In this sector, the state-owned Ele

In this sector, the state-owned Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT) has always been protected by the government and allowed to maintain a monopoly over both electricity generation and distribution. Despite previous attempts to reform the sector, weak regulation, a lack of regulatory oversight, and little domestic competition have persisted and enabled EGAT to exert significant power over the country’s electricity development (Matthews 2012). EGAT drafts Thailand’s Power Development Plan (PDP) in a closed and non-participatory process (Greacen and Bijoor 2007). Further, Thailand’s cost-plus tariff system guarantees that EGAT earns revenues based on the amount of electricity it sells, and allows EGAT to pass the costs of over-investment to consumers by raising tariffs. This incentive spurs continual expansion in the system and a penchant to overstate demand (Greacen and Palettu 2007), which it has done for the past 20 years.3 Civil society groups have protested that this incentive scheme promotes developing large-scale electricity projects rather than renewable energy investments and energy efficiency policies (ibid.). These investments increase both EGAT’s influence in the electricity sector, and its profits, so it keeps on wanting to expand. Consequently, the current incentive structure promotes excessive investments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาคนี้ ที่รัฐไฟฟ้าสร้างอำนาจของประเทศไทย (กฟผ.) จะถูกป้องกัน โดยรัฐบาล และสามารถรักษาการผูกขาดการไฟฟ้าและการกระจาย แม้ก่อนหน้านี้พยายามปฏิรูปภาค ข้ออ่อน การขาดการกำกับดูแลกฎระเบียบ และการแข่งขันภายในประเทศน้อยได้ยังคงอยู่ และเปิดใช้งานกฟผ.โหมพลังงานสำคัญกว่าการพัฒนาไฟฟ้าของประเทศ (แมธธิวส์ 2012) กฟผ.แบบร่างของไทยกำลังพัฒนาแผน (ร่วมประชุม PDP) ในการปิด และไม่มีส่วนร่วม (Greacen และ Bijoor 2007) เพิ่มเติม ระบบวิธีการต้นทุนบวกภาษีของไทยรับประกันว่า กฟผ.ได้รับคะแนนตามจำนวนไฟฟ้าขาย และให้กฟผ.ผ่านต้นทุนของการลงทุนที่เกินให้กับผู้บริโภค โดยการเพิ่มภาษีรายได้ จูงใจนี้ spurs ขยายตัวอย่างต่อเนื่องในระบบและเอาใจใส่การ overstate อุปสงค์ (Greacen และ Palettu 2007), ซึ่งได้กระทำให้กับกลุ่มประชาสังคม years.3 20 ได้ปฏิเสธจ่ายว่า สิทธินี้ส่งเสริมการพัฒนาโครงการขนาดใหญ่ไฟฟ้าแทนการลงทุนพลังงานทดแทน และนโยบายประสิทธิภาพพลังงาน (ibid) ที่ผ่านมา ลงทุนเหล่านี้เพิ่มอิทธิพลของกฟผ.ทั้งในภาคการไฟฟ้า ผลกำไรของ เพื่อเก็บคงต้องขยาย ดังนั้น ในปัจจุบันโครงสร้างแผนงานสิทธิประโยชน์ส่งเสริมลงทุนมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาคนี้ที่รัฐเป็นเจ้าของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ได้รับการเสมอป้องกันโดยรัฐบาลและได้รับอนุญาตให้รักษาผูกขาดทั้งการผลิตกระแสไฟฟ้าและการกระจาย แม้จะมีความพยายามก่อนหน้านี้ที่จะปฏิรูปภาคระเบียบอ่อนแอขาดการกำกับดูแลกฎระเบียบและการแข่งขันในประเทศเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้หายและทำให้กฟผ. จะใช้อำนาจที่สำคัญกว่าการพัฒนาการผลิตไฟฟ้าของประเทศ (แมตทิวส์ 2012) กฟผ. ร่างแผนพัฒนากำลังผลิตไฟฟ้าของประเทศไทย (PDP) ในขั้นตอนการปิดและไม่ใช่แบบมีส่วนร่วม (Greacen และ Bijoor 2007) นอกจากนี้ประเทศไทยของระบบภาษีที่ประหยัดค่าใช้จ่ายบวกรับประกันว่ากฟผ. ได้รับรายได้ขึ้นอยู่กับปริมาณของการผลิตไฟฟ้าจะขายได้และช่วยให้กฟผ. ที่จะผ่านค่าใช้จ่ายในการลงทุนมากกว่าให้กับผู้บริโภคโดยการเพิ่มอัตราภาษี แรงจูงใจในการขยายตัวนี้สเปอร์สอย่างต่อเนื่องในระบบและชอบที่จะคุยโวความต้องการ (Greacen และ Palettu 2007) ซึ่งได้ทำที่ผ่านมา 20 years.3 กลุ่มภาคประชาสังคมได้ประท้วงว่าโครงการนี​​้จะช่วยส่งเสริมแรงจูงใจในการพัฒนาไฟฟ้าโครงการขนาดใหญ่มากกว่า การลงทุนพลังงานทดแทนและนโยบายการประหยัดพลังงาน (อ้างแล้ว.) เงินลงทุนเหล่านี้เพิ่มอิทธิพลของกฟผ. ทั้งในภาคการผลิตไฟฟ้าและผลกำไรที่ได้จึงช่วยในการขยายที่ต้องการ ดังนั้นโครงสร้างของแรงจูงใจในปัจจุบันส่งเสริมการลงทุนมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในภาคนี้ ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ( กฟผ. ) ได้รับความคุ้มครองจากรัฐบาล และได้รับอนุญาตในการรักษาผูกขาดทั้งการผลิตไฟฟ้าและการจัดจำหน่าย แม้จะมีความพยายามที่จะปฏิรูปภาค , กฎระเบียบที่อ่อนแอ , การขาดกฎระเบียบที่ดูแลและการแข่งขันในประเทศเล็ก ๆน้อย ๆได้หายและทำให้ กฟผ. ต้องออกแรงที่มีอำนาจเหนือพัฒนาการผลิตไฟฟ้าของประเทศ ( แมทธิว 2012 ) กฟผ. ร่างแผนพัฒนาพลังงานของประเทศไทย ( PDP ) ในปิดและไม่มีกระบวนการมีส่วนร่วม ( bijoor กรีเซน และ 2550 ) เพิ่มเติมไทยระบบต้นทุนบวกภาษีรับประกันว่า กฟผ. ได้รายได้ขึ้นอยู่กับปริมาณกระแสไฟฟ้า มันขายได้ และให้ กฟผ. เพื่อส่งผ่านต้นทุนของการลงทุนให้กับผู้บริโภค โดยการเพิ่มภาษี การกระตุ้นนี้ สเปอร์ส ขยายตัวอย่างต่อเนื่องในระบบและชอบการกล่าวเกินจริงความต้องการ ( และ กรีเซน palettu 2007 ) ซึ่งทำมาตลอด 20 ปี3 กลุ่มประชาสังคมได้ประท้วงว่า แรงจูงใจโครงการส่งเสริมการพัฒนาโครงการไฟฟ้าขนาดใหญ่มากกว่าการลงทุนพลังงานทดแทนและการประหยัดพลังงานตามนโยบาย ( อ้างแล้ว ) การลงทุนเหล่านี้เพิ่มทั้ง กฟผ. เป็นอิทธิพลในภาคไฟฟ้า และกำไร ดังนั้นมันก็ต้องการที่จะขยาย จากนั้นโครงสร้างสิ่งจูงใจในปัจจุบันส่งเสริมการลงทุนมากเกินไป

.