Behavioral evidence concerning memo

Behavioral evidence concerning memory in forms of high-functioning autism (HFA) and in moderately low-functioning autism (M-LFA) is reviewed and compared. Findings on M-LFA are sparse. However, it is provisionally concluded that memory profiles in HFA and M-LFA (relative to ability-matched controls) are similar but that declarative memory impairments are more extensive in M-LFA than in HFA. Specifically, both groups have diminished memory for emotion- or person-related stimuli. Regarding memory for nonsocial stimuli, both groups probably have mental-age-appropriate nondeclarative memory, and within declarative memory, both groups have mental-age-appropriate immediate free recall of within-span or supraspan lists of unrelated items, as well as cued recall and paired associate learning. By contrast, recognition is largely unimpaired in HFA but moderately impaired in M-LFA, and free recall of meaningful or structured stimuli is moderately impaired in HFA but more severely impaired in M-LFA. Theoretical explanations of data on declarative memory in HFA identify problems in the integrative processing, or the consolidation and storage, of complex stimuli or a specific problem of recollection. Proposed neural substrates include the following: disconnectivity of primary sensory and association areas; dysfunctions of medial prefrontal cortex, hippocampus, or posterior parietal lobe; or combinations of these associated with neural disconnectivity. Hypothetically, perirhinal dysfunction might explain the more extensive declarative memory impairments in M-LFA. Foreseeable consequences of uneven memory abilities in HFA and M-LFA are outlined, including possible effects on language and learning in M-LFA. Finally, priorities for future research are identified, highlighting the urgent need for research on memory in lower functioning individuals. (PsycINFO Database Record (c) 2016 APA, all rights reserved)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานทางพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับหน่วยความจำ ในรูปแบบของการทำงานสูง (HFA) ออทิสติก และออทิสติกทำงานต่ำระดับปานกลาง (M-LFA) จะตรวจทาน และเปรียบเทียบ ประเด็น M LFA อยู่ห่าง อย่างไรก็ตาม มันเป็นชั่วคราวสรุปว่า หน่วยความจำโปรไฟล์ HFA และ LFA M (สัมพันธ์กับความสามารถในการจับคู่ควบคุม) จะคล้ายกันแต่ความบกพร่องของความจำชัดแจ้งที่อยู่ใน M-LFA กว่าใน HFA เฉพาะ ทั้งสองกลุ่มมีลดลงหน่วยความจำสำหรับตัวกระตุ้นที่เกี่ยวกับอารมณ์ หรือบุคคล เกี่ยวกับหน่วยความจำสำหรับตัวกระตุ้น nonsocial ทั้งสองกลุ่มอาจมีหน่วยความจำ nondeclarative จิตอายุเหมาะ และภายในหน่วยความจำที่เปิดเผย ทั้งสองกลุ่มมีจิตอายุเหมาะทันทีเรียกคืนฟรีของรายการ supraspan หรือภายในช่วงของ รายการที่ไม่เกี่ยวข้อง เช่นเดียวกับคิวเรียกคืน และจับคู่เชื่อมโยงการเรียนรู้ โดยคมชัด การรับรู้เป็นส่วนใหญ่ unimpaired ใน HFA แต่บกพร่องปานกลางใน M LFA และเรียกคืนฟรีของสิ่งเร้าที่มีความหมาย หรือมีโครงสร้างเป็นความบกพร่องปานกลางใน HFA แต่บกพร่องมากขึ้นอย่างรุนแรงใน M LFA คำอธิบายทฤษฎีของข้อมูลในหน่วยความจำที่เปิดเผยใน HFA ระบุปัญหาในการประมวล ผล บูรณาการ หรือการรวม และการจัด เก็บ ตัวกระตุ้นที่ซับซ้อนหรือมีปัญหาเฉพาะความทรงจำ นำเสนอพื้นผิวของระบบประสาทมีดังนี้: หลักทางประสาทสัมผัสและความสัมพันธ์ของพื้นที่ disconnectivity ความผิดปกติของคอร์เทกซ์ prefrontal ด้าน แคมปัส หรือ สมองกลีบข้างหลัง หรือชุดเหล่านี้เกี่ยวข้องกับระบบประสาท disconnectivity Hypothetically, perirhinal ความผิดปกติอาจอธิบายการบกพร่องทางความจำชัดแจ้งมากใน M LFA คาดการณ์ผลกระทบของหน่วยความจำที่ไม่สม่ำเสมอใน HFA และ M LFA ไว้ รวมทั้งผลกระทบที่เป็นไปได้ในภาษา และการเรียนรู้ใน M LFA ในที่สุด ระดับความสำคัญสำหรับการวิจัยในอนาคตจะมีระบุ เน้นวิจัยหน่วยความจำในคนทำงานที่ต่ำกว่าต้อง (ระเบียนฐานข้อมูล PsycINFO (c) 2016 APA สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานเกี่ยวกับพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับหน่วยความจำในรูปแบบของออทิสติกทำงานสูง (HFA) และปานกลางต่ำทำงานออทิสติก (M-LFA) การตรวจสอบและเปรียบเทียบ ผลการวิจัย M-LFA มีความเบาบาง แต่ก็จะได้ข้อสรุปชั่วคราวที่โปรไฟล์หน่วยความจำใน HFA และ M-LFA (เทียบกับความสามารถในการควบคุมการจับคู่) จะคล้ายกัน แต่ที่หน่วยความจำบกพร่องที่เปิดเผยมีความกว้างขวางมากขึ้นใน M-LFA กว่าใน HFA โดยเฉพาะทั้งสองกลุ่มได้ลดลงหน่วยความจำสำหรับ emotion- หรือสิ่งเร้าที่บุคคลที่เกี่ยวข้อง เกี่ยวกับหน่วยความจำสำหรับสิ่งเร้า nonsocial ทั้งสองกลุ่มอาจจะมีหน่วยความจำ nondeclarative จิตที่เหมาะสมกับวัยและภายในหน่วยความจำที่เปิดเผยทั้งสองกลุ่มมีจิตอายุที่เหมาะสมเรียกคืนฟรีทันทีภายในช่วงหรือรายการ supraspan ของรายการที่ไม่เกี่ยวข้องเช่นเดียวกับการเรียกคืนคิว และการเรียนรู้ร่วมจับคู่ ในทางตรงกันข้ามการรับรู้เป็นส่วนใหญ่ไม่บอบช้ำใน HFA แต่มีความบกพร่องในระดับปานกลาง M-LFA และเรียกคืนฟรีของสิ่งเร้าที่มีความหมายหรือมีโครงสร้างเป็นความบกพร่องในระดับปานกลาง HFA แต่มีความบกพร่องอย่างรุนแรงมากขึ้นใน M-LFA คำอธิบายทฤษฎีของข้อมูลในหน่วยความจำที่เปิดเผยใน HFA แจ้งปัญหาในการประมวลผลแบบบูรณาการหรือการควบรวมกิจการและการเก็บรักษาของสิ่งเร้าที่ซับซ้อนหรือปัญหาที่เฉพาะเจาะจงของความทรงจำ เสนอพื้นผิวประสาทรวมถึงต่อไปนี้: disconnectivity พื้นที่ประสาทสัมผัสและการเชื่อมโยงหลัก; ความผิดปกติของเยื่อหุ้มสมองอยู่ตรงกลาง prefrontal ฮิบโปหรือขม่อมกลีบหลัง; หรือการรวมกันของเหล่านี้เกี่ยวข้องกับ disconnectivity ประสาท สมมุติฐานผิดปกติ perirhinal อาจอธิบายอย่างกว้างขวางมากขึ้นหน่วยความจำบกพร่องที่เปิดเผยใน M-LFA ผลกระทบที่คาดการณ์ของความสามารถของหน่วยความจำที่ไม่สม่ำเสมอใน HFA และ M-LFA มีการระบุไว้รวมทั้งผลกระทบที่เป็นไปได้ในภาษาและการเรียนรู้ใน M-LFA สุดท้ายลำดับความสำคัญสำหรับการวิจัยในอนาคตจะมีการระบุเน้นความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการวิจัยในหน่วยความจำในการทำงานที่ต่ำกว่าบุคคล (PsycINFO ฐานข้อมูลบันทึก (c) 2016 APA, สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมหลักฐานเกี่ยวกับความทรงจำในรูปแบบของออทิสติกทำงานสูง ( หัว ) และค่อนข้างต่ำในการทำงาน ออทิสติก ( m-lfa ) จะตรวจทาน และเปรียบเทียบ ค้นพบใน m-lfa เป็นป่าโปร่ง อย่างไรก็ตาม , มันเป็น ซึ่งสรุปได้ว่า หน่วยความจำโปรไฟล์ในหัว m-lfa ( เทียบกับความสามารถในการจับและการควบคุม ) จะคล้ายกัน แต่ความความทรงจำ กว้างขวางมากขึ้นใน m-lfa มากกว่าในหัว . โดยทั้ง 2 กลุ่มมีลดลงหน่วยความจำสำหรับอารมณ์ หรือบุคคลที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้า เกี่ยวกับหน่วยความจำสำหรับสิ่งเร้าซึ่งไม่ใช่สังคม ทั้งสองกลุ่มอาจจะมีจิต อายุที่เหมาะสม nondeclarative หน่วยความจำ และอยู่ในความทรงจำ ทั้งกลุ่มมีจิต อายุที่เหมาะสมทันทีฟรีเรียกคืนภายในช่วงหรือ supraspan รายชื่อของรายการที่ไม่เกี่ยวข้อง รวมทั้งความจำและการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม โดยคมชัดยอมรับเป็นส่วนใหญ่ไม่ แต่ในหัวปานกลาง บกพร่องใน m-lfa และเรียกคืนฟรีของความหมายหรือโครงสร้างสิ่งเร้าในในหัว แต่ความบกพร่องอย่างรุนแรงใน m-lfa . ทฤษฎีที่อธิบายข้อมูลเกี่ยวกับความทรงจำในหัวระบุปัญหาในการประมวลผลแบบบูรณาการหรือการรวมและกระเป๋าของสิ่งเร้าที่ซับซ้อน หรือเป็นปัญหาเฉพาะของความทรงจำ เสนอแบบจำลองพื้นผิวรวมถึงต่อไปนี้ : disconnectivity ของสมาคมด้านประสาทสัมผัสและหลัก ; ความผิดปกติของ medial พรีฟรอนท คอร์เทกซ์สมอง , หรือด้านหลังสมองกลีบข้าง ; หรือการรวมกันของเหล่านี้เกี่ยวข้องกับประสาท disconnectivity . สมมติว่า perirhinal ความผิดปกติอาจอธิบายเพิ่มเติมคำประกาศหน่วยความจำบกพร่องใน m-lfa . คาดการณ์ผลของหน่วยความจำความสามารถใน m-lfa หัวไม่เรียบและจะถูกระบุไว้ รวมถึงผลกระทบด้านภาษาและการเรียนรู้ใน m-lfa . ในที่สุด , ลำดับความสำคัญสำหรับการวิจัยในอนาคตจะระบุเน้นความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการวิจัยในความทรงจำบุคคลในการทำงานลดลง ( psycinfo บันทึกฐานข้อมูล ( C ) 2016 อาภาทั้งหมดสงวนสิทธิ์ )