After he paused for a while, he con

After he paused for a while, he continued: “Mu Yan towards Yu Li, Xiao Bao, and Rui Ze’s heart, is actually the same.”

The Emperor’s face color darkened, “Towards whoever, he will be friendly. Only towards me he would be rigid and less spoken. Rui Ze came to visit, he talked and laughed with him. Once he heard my voice, he became silent at once.”

Jue Yu heaved a sigh, “You have to give him some more time. Be patient. To cultivate the heart is the same as to cultivate the body. You have to do it slowly.”

After two days, The Blind Concubine gradually felt something was wrong.

“Where is Xiao Bao?”

The Palace’s servant with the utmost respect answered him: “Answer, Master. Xiao Bao was temporarily assigned to serve at another palace.”

The Blind Concubine knitted his brows, “Why?”

“This….” The Palace’s servant hesitated for a while, “The Emperor had ordered, Xiao Bao to be moved to serve at another palace. When will he come back, your humble subject doesn’t know.”

The Blind Concubine staggeringly stood up, then anxiously said: “Xiao Bao has been with me from the very start.”

The Palace’s servant said: “But this is His Majesty’s order…..”

“I want Xiao Bao to come back. He has been with me. If he had to follow other people, it would put him in a great inconvenience. I… I want him back…..”

The announcing loud voice from outside notified: “The Emperor has arrived---”

The Blind Concubine once hearing that, hurriedly went towards the door. Stretched his hands to grope wildly, he touched the front robe of the Emperor. Immediately he seized it in his palm and pulled it, “Where is Xiao Bao? Where did you send Xiao Bao to?”

The Emperor helped to support him, told him: “Xiao Bao is serving in another palace.”

“I don’t believe it!” The Blind Concubine’s pair of eyes tightly closed, shook his head with all his might, “Why did you send him away? It because you have ruthlessly punished him, isn’t it? Tell me!!”

The Emperor frowned, “Why did you say it like that?”

“I just want Xiao Bao back!!” The Blind Concubine loosened his grip on the Emperor’s front robe then suddenly fell, knelt down, bumped on the brick: “I beg you… let him come back. Don’t kill him...” His voice hoarsened very much.

The Emperor angrily said: “You get up first! The floor is cold. Your body has recuperated for several days.”

The Blind Concubine shook his head, his eyes had become very red, “Please let Xiao Bao come back. He has always been with me. Please don’t harm him, let him come back. I beg you……”

He said that with sobs, his face color was red. He had started to cough violently.

The Emperor couldn’t stand it and yielded: “You stand up first, I will let Xiao Bao come back, alright?!” Both of his hands carried The Blind Concubine in a bridal embrace, bringing him back to the bed. That body was very cold. His palm was covered with nothing but sweat.

The Blind Concubine’s soft and weak body was slanted. The roundish droplets of tears were flowing from the corner of his eyes. Flashing through his cheek, dripped and dropped on the cotton-padded mattress. “In any way I am unable to see, you could just lie to me……”

His heart was really hurt.

As if as precious and valuable as a frail thing, once it was smashed and broken, it couldn’t be repaired nor mended anymore.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเขาหยุดชั่วครู่ เขายังคง: "มู Yan Yu Li, Xiao Bao และ หัวใจของ Rui Ze เป็นจริงเหมือนกัน"สีหน้าของจักรพรรดิมืด, "ต่อใคร เขาจะเป็นมิตร เฉพาะต่อผม เขาจะพูดน้อย และแข็ง Rui Ze มาเยี่ยม เขาได้พูดคุย และหัวเราะกับเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงของฉัน เขาก็กลายเป็นเงียบครั้งนี้"Jue Yu heaved เยื "คุณต้องให้เขามีเวลามากขึ้น เป็นผู้ป่วย เพื่อปลูกฝังหัวใจจะเหมือนกับร่างกายปลูกฝัง คุณต้องทำมันช้า"หลังจากสองวัน นางสนมที่ตาบอดค่อย ๆ รู้สึกบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง"ที่คือเสี่ยวเปาคนรับใช้ของวังที่แตกได้ตรัส: "คำตอบ หลัก ชั่วคราว Xiao Bao กำหนดให้พาเลสที่อื่น"นางสนมตาบอดถักคิ้วของเขา "ทำไม""นี่..." ข้าราชการของ Palace ลังเลครู่ "จักรพรรดิสั่ง เสี่ยวเปาที่จะย้ายไปอื่นพากัน เมื่อจะเขากลับมา ไม่รู้เรื่องของคุณอ่อนน้อมถ่อมตน"นางสนมตาบอดลุกขึ้นยืนโงนเงน แล้วเฝ้ากล่าวว่า: "เสี่ยวเปาแล้วกับฉันตั้งแต่เริ่มต้น"คนรับใช้ของวังกล่าวว่า: "แต่นี้เป็นสั่งพระ...""อยากเสี่ยวเปากลับมา เขาได้รับกับผม ถ้าเขาทำตามคนอื่น มันจะนำเขาในความไม่สะดวกที่ดี ฉัน... ฉันต้องการให้เขากลับมา..."รับการแจ้งเตือนเสียงดังเชิญจากภายนอก: "จักรพรรดิมาถึง---"นางสนมตาบอดเมื่อได้ยินว่า รีบเดินไปทางประตู ยืดมือของเขาควานอย่างดุเดือด เขาสัมผัสเสื้อคลุมด้านหน้าขององค์จักรพรรดิ เขายึดในปาล์มของเขา และดึงมัน "ที่คือเซียวเบ้าทันที ที่ได้คุณส่งเสี่ยวเปาไป"จักรพรรดิที่ช่วยสนับสนุนเขา บอกเขาว่า: "เสี่ยวเปาเสิร์ฟในวังอีก""ผมไม่เชื่อว่ามัน" คู่ของนางสนมตาบอดตาปิดแน่น ส่ายศีรษะของเขา ด้วยทั้งหมดของเขา "ทำไมไม่คุณส่งเขาออกไป เนื่องจากคุณได้โหดเหี้ยมลงโทษเขา ไม่มัน บอกฉัน!!"จักรพรรดิ frowned "ทำไมนะมันเช่นนั้น""ฉันต้องเสี่ยวเปากลับ!!" นางสนมคนตาบอดจับของเขาบนเสื้อคลุมด้านหน้าของจักรพรรดิหลวม แล้วก็ลดลง ลง ทำชนบนอิฐ: "เถอะคุณ...ให้เขากลับมา ไม่ฆ่าเขา..." เสียงของเขา hoarsened มากด้วยความโกรธว่า จักรพรรดิ: "คุณได้รับไว้ก่อน ชั้นจะเย็น ร่างกายของคุณมี recuperated หลายวัน"นางสนมตาบอดส่ายหัวของเขา เป็นตาแดงมาก "โปรด ให้เสี่ยวเปากลับมา เขาได้เสมอกับฉัน โปรดอย่าทำร้ายเขา ปล่อยเขากลับมา เถอะคุณ..."เขาบอกว่า มีเสียงสะอื้น สีหน้าของเขาสีแดง เขาได้เริ่มต้นการไออย่างรุนแรงจักรพรรดิไม่สามารถยืนได้ และให้ผล: "ยืนแรก ฉันจะให้เสี่ยวเปามากลับ ไร!" มือของเขาทั้งสองดำเนินการตาบอดนางสนมในอ้อมกอดเจ้าสาว นำเขากลับไปที่เตียง ว่า ร่างกายก็เย็นมาก ปาล์มของเขาถูกปกคลุม ด้วยอะไร แต่เหงื่อร่างกายอ่อนนุ่ม และอ่อนของนางสนมที่ตาบอดคือเอียง โค้งมนหยดน้ำตาไหลจากมุมของดวงตาของเขา กระพริบผ่านแก้มของเขา หยด และลดลงบนนอนเบาะผ้าฝ้าย "อย่างใดฉันไม่สามารถดู คุณสามารถเพียงแค่โกหกฉันนี้... "หัวใจของเขาเจ็บใจมากเช่นถ้ามีค่าและมีคุณค่าเป็นสิ่งร่างกายอ่อนแอ เมื่อมันถูกทุบ และ หัก มันไม่สามารถจะซ่อมแซม หรือซ่อมอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เขาหยุดชั่วคราวในขณะที่เขายังคง "หมู่ยันต่อ Yu หลี่เสี่ยวเบ้าและหัวใจของ Rui Ze เป็นจริงเดียวกัน." สีใบหน้าของจักรพรรดิมืด "ใครก็ตามที่มีต่อเขาจะเป็นมิตร เพียงหาผมเขาจะแข็งและพูดน้อย Rui Ze มาเยี่ยมเขาได้พูดคุยและหัวเราะกับเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงของเขาก็กลายเป็นเงียบในครั้งเดียว. " จือยู heaved ถอนหายใจ" คุณต้องให้เขามีเวลามากขึ้นบางส่วน อดใจ เพื่อปลูกฝังหัวใจเป็นเช่นเดียวกับการปลูกฝังร่างกาย . คุณต้องทำมันอย่างช้าๆ " . หลังจากนั้นสองวันคนตาบอดเมียน้อยค่อยๆรู้สึกว่ามีบางอย่างผิด?" Where is เสี่ยวเปา " ผู้รับใช้ของพระราชวังที่มีความเคารพสูงสุดตอบเขาว่า" คำตอบ, ปริญญาโท เสี่ยวเปาได้รับมอบหมายชั่วคราวที่จะให้บริการที่พระราชวังอื่น. " คนตาบอดเมียน้อยถักคิ้วของเขา" ทำไม? " " นี่ ... . "คนรับใช้ของพระราชวังลังเลในขณะที่" สมเด็จพระจักรพรรดิได้สั่งเสี่ยวเปาที่จะย้ายไปให้บริการที่ พระราชวังอีก . เมื่อเขาจะกลับมาเรื่องที่อ่อนน้อมถ่อมตนของคุณไม่ทราบ " คนตาบอดเมียน้อยโงนเงนลุกขึ้นยืนแล้วใจจดใจจ่อกล่าวว่า:" เสี่ยวเปาได้อยู่กับเราตั้งแต่เริ่มต้นมาก ". ผู้รับใช้ของพาเลซกล่าวว่า" แต่นี้เป็นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อ ... .. " " ผมอยากเสี่ยวเปาที่จะกลับมา เขาได้รับกับฉัน ถ้าเขาจะทำตามคนอื่น ๆ ก็จะทำให้เขาอยู่ในความไม่สะดวกที่ดี ฉัน ... ฉันต้องการให้เขากลับมา ... .. " ประกาศเสียงดังจากการแจ้งเตือนด้านนอก:" สมเด็จพระจักรพรรดิได้มาถึง --- " คนตาบอดเมียน้อยครั้งหนึ่งเคยได้ยินว่ารีบเดินไปที่ประตู เหยียดมือของเขาที่จะควานลำพองเขาแตะเสื้อคลุมด้านหน้าของจักรพรรดิ ทันใดนั้นเขาก็คว้ามันไว้ในฝ่ามือของเขาและดึงมัน, "เสี่ยวเบ้าอยู่ที่ไหน ? คุณไม่ส่งเสี่ยวเปาที่ไหน " จักรพรรดิจะช่วยสนับสนุนเขาบอกเขาว่า:" เสี่ยวเปาคือการให้บริการในพระราชวังอื่น ". " ผมไม่เชื่อว่ามัน! "คู่คนตาบอดนางสนมของตาปิดแน่นส่ายหัว มีทั้งหมดอาจของเขา "คุณไม่ส่งเขาทำไมไป? เพราะคุณได้ลงโทษเขาโหดเหี้ยมไม่ได้หรือไม่ บอกฉัน !! " จักรพรรดิขมวดคิ้ว" ทำไมคุณไม่บอกว่ามันเป็นเช่นนั้น? " " ผมแค่อยากเสี่ยวเปากลับ !! "คนตาบอดเมียน้อยคลายจับของเขาในเสื้อคลุมด้านหน้าของจักรพรรดิแล้วก็ลดลงคุกเข่าลงชนบน อิฐ: "ผมขอให้คุณ ... ให้เขากลับมา อย่าฆ่าเขา ... . "เสียงของเขา hoarsened มากจักรพรรดิโกรธกล่าวว่า" คุณได้รับการขึ้นเป็นครั้งแรก! ชั้นที่มีอากาศหนาวเย็น ร่างกายของคุณมีกอบกู้เป็นเวลาหลายวัน. " คนตาบอดเมียน้อยส่ายหัวตาของเขาได้กลายเป็นสีแดงมาก" กรุณาแจ้งให้เสี่ยวเปากลับมา เขาได้รับการเสมอกับฉัน กรุณาอย่าเป็นอันตรายต่อเขาให้เขากลับมา ผมขอให้คุณ ...... " เขากล่าวว่ามีสะอื้นสีใบหน้าของเขาเป็นสีแดง เขาได้เริ่มต้นที่จะมีอาการไออย่างรุนแรง. จักรพรรดิไม่สามารถยืนได้และให้ผล: "คุณยืนขึ้นครั้งแรกที่ผมจะให้เสี่ยวเปากลับมาไม่เป็นไร ?!" ทั้งจากมือของเขาดำเนินการตาบอดนางสนมในอ้อมกอดเจ้าสาวนำเขา กลับไปที่เตียง ของร่างกายที่หนาวมาก ปาล์มของเขาถูกปกคลุมไปด้วยอะไร แต่เหงื่อ. คนตาบอดนางสนมของตัวอ่อนและอ่อนแอถูกเป๋ หยดอ้วนของน้ำตาไหลออกมาจากมุมของดวงตาของเขา กระพริบผ่านแก้มของเขาหยดและหล่นลงบนที่นอนผ้าฝ้ายเบาะ "ในทางใดทางหนึ่งฉันไม่สามารถที่จะเห็นคุณก็สามารถโกหกฉัน ...... " หัวใจของเขาได้รับบาดเจ็บจริงๆ. ถ้าเป็นตามที่มีค่าและมีคุณค่าเป็นสิ่งที่อ่อนแอเมื่อมันถูกทุบและหักก็ไม่สามารถซ่อมแซมมิได้ ซ่อมอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่เขาหยุดไปสักพัก เขายังคง " มู่เหยียนกับยู หลี่ เสี่ยวเปา และหัวใจของรุยซี แล้วเป็นเหมือนกัน "สีหน้าของจักรพรรดิมืด " ต่อใครก็ตาม เขาจะเป็นมิตร แต่กับฉันเขาจะแข็งและไม่พูด รุ่ยซี มาเยี่ยม เขาพูดคุยและหัวเราะกับเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงฉัน เขาก็พูดทันที "จู ยู ถอนใจยาว " คุณต้องให้เวลาเค้าหน่อย . อดทน เพื่อปลูกฝังหัวใจก็เหมือนจะฝึกฝนร่างกาย คุณต้องทำมันอย่างช้าๆ "อีกสองวัน สนม ตาบอด ค่อยๆรู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ" ที่เป็นเสี่ยวเปา ? "ของพระราชวังด้วยความเคารพสูงสุดตอบเขาว่า : " ตอบอาจารย์ เสี่ยวเปาเป็นการชั่วคราวได้มอบหมายให้ " ที่วังอีกคนตาบอดเมียน้อยถักคิ้วของเขา " ทำไม ? "" . . . . . . . " คนรับใช้ในวังลังเลสักพัก " พระราชาสั่ง เสี่ยวเปา เพื่อจะย้ายไปรับใช้ในพระราชวังอีก เมื่อเขากลับมา ไม่ก็เรื่องของคุณก็รู้ " .นางสนมตาบอดโซเซลุกขึ้นยืนแล้วอย่างใจจดใจจ่อ กล่าวว่า " เสี่ยวเปาได้รับกับผมตั้งแต่แรก "คนรับใช้ในวัง กล่าวว่า " แต่นี้เป็นคำสั่งของฝ่าบาท . . . . "" ผมต้องการเสี่ยวเปา กลับมา เขาอยู่กับผม ถ้าเขาต้องทำตามคนอื่น มันจะทำให้เขาในความไม่สะดวกที่ยอดเยี่ยม ฉัน . . . ฉันต้องการให้เขากลับมา . . . . "การประกาศแจ้งเสียงดังจากภายนอก " พระราชาเสด็จ . . . "คนตาบอด สนม เมื่อได้ยินแบบนั้น ก็รีบเดินไปที่ประตู ยืดมือไปคลำอย่างบ้าคลั่ง เขาจับเสื้อด้านหน้าของจักรพรรดิ ทันทีที่เขายึดมันในฝ่ามือของเขาและดึงมัน " ที่เสี่ยวเปา ? ที่คุณส่งเสี่ยวเปา ? "จักรพรรดิช่วยสนับสนุนเขา บอกเขาว่า : " เสี่ยวเปา รับใช้ในพระราชวังอีก "" ฉันไม่เชื่อ ! " คนตาบอดนางสนมของคู่ของตาแน่นปิดส่ายหัวอย่างสุดกำลัง " ทำไมคุณถึงส่งเขาไป เพราะคุณต้องโหดเหี้ยมลงโทษเขา ใช่ไหม ? บอกมา ! ! ! ! "จักรพรรดิขมวดคิ้ว " ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นล่ะ "" ฉันแค่อยากเสี่ยวเปากลับ ! ! " นางสนมตาบอดหลวมเขาจับบนเสื้อคลุมของจักรพรรดิหน้าอยู่ดีๆ ก้มคุกเข่าลงกระแทกกับอิฐ " ผมขอร้อง . . . ให้เขากลับมา อย่าฆ่าเขา . . . . . . . " เสียงของเขา hoarsened มากจักรพรรดิด้วยความโกรธว่า " นายตื่นก่อน พื้นมันเย็น ร่างกายได้พักฟื้นหลายวัน "นางสนมตาบอดส่ายหน้า ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงมาก " กรุณาปล่อยเสี่ยวเปากลับมา เขาได้รับเสมอกับฉัน ได้โปรดอย่าทำร้ายเขา ให้เขากลับมา ผมขอร้องคุณ . . . . . . . "เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น ใบหน้าสีคือสีแดง เขาเริ่มไออย่างรุนแรงจักรพรรดิทนไม่ได้ และจาก " เธอยืนขึ้นก่อนจะปล่อยให้เสี่ยวเปากลับมา โอเค ? ! " ทั้งสองมืออุ้มสนม ตาบอดในอ้อมกอดของห้อง พาเขากลับไปที่เตียง ร่างกายที่เย็นมาก ฝ่ามือของเขาถูกปกคลุมด้วยอะไร แต่เหงื่อคนตาบอดของเจ้าจอมอ่อนและอ่อนแอร่างกายก็เป๋ หยดอ้วนของน้ำตาที่ไหลจากหางตาของเขา แว๊บผ่านแก้มหยดลงบนผ้าและเบาะที่นอน " ในทางใด ๆ ฉันไม่สามารถเห็นคุณก็โกหกฉัน . . . . . . . "หัวใจของเขามันเจ็บจริงๆเช่นถ้าเป็นโลหะมีค่าและมีคุณค่าเป็นสิ่งที่อ่อนแอมาก เมื่อมันถูกทุบแตก มันไม่สามารถซ่อมได้ หรือซ่อมแล้ว