Postwar writers concerned themselve

Postwar writers concerned themselves not so much with moaning over the loss of God, but with how to find ways to cope with a world in which the only constant was change. And as life changed ever more and ever more rapidly, literature changed with it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนพ้นห่วงตัวเองไม่มาก มี moaning ผ่านการสูญเสียของพระเจ้า แต่ มีวิธีการค้นหาวิธีการรับมือกับโลกที่คงเท่านั้นเปลี่ยนแปลง และเป็นชีวิตเปลี่ยนตลอดไป และตลอดไปอย่างรวดเร็ว เอกสารประกอบการเปลี่ยนแปลงด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนหลังห่วงตัวเองไม่มากกับเสียงสวดมากกว่าการสูญเสียของพระเจ้า แต่มีวิธีการที่จะหาวิธีที่จะรับมือกับโลกซึ่งในเพียงการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง และเป็นชีวิตที่เปลี่ยนไปมากกว่าที่เคยและไม่เคยขึ้นอย่างรวดเร็ววรรณกรรมเปลี่ยนแปลงกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเขียนที่ตัวเองไม่ได้เกี่ยวข้องมากกับเสียงครางมากกว่าการสูญเสียของพระเจ้า แต่ด้วยวิธีการหาวิธีที่จะรับมือกับโลกที่คงเท่านั้นก็เปลี่ยน และเป็นชีวิตที่เปลี่ยนไปมากกว่าที่เคย และเคยขึ้นอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนมัน