It is also referred to as the best

It is also referred to as the best practice model, which is based on the assumption that there is a set of superior/best HRM practices, and that adopting them will inevitably lead to superior organizational performance (Luthans & Summer, 2005). The notion of best practice was identified initially in the early US models of HRM, many of which mooted the idea that the adoption of certain ‘best’ human resource practices would result in enhanced organizational performance, manifested in improved employee attitudes and behaviors, lower levels of absenteeism and turnover, higher levels of skills and therefore higher productivity, enhanced quality and efficiency and of course increased profitability (Marchington & Wilkinson, 2008). Here, it is argued that all organizations will benefit and see improvements in organizational performance if they can identify, gain commitment to and implement a set of best HRM practices. Thus, universalistic perspective maintains that firms will see performance gains by identifying and implementing best practice irrespective of the product market situation, industry or location of the firm (Pfeffer, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันยังจะเรียกว่าแบบฝึกที่ดีที่สุด ซึ่งตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่า มีชุดปฏิบัติการ HRM สุพีเรีย/ดีที่สุด และที่ใช้นั้นจะย่อมนำไปสู่องค์กรคุณภาพ (Luthans และฤดูร้อน 2005) ของวิธีปฏิบัติที่พบครั้งแรกในรุ่นสหรัฐอเมริกาช่วงต้นของ HRM ที่ mooted คิดว่า การยอมรับปฏิบัติทรัพยากรบางอย่าง 'ที่สุด' จะส่งผลให้เพิ่มประสิทธิภาพองค์กร ประจักษ์ในทัศนคติของพนักงาน และลักษณะการทำงาน ลางาน และหมุนเวียนระดับต่ำ ระดับสูงทักษะและประสิทธิภาพที่สูงกว่าดังนั้น เพิ่มคุณภาพ และประสิทธิภาพ และผลกำไรเพิ่มขึ้นแน่นอน (Marchington & Wilkinson , 2008) ที่นี่ มันจะโต้เถียงว่า องค์กรทั้งหมดจะได้รับประโยชน์ และดูการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานขององค์กรว่าจะสามารถระบุ ได้รับการ และใช้ชุดของ HRM แนว ดังนั้น มองก็รักษาที่ บริษัทจะเห็นกำไรประสิทธิภาพ โดยการระบุ และการปฏิบัติที่ดีที่สุดโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ตลาดผลิตภัณฑ์ อุตสาหกรรม หรือที่ตั้งของบริษัท (Pfeffer, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังเรียกว่ารูปแบบการปฏิบัติที่ดีที่สุดซึ่งตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่ามีเป็นชุดของที่เหนือกว่า / วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุดในการบริหารทรัพยากรมนุษย์และการใช้พวกเขาย่อมจะนำไปสู่​​ประสิทธิภาพขององค์กรที่เหนือกว่า (Luthans และฤดูร้อน 2005) ความคิดของการปฏิบัติที่ดีที่สุดที่ถูกระบุในขั้นต้นในช่วงต้นรุ่นของสหรัฐการบริหารทรัพยากรมนุษย์จำนวนมากที่ mooted ความคิดที่ว่าการยอมรับของบางอย่างที่ดีที่สุดของการปฏิบัติทรัพยากรมนุษย์จะส่งผลให้ประสิทธิภาพขององค์กรที่เพิ่มขึ้นที่ประจักษ์ในทัศนคติของพนักงานที่ดีขึ้นและพฤติกรรมระดับที่ต่ำกว่า ของขาดและผลประกอบการในระดับที่สูงขึ้นของทักษะและผลผลิตที่สูงขึ้นจึงมีคุณภาพและประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นและแน่นอนที่เพิ่มขึ้นในการทำกำไร (Marchington และวิลกินสัน, 2008) ที่นี่ก็เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าทุกองค์กรจะได้รับประโยชน์และเห็นการปรับปรุงในการทำงานขององค์กรหากพวกเขาสามารถระบุได้มุ่งมั่นที่จะดำเนินการและแนวทางในการปฏิบัติที่ดีที่สุดในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ดังนั้นมุมมอง universalistic ยืนยันว่า บริษัท จะเห็นการเพิ่มประสิทธิภาพโดยการระบุและการดำเนินการปฏิบัติที่ดีที่สุดโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ตลาดสินค้าอุตสาหกรรมหรือสถานที่ของ บริษัท (Pfeffer, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นยังเรียกว่าการปฏิบัติที่ดีที่สุดรูปแบบซึ่งตั้งอยู่บนสมมติฐานว่า มีชุดของ Superior / ที่ดีที่สุดหรือการปฏิบัติ และการใช้ พวกเขาย่อมจะนำไปสู่การปฏิบัติขององค์กรที่เหนือกว่า ( ลูธันส์และฤดูร้อน , 2005 ) แนวคิดของการปฏิบัติที่ดีที่สุดที่ถูกระบุในตอนแรกในช่วงต้นเรารุ่นของ HRM หลายแห่งซึ่ง mooted ความคิดที่ว่า การยอมรับของบาง ' ที่ดีที่สุดของทรัพยากรมนุษย์จะส่งผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานในการปรับปรุงทัศนคติและพฤติกรรมต่อระดับการลดลงของผลประกอบการและระดับที่สูงขึ้นของทักษะและจึงสูงกว่าผลผลิต ปรับปรุงคุณภาพและประสิทธิภาพ และแน่นอนที่เพิ่มขึ้นกำไร ( marchington & Wilkinson , 2008 ) ที่นี่ เป็นที่ถกเถียงกันว่าทุกองค์กรจะได้รับประโยชน์และเห็นการปรับปรุงในการปฏิบัติงานขององค์การ หากพวกเขาสามารถระบุได้รับความมุ่งมั่นและใช้ชุดของการปฏิบัติหรือที่ดีที่สุด ดังนั้น มุมมอง universalistic รักษาที่ บริษัท จะเห็นประสิทธิภาพกำไรโดยการระบุและการใช้ปฏิบัติที่ดีที่สุดโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ตลาดสินค้า อุตสาหกรรม หรือที่ตั้งของบริษัท ( เฟฟเฟอร์ , 2001 )