What can you say about a twenty-fiv

What can you say about a twenty-five-year-old girl who died? You can say that she was beautiful and intelligent. She loved Mozart and Bach and the Beatles. And tne. Once, when she told me that, I asked her who came first. She answered, smiling, ''Like in the ABC.' I smiled too. But now I wonder. Was she talking about my first name? If she was, I came last, behaid Mozart. Or did she mean my last name? ff she did, I came between Bach and the Beatles. But I still didn't come first. That worries me terribly now. You see, I always had to be Number One. Family pride, you see. In the autumn of my last year at Harvard university, I studied a lot in the Radcliffe library. The library was quiet, nobody knew me there, and they had the books that I needed for my studies. The day before an examination I went over to the library desk to ask for a book. Two girls were working there. One was tall and sporty. The other was quiet and wore glasses. I chose her, and asked for my book. She gave me an unfriendly look. 'Don't you have a library at Harvard?' she asked. 'Radcliffe let us use their library,' I answered. 'Yes, Preppie, they do - but is it fair? Harvard has five million books. We have a few thousand.' Oh dear, I thought. A clever Radcliffe girl. I can usually make girls like her feel very small. But I needed that damn book, so I had to be polite. 'Listen, I need that damn book.' 'Don't speak like that to a lady, Preppie.' 'Why are you so sure that I went to prep school?' She took off her glasses. 'You look stupid and rich,' she said. 'You're wrong,' I said. 'I'm actually clever and poor.' 'Oh no, Preppie,' she said. 'I'm clever and poor.' She was looking straight at me. All right, she had pretty brown eyes; and OK, perhaps I looked rich. But I don't let anyone call me stupid. 'What makes you so clever?' I asked. 'I'm not going to go for coffee with you,' she said. 'Listen - I'm not going to ask you!' 'That', she said, 'is what makes you stupid.' Let me explain why I took her for coffee. I got the book that I wanted, didn't I? And she couldn't leave the library until closing time. So I was able to study the book for a good long time. I got an A in my exam the next day. I gave the girl's legs an A too, when she came out from behind the library desk. We went to a coffee shop and I ordered coffee for both of us. 'I'm Jennifer Cavilleri,' she said. 'I'm American, but my family came from Italy. I'm studying music' 'My name is Oliver,' I said. 'Is that your first or your last name?' she asked. 'First. My other name is Barrett.' 'Oh,' she said. 'Like Elizabeth Barrett the writer?' 'Yes,' I said. 'No relation.' I was pleased that she hadn't said, 'Barrett, like Barrett Hall?' That Barrett is a relation of mine. Barrett Hall is a large, unlovely building at Harvard University. My greatgrandfather gave it to Harvard long ago, and I am deeply ashamed of it. She was silent. She sat there, half-smiling at me. I looked at her notebooks. 'Sixteenth-century music?' I said. 'That sounds difficult.' 'It's too difficult for you, Preppie,' she said coldly. Why was I letting her talk to me like this? Didn't she read the university magazine? Didn't she know who I was? 'Hey, don't you know who I am?' 'Yes,' she answered. 'You're the man who owns Barrett Hall.' She didn't know who I was. 'I don't own Barrett Hall,' I argued. 'My great-grandfather gave it to Harvard, that's all.' 'So that's why his not-so-great grandson could get into Harvard so easily!' I was angry now. 'Jenny, if I'm no good, why did you want me to invite you for coffee?' She looked straight into my eyes and smiled. 'I like your body,' she said. Every big winner has to be a good loser too. Every good Harvard man knows that. But it's better if you can win. And so, as I walked with Jenny to her dormitory, I made my winning move. 'Listen, Friday night is the Dartmouth hockey match.' 'So?' 'So I'd like you to come.' These Radcliffe girls, they really care about sport. 'And why', she asked, 'should I come to a stupid ice-hockey match?' 'Because I'm playing,' I answered. There was a moment's silence. I think I heard snow falling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสามารถพูดอะไรเกี่ยวกับสาวยี่สิบห้าปีที่เสียชีวิต คุณสามารถพูดว่า เธอสวย และฉลาด เธอรักโรงแรมโมสาร์ท และ Bach และเดอะบีเทิลส์ และสนอง tne ครั้งหนึ่ง เมื่อเธอบอกฉันว่า ฉันถามเธอที่มาก่อน เธอตอบ ยิ้ม, '' ชอบใน ABC จะ ' ฉันยิ้มมากเกินไป แต่ตอนนี้ ไม่ทราบ เธอพูดถึงชื่อของฉัน ถ้าเธอ ฉันมาล่าสุด behaid โรงแรมโมสาร์ท หรือไม่เธอหมายถึง นามของฉัน ff ที่เธอไม่ได้ ฉันมาระหว่าง Bach และเดอะบีเทิลส์ แต่ผมยังไม่ได้มาครั้งแรก ที่กังวลฉันแย่มากตอนนี้ คุณนั้น ฉันได้เป็นหนึ่งเสมอ ความภาคภูมิใจของครอบครัว คุณดู ในฤดูใบไม้ร่วงของปีสุดท้ายของฉันที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด เรียนมากในไลบรารีของแรดคลิฟฟ์ รีเงียบ ไม่มีใครรู้ว่าฉันมี และมีหนังสือที่ต้องการเรียน วันก่อนสอบที่ผมไปผ่านโต๊ะห้องสมุดหาหนังสือ สองสาวทำงานมี คนสูง และสปอร์ต อื่น ๆ เงียบ และสวมแว่นตา ฉันเลือกเธอ และขอจองของฉัน เธอให้ฉันดูเป็นโรงแรม 'ไม่มีรีที่ฮาร์วาร์ดไหม"เธอถาม 'แรดคลิฟฟ์ให้เราใช้ไลบรารีของพวกเขา ฉันตอบ ' ใช่ Preppie พวกเขา ทำ-- แต่มันยุติธรรมหรือไม่ ฮาร์วาร์ดได้ห้าล้านเล่ม เรามีไม่กี่พัน ' โอ้ รัก ฉันคิดว่า ผู้หญิงแรดคลิฟฟ์ฉลาด ปกติทำหญิงเช่นความรู้สึกของเธอดีมาก แต่ฉันจำเป็นต้องจองที่ไอ้ ดังนั้นผมจะมีความสุภาพ 'ฟัง ฉันได้ที่ไอ้จอง' 'อย่าพูดเช่นนั้นกับสุภาพสตรี Preppie ' 'ทำไมคุณจึงแน่ใจว่า ผมไปโรงเรียน prep ' นางได้ออกแว่นตาของเธอ 'คุณดูโง่ และรวย เธอบอกว่า 'คุณผิด ฉันกล่าว 'ฉันจริงฉลาด และดี' ' โอ้ ไม่ Preppie ก็ 'ผมเป็นคนฉลาด และดี' เธอถูกมองตรงที่ผม เธอมีตาสีน้ำตาลสวย และตกลง บางทีฉันดูรวย แต่อย่าให้ใครเรียกฉันโง่ 'สิ่งที่ทำให้คุณฉลาดมาก' ถาม 'ฉันไม่ไปหากาแฟกับ เธอบอกว่า 'ฟัง - ไม่ไปถามคุณ' เธอ 'ว่า กล่าวว่า 'ได้ทำให้คุณโง่' ให้ฉันอธิบายทำไมฉันเอาเธอสำหรับกาแฟ ผมจองที่อยาก ไม่ฉัน และเธอไม่สามารถปล่อยรีจนถึงเวลาปิด ดังนั้น ผมต้องเรียนหนังสือเป็นเวลานานดี ฉันได้ A ในการสอบของฉันในวันถัดไป ฉันให้ขาของสาว A มากเกินไป เมื่อเธอออกมาพอโต๊ะไลบรารี เราไปร้านกาแฟ และผมสั่งกาแฟสำหรับเราทั้งสอง 'ฉันเจนนิเฟอร์ Cavilleri เธอบอกว่า ' ฉันอเมริกัน แต่ครอบครัวมาจากอิตาลี ฉันกำลังเรียนดนตรี ' 'ฉันชื่อ Oliver ฉันว่า 'ที่แรกของคุณหรือนาม "เธอถาม ' แรก ชื่อของฉันคือ Barrett ' 'โอ้ เธอกล่าว 'เช่นเอลิซาเบธบาร์เร็ตต์ผู้เขียน' ว่า 'ใช่ 'ไม่มีความสัมพันธ์ทาง' ผมพอใจที่เธอไม่ได้บอกว่า, ' บาร์เร็ตต์ เช่น Barrett หอ' ว่า Barrett ความสัมพันธ์ของฉัน บาร์เร็ตต์หอเป็นอาคารขนาดใหญ่ unlovely ที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด Greatgrandfather ของฉันให้กับฮาร์วาร์ดนาน และฉันละอายใจอย่างลึกซึ้งของมัน เธอเงียบ เธอนั่ง ครึ่งยิ้มที ผมมองที่โน้ตบุ๊คของเธอ 'Sixteenth ศตวรรษเพลง' ฉันเคยพูด 'ว่าจะเสียงยาก' "มันยากเกินไปสำหรับคุณ Preppie เธอกล่าวว่า coldly เหตุฉันให้เธอคุยกับฉันเช่นนี้ เธอไม่ได้อ่านนิตยสารมหาวิทยาลัย เธอไม่รู้ว่าที่ผมหรือไม่ 'Hey คุณอย่าฉันคือใคร" 'ใช่ เธอตอบ 'คุณกำลังคนที่เป็นเจ้าของหอ Barrett' เธอไม่รู้ว่าที่ผม 'ฉันไม่เองฮอลล์ Barrett ฉันโต้เถียง ' ดีปู่ของฉันให้กับฮาร์วาร์ด ที่ทั้งหมด' ' เพื่อที่เป็นเหลนไม่ให้ดีสามารถได้รับในฮาร์วาร์ดเพื่อได้อย่างง่ายดาย!' ผมโกรธตอนนี้ 'เจนนี่ ถ้าฉันไม่ดี ทำไมไม่ลบฉันเชิญคุณสำหรับกาแฟ' เธอมองตรงเข้าตา และยิ้ม 'ชอบร่างกายของคุณ เธอกล่าว ทุกผู้ชนะใหญ่ที่มีให้ ใครดีเกินไป ทุกคนฮาร์วาร์ดดีทราบว่า แต่มันจะดีกว่าถ้าคุณสามารถชนะ และ อื่น ๆ เป็นฉันกับเจนนี่เดินไปหอพักของเธอ ฉันทำของฉันย้ายชนะ 'ฟัง คืนวันศุกร์มีแข่งขันฮอกกี้ดาร์ทเมาท์' 'เพื่อ' 'ดังนั้นอยากให้มา' สาวแรดคลิฟฟ์ พวกเขาจริง ๆ ดูแลเกี่ยวกับกีฬา "และทำไม" เธอถาม 'ควรฉันมาถึงการแข่งขันฮอกกี้น้ำแข็งโง่ ' 'เพราะฉันเล่น ฉันตอบ มีความเงียบเป็นครู่ ฉันคิดว่า ฉันได้ยินหิมะตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่คุณสามารถพูดเกี่ยวกับหญิงสาวที่ยี่สิบห้าปีที่เสียชีวิต? คุณสามารถพูดได้ว่าเธอเป็นคนที่สวยและฉลาด เธอรัก Mozart และ Bach และบีทเทิล และ TNE เมื่อตอนที่เธอบอกผมว่าผมถามเธอที่มาก่อน เธอตอบยิ้ม'' เช่นในเอบีซี. ฉันยิ้มเกินไป แต่ตอนนี้ผมสงสัยว่า เธอได้รับการพูดถึงชื่อแรกของฉันได้อย่างไร ถ้าเธอเป็นฉันมาก่อน behaid ของโมซาร์ท หรือเธอไม่ได้หมายความว่านามสกุลของฉันได้อย่างไร ff เธอทำฉันมาระหว่าง Bach และบีทเทิล แต่ผมก็ยังไม่ได้เข้ามาเป็นครั้งแรก ที่ผมกังวลมากในขณะนี้ คุณเห็นฉันมักจะมีจะเป็นหมายเลขหนึ่ง ความภาคภูมิใจของครอบครัวที่คุณเห็น ในฤดูใบไม้ร่วงของปีที่ผ่านมาของฉันที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ผมเรียนจำนวนมากในห้องสมุดคลิฟ ห้องสมุดเป็นที่เงียบสงบไม่มีใครรู้ว่าฉันไปที่นั่นและพวกเขามีหนังสือที่ฉันต้องการสำหรับการศึกษาของฉัน วันก่อนที่จะตรวจสอบผมเดินไปที่โต๊ะทำงานของห้องสมุดที่จะขอหนังสือ สองสาวกำลังทำงานอยู่ที่นั่น หนึ่งคือสูงและสวยงาม อื่น ๆ ที่เป็นที่เงียบสงบและสวมแว่นตา ฉันเลือกเธอและถามหาหนังสือของฉัน เธอให้ฉันดูไม่เป็นมิตร 'คุณไม่ได้มีห้องสมุดที่ฮาร์วาร์? เธอถาม 'คลิฟให้เราใช้ห้องสมุดของพวกเขา,' ฉันตอบ 'ใช่ Preppie พวกเขาทำ - แต่มันก็เป็นธรรม ฮาร์วาร์มีห้าล้านเล่ม เรามีไม่กี่พัน. โอ้ที่รักฉันคิดว่า สาวคลิฟฉลาด ฉันมักจะสามารถทำให้สาว ๆ รู้สึกเหมือนเธอมีขนาดเล็กมาก แต่ผมจำเป็นต้องใช้หนังสือด่าว่าดังนั้นฉันจะต้องสุภาพ 'ฟังฉันต้องการหนั​​งสือด่าว่า. 'อย่าพูดอย่างนั้นกับผู้หญิง, Preppie. 'ทำไมคุณเพื่อให้แน่ใจว่าผมไปโรงเรียนเตรียม? เธอถอดแว่นตาของเธอ 'คุณดูโง่และอุดมไปด้วย' เธอบอกว่า 'คุณผิด' ที่ผมพูด 'ฉันจริงฉลาดและดี. 'โอ้ไม่ Preppie,' เธอบอกว่า 'ฉันฉลาดและดี. เธอเป็นคนที่มองตรงมาที่ฉัน สิทธิทั้งหมดที่เธอมีดวงตาสีน้ำตาลสวย และตกลงบางทีผมมองที่หลากหลาย แต่ผมจะไม่ปล่อยให้ทุกคนโทรหาฉันโง่ 'สิ่งที่ทำให้คุณฉลาด? ผมถาม 'ฉันจะไม่ไปสำหรับกาแฟกับคุณ' เธอบอกว่า 'ฟัง - ฉันจะไม่ขอให้คุณ! 'ที่' เธอกล่าวว่า "เป็นสิ่งที่ทำให้คุณโง่. ผมขออธิบายว่าทำไมฉันเอาเธอสำหรับกาแฟ ผมได้รับหนังสือเล่มนี้ที่ฉันต้องการไม่ได้ I? และเธอไม่สามารถออกจากห้องสมุดจนถึงเวลาปิด ดังนั้นผมก็สามารถที่จะเรียนหนังสือเป็นเวลานานดี ผมได้รับในการสอบของฉันในวันถัดไป ฉันให้ขาของหญิงสาวเกินไปเมื่อเธอออกมาจากด้านหลังโต๊ะทำงานของห้องสมุด เราไปที่ร้านกาแฟและได้สั่งกาแฟสำหรับเราทั้งคู่ 'ฉันเจนนิเฟอร์ Cavilleri,' เธอบอกว่า 'ฉันอเมริกัน แต่ครอบครัวของฉันมาจากอิตาลี ผมเรียนดนตรี '' ฉันชื่อโอลิเวอร์, 'ฉันกล่าวว่า 'เป็นที่แรกหรือนามสกุลของคุณของคุณหรือไม่' เธอถาม 'ครั้งแรกที่ ชื่ออื่น ๆ ของฉันคือบาร์เร็ต. 'โอ้' เธอบอกว่า 'ชอบลิซาเบ ธ บาร์เร็ตต์นักเขียน? 'ใช่' ผมกล่าวว่า 'ไม่เกี่ยวข้อง. ผมก็ยินดีที่เธอไม่เคยบอกว่าบาร์เร็ตต์บาร์เร็ตต์ฮอลล์เช่น? บาร์เร็ตต์ที่เป็นความสัมพันธ์ของฉัน บาร์เร็ตต์ฮอลล์เป็นขนาดใหญ่อาคารไม่น่ารักที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ greatgrandfather ฉันมอบมันให้กับฮาร์วาร์มานานแล้วและผมละอายใจลึกของมัน เธอเป็นคนที่เงียบ เธอนั่งอยู่ที่นั่นครึ่งยิ้มมาที่ผม ผมมองที่โน๊ตบุ๊คของเธอ 'ศตวรรษที่สิบหกเพลง? ผมบอกว่า 'ที่เสียงยาก. 'มันยากเกินไปสำหรับคุณ Preppie,' เธอกล่าวอย่างเย็นชา ทำไมฉันปล่อยให้เธอพูดคุยกับผมเช่นนี้หรือไม่ ไม่ได้เธออ่านนิตยสารของมหาวิทยาลัยหรือไม่ ไม่เธอรู้ว่าฉันเป็นใคร? 'สวัสดี, คุณไม่ทราบว่าฉันเป็นใคร? 'ใช่' เธอตอบ 'คุณผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเจ้าของบาร์เร็ตต์ฮอลล์. เธอไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร "ผมไม่ได้เป็นเจ้าของบาร์เร็ตต์ฮอลล์ 'ฉันเป็นที่ถกเถียงกัน 'ปู่ของฉันมอบมันให้กับฮาร์วาร์ที่ทั้งหมด. 'ดังนั้นที่ว่าทำไมหลานชายที่ไม่ดังที่ดีของเขาจะได้รับในฮาร์วาร์ได้อย่างง่ายดาย! ผมโกรธตอนนี้ 'เจนนี่ว่าฉันไม่ดีทำไมคุณต้องการให้ฉันไปขอเชิญคุณสำหรับกาแฟ? เธอมองตรงเข้าไปในดวงตาของฉันและยิ้ม 'ผมชอบที่ร่างกายของคุณ' เธอบอกว่า ทุกคนชนะใหญ่จะต้องมีผู้แพ้ที่ดีเกินไป ทุกคนฮาร์วาร์ดีรู้ว่า แต่มันเป็นเรื่องที่ดีกว่าถ้าคุณสามารถชนะ และอื่น ๆ ที่ผมเดินกับเจนนี่ที่หอพักของเธอที่ฉันทำของฉันย้ายที่ชนะ 'ฟังในคืนวันศุกร์เป็นคู่ดาร์ทเมาท์ฮอกกี้. 'ดังนั้น' 'ดังนั้นผมอยากให้คุณมา. เหล่านี้สาวคลิฟ, ที่พวกเขาจริงๆดูแลเกี่ยวกับกีฬา 'ทำไม' เธอถามว่า 'ฉันควรมาไปสู่​​การแข่งขันฮอกกี้น้ำแข็งโง่? 'เพราะฉันเล่น' ฉันตอบ มีความเงียบขณะเป็น ฉันคิดว่าฉันได้ยินหิมะตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่คุณสามารถพูดเกี่ยวกับยี่สิบห้าปีเก่าสาวที่ตาย ? คุณสามารถพูดได้ว่าเธอสวยและฉลาด เธอชอบโมสาร์ท บาค และ เดอะบีทเทิลส์ และ หวัง . เมื่อตอนที่เธอบอกกับฉันว่า ฉันถามเธอที่มาก่อน เธอตอบยิ้มๆ " เหมือนใน ABC ' ฉันก็ยิ้ม แต่ตอนนี้ผมสงสัยว่า เธอพูดเรื่องชื่อของฉัน ถ้าใช่ ผมมาล่าสุด behaid โมสาร์ทหรือว่าเธอจะหมายถึงชื่อล่าสุดของฉัน ถ้าเธอทำ ฉันมาระหว่างแบช กับเดอะบีทเทิลส์ แต่ฉันยังไม่ได้มาก่อน นั่นทำให้ฉันกังวลมากตอนนี้ เห็นมั้ย ฉันต้องเป็นเบอร์หนึ่ง ความภาคภูมิใจของครอบครัว คุณเห็นไหม ในฤดูใบไม้ร่วงของปีสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ผมเรียนมากในห้องสมุด แรดคลิฟ . ห้องสมุดก็เงียบ ไม่มีใครรู้ว่าฉันมี และ มีหนังสือที่ผมต้องการสำหรับการศึกษาของฉันก่อนวันสอบฉันไปห้องสมุด ไปขอหนังสือ เด็กสาวสองคนทำงานที่นั่น คนตัวสูงและสปอร์ต อื่น ๆคือเงียบ และสวมแว่นตา ผมเลือกเธอ และขอหนังสือของฉัน เธอมองฉันอย่างไม่เป็นมิตร’ ไม่คุณมีห้องสมุดที่ฮาร์วาร์ด ? ' เธอถาม คลิฟให้เราใช้ห้องสมุดของพวกเขา , ' ' ฉันตอบ ใช่ preppie พวกเขาทำ แต่มันยุติธรรม ?ฮาร์วาร์ดได้ห้าล้านเล่ม เราได้ไม่กี่พัน โอ้ ที่รัก ฉันคิด ฉลาด แรดคลิฟฟ์ เกิร์ล ฉันมักจะสามารถทำให้ผู้หญิงรู้สึกเล็ก ๆของเธอ แต่ฉันต้องการหนังสือนั่น แล้วฉันก็ต้องสุภาพ . ฟังนะ ฉันต้องการไอ้หนังสือ ' ' อย่าพูดแบบนั้นกับผู้หญิง preppie ' ' ทำไมคุณเพื่อให้แน่ใจว่า ที่ฉันไปโรงเรียน ? เธอถอดแว่นตาของเธอ’ คุณดูโง่และรวย ' เธอพูด' ผิด ' ' ผมพูด จริงๆแล้วฉันฉลาดและคนจน ' ' โอ้ ไม่นะ preppie , ' ' เธอกล่าวว่า ฉันฉลาดและยากจน เธอมองตรงมาที่ฉัน เอาล่ะ เธอมี ดวงตาสีน้ำตาลสวย และโอเค บางทีฉันอาจจะดูที่อุดมไปด้วย แต่ก็อย่าให้ใครเรียกฉันว่าโง่ . . . อะไรที่ทำให้คุณฉลาดมาก ? ผมถาม . . . ฉันจะไม่ไปดื่มกาแฟกับคุณ , ' เธอกล่าว . ' ฟังนะ ผมไม่ได้ถามคุณ ! ' ' " เธอกล่าวคือสิ่งที่ทำให้คุณโง่ ให้ฉันอธิบายว่าทำไมฉันถึงพาเขาไปดื่มกาแฟ ผมมีหนังสือที่ผมต้องการไม่ใช่เหรอ เธอไม่ได้ออกไปจากห้องสมุด จนถึงเวลาปิดร้าน ดังนั้นฉันก็สามารถที่จะศึกษาหนังสือเป็นเวลานานดี ฉันได้ A ในการสอบในวันถัดไป ผมให้ขาของผู้หญิงเป็นเหมือนกัน เมื่อเธอออกมาจากหลังห้องสมุด โต๊ะ พวกเราไปร้านกาแฟแล้วสั่งกาแฟ สำหรับเราทั้งคู่' ฉัน เจนนิเฟอร์ คาวิเลรี่ , ' ' เธอกล่าวว่า ผมเป็นชาวอเมริกัน แต่ครอบครัวของฉันกลับมาจากอิตาลี ผมเรียนดนตรี ' ' ฉันชื่อ โอลิเวอร์ กล่าวว่า ' ' ฉัน . นั่นเป็นครั้งแรก หรือนามสกุลของคุณ ? ' เธอถาม ก่อน ชื่ออื่น ๆของฉันคือ บาร์เร็ต ' ' โอ้ ' ' เธอกล่าวว่า เหมือน Elizabeth Barrett นักเขียน ? ' ' ใช่ค่ะ ' ' ฉันพูด ไม่มีความสัมพันธ์ ฉันยินดีที่เธอไม่ได้กล่าวว่า ' บาเร็ท เช่น บาร์เร็ทฮอล ?' บาร์เร็ตมีความสัมพันธ์ของฉัน บาร์เร็ตต์เป็นห้องโถงขนาดใหญ่ ไม่น่ารัก อาคารในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด greatgrandfather ของฉันให้ฮาร์วาร์ดนานมาแล้ว และผมรู้สึกอับอายเลย เธอเงียบ เธอนั่งอยู่ตรงนั้น ครึ่ง ยิ้มให้ฉัน ผมมองที่สมุดของเธอ’ ศตวรรษที่สิบหกเพลง ? ฉันบอกว่า . . . ฟังดูยาก ' ' มันเป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับคุณ preppie ' เธอพูดอย่างเย็นชาทำไมฉันถึงปล่อยให้เธอพูดกับฉันแบบนี้ เธอไม่ได้อ่านมหาวิทยาลัยนิตยสาร ? เธอไม่ได้รู้ว่าฉันเป็นใคร ? เฮ้ นายไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร ? ' ' ใช่ค่ะ ' ' เธอตอบ คุณเป็นผู้ชายที่เป็นเจ้าของบาร์เรตต์ ฮอลล์ ' นางไม่รู้หรอกว่าข้าเป็นใคร . . . ไม่ห้องโถง บาร์เร็ทเอง ' ' ผมเถียง . คุณปู่ที่ดีของฉันให้ฮาร์วาร์ด แค่นั้น' ' แล้วทำไมเขาไม่ใหญ่มากหลานก็เข้าฮาร์วาร์ดได้ง่ายๆ ! ผมโกรธแล้วนะ . เจนนี่ ถ้าฉันไม่ดี ทำไมคุณถึงอยากให้ผมชวนคุณไปดื่มกาแฟ ? เธอมองตรงเข้าไปในดวงตาของฉันและยิ้ม . . . ฉันต้องการร่างกายของคุณ , ' เธอกล่าว ทุกรางวัลใหญ่ต้องเป็นผู้แพ้ที่ดีด้วย ดีทุกคนรู้ว่าฮาร์วาร์ด . แต่มันจะดีกว่าถ้าคุณสามารถชนะ ดังนั้นขณะที่ฉันเดินกับเจนนี่ที่หอเธอ ผมทำให้การชนะของฉัน ฟังเพลง คืนวันศุกร์คือ Dartmouth ฮอกกี้ตรงกับ ' ' ? ' ' ดังนั้นฉันอยากให้คุณมา พวกสาวๆ แรดคลิฟฟ์ พวกเขาดูแลเกี่ยวกับกีฬาจริงๆ . . . และทำไม " เธอถาม ฉันควรจะมาการแข่งขันฮอกกี้น้ำแข็งโง่เหรอ ? ' ' เพราะผมเล่น ' ผมตอบ มีช่วงเวลาของความเงียบ ฉันคิดว่าฉันได้ยิน
หิมะตก