1. IntroductionBecause of its excel

1. Introduction
Because of its excellent hygroscopicity, air permeability, and
electrostatic resistance, flax fabric has been manufactured by the
clothing industry. However, its low dyeability and poor handling
have limited its further applications in the high-level garment industry.
Enzymatic treatment has been proven to be suitable for
modifying the surface and for improving the surface characteristics
of fabrics, such as wettability, adsorptivity, and dyeability (Akin
et al., 2004; Bajaj, 2002; Foulk et al., 2001).
The use of enzymes is an example of biotechnology in the textile
industry, which improves on ecofriendly technologies in fiber
processing and on strategies for obtaining value-added products
(Kan and Wong, 2010; Kim et al., 2008; Liakopoulou-Kyriakides,
1998). Many different approaches have been used in the preparation,
dyeing, and finishing of cotton (Vankar and Shanker, 2008;
Vankar et al., 2007), wool (Montazer et al., 2009), silk (Vankar
et al., 2007), and other textile fibers with natural colorants using
different types of enzymes. The authors observed that enzymatic
treated sample has rapid dye adsorption kinetics and higher levels
of total adsorption than those of untreated one in most cases. The
CIELab values such as lightness (L*), reddish-yellowness (a*),
blueness-greenness (b*) and color strength (K/S) of fabrics subjected
to enzymatic treatment also show improvement in dyeing
properties (Shahid et al., 2013; Vankar et al., 2007). Native cellulose
may be converted to specific crystalline forms by various treatments
(Zhang and Lynd, 2004). In particular, its crystallinity and
polymerization degree may be reduced by cellulase treatment
(Betcheva et al., 2003). Such treatment improves the dye absorbance
capacity of the fibers (Ibrahim et al., 2005). Latest advances in
enzymatic application techniques provide possibilities for the
development of new, more ecofriendly, enzyme-based dyeing
systems in the textile industry (Shahid et al., 2013).
Synthetic dyes are broadly used for dyeing nylon, wool, silk,
leather, cotton, and other textile fibers. However, extensive use of
synthetic dyes (Correia et al., 1994) has caused harm to the environment
(Forgacs et al., 2004). Thus, craftsmen prefer to use natural

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเนื่องจาก hygroscopicity ของดี แอร์ permeability และความต้านทานไฟฟ้าสถิต ผ้าลินินได้ถูกผลิตขึ้นโดยการอุตสาหกรรมเสื้อผ้า อย่างไรก็ตาม dyeability ต่ำความยากจนการจัดการมีจำกัดของโปรแกรมประยุกต์ต่อไปในอุตสาหกรรมตัดเย็บเสื้อผ้าระดับสูงเอนไซม์ในระบบบำบัดได้รับการพิสูจน์เพื่อให้เหมาะสมปรับเปลี่ยนพื้นผิวและ การปรับปรุงลักษณะผิวผ้า เช่นความสามารถเปียกได้ adsorptivity และ dyeability (Akinร้อยเอ็ด al., 2004 Bajaj, 2002 Foulk และ al., 2001)การใช้เอนไซม์เป็นตัวอย่างของเทคโนโลยีชีวภาพในการอุตสาหกรรม การปรับปรุงในเทคโนโลยี ecofriendly เส้นใยประมวลผล และกลยุทธ์สำหรับผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มที่ได้รับ(กาฬและวง 2010 คิม et al., 2008 Liakopoulou-Kyriakides1998) การใช้วิธีแตกต่างกันมากในการจัดทำฟอกย้อม และสิ้นสุดของผ้าฝ้าย (Vankar และแชงเกอร์ 2008Vankar et al., 2007), (Vankar ไหมขนแกะ (Montazer et al., 2009),ร้อยเอ็ด al., 2007), และอื่น ๆ เส้นใยสิ่งทอกับ colorants ธรรมชาติโดยใช้ชนิดต่าง ๆ ของเอนไซม์ ที่เอนไซม์ในระบบที่ผู้เขียนสังเกตตัวอย่างการบำบัดมีจลนพลศาสตร์การดูดซับสีย้อมอย่างรวดเร็วและระดับที่สูงขึ้นของการดูดซับรวมกว่าของหนึ่งไม่ถูกรักษาในกรณีส่วนใหญ่ ที่ค่า CIELab เช่นความสว่าง (L *), น้ำตาล yellowness (เป็น *),blueness-greenness (b *) และความแรงของสี (K/S) ภายใต้เนื้อผ้ารักษาเอนไซม์ในระบบยังแสดงการปรับปรุงในการย้อมสีproperties (Shahid et al., 2013; Vankar et al., 2007). Native cellulosemay be converted to specific crystalline forms by various treatments(Zhang and Lynd, 2004). In particular, its crystallinity andpolymerization degree may be reduced by cellulase treatment(Betcheva et al., 2003). Such treatment improves the dye absorbancecapacity of the fibers (Ibrahim et al., 2005). Latest advances inenzymatic application techniques provide possibilities for thedevelopment of new, more ecofriendly, enzyme-based dyeingsystems in the textile industry (Shahid et al., 2013).Synthetic dyes are broadly used for dyeing nylon, wool, silk,leather, cotton, and other textile fibers. However, extensive use ofsynthetic dyes (Correia et al., 1994) has caused harm to the environment(Forgacs et al., 2004). Thus, craftsmen prefer to use natural

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
เนื่องจากการดูดความชื้นที่ยอดเยี่ยมของการซึมผ่านของอากาศและ
ความต้านทานไฟฟ้าสถิตผ้าลินินได้รับการผลิตโดย
อุตสาหกรรมเสื้อผ้า อย่างไรก็ตาม dyeability ต่ำและการจัดการที่ไม่ดี
ได้รับการ จำกัด การใช้งานต่อไปในระดับสูงอุตสาหกรรมตัดเย็บเสื้อผ้า.
การรักษาด้วยเอนไซม์ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีความเหมาะสมกับ
การปรับเปลี่ยนพื้นผิวและการปรับปรุงลักษณะพื้นผิว
ของผ้าเช่นเปียก, adsorptivity และ dyeability (คล้าย
et al, 2004;. Bajaj 2002;. FOULK, et al, 2001).
การใช้เอนไซม์เป็นตัวอย่างของเทคโนโลยีชีวภาพในอุตสาหกรรมสิ่งทอ
อุตสาหกรรมที่ช่วยเพิ่มเทคโนโลยีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในใย
การประมวลผลและกลยุทธ์สำหรับการได้รับมูลค่าเพิ่ม ผลิตภัณฑ์
(กาญจน์และวงศ์, 2010; คิมและคณะ, 2008;. liakopoulou-Kyriakides,
1998) วิธีการที่แตกต่างกันหลายคนได้ถูกนำมาใช้ในการเตรียมการ
ย้อมสีและการตกแต่งจากผ้าฝ้าย (Vankar และ Shanker 2008;
Vankar et al, 2007.), ขนสัตว์ (Montazer et al, 2009.), ผ้าไหม (Vankar
et al, 2007.) และเส้นใยสิ่งทออื่น ๆ ที่มีสีธรรมชาติโดยใช้
ชนิดที่แตกต่างกันของเอนไซม์ ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่าเอนไซม์
ตัวอย่างได้รับการรักษามีจลนพลศาสตร์การดูดซับสีได้อย่างรวดเร็วและระดับที่สูงขึ้น
ในการดูดซับทั้งหมดกว่าหนึ่งได้รับการรักษาในกรณีส่วนใหญ่
ค่า CIELAB เช่นความสว่าง (L *), สีเหลือง (*),
สีน้ำเงิน-อ่อนหัด (b *) และความเข้มของสี (K / S) ของผ้าภายใต้
การรักษาเอนไซม์ยังแสดงให้เห็นการปรับปรุงในการย้อม
คุณสมบัติ (Shahid และคณะ ., 2013;. Vankar et al, 2007) เซลลูโลสพื้นเมือง
อาจถูกแปลงเป็นรูปแบบผลึกโดยเฉพาะการรักษาที่แตกต่างกัน
(Zhang และ Lynd, 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่งและเป็นผลึกของ
พอลิเมอองศาอาจลดลงได้โดยการรักษาเซลลูเลส
(Betcheva et al., 2003) การรักษาดังกล่าวช่วยเพิ่มการดูดกลืนแสงสีย้อม
กำลังการผลิตเส้นใย (อิบราฮิม et al., 2005) ความก้าวหน้าล่าสุดใน
เทคนิคการประยุกต์ใช้เอนไซม์ให้เป็นไปได้สำหรับ
การพัฒนาของใหม่ ecofriendly เพิ่มเติมการทำงานของเอนไซม์ที่ใช้ย้อมสี
ระบบในอุตสาหกรรมสิ่งทอ (Shahid et al., 2013).
สีสังเคราะห์ที่มีการใช้อย่างกว้างขวางสำหรับการย้อมสีไนลอน, ผ้าขนสัตว์, ผ้าไหม,
หนัง ผ้าฝ้ายและเส้นใยสิ่งทออื่น ๆ อย่างไรก็ตามการใช้ที่กว้างขวางของ
สีสังเคราะห์ (โญ่ et al., 1994) ได้ก่อให้เกิดอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม
(Forgacs et al., 2004) ดังนั้นช่างฝีมือชอบที่จะใช้ธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
เพราะความชื้นยอดเยี่ยม การซึมผ่านของอากาศและ
ไฟฟ้าสถิตต้านทาน ป่านผ้าถูกผลิตโดย
อุตสาหกรรมเสื้อผ้า อย่างไรก็ตามการ dyeability ต่ำและยากจนได้นำไปประยุกต์ใช้การจัดการ
จำกัดของมันในอุตสาหกรรมตัดเย็บเสื้อผ้าระดับสูง
เอนไซม์ได้รับการพิสูจน์เพื่อให้เหมาะสมกับ
การปรับเปลี่ยนพื้นผิวและสำหรับการปรับปรุงคุณสมบัติพื้นผิว
ของผ้า เช่น ทดสอบ adsorptivity และ dyeability ( คล้ายกับ
et al . , 2004 ; Bajaj , 2002 ; เฟาล์ก et al . , 2001 ) .
ใช้เอนไซม์เป็นตัวอย่างของเทคโนโลยีชีวภาพในอุตสาหกรรมสิ่งทอ
ซึ่งปรับปรุง ecofriendly ในเทคโนโลยี กระบวนการและกลยุทธ์สำหรับการได้รับไฟเบอร์

ผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่ม ( นายกรัฐมนตรีนาโอโตะ คัน และวงศ์ , 2010Kim et al . , 2008 ;
kyriakides liakopoulou , 1998 ) หลายวิธีที่แตกต่างกัน มีการใช้ในการเตรียม
ย้อมสีและตกแต่งผ้าฝ้าย ( vankar และ shanker , 2008 ;
vankar et al . , 2007 ) , ขนสัตว์ ( montazer et al . , 2009 ) , ผ้าไหม ( vankar
et al . , 2007 ) และเส้นใยสิ่งทออื่น ๆ ด้วยสีธรรมชาติโดยใช้
ประเภท ที่แตกต่างกันของเอนไซม์ ผู้เขียนพบว่าเอนไซม์
การปฏิบัติตัวอย่างได้อย่างรวดเร็ว การดูดซับสีย้อมจลนพลศาสตร์ของการดูดซับ และสูงกว่าระดับ
รวมสูงกว่าดิบหนึ่งในกรณีส่วนใหญ่
แข็ง เช่น ค่าความสว่าง ( L * ) และค่าสีเหลืองสีแดง ( a * )
สีฟ้าเขียว ( b * ) และความแข็งแรงสี ( K / S ) ผ้าภายใต้
กับเอนไซม์ยังแสดงการปรับปรุงในการย้อมสี
คุณสมบัติ ( Shahid et al . , 2013 ; vankar et al . , 2007 ) เซลลูโลส
พื้นเมืองอาจจะถูกแปลงเป็นรูปแบบต่าง ๆโดยเฉพาะผลึกการรักษา
( Zhang และลิน , 2004 ) โดยเฉพาะของผลึก และอาจจะลดลงตามระดับ
อลิ
รักษาเซลลูเลส ( betcheva et al . , 2003 ) การรักษาดังกล่าวช่วยเพิ่มสีดูดกลืน
ความจุของเส้นใย ( Ibrahim et al . , 2005 ) ความก้าวหน้าล่าสุดในเทคนิคการประยุกต์ใช้เอนไซม์ให้

เป็นไปได้สำหรับการพัฒนาใหม่ ecofriendly จากการย้อมสี
ระบบเอนไซม์ในอุตสาหกรรมสิ่งทอ ( Shahid et al . , 2013 ) .
สังเคราะห์สีย้อมวงกว้างใช้ย้อมผ้าไนล่อน , ขนสัตว์ , ผ้าไหม ,
หนัง ผ้าฝ้ายและเส้นใยสิ่งทออื่น ๆ อย่างไรก็ตาม การใช้ที่กว้างขวางของ
สีสังเคราะห์ ( Correia et al . , 1994 ) ได้ก่อให้เกิดอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม
( forgacs et al . , 2004 ) ดังนั้น ช่างนิยมใช้ธรรมชาติ