังนั้น การขาดเหล็กจะมีผลต่อภูมิคุ้มกันและเผาผลาญในโคนม อย่างไรก็ตามเหล็กขาดโคผู้ใหญ่มีน้อยมากเนื่องจากความต้องการเพื่อการบำรุงรักษาและการให้นมโดยทั่วไปจะน้อยกว่าสำหรับการเจริญเติบโตและปริมาณของ Fe เพราะบริโภคผลของดินที่ปนเปื้อนในอาหารสัตว์แบบทั่วไปเกินความต้องการ ( NRC , 2001 ) เฟฟรีซึ่งอาจเพิ่มผลของส่วนเกินของอาหารเหล็ก เป็นปฏิกิริยาและแข็งแรงโปรออกซิไดส์