In 1867, seven million people came

In 1867, seven million people came to see Emperor Napoléon's answer to the challenge of the 1862 London International Exhibition. Eleven years after the first Great Exhibition of 1851, the British had proved to the world that it was no easy matter to repeat a resounding success. Napoleon decided, seven years after the first French exposition universelle, that the French could and should again surpass the efforts of their ancient rival and sometime ally. In a letter addressed to Emperor Napoleon, Eugène Rouher, one of the French commissioners to the London Exhibition of 1862, set forth the first proposal for the 1867 exposition:



Sir: After the closure of the London Exposition, and before the distribution of awards, on the 25 of January, the principal exhibitors manifested their desire for a universal exposition to be opened in Paris in the year 1867. Many among this group will meet together to propose to the Imperial Commission a subscription by which the government may share the costs of this enterprise.1

It was time for the French people to proclaim once again that Great Britain was not the only nation capable of showing off its national resources of industrial and artistic talent. The second British exposition, held in 1862, was a failure for a number of reasons.2 Now was the chance, many French leaders felt, not just to match, but to beat the English at the enterprise of staging expositions.

Visitors would see more than just a bigger and better show in 1867. In its attempt to classify and organize every branch of human activity, and to invest that activity with moral purpose, the second exposition universelle symbolized the encyclopedic ambitions of the Second Empire. Every aspect of the Parisian exposition, from the overall plan for exhibits to the final awarding of medals, would proceed from a single conviction: the bounty of nature could be transformed into universal harmony for the human race.

To spread this message, the Empire enlisted the some of best talent in France to proclaim Paris not only the host of the exposition, but the seat of a new order for the human race. Victor Hugo was commissioned to write the introduction to the Paris Guide for 1867; Theophile Gautier, to introduce visitors to the treasures of the Louvre; Alphonse Viollet-le-Duc to show the proud heritage of the cathedrals of Paris. Hippolyte Taine, Alexandre Dumas fils, Ernest Renan, Sainte-Beuve — all contributed the powers of their pens to promote the glory of La France. The Paris Guide that year was a showcase for the intellectual power of France's writers, just as the great oval palace on the Champ de Mars would be the showcase for her industrialists and artists. It is possible that the Paris Guide was meant as a response of Renan’s earlier criticisms in his stinging 1855 essay, "The Poetry of the Exposition." The literary world was now included in the grand exposition, and some of France’s best writers had their chance to speak to the world.

Perhaps most surprising was the appearance of Victor Hugo, whose long-time opposition of the regime of Napoleon III was well-known. But the opportunity for the grand old man of French literature was too great to resist. In the closing words of his Paris Guide essay, Hugo rang out the most noble aspiration of the age:

Down with war! Let there be alliance! Concord! Unity!..

O France, adieu! Thou art too great to remain merely a fatherland. To become a goddess, thou must be separated from motherhood. Soon thou shalt vanish in a transfiguration.

Thou shalt no longer be France: thou shalt be Humanity! No longer a nation, thou shalt be Ubiquity. Thou art destined to dissolve utterly, radiating outward, transcending thy frontiers. Resign thyself to thy immensity. Adieu, O people! Hail, Humankind! Submit to thy sublime and fateful enlargement, O my country; and as Athens became Greece, as Rome became Christianity, thou, France, become the world! 3



For Hugo, the cosmic drama was unfolding toward a glorious transcendence. It is the mission civilisatrice writ large: France brings the world to her hearth, and the visitors depart with the blessings and faith of Peace and Progress. A Greek city enlarged, by the fulfillment of its destiny, into the voice and conscience of all Greek culture. A Roman city became the vessel of a religion that encompassed even more of the inhabited world. Now France (with Paris as her capital) becomes the seat and agent of a truly world-wide transformation: the emergence of a global civilization under the cultural and spiritual leadership of France.

It was a noble vision of a cosmic human drama. But later witnesses have seen the play from start to finish:

Opening act: the restoration of the Bonaparte line, and a revival of all the old hopes and fears that accompanied the First Empire.

Second act: victory in the Crimean War and the first exposition universelle of 1855, and a confirmation of the hope that the Second Empire could surpass the First.

Third act: the expansion of French industry and finance, and the remaking of the streets of Paris under the aegis of Baron Haussmann.

Fourth act: the first stirrings of serious troubles for France muffled momentarily in the brilliant eclat of the exposition universelle of 1867.

Fifth act: defeat and disgrace.

Hugo was a great visionary, but no prophet. He could not foresee the coming of the Franco-Prussian War, the brutal siege and capitulation of Paris and France, the capture and exile of Napoleon III, the Prussian troops marching down the Champs Elysées, the massacres of the Commune Revolt during what historians call l'année terrible — the terrible year of 1870-71. Dazzled by the brilliance of a revitalized Paris and the splendors of the world's fair, Hugo was temporarily blinded to the old blood rivalries between nations — antagonisms that could not be banished by words or expositions.

In 1867 Paris was a harvest banquet, a rich repast where all the fruits of autumn were there on the Champ de Mars for all to enjoy. But by the end of the fifth act in 1871, Parisians were reduced to trapping rats for food.



PARIS, 1867

In the years before the calamities of l'année terrible, Paris was a marvel to behold. Visitors who had not been to Paris in a decade or more were astonished to experience the dramatic transformations in the look and life of the city. The will of the emperor and the ésprit de géometrie of Baron Haussmann had demolished many a slum, and many venerable but inconveniently situated old buildings; broadened streets and converged them into central focal points; and created an extensive municipal park system. Beneath the streets, gas lines for lighting and heating and new water and sewer pipes for home and industry brought the benefits of technology into the lives of every Parisian. The technological progress and "greatest good for the greatest number," so heralded at the first exposition universelle in 1855, was coming into being at last.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1867 ล้านเจ็ดคนมาเพื่อดูความท้าทายของการแสดงนิทรรศการนานาชาติของลอนดอน 1862 ตอบจักรพรรดิ Napoléon สิบเอ็ดปีหลังจากนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ครั้งแรกของ 1851 อังกฤษได้พิสูจน์ให้โลกที่มันเป็นเรื่องไม่ง่ายต่อการประสบความสำเร็จอย่างดี นโปเลียนตัดสินใจ เจ็ดปีหลัง universelle นิทรรศการฝรั่งเศสแรก ที่ฝรั่งเศสสามารถ และควรอีกเกินความพยายามของคู่ต่อสู้โบราณ sometime พันธมิตร ในจดหมายที่ส่งถึงจักรพรรดินโปเลียน Eugène Rouher หนึ่งในคณะกรรมาธิการฝรั่งเศสนิทรรศการลอนดอนของ 1862 กำหนดข้อเสนอแรกสำหรับนิทรรศการ 1867: รัก: หลังจากปิด นิทรรศการลอนดอน และก่อนที่ จะแจกของรางวัล บน 25 มกราคม บ้างหลักประจักษ์นิทรรศการสากลเปิดในปารีสในปี 1867 ความของพวกเขา หลายคนในกลุ่มนี้จะพบร่วมกันเสนอให้นายอิมพีเรียลบอกซึ่งรัฐบาลอาจร่วมทุนของ enterprise.1 นี้มันเป็นเวลาสำหรับคนที่ฝรั่งเศสจะประกาศอีกครั้งว่า สหราชอาณาจักรไม่ใช่ชาติเฉพาะความสามารถในการแสดงออกของทรัพยากรแห่งชาติความสามารถพิเศษศิลปะ และอุตสาหกรรม นิทรรศการที่สองอังกฤษ ใน 1862 ความล้มเหลวสำหรับหมายเลข reasons.2 ตอนนี้มีโอกาส ผู้นำฝรั่งเศสหลายความ รู้สึก ไม่เพียงตรงกับ แต่ชนะอังกฤษที่องค์กรจัดเตรียมนิทรรศการผู้เข้าชมจะเห็นมากกว่าดูดีใหญ่ใน 1867 ในการจัดประเภท และจัดระเบียบทุกสาขาของกิจกรรมมนุษย์ และ การลงทุนกิจกรรมที่ มีวัตถุประสงค์ทางศีลธรรม universelle นิทรรศการสองรูปเฟืองความทะเยอทะยานสารานุกรมของจักรวรรดิที่สอง ทุกด้านแสดงที่ปารีส จากแผนการโดยรวมสำหรับจัดแสดงเพื่อตัดสินขั้นสุดท้ายของเหรียญ จะดำเนินคดีเดียว: โปรดปรานของธรรมชาติที่สามารถแปลงเป็นความสามัคคีที่สากลสำหรับมนุษย์การเผยแพร่ข้อความนี้ อาณาจักรเหิมบางความสามารถพิเศษที่ดีที่สุดในฝรั่งเศสป่าวปารีสไม่เท่าเจ้าของนิทรรศการที่ แต่นั่งสั่งใหม่สำหรับมนุษย์ Victor Hugo ถูกมอบหมายอำนาจหน้าที่การเขียนบทนำนำปารีสใน 1867 Theophile Gautier แนะนำผู้เข้าชมสมบัติของลูฟร์ Alphonse Viollet-le-Duc แสดงภาคภูมิใจของวิหารของปารีส ดูมาสภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ fils เรนานเออร์เนสต์คาร์ Sainte-Beuve, Hippolyte Taine — ทั้งหมดส่วนอำนาจของปากกาของตนเพื่อส่งเสริมเกียรติของฝรั่งเศสลา ปารีสปีแนะนำตู้โชว์สำหรับพลังทางปัญญาของนักเขียนฝรั่งเศส เหมือนวังรีดีบนดาวอังคารเดแชมป์จะแสดงสำหรับศิลปินและนักของเธอ เป็นคู่มือปารีสถูกหมายถึงเป็นการตอบสนองของเรนานคาร์ของก่อนหน้าวิจารณ์ในเขา stinging 1855 เรียงความ "ในบทกวีของนิทรรศการที่" โลกวรรณกรรมถูกรวมไว้ในนิทรรศการแกรนด์ และบางส่วนของผู้เขียนที่ดีที่สุดของฝรั่งเศสมีโอกาสพวกเขาพูดไปทั่วโลกบางทีรู้สึกประหลาดใจมากที่สุดเป็นลักษณะที่ปรากฏของ Victor Hugo ฝ่ายค้านที่นานของระบอบการปกครองของนโปเลียน III ถูกรู้จัก แต่โอกาสสำหรับคนเก่าแกของวรรณคดีฝรั่งเศสมากเกินจะต้านทาน คำปิดของเขาเรียงคู่มือปารีส Hugo รังออกความใฝ่ฝันสูงส่งที่สุดอายุ:ลง ด้วยสงคราม ให้มีพันธมิตร คอนคอร์ด ความสามัคคี! ...O ฝรั่งเศส adieu พระองค์ชนมากเกินไปอยู่ เพียงฟาเธอร์แลนด์ เป็น เทวี พระองค์ต้องถูกแยกจากมารดา เร็ว ๆ นี้ พระองค์เจ้ากลีบในเป็น transfigurationพระองค์เจ้าไม่ได้ฝรั่งเศส: พระองค์เจ้าเป็นมนุษย์ ไม่ประเทศ พระองค์เจ้าจะ Ubiquity พระองค์ชนกำหนดยุบโคตร แผ่ออกข้างนอก transcending พรมแดนแห่งพระองค์ เลิกเล่นข้าให้เจ้า immensity Adieu, O คน Hail มนุษยชาติ ส่งพระองค์คลาย และทำให้ถึงตายขยาย ประเทศ O และเป็นเอเธนส์กรีซ กลายเป็นโรมกลายเป็น ศาสนาคริสต์ พระองค์ ฝรั่งเศส กลายเป็นโลก 3 สำหรับ Hugo ละครจักรวาลถูกแฉไปปรองดองรุ่งโรจน์ จึง writ civilisatrice ภารกิจมีขนาดใหญ่: ฝรั่งเศสนำโลกพื้นเตาของเธอ และนักท่องเที่ยวขาออก ด้วยพระพรและความเชื่อของความสงบและดำเนินการ กรีกเมืองขยาย โดยการเติมสินค้าของการ เสียงและจิตสำนึกวัฒนธรรมกรีกทั้งหมด เมืองโรมันเป็น เรือของศาสนาที่ผ่านยิ่งของโลกอยู่อาศัย ตอนนี้ ฝรั่งเศส (มีปารีสเป็นเมืองหลวงของเธอ) จะ นั่งและแทนการเปลี่ยนแปลงของโลกอย่างแท้จริง: การเกิดขึ้นของอารยสากลภายใต้การนำวัฒนธรรม และจิตวิญญาณของฝรั่งเศสวิสัยทัศน์โนเบิลของละครมนุษย์กับจักรวาลได้ แต่พยานในภายหลังได้เห็นเล่นตั้งแต่ต้นจนจบ:เปิดบัญญัติ: การคืนค่ารายการโบนาปาร์ต และฟื้นฟูของเก่าความหวังและความกลัวที่มาพร้อมกับจักรวรรดิแรกทำหน้าที่ประการที่สอง: ชัยชนะในสงครามไครเมียและ universelle นิทรรศการแรกของโทรทัศน์(เคเบิล), และยืนยันหวังว่า จักรวรรดิที่สองอาจเกินครั้งแรกทำที่สาม: การขยายตัวของอุตสาหกรรมฝรั่งเศส และทางการเงิน และ remaking ของถนนในปารีสภายใต้การสนับสนุนของบารอนเมดแลนด์โอสมานน์หน้าที่ 4: stirrings แรกของปัญหาร้ายแรงสำหรับฝรั่งเศส muffled เต็ลเอแกลตยอดเยี่ยมของ universelle นิทรรศการของ 1867 พลาง ๆพระราชบัญญัติห้า: ความพ่ายแพ้และเสียราศีHugo ดีวิสัยทัศน์ แต่ท่านไม่ได้ เขาไม่สามารถเล็งเห็นมาของสงคราม-ปรัสเซีย การปิดล้อมที่โหดร้าย และ capitulation ของปารีสและฝรั่งเศส จับและถูกเนรเทศของนโปเลียน III, Prussian กองทหารสวนสนามลงในช็องเซลีเซสแตงน์เอลิเซ่ massacres ของกบฏ Commune ในระหว่างนักประวัติศาสตร์อะไรโทร l'année กลัว — ค.ศ. 1870-71 ปีน่ากลัว Dazzled ของปารีสด้วยทางสู่ธรรมของโลก Hugo ถูกชั่วคราวไร้เหตุผลกับ rivalries เลือดเก่าระหว่างประเทศ — antagonisms ที่ไม่สามารถ banished ได้ โดยคำหรือนิทรรศการใน 1867 ปารีสถูกเก็บเกี่ยวเลี้ยง repast รวยที่ซึ่งผลไม้ทั้งหมดของฤดูใบไม้ร่วงมามีที่แชมป์เดอมาร์สทั้งหมดไป แต่ โดยพระราชบัญญัติห้าใน 1871, Parisians ถูกลดลงไปดักหนูในอาหาร ปารีส 1867ในปีก่อน calamities ของ l'année น่ากลัว ปารีสมีเวลไปเถิด ผู้เข้าชมที่ไม่เคยไปปารีสในทศวรรษหรือมากกว่า การแปลงอย่างมากในชีวิตเมืองและหน้าตาประหลาดได้ ของจักรพรรดิและ géometrie de ésprit ของบารอนเมดแลนด์โอสมานน์ได้สัมผัสมากเป็นชุมชนแออัด และมากมายมินท์ แต่บบรแห่งเก่าอาคาร ถนนกว้าง และ converged ให้เป็นจุดโฟกัสที่ศูนย์กลาง และสร้างเป็นระบบเทศบาลสวนอย่างละเอียด ใต้ถนน เส้นแก๊สน้ำไฟ และเครื่องทำความร้อน และใหม่และท่อระบายน้ำในบ้านและอุตสาหกรรมนำประโยชน์ของเทคโนโลยีในชีวิตของทุกเดอะปะริเซียน ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและ "สุดดีจำนวนมากสุด เพื่อ ยกย่องว่า ที่ universelle นิทรรศการแรกโทรทัศน์(เคเบิล) มาเป็นกำลังในที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1867 เจ็ดล้านคนมาดูคำตอบของจักรพรรดินโปเลียนกับความท้าทายของลอนดอน 1862 งานแสดงสินค้านานาชาติ สิบเอ็ดปีหลังจากที่นิทรรศการใหญ่ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1851 อังกฤษได้พิสูจน์ให้โลกเห็นว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่ไม่ว่าจะทำซ้ำความสำเร็จดังก้อง นโปเลียนตัดสินใจเจ็ดปีหลังจากที่การแสดงออกครั้งแรกที่ฝรั่งเศสแซที่ฝรั่งเศสสามารถและอีกครั้งควรจะเกินความพยายามของคู่แข่งโบราณของพวกเขาและบางครั้งเป็นพันธมิตร ในจดหมายที่ส่งไปยังสมเด็จพระจักรพรรดินโปเลียนEugène Rouher ซึ่งเป็นหนึ่งในคณะกรรมาธิการฝรั่งเศสนิทรรศการลอนดอน 1862 ที่กำหนดไว้ข้อเสนอครั้งแรกสำหรับการแสดงออก 1867: เซอร์: หลังจากปิดของลอนดอนนิทรรศการและก่อนที่การกระจายตัวของรางวัล เมื่อวันที่ 25 ของเดือนมกราคมผู้เข้าร่วมงานหลักที่ประจักษ์ความปรารถนาของพวกเขาสำหรับการแสดงออกสากลที่จะเปิดในกรุงปารีสในปี 1867 หลายคนในกลุ่มนี้จะพบกันที่จะเสนอให้คณะกรรมการอิมพีเรียลสมัครสมาชิกโดยที่รัฐบาลอาจจะใช้ค่าใช้จ่ายของ enterprise.1 นี้มันเป็นเวลาสำหรับคนฝรั่งเศสจะประกาศอีกครั้งว่าสหราชอาณาจักรไม่ได้เป็นประเทศเดียวที่มีความสามารถในการแสดงปิดทรัพยากรของชาติของความสามารถอุตสาหกรรมและศิลปะ นิทรรศการอังกฤษที่สองจัดขึ้นในปี 1862 เป็นความล้มเหลวสำหรับจำนวนของ reasons.2 ตอนนี้เป็นโอกาสที่ผู้นำฝรั่งเศสหลายคนรู้สึกไม่เพียง แต่เพื่อให้ตรง แต่จะชนะภาษาอังกฤษที่องค์กรของนิทรรศการการแสดงละคร. คนที่เข้ามาจะเห็นมากขึ้น มากกว่าเพียงแค่การแสดงที่ใหญ่และดีกว่าใน 1867 ในความพยายามที่จะแยกประเภทและจัดระเบียบทุกสาขาของกิจกรรมของมนุษย์ที่จะลงทุนและกิจกรรมที่มีวัตถุประสงค์ทางศีลธรรมที่แซแสดงออกที่สองเป็นสัญลักษณ์ของความทะเยอทะยานสารานุกรมของจักรวรรดิที่สอง ลักษณะของการแสดงออกปารีสทุกคนจากแผนโดยรวมสำหรับการจัดแสดงนิทรรศการที่จะตัดสินสุดท้ายของเหรียญจะดำเนินการต่อจากความเชื่อมั่นเดียว:. โปรดปรานของธรรมชาติที่อาจจะกลายเป็นความสามัคคีสากลสำหรับการแข่งขันของมนุษย์ในการแพร่กระจายข้อความนี้อาณาจักรเกณฑ์บางส่วนของความสามารถที่ดีที่สุดในประเทศฝรั่งเศสให้ประกาศปารีสไม่เพียง แต่โฮสต์ของการแสดงออก แต่ที่นั่งของคำสั่งซื้อใหม่สำหรับการแข่งขันของมนุษย์ Victor Hugo ได้รับหน้าที่ในการเขียนแนะนำให้รู้จักกับคู่มือปารีส 1867; Theophile โกติเยร์ที่จะแนะนำผู้เข้าชมสมบัติของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์; อัลฟองส์วิโอเลต์-le-Duc เพื่อแสดงมรดกความภาคภูมิใจของมหาวิหารที่กรุงปารีส Hippolyte Taine, Alexandre Dumas Fils, เออร์เนส Renan, Sainte-โบวี - ทั้งหมดมีส่วนทำให้อำนาจของปากกาของพวกเขาที่จะส่งเสริมให้พระสิริของลาฝรั่งเศส คู่มือปารีสในปีนั้นเป็นตู้โชว์พลังทางปัญญาของนักเขียนของฝรั่งเศสเช่นเดียวกับพระราชวังรูปไข่ที่ดีใน Champ de Mars จะแสดงสำหรับอุตสาหกรรมและศิลปินของเธอ เป็นไปได้ว่าปารีสคู่มือก็หมายความว่าเป็นคำตอบของ Renan ของการวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้านี้ในที่กัดเขา 1855 เรียงความ "บทกวีของนิทรรศการ". โลกวรรณกรรมถูกรวมอยู่ในขณะนี้ในการแสดงออกที่ยิ่งใหญ่และบางส่วนของนักเขียนที่ดีที่สุดของฝรั่งเศสมีโอกาสที่จะพูดคุยกับโลก. บางทีน่าแปลกใจมากที่สุดก็คือการปรากฏตัวของวิคเตอร์ฮิวโก้ที่มีความขัดแย้งเป็นเวลานานของระบอบการปกครองของนโปเลียนที่สามเป็นอย่างดี ที่รู้จักกัน แต่เปิดโอกาสให้คนเก่าที่ยิ่งใหญ่ของวรรณคดีฝรั่งเศสเป็นมากเกินไปที่จะต่อต้าน ในการปิดคำพูดของเรียงความคู่มือปารีสของเขาฮิวโก้ดังออกมาทะเยอทะยานประเสริฐสุดของอายุ: ลงด้วยสงคราม! ให้มีพันธมิตร! สามัคคี! ความสามัคคี! .. O ฝรั่งเศสลา! เจ้ามากเกินไปจะยังคงอยู่เพียงปิตุภูมิ ที่จะกลายเป็นเทพธิดาเจ้าจะต้องแยกออกจากแม่ . เร็ว ๆ นี้เจ้าจะหายไปในการเปลี่ยนเจ้าจะไม่มีอีกต่อไปฝรั่งเศส: เจ้าจะเป็นมนุษยชาติ! ไม่มีอีกต่อไปประเทศที่เจ้าจะแพร่หลาย เจ้าชะตาที่จะละลายอย่างเต็มที่แผ่ออกไปด้านนอกเหนือพรมแดนของเจ้า ลาออกจากตำแหน่งใหญ่โตมโหฬารตัวแก่เจ้า ลาโอคน! ลูกเห็บมนุษยชาติ! ส่งไปยังการขยายประเสริฐและเป็นเวรเป็นกรรมของเจ้าโอประเทศของฉัน; และกลายเป็นที่เอเธนส์ประเทศกรีซเป็นโรมกลายเป็นศาสนาคริสต์เจ้า, ฝรั่งเศส, กลายเป็นโลก! 3 สำหรับฮิวโก้ละครจักรวาลถูกแฉต่อมีชัยรุ่งโรจน์ มันเป็นภารกิจ civilisatrice คำสั่งขนาดใหญ่: ฝรั่งเศสนำโลกที่ครอบครัวของเธอและผู้เข้าชมออกกับพรและความศรัทธาของสันติภาพและความคืบหน้า เมืองกรีกขยายโดยการปฏิบัติตามโชคชะตาของตนที่เป็นเสียงและความรู้สึกผิดของวัฒนธรรมกรีกทั้งหมด เมืองโรมันกลายเป็นเรือของศาสนาที่ห้อมล้อมมากยิ่งขึ้นของโลกอาศัยอยู่ที่ ตอนนี้ฝรั่งเศส (กับปารีสเป็นเมืองหลวงของเธอ) จะกลายเป็นที่นั่งและตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริงทั่วโลก:. วิวัฒนาการของอารยธรรมทั่วโลกภายใต้การนำวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของฝรั่งเศสมันเป็นวิสัยทัศน์อันสูงส่งของละครมนุษย์จักรวาล แต่พยานต่อมาได้เห็นการเล่นตั้งแต่ต้นจนจบ: การกระทำเปิด:. การฟื้นฟูของสายมหาราชและการฟื้นตัวของทุกหวังเก่าและความกลัวที่มาพร้อมกับจักรวรรดิแรกการกระทำที่สอง: ชัยชนะในสงครามไครเมียและนิทรรศการครั้งแรก แซ 1855 และยืนยันความหวังว่าจักรวรรดิที่สองอาจจะเกินครั้งแรก. การกระทำที่สาม: การขยายตัวของอุตสาหกรรมฝรั่งเศสและการเงินและ Remaking ของถนนในปารีสที่อยู่ภายใต้การอุปถัมภ์ของบารอน Haussmann ได้. การกระทำที่สี่: ครั้งแรก stirrings ของปัญหาร้ายแรงสำหรับฝรั่งเศสในลำคอชั่วขณะใน Eclat ที่ยอดเยี่ยมของนิทรรศการแซ 1867 ของการกระทำที่ห้า: ความพ่ายแพ้และอับอาย. ฮิวโก้เป็นผู้มีวิสัยทัศน์ที่ดี แต่ไม่มีผู้เผยพระวจนะ เขาไม่สามารถคาดหวังการเข้ามาของฝรั่งเศสปรัสเซียนสงครามล้อมโหดร้ายและการยอมจำนนของกรุงปารีสและฝรั่งเศสจับและถูกเนรเทศของนโปเลียนที่สามกองทัพปรัสเซียนเดินลง Champs Elysées, การสังหารหมู่ของประชาคมจลาจลระหว่างสิ่งที่เรียกประวัติศาสตร์ แมงAnnéeสาหัส - ปี 1870-1871 ที่น่ากลัวของ ตื่นตากับความหมายของการฟื้นฟูปารีสและความงดงามของงานในโลก, ฮิวโก้เป็นคนตาบอดชั่วคราวกับการแข่งขันในเลือดเก่าระหว่างประเทศ -. ปรปักษ์ที่ไม่สามารถขับออกจากคำหรือนิทรรศการใน1867 ปารีสเป็นที่จัดเลี้ยงการเก็บเกี่ยวเป็นมื้ออาหารที่อุดมไปด้วย ที่ผลไม้ทั้งหมดของฤดูใบไม้ร่วงอยู่ที่นั่นใน Champ de Mars เพื่อความสนุกสนาน แต่ในตอนท้ายของการกระทำที่ห้าในปี 1871 ที่ลงไม้ลงมือถูกลดลงไปดักหนูสำหรับอาหาร. PARIS, 1867 ในปีก่อนที่ภัยพิบัติของแมง Annee สาหัสปารีสประหลาดใจที่เห็น ผู้เข้าชมที่ไม่เคยไปปารีสในทศวรรษที่ผ่านมาหรือมากกว่าก็ประหลาดใจจะได้สัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในรูปลักษณ์และการใช้ชีวิตในเมือง น้ำพระทัยของจักรพรรดิและ Esprit de Géometrieบารอน Haussmann ได้พังยับเยินหลายชุมชนแออัดและเป็นที่เคารพนับถือจำนวนมาก แต่อยู่ลำบากอาคารเก่า; ถนนกว้างและแปรสภาพพวกเขาเป็นจุดโฟกัสกลาง และสร้างระบบอุทยานเทศบาลกว้างขวาง ใต้ถนนสายแก๊สสำหรับแสงและความร้อนและน้ำใหม่และท่อระบายน้ำสำหรับบ้านและอุตสาหกรรมนำผลประโยชน์ของเทคโนโลยีที่เข้ามาในชีวิตของทุกปารีส ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและ "ดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับจำนวนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" ประกาศเพื่อที่แสดงออกแซแรกในปี 1855 ที่เข้ามาในการเป็นที่สุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 1867 , เจ็ดล้านคนมาหาจักรพรรดิวิธีจากในคำตอบของความท้าทายของ 1862 London International Exhibition สิบเอ็ดปีหลังจากนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ครั้งแรกของ 1851 , อังกฤษ ได้พิสูจน์ให้โลกรู้ว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำซ้ำประสบความสำเร็จดังก้อง นโปเลียนจึงตัดสินใจ เจ็ดปีหลังจากครั้งแรกสากลเปิดฝรั่งเศสภาษาฝรั่งเศสที่สามารถและควรอีกเกินความพยายามของคู่แข่งเก่าแก่ และบางครั้งพันธมิตร ในจดหมายถึงจักรพรรดินโปเลียน eug è ne rouher หนึ่งในคณะกรรมาธิการภาษาฝรั่งเศสลอนดอนนิทรรศการ 1862 , ชุดออกข้อเสนอแรกสำหรับ 2410 นิทรรศการ :



ท่าน : หลังจากการปิดของปกรณ์ที่ลอนดอน และก่อนแจกรางวัล ที่ 25 มกราคมผู้เข้าร่วมงาน ผอ. ประจักษ์ความปรารถนาของพวกเขาสำหรับนิทรรศการสากลที่จะเปิดในปารีสในปี 1867 . หลายคนในกลุ่มนี้จะนัดเจอกันเพื่อเสนอต่อคณะกรรมาธิการการสมัครสมาชิกโดยอิมพีเรียล ซึ่งรัฐบาลอาจใช้ต้นทุนขององค์กรนี้

1มันคือเวลาสำหรับคนฝรั่งเศส จะประกาศอีกครั้งว่า อังกฤษเป็นประเทศที่ไม่เพียง แต่สามารถแสดงทรัพยากรแห่งชาติของอุตสาหกรรมและศิลปะความสามารถพิเศษ งานแสดงที่จัดขึ้นใน 1862 อังกฤษที่สองคือความล้มเหลวสำหรับจำนวนของเหตุผล ที่ 2 ตอนนี้คือโอกาส มากมาย ฝรั่งเศส ผู้นำรู้สึก ไม่ใช่แค่การแข่งขัน แต่การเอาชนะอังกฤษในองค์กรจัดเตรียมงานนิทรรศการ .

ผู้เข้าชมจะเห็นมากกว่าแค่ที่ใหญ่กว่าและดีกว่าแสดงใน 1867 . ในความพยายามที่จะจำแนกและจัดทุกสาขาของกิจกรรมของมนุษย์และลงทุนกิจกรรมที่มีวัตถุประสงค์ทางศีลธรรม นิทรรศการสากลที่สองเป็นสารานุกรม ความทะเยอทะยานของจักรวรรดิที่สอง ทุกแง่มุมของงานแสดงที่ปารีส จากการวางแผนโดยรวมของนิทรรศการเพื่อรางวัลสุดท้ายของเหรียญจะดำเนินการจากความเชื่อมั่นเดียว : ของขวัญจากธรรมชาติสามารถกลายเป็นความสามัคคีสากลเพื่อมนุษยชาติ

เพื่อกระจายข้อความนี้ อาณาจักรนี้เป็นบางส่วนของความสามารถที่ดีที่สุดในฝรั่งเศสประกาศปารีสไม่เพียง แต่โฮสต์ของปกรณ์ แต่ที่นั่งของคำสั่งใหม่สำหรับมนุษย์ วิกเตอร์ฮิวโก้ก็รับหน้าที่เขียนแนะนำคู่มือปารีส 1867 ;theophile โกติเยร์ เพื่อแนะนำผู้เข้าชมสมบัติของลูฟร์ ; อัลฟอนส์ viollet Le Duc เพื่อแสดงมรดกภูมิใจของมหาวิหารแห่งปารีส ฮิปโปลิตเซอร์เนสต์ เรนัน , เส้นด้าย , Alexandre Dumas , เซนต์ beuve - สนับสนุนพลังของปากกาที่จะส่งเสริมสง่าราศีของลาฝรั่งเศส ปารีสคู่มือปีนั้นเป็นโชว์พลังทางปัญญาของผู้เขียนเป็นฝรั่งเศสเหมือนที่วังรี ดี บน แชมป์ เดอ มาร์สจะโชว์ของเธอ นักอุตสาหกรรม และศิลปิน เป็นไปได้ว่าคู่มือปารีสก็หมายความว่าเป็นคำตอบของเรนันก่อนหน้านี้วิพากษ์วิจารณ์เขาแสบหรือเรียงความ " บทกวีของนิทรรศการ " โลกวรรณกรรมมันรวมอยู่ในงานมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ และบางส่วนของนักเขียนที่ดีที่สุดของฝรั่งเศสมีโอกาสคุยกับโลก

บางที ที่น่าแปลกใจที่สุดคือการปรากฏตัวของวิคเตอร์ ฮูโก ซึ่งฝ่ายค้านยาวนานของการปกครองของจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 คือที่รู้จักกันดี แต่เปิดโอกาสให้ผู้เฒ่าแห่งวรรณคดีฝรั่งเศส มากเกินกว่าจะต้านทาน ในการปิดคำของเขาในปารีสแนะนำเรียงความ ฮิวโก้ดังขึ้นด้วยปณิธานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของยุค :

ลงด้วยสงคราม ! ให้มีพันธมิตร สามัคคี ! ความสามัคคี ! . . . . . . .

o ฝรั่งเศส ลาก่อน !พระองค์ทรงยิ่งใหญ่เกินไปที่จะยังคงเป็นประเทศของตัวเอง เป็นเทพธิดา ท่านต้องแยกจากความเป็นแม่ ในไม่ช้าเจ้าจะหายไปในการเปลี่ยนแปลง

จงไม่มีฝรั่งเศส : เจ้าจะเป็นมนุษย์ ! ไม่มีชาติ ท่านจะชื่อ . พระองค์ทรงกำหนดให้ละลายสิ้น แผ่กระจายออกไปด้านนอก , transcending พรมแดนของท่าน ลาออกเองเพื่อความใหญ่โตมโหฬารของเจ้า ลาก่อน , o คน ลูกเห็บมนุษยชาติ ! ส่งเจ้าประเสริฐและเป็นเวรเป็นกรรมการ โอ ประเทศของฉัน และเอเธนส์กลายเป็นกรีซ , โรมเป็นศาสนาคริสต์ ท่าน ฝรั่งเศส กลายเป็นโลก ! 3



สำหรับฮิวโก้ ละครจักรวาลถูกแฉต่อความสำเร็จรุ่งโรจน์ มันเป็นคำสั่ง civilisatrice ภารกิจขนาดใหญ่ : ฝรั่งเศสนำโลกกับครอบครัวของเธอและผู้เข้าชมออกด้วยน้ำใจและศรัทธาของสันติภาพและความก้าวหน้า กรีกเมืองขยาย โดยการปฏิบัติตามชะตากรรมของมัน กลายเป็นเสียง และสามัญสำนึกของทั้งหมดวัฒนธรรมกรีก โรมันเมืองกลายเป็นร่างทรงของศาสนาที่อาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงมากขึ้นของโลก ตอนนี้ ฝรั่งเศส ( ปารีสเป็นเมืองหลวง ) กลายเป็นที่นั่งและตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงของโลกจริงๆการเกิดขึ้นของอารยธรรมทั่วโลกภายใต้ภาวะผู้นำทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของฝรั่งเศส

มันเป็นนิมิตอันสูงส่งของจักรวาลมนุษย์ละคร แต่พยานในภายหลังได้เห็นเล่นตั้งแต่ต้นจนจบ :

เปิดงาน : ฟื้นฟูเส้น โบนาปาร์ต และการฟื้นตัวของเก่าทั้งหมด ความหวังและความกลัวที่พร้อมอาณาจักรแรก ฉากที่สอง

:ชัยชนะในสงครามไครเมียและนิทรรศการสากลครั้งแรกใน 1853 และยืนยันหวังว่าจักรวรรดิที่สองอาจจะเกินแรก

แสดงที่สาม : การขยายตัวของอุตสาหกรรม ฝรั่งเศส และ การเงิน และ Remaking ของถนนในปารีสภายใต้การคุ้มครองของบารอน haussmann

ที่ 4 แสดง :กำลังแรกของปัญหาร้ายแรงสำหรับฝรั่งเศสอู้อี้ชั่วขณะในที่ยอดเยี่ยมของนิทรรศการสากลของ 1867

5 แสดง : ความพ่ายแพ้และความอัปยศ

ฮิวโก้ เป็น ใหญ่ ช่างจินตนาการ แต่ไม่มีผู้พยากรณ์ เขาไม่อาจล่วงรู้การมาของฝรั่งเศสปรัสเซียสงครามล้อมโหดร้าย และบทสรุปของปารีสและฝรั่งเศสจับกุมและเนรเทศของ Napoleon III ,โดยปรัสเซียทหารสวนสนามลงแชมป์ elys é es , การสังหารหมู่ของกลุ่มกบฏในสิ่งที่นักประวัติศาสตร์เรียก l'ann é e สาหัส - ปีเลย 1870-71 . ลาน โดยความหมายของ revitalized ปารีสและ splendors ของโลกที่ยุติธรรม ฮิวโก้อยู่ชั่วคราวปิดตาเก่าเลือดการแข่งขันระหว่างประชาชาติ - antagonisms ที่ไม่สามารถกำจัดได้โดยคำพูด

หรืองานนิทรรศการใน 2410 ปารีสเก็บเกี่ยว เลี้ยงอาหารที่อุดมไปด้วยผลไม้ทั้งหมดของฤดูใบไม้ร่วงอยู่ในแชมป์ เดอ มาร์สสำหรับทุกคนเพลิดเพลินไปกับ แต่ในตอนท้ายของการกระทำที่ห้าใน 1871 , ปารีสถูกลดลงไปดักหนู สำหรับอาหาร





ปารีส 1867 ในปีก่อนภัยพิบัติของ l'ann é e น่ากลัว , ปารีสถูกประหลาดใจที่จะเห็นผู้เยี่ยมชมที่ไม่ได้ไปปารีสในทศวรรษหรือมากกว่าประหลาดใจที่พบการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในชีวิต และลักษณะของเมือง จะของจักรพรรดิและผู้ขวาง de G é ometrie บารอน haussmann ได้รื้อหลายลัม และหลายท่านแต่กุกๆ กักๆ ตั้งอยู่อาคารเก่าแก่ ; ขยายถนนและแปรสภาพเป็นจุดโฟกัสที่ศูนย์กลางและสร้างระบบสวนสาธารณะเทศบาลอย่างละเอียด ใต้ถนน ก๊าซเส้นแสงและความร้อนและน้ำใหม่และท่อระบายน้ำท่อสำหรับบ้านและอุตสาหกรรมได้นำประโยชน์ของเทคโนโลยีในชีวิตของทุก ๆ ปารีส ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และ " ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ดีสำหรับมากที่สุด " ดังนั้น heralded ที่สากลงานแสดงครั้งแรกใน 1855 , เข้ามาในที่ล่าสุด