As it was logistically impossible t

As it was logistically impossible to monitor every event on each plot, estimates of total monsoon soil loss might be made using the regression relationships as predictive tools, with a complete set of monsoon and pre-monsoon rainfall events. However, the highly skewed distribution of rainfall magnitudes and intensities, combined with non-linear runoff and soil loss relationships, and continuous changes in vegetation cover through the cropping cycles, meant that the multiple regression relationships (even with 50% sampling of events of all magnitudes) were not sufficiently well defined, for the highest-magnitude storms, to rely on this technique of estimating soil losses. A longer-term dataset would be required to define, more fully, the mathematical relationships to enable them to be used with a high degree of confidence. Thus, a less sensitive but more robust magnitude and intensity categorization approach was employed to estimate total soil losses from the terraces. Using the total 530 monitored events for 1992 and 1993, a best estimate figure for soil loss was derived for combined classes of rainfall magnitude (40 mm, 40–20 mm, 20– 10 mm, 10–2 mm rain), mean intensity (0.15 mm min–1, 0.15 mm min1) and seasonal vegetation cover (early maize cycle; maize harvest/early millet cycle; and all other times when weed cover 50%) for each terrace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็วันนี้ไปตรวจสอบทุกกิจกรรมในแต่ละแผน ประเมินการสูญเสียดินมรสุมรวมอาจทำได้โดยใช้ความสัมพันธ์ถดถอยเป็นคาดการณ์เครื่องมือ มีชุดสมบูรณ์ของเหตุการณ์ฝนมรสุมและมรสุมก่อน อย่างไรก็ตาม การแจกแจงเบ้สูง magnitudes ปริมาณน้ำฝนและปลดปล่อยก๊าซ รวมกับการไหลบ่าไม่ใช่เชิงเส้น และดินสูญเสียความสัมพันธ์ และการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องครอบคลุมพืชผ่านรอบครอบ หมายถึง ว่า หลายถดถอยความสัมพันธ์ (แม้จะ มีการสุ่มตัวอย่าง 50% ของกิจกรรมทั้งหมด magnitudes) ไม่เพียงพอที่กำหนดไว้ สำหรับพายุสูงสุดขนาด พึ่งเทคนิคนี้คาดการสูญเสียดิน การเยือนชุดข้อมูลจะต้องกำหนด ที่สมบูรณ์ ความสัมพันธ์ทางคณิตศาสตร์จะทำให้สามารถใช้กับระดับสูงของความเชื่อมั่น ดังนั้น สำคัญน้อย แต่แข็งแรงมากขึ้นขนาดและความเข้มจัดประเภทวิธีการถูกจ้างประเมินขาดทุนรวมดินจากระเบียง ใช้เหตุการณ์การตรวจสอบรวม 530 1992 และ 1993 ตัวเลขประเมินสุดสูญเสียดินได้มาเรียนรวมของปริมาณน้ำฝนขนาด (40 มม. 40 – 20 mm, 20 – 10 มม. 10 – 2 มม.ฝน), หมายถึง ความเข้ม (0.15 mm min – 1, min1 0.15 mm) และครอบคลุมพืชตามฤดูกาล (การรอบต้นข้าวโพด การข้าวโพดเก็บเกี่ยว/ต้นฟ่างรอบ และเวลาอื่น ๆ ทั้งหมดเมื่อ weed ครอบคลุม 50%) สำหรับแต่ละระเบียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่มันเป็นไปไม่ได้ที่ logistically ในการตรวจสอบเหตุการณ์ในแต่ละแปลงทุกประมาณการของการสูญเสียดินมรสุมรวมอาจจะทำโดยใช้ความสัมพันธ์ถดถอยเป็นเครื่องมือในการทำนายที่มีชุดที่สมบูรณ์ของลมมรสุมและมรสุมก่อนฝนตก อย่างไรก็ตามการกระจายเบ้สูงของขนาดปริมาณน้ำฝนและความเข้มบวกกับการไหลบ่าไม่เชิงเส้นและความสัมพันธ์ของการสูญเสียดินและการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในพืชพรรณผ่านรอบการปลูกพืชที่มีความหมายว่าความสัมพันธ์ถดถอยพหุคูณ (แม้จะมีการเก็บตัวอย่าง 50% ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เคาะ) ไม่ได้ถูกกำหนดไว้พอสำหรับพายุสูงสุดขนาดที่จะพึ่งพาเทคนิคนี้การประเมินการสูญเสียดิน ชุดข้อมูลในระยะยาวจะต้องกำหนดขึ้นอย่างเต็มที่ความสัมพันธ์ทางคณิตศาสตร์เพื่อให้พวกเขาที่จะใช้ที่มีระดับสูงของความเชื่อมั่น ดังนั้นขนาดที่มีความสำคัญน้อยลง แต่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและวิธีการจัดหมวดหมู่ความรุนแรงถูกจ้างมาเพื่อประเมินความเสียหายจากดินรวมระเบียง ใช้รวม 530 ตรวจสอบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสำหรับปี 1992 และปี 1993 เป็นตัวเลขประมาณการที่ดีที่สุดสำหรับการสูญเสียดินได้มาเรียนรวมกันของขนาดปริมาณน้ำฝน (40 มมมม 40-20, 20- 10 มมมมฝน 10-2) หมายถึงความเข้ม ( 0.15 มมนาทีที่ 1, 0.15 มม min1) และพืชพรรณตามฤดูกาล (รอบต้นข้าวโพด; เก็บเกี่ยวข้าวโพด / รอบต้นข้าวฟ่างและทุกครั้งอื่น ๆ เมื่อวัชพืชปก 50%) สำหรับแต่ละเทอเรส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันกันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบทุกเหตุการณ์ในแต่ละแปลงประมาณการของมรสุม การสูญเสียดินทั้งหมดจะได้ใช้สมการความสัมพันธ์เป็นเครื่องมือในการทำนาย กับชุดสมบูรณ์ของมรสุมและมรสุมฝนก่อนเหตุการณ์ อย่างไรก็ตาม ขอกำหนดการกระจายของขนาด และความเข้มฝน รวมกับน้ำไหลบ่าและการสูญเสียดินเส้นความสัมพันธ์ ,อย่างต่อเนื่องและการเปลี่ยนแปลงในพืช การปลูกพืชคลุมโดยรอบ หมายถึง ความสัมพันธ์การถดถอยพหุคูณ ( แม้จะมี 50% จำนวนเหตุการณ์ทั้งหมดของ magnitudes ) ไม่เพียงพอที่กำหนดไว้ดี สูงสุดพายุขนาด ต้องอาศัยเทคนิคของการประเมินการสูญเสียดิน ชุดข้อมูลระยะยาวจะต้องกำหนดอย่างเต็มที่ความสัมพันธ์ทางคณิตศาสตร์ที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะใช้กับระดับสูงของความเชื่อมั่น จึงมีความไวน้อยแต่เสถียรภาพมากขึ้น ขนาดและความเข้มการใช้วิธีประเมินรวม ดิน การสูญเสียจากระเบียง ใช้ทั้งหมด 530 ตรวจสอบเหตุการณ์สำหรับ 1992 และ 1993 เป็นประมาณการตัวเลขการสูญเสียดินได้มาเรียนรวมของปริมาณน้ำฝน ( ขนาด 40 มม.40 - 20 mm , 20 - 10 มม. 10 – 2 มิลลิเมตรฝน ) หมายถึงความเข้ม ( 0.15 มม. นาที– 1 , 600 มิลลิเมตร min1 ) และครอบคลุมพืชตามฤดูกาล ( ต้นข้าวโพดรอบ ; ข้าวโพดเก็บเกี่ยวรอบ ; ข้าวฟ่างเช้าและเวลาอื่น ๆ เมื่อวัชพืชปก 50 % ) สำหรับแต่ละ Terrace