Keats, here, clues us in to the con

Keats, here, clues us in to the constant music of nature, which he calls "Poetry." The birds' song is poetry, though in the hot summer, when the birds "hide in cooling trees" we still have Poetry, we still have music. It becomes the domain of the grasshopper, who never ceases to delight in his own music.

"The poetry of earth is never dead" and "The poetry of earth is ceasing never" are the core image of this poem. In both day and night, summer and winter, the grasshopper and cricket provide us with poetry. The poem is filled with images of keen observation of sensation. Summer has "cooling trees" and the shade of some "pleasant weed." On a lone "winter evening" we have the Cricket's song, "in warmth increasing ever." Temperature, as well as mood, is expressed in both of these, and in both, we find comfort and pleasure. That comfort and pleasure is the poetry of nature represented by the songs of the grasshopper and cricket.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Keats ที่นี่ clues เราในธรรมชาติ ซึ่งเขาเรียกว่า "บทกวี" เพลงคง นกเพลงคือ บทกวี แม้ในฤดูร้อนร้อน เมื่อนก "ซ่อนในเย็นต้นไม้" นอกจากนี้เรายังมีบทกวี นอกจากนี้เรายังมีเพลง เป็นโดเมนของตั๊กแตน ผู้ไม่เคยยุติในเพลงของเขาเอง"บทกวีของแผ่นดินไม่ตาย" และ "บทกวีของโลกเป็นเบี้ยไม่เคย" เป็นภาพหลักของบทกวีนี้ ทั้งกลางวันและกลางคืน ฤดูร้อนและฤดูหนาว ตั๊กแตนและคริกเก็ตให้กับบทกวี กลอนเต็มไป ด้วยภาพของสังเกตความกระตือรือร้นของความรู้สึก ฤดูร้อนมีเงาของบาง "ดีวัชพืช" และ "ระบายความร้อนต้นไม้" ตัวโลน "หนาวเย็น" เรามีเพลงของคริกเก็ต "ในความอบอุ่นเพิ่มเคย" แสดงอุณหภูมิ ตลอดจนอารมณ์ ทั้งนี้ และ ทั้งเราหาความสะดวกสบายและความสุข ให้ความสะดวกสบายและความสุขเป็นบทกวีของธรรมชาติที่แสดง โดยเพลงของตั๊กแตนและคริกเก็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Keats , ที่นี่ , ปมเราฟังเพลงค่าคงที่ของธรรมชาติ ที่เค้าเรียกว่า " บทกวี " เพลงของนกคือบทกวี แม้ว่าในช่วงฤดูร้อนเมื่อนก " ซ่อนในเย็นต้นไม้ " เรายังมีบทกวี เรา ยัง มี เพลง มันกลายเป็นโดเมนของตั๊กแตน ที่ไม่เคยหยุดที่จะพอใจในดนตรีของเขาเอง

" บทกวีของโลกไม่เคยตาย " และ " บทกวีของโลกหยุดไม่เคย " เป็นแกนหลักของภาพบทกวีนี้ ทั้งกลางวันและกลางคืน ฤดูร้อน และฤดูหนาว จิ้งหรีด ตั๊กแตน และให้เรากับบทกวี บทกวีที่เต็มไปด้วยภาพการกระตือรือร้นของความรู้สึก " เย็นฤดูร้อนมีต้นไม้และเงาของบางอย่างถูกใจ " วัชพืช " บนโลน " เย็น " ฤดูหนาวเราได้เพลงของจิ้งหรีด" ในความอบอุ่นที่เคยเพิ่ม " อุณหภูมิเช่นเดียวกับอารมณ์ แสดงออกทั้งในนี้และในทั้งสอง เราพบความสะดวกสบายและความสุข ที่ความสะดวกสบายและความสุขคือบทกวีของธรรมชาติแทนด้วยเพลงของ ตั๊กแตน และ คริกเก็ต