SHOULD ASIAN COUNTRIES ADOPT GM CRO

SHOULD ASIAN COUNTRIES ADOPT GM CROPS DESPITE TRADE REGULATIONS?
A POLICY SIMULATION IN INDIA, BANGLADESH, INDONESIA, AND THE PHILIPPINES
GM food crops and international trade: a policy dilemma
The fear of export losses has reportedly played a role in discouraging Asian countries to test and/or approve new GM food
crops despite their productivity potential. Facing a tradeoff between productivity growth and export objectives, these
countries are confronted with three possible alternatives: 1) to allow the production of GM food crops with the risk of losing
potential exports, 2) to reject the commercialization of any GM food crop, or 3) to produce both GM and non-GM crops
separately at a marketing cost. The purpose of the study summarized in this brief is to provide an economic assessment of
these three possible strategies, by considering four populous and growing countries of Asia: India, Bangladesh, Indonesia,
and the Philippines

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศในเอเชียควรนำพืชจีเอ็มแม้ มีกฎระเบียบทางการค้านโยบายการจำลอง ในอินเดีย บังคลาเทศ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์พืชอาหาร GM และการค้าระหว่างประเทศ: ลำบากใจกับนโยบายความกลัวขาดทุนจากการส่งออกมีรายงานบทบาทในประเทศเอเชีย discouraging ทดสอบ และ/หรืออนุมัติใหม่กรัมอาหารพืชแม้ มีประสิทธิภาพของพวกเขามีศักยภาพ หันหน้าเข้าหาข้อดีข้อเสียระหว่างการเจริญเติบโตผลผลิตและส่งออกวัตถุประสงค์ เหล่านี้ประเทศจะเผชิญกับทางเลือกได้ 3: 1) ให้การผลิตของจีเอ็มอาหารขยายกับความเสี่ยงของการสูญเสียมีศักยภาพส่งออก 2) การปฏิเสธ commercialization ของพืชอาหารใด ๆ GM หรือ 3) ในการผลิตทั้ง GM และ GM ไม่ใช่พืชแยกที่มีต้นทุนทางการตลาด วัตถุประสงค์ของการศึกษาที่สรุปอย่างย่อนี้จะให้การประเมินเศรษฐกิจของกลยุทธ์เหล่านี้สามได้ โดยพิจารณาประเทศมีประชากร และการเติบโตที่ 4 ของเอเชีย: อินเดีย บังคลาเทศ อินโดนีเซียและฟิลิปปินส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ควรประเทศในเอเชียนำมาใช้ปลูกพืชจีเอ็มแม้จะมีกฎระเบียบทางการค้า?
จำลองนโยบายในประเทศอินเดียบังคลาเทศอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์
GM พืชอาหารและการค้าระหว่างประเทศ: ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนโยบาย
ความกลัวของการส่งออกที่มีการรายงานว่ามีบทบาทในประเทศแถบเอเชียท้อใจในการทดสอบและ / หรืออนุมัติอาหารจีเอ็มใหม่
พืชแม้จะมีศักยภาพการผลิตของพวกเขา หันหน้าไปทางถ่วงดุลอำนาจระหว่างการเจริญเติบโตของการผลิตและการส่งออกวัตถุประสงค์เหล่านี้
ประเทศกำลังเผชิญหน้ากับทางเลือกที่เป็นไปได้สาม: 1) เพื่อให้การผลิตของจีเอ็มพืชอาหารที่มีความเสี่ยงของการสูญเสีย
การส่งออกที่มีศักยภาพ 2) ที่จะปฏิเสธการค้าใด ๆ พืชอาหารจีเอ็มหรือ 3) ในการผลิตทั้งจีเอ็มและพืชที่ไม่ใช่จีเอ็ม
แยกค่าใช้จ่ายการตลาด วัตถุประสงค์ของการศึกษาสรุปได้ในช่วงสั้น ๆ นี้คือการให้การประเมินทางเศรษฐกิจของ
ทั้งสามกลยุทธ์ที่เป็นไปได้โดยพิจารณาสี่ประเทศที่มีประชากรมากและการเติบโตของเอเชีย: อินเดียบังคลาเทศอินโดนีเซีย
และฟิลิปปินส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศในเอเชียควรใช้พืชจีเอ็มแม้จะมีกฎระเบียบการค้า ?
a นโยบายการจำลองแบบในอินเดีย บังคลาเทศ อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์
จีเอ็มพืชอาหารและการค้าระหว่างประเทศ : ไม่มีนโยบาย
กลัวขาดทุน ส่งออก มีรายงานว่ามีบทบาทในท้อใจ ประเทศในเอเชีย เพื่อทดสอบ และ / หรืออนุมัติใหม่อาหารจีเอ็ม
พืชแม้จะมีศักยภาพในการผลิตของพวกเขาซึ่งเป็นการแลกเปลี่ยนระหว่างการเจริญเติบโตผลผลิตและเป้าหมายการส่งออก ประเทศเหล่านี้
เผชิญหน้ากับสามทางเลือกที่เป็นไปได้ : 1 ) การอนุญาตการผลิตของจีเอ็มอาหารพืชที่มีความเสี่ยงของการสูญเสีย
ศักยภาพการส่งออก 2 ) การปฏิเสธการค้าของจีเอ็มอาหารพืช หรือ 3 ) ผลิตได้ทั้งกรัมและไม่ใช่พืชจีเอ็ม
ต่างหาก ที่ต้นทุนการตลาดวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อให้สั้น ๆสรุปในการประเมินเศรษฐกิจของ
สามเหล่านี้เป็นไปได้กลยุทธ์ โดยพิจารณาจากประชากร และการเติบโตของเอเชีย 4 ประเทศ อินเดีย บังคลาเทศ อินโดนีเซีย
และฟิลิปปินส์