So SHE vanquished them, horse and f

So SHE vanquished them, horse and foot, just as she had vanquished their fathers thirty years before about the smell.

That was two years after her father's death and a short time after her sweetheart--the one we believed would marry her --had deserted her. After her father's death she went out very little; after her sweetheart went away, people hardly saw her at all. A few of the ladies had the temerity to call, but were not received, and the only sign of life about the place was the Negro man--a young man then--going in and out with a market basket.

"Just as if a man--any man--could keep a kitchen properly, "the ladies said; so they were not surprised when the smell developed. It was another link between the gross, teeming world and the high and mighty Griersons.

A neighbor, a woman, complained to the mayor, Judge Stevens, eighty years old.

"But what will you have me do about it, madam?" he said.

"Why, send her word to stop it," the woman said. "Isn't there a law? "

"I'm sure that won't be necessary," Judge Stevens said. "It's probably just a snake or a rat that nigger of hers killed in the yard. I'll speak to him about it."

The next day he received two more complaints, one from a man who came in diffident deprecation. "We really must do something about it, Judge. I'd be the last one in the world to bother Miss Emily, but we've got to do something." That night the Board of Aldermen met--three graybeards and one younger man, a member of the rising generation.

"It's simple enough," he said. "Send her word to have her place cleaned up. Give her a certain time to do it in, and if she don't. .."

"Dammit, sir," Judge Stevens said, "will you accuse a lady to her face of smelling bad?"

So the next night, after midnight, four men crossed Miss Emily's lawn and slunk about the house like burglars, sniffing along the base of the brickwork and at the cellar openings while one of them performed a regular sowing motion with his hand out of a sack slung from his shoulder. They broke open the cellar door and sprinkled lime there, and in all the outbuildings. As they recrossed the lawn, a window that had been dark was lighted and Miss Emily sat in it, the light behind her, and her upright torso motionless as that of an idol. They crept quietly across the lawn and into the shadow of the locusts that lined the street. After a week or two the smell went away.

That was when people had begun to feel really sorry for her. People in our town, remembering how old lady Wyatt, her great-aunt, had gone completely crazy at last, believed that the Griersons held themselves a little too high for what they really were. None of the young men were quite good enough for Miss Emily and such. We had long thought of them as a tableau, Miss Emily a slender figure in white in the background, her father a spraddled silhouette in the foreground, his back to her and clutching a horsewhip, the two of them framed by the back-flung front door. So when she got to be thirty and was still single, we were not pleased exactly, but vindicated; even with insanity in the family she wouldn't have turned down all of her chances if they had really materialized.

When her father died, it got about that the house was all that was left to her; and in a way, people were glad. At last they could pity Miss Emily. Being left alone, and a pauper, she had become humanized. Now she too would know the old thrill and the old despair of a penny more or less.

The day after his death all the ladies prepared to call at the house and offer condolence and aid, as is our custom Miss Emily met them at the door, dressed as usual and with no trace of grief on her face. She told them that her father was not dead. She did that for three days, with the ministers calling on her, and the doctors, trying to persuade her to let them dispose of the body. Just as they were about to resort to law and force, she broke down, and they buried her father quickly.

We did not say she was crazy then. We believed she had to do that. We remembered all the young men her father had driven away, and we knew that with nothing left, she would have to cling to that which had robbed her, as people will.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นเธอจึงสิ้นฤทธิ์พวกเขาม้าและเดินเท้าเช่นเดียวกับที่เธอได้สิ้นฤทธิ์บรรพบุรุษของพวกเขาสามสิบปีก่อนที่จะเกี่ยวกับกลิ่น

ว่าเป็นเวลาสองปีหลังจากการตายของพ่อของเธอและใช้เวลาสั้น ๆ หลังจากที่รักเธอ -. หนึ่งที่เราเชื่อว่าจะแต่งงานกับเธอ - ได้ทอดทิ้งเธอ หลังจากการตายของพ่อของเธอที่เธอเดินออกมาน้อยมากหลังจากที่รักของเธอไปคนแทบจะไม่เห็นเธอเลยไม่กี่ของผู้หญิงมีความอาจหาญที่จะเรียก แต่ก็ยังไม่ได้รับและการเข้าสู่ระบบเพียงของชีวิตเกี่ยวกับสถานที่เป็นนิโกรคน - ชายหนุ่มคนหนึ่งแล้ว -. ไปในและออกมาพร้อมกับตะกร้าตลาด

"เพียงแค่ เช่นถ้าคน - คนหนึ่งคนใด - สามารถให้ห้องครัวอย่างถูกต้อง "ผู้หญิงกล่าวว่าดังนั้นพวกเขาจึงไม่แปลกใจเมื่อกลิ่นที่พัฒนา มันเป็นความเชื่อมโยงระหว่างขั้นต้นอีกกำเนิดโลกและ griersons สูงและยิ่งใหญ่.

เพื่อนบ้านผู้หญิงคนหนึ่งบ่นกับนายกเทศมนตรีผู้พิพากษาสตีเว่นอายุแปดสิบปี.

"แต่สิ่งที่คุณจะมีฉันทำอย่างไรกับมันแหม่ม" เขากล่าวว่า.

"ทำไมส่งคำของเธอที่จะหยุดมัน" หญิงกล่าวว่า "ไม่ได้มีกฎหมายหรือไม่"

"ฉันแน่ใจว่าจะไม่จำเป็น" ผู้พิพากษาสตีเวนส์กล่าวว่า "มันอาจจะเป็นแค่งูหรือหนูที่นิโกรของเธอถูกฆ่าตายในบ้านฉันจะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้. "

วันรุ่งขึ้นเขาได้รับสองข้อร้องเรียนมากขึ้นหนึ่งจากผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในการคัดค้านขี้อาย." เราจริงๆจะต้องทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ผู้พิพากษา ผมจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่จะรำคาญพลาด emily แต่เราได้มีการทำบางสิ่งบางอย่าง "คืนนั้นคณะเทศมนตรีพบ. -. สาม graybeards และชายหนุ่มหนึ่งในสมาชิกของรุ่นที่เพิ่มขึ้น

"มันง่ายพอ"เขากล่าว." ส่งคำของเธอที่จะมีสถานที่ที่เธอทำความสะอาดขึ้น ให้เธอเวลาที่แน่นอนที่จะทำมันและถ้าเธอทำไม่ได้ .. "

" บ้าเอ้ยครับ "ผู้พิพากษาสตีเวนส์กล่าวว่า" คุณจะกล่าวหาว่าผู้หญิงที่ใบหน้าของกลิ่นไม่ดีของเธอ "

ดังนั้นในคืนถัดไปหลังจากเที่ยงคืนสี่คนเดินข้ามสนามหญ้า emily พลาดและ slunk เกี่ยวกับบ้าน เช่นโจร,การดมกลิ่นตามฐานของอิฐและเปิดห้องใต้ดินในขณะที่หนึ่งของพวกเขาดำเนินการเคลื่อนไหวการหว่านเมล็ดปกติด้วยมือของเขาออกมาจากกระสอบพาดจากไหล่ของเขา พวกเขายากจนเปิดประตูห้องใต้ดินและโรยปูนขาวมีและในสิ่งก่อสร้างทั้งหมด ตามที่พวกเขา recrossed สนามหญ้าหน้าต่างที่ได้รับความมืดเป็นสว่างและพลาดนั่ง emily ในนั้นแสงที่อยู่เบื้องหลังของเธอและลำตัวนิ่งตรงกับที่ของไอดอลของเธอ พวกเขาอย่างเงียบ ๆ พุ่งข้ามสนามหญ้าและเข้าไปในเงาของตั๊กแตนที่เรียงรายถนน หลังจากหนึ่งสัปดาห์หรือสองกลิ่นก็ไป.

ที่เมื่อผู้คนก็เริ่มที่จะรู้สึกเสียใจจริงๆสำหรับเธอ คนที่อยู่ในเมืองของเราจำได้ว่าผู้หญิงไวแอตต์เก่าดีป้าของเธอได้ไปบ้าอย่างสมบูรณ์ที่ผ่านมาเชื่อว่า griersons จัดตัวเองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สูงเกินไปสำหรับสิ่งที่พวกเขาจริงๆ ไม่มีชายหนุ่มค่อนข้างดีพอสำหรับ emily พลาดดังกล่าว เรามีความคิดที่ยาวนานของพวกเขาเป็นฉากพลาด emily รูปเรียวในสีขาวในพื้นหลังที่พ่อของเธอภาพเงา spraddled ในเบื้องหน้ากลับไปหาเธอเขาและกำแส้ม้า,สองของพวกเขาล้อมกรอบด้วยประตูหน้าหลังกว้าง ดังนั้นเมื่อเธอได้เป็นสามสิบยังคงเป็นคนเดียวที่เราไม่พอใจว่า แต่พิสูจน์; แม้จะมีความบ้าในครอบครัวเธอจะไม่ได้เปิดลงทั้งหมดของโอกาสของเธอหากพวกเขาได้ปรากฏจริงๆ

ตอนที่พ่อของเธอเสียชีวิต. , มันก็เกี่ยวกับที่บ้านเป็นสิ่งที่ถูกทิ้งให้เธอและในทางที่คนก็ดีใจที่สุดท้ายที่พวกเขาอาจจะพลาดสงสาร emily ถูกทิ้งไว้คนเดียวและคนอนาถาเธอได้กลายเป็นมนุษย์ ตอนนี้เธอก็จะได้รู้ว่าตื่นเต้นเก่าและความสิ้นหวังที่เก่าแก่ของเงินมากหรือน้อย.

วันหลังจากการตายของผู้หญิงทุกคนเตรียมที่จะเรียกที่บ้านและมีความเสียใจและความช่วยเหลือเป็นที่พลาดของเราเอง emily ได้พบกับพวกเขาที่ ประตูแต่งตัวเป็นปกติและมีร่องรอยของความเศร้าโศกบนใบหน้าของเธอเธอบอกพวกเขาว่าพ่อของเธอยังไม่ตาย เธอทำอย่างนั้นเป็นเวลาสามวันที่มีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเรียกร้องให้เธอและแพทย์พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้เธอเพื่อให้พวกเขาจัดการกับศพ เช่นเดียวกับที่พวกเขากำลังจะหันไปกฎหมายและบังคับเธอยากจนลงและพวกเขาถูกฝังอยู่ที่พ่อของเธอได้อย่างรวดเร็ว.

เราไม่ได้บอกว่าเธอบ้าแล้ว เราเชื่อว่าเธอต้องทำเช่นนั้นเราจำได้ว่าทุกชายหนุ่มที่พ่อของเธอขับรถออกไปและเรารู้ว่ามีอะไรที่เหลือเธอจะต้องยึดติดกับสิ่งที่เคยปล้นเธอจะเป็นคน

.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อเธอ vanquished พวกเขา ขี่ม้า และ เท้า เหมือนเธอมี vanquished รับสามสิบปีก่อนเกี่ยวกับกลิ่น

ที่ถูกสองปีหลังจากการตายของพ่อของเธอ และเวลาสั้นหลังจากที่เธอรัก - ที่หนึ่งเราเชื่อว่าจะแต่งงานเธอ - มีร้างเธอ หลังจากพ่อของเธอตาย เธอก็ออกน้อยมาก หลังจากที่หวานใจของเธอไปเก็บ คนแทบไม่เห็นเธอเลย Temerity โทร มีกี่ฝ่าย แต่ไม่ได้รับ และเครื่องเดียวของชีวิตเก็บ Negro ชาย - ชายหนุ่มแล้ว - ไปออกกับตลาดตะกร้าได้

"ราวกับว่าคน - คน - สามารถเก็บครัวอย่าง "สาว ๆ ว่า ดังนั้นพวกเขาไม่ประหลาดใจเมื่อได้รับการพัฒนากลิ่น มันเป็นลิงค์อื่นระหว่างรวม โลก teeming และจรรย์และสูง Griersons.

เพื่อนบ้าน ผู้หญิง แนะนำให้นายกเทศมนตรี ผู้พิพากษา Stevens แปดปี

"แต่ว่าคุณจะผมทำเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านผู้หญิง" เขากล่าวว่า

"ทำไม ส่งคำของเธอเพื่อหยุด พ่อ "ไม่มีกฎหมายหรือไม่"

"ฉันแน่ใจที่จะไม่มีความจำเป็น Stevens ผู้พิพากษากล่าวว่า "ก็คงเพียงงูหรือหนูว่า nigger ของเธอฆ่าตายในลาน ฉันจะพูดกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้"

วันเขาได้รับร้องเรียนเพิ่มเติมสอง จากคนที่มาใน diffident deprecation "เราต้องทำจริง ๆ บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับมัน ผู้พิพากษา จะวันสุดท้ายในโลก Miss Emily กวน แต่เราก็อยากจะทำอะไร" คืนนั้นตรงกับบอร์ด Aldermen - graybeards สามและหนึ่งอายุคน สมาชิกรุ่นเพิ่มขึ้น

"ก็ง่าย ๆ พอ"เขากล่าวว่า"ส่งคำของเธอให้เธอทำความสะอาดขึ้น ให้เธอเวลาได้ และ ถ้าเธอไม่ .."

"กับ รัก, " Stevens ผู้พิพากษากล่าวว่า "จะคุณโทษผู้หญิงกับหน้าของเธอหอมดี"

จึงคืนถัดไป หลังเที่ยงคืน ชายสี่ข้ามสนามหญ้านางสาว Emily และ slunk เกี่ยวกับบ้านเช่นนักย่องเบา ค้นหาตามฐาน ของการก่ออิฐ และ ที่เปิดห้องเก็บขณะหนึ่งของพวกเขาทำภาพเคลื่อนไหว sowing ปกติ ด้วยมือของเขาออกจากกระสอบ slung จากบ่าของเขา พวกเขายากจนการเปิดประตูตู้เก็บไวน์ และโรยปูนมี และ outbuildings ทั้งหมด ขณะที่พวกเขา recrossed สนามหญ้า หน้าต่างที่เคยมืดมีไฟส่องสว่าง และนางสาว Emily เสาร์ใน ไฟหลัง เธอ และลำตัวของเธอตรงแบบว่าเป็นไอดอล พวกเขา crept ติดสนามหญ้า และ เป็นเงาของฝูงตั๊กแตนที่เรียงรายบนถนน ออกหลังจากหนึ่งสัปดาห์หรือสอง กลิ่นไป

ที่ได้เมื่อเริ่มเสียใจจริง ๆ สำหรับเธอคนนั้น คนในเมืองของเรา จำอายุสุภาพสตรี Wyatt, great-aunt เธอ ได้ไปบ้าอย่างสมบูรณ์ในที่สุด เชื่อว่า Griersons การจัดตัวเองเล็กน้อยสูงเกินไปสำหรับพวกเขาจริง ๆ มี ชายหนุ่มไม่ได้ค่อนข้างดีพอสำหรับ Miss Emily และดังกล่าว เรามีนานความคิดของพวกเขาเป็นฉาก นางสาว Emily สเลนเดอร์คิดสีขาวในพื้นหลัง พ่อของเธอ spraddled ภาพเงาในเบื้องหน้า เขาเธอ และกำ horsewhip สองของพวกเขากรอบ โดยประตูหน้าหลังส่วนใหญ่ ดังนั้น เมื่อเธอได้เป็นสามสิบ และก็ยังคงเดียว เราไม่ใจตรง แต่ vindicated แม้จะ มีบ้าในครอบครัว เธอไม่ได้เปิดลงทุกโอกาสของเธอถ้าจะมีจริง ๆ materialized

เมื่อพ่อเสียชีวิต มีเกี่ยวกับที่บ้านมีที่เหลือเพื่อเธอ และวิธี คนมีความยินดี ในที่สุด พวกเขาสามารถสงสาร Emily นางสาว ถูกทิ้งอยู่คน เดียว และยาจก เธอได้กลายเป็น humanized ตอนนี้เธอเกินกว่าจะรู้ความเก่าและความสิ้นหวังอายุของเงินน้อย

วันหลังความตายของเขาทุกฝ่ายเตรียม การโทรที่บ้าน condolence และความช่วยเหลือ เป็น Emily ของเราพลาดเองตรงที่ประตู แต่งตามปกติ และไม่มีร่องรอยของความเศร้าโศกบนใบหน้าของเธอ เธอบอกพวกเขาว่า พ่อของเธอไม่ตาย เธอไม่ว่าสามวัน กับรัฐมนตรีเรียกเธอ และแพทย์ พยายามชักจูงเธอให้ทิ้งของร่างกาย เพียงเป็นพวกเขาจะรีสอร์ทกฎหมาย และบังคับ เธอสัญญา และพวกเขาฝังพ่อของเธออย่างรวดเร็ว

เราไม่ได้ว่า เธอบ้าแล้ว เราเชื่อว่า เธอได้ที่ เราจดจำชายหนุ่มทั้งหมดที่พ่อของเธอได้ขับออกไป และเรารู้ว่า มีอะไร เหลือ เธอจะต้องยึดที่ได้ปล้น เธอเป็นคนที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นเธอพ่ายแพ้ให้เท้าและการขี่ม้าเพียงดังที่เธอเคยพ่ายแพ้บรรพบุรุษของเขาสามสิบปีก่อนเกี่ยวกับกลิ่นที่.

ที่มาสองปีหลังจากการตายของพ่อของเธอและหลังจากนั้นไม่นานหวานใจของเธอคนหนึ่งที่เราเชื่อว่าจะแต่งงานกับเธอแล้วก็ร้างผู้คนของเธอ หลังจากการตายของพ่อของเธอเธอก็ออกมาเป็นอย่างมากเพียงเล็กน้อยหลังจากหาหวานใจของหล่อนก็ออกไปผู้คนแทบจะไม่เห็นของเธอที่ทั้งหมดเพียงไม่กี่แห่งที่มีความอาจหาญที่จะโทรติดต่อแต่ไม่ได้รับและลงชื่อเข้าใช้เท่านั้นของชีวิตเกี่ยวกับสถานที่ที่เป็นคนนิโกรที่คนหนุ่มที่จากนั้นจะเข้าไปในและออกจากตะแกรงสำหรับนึ่งอาหารที่ตลาด.

"ไม่เป็นถ้าชายคนหนึ่งคนใดไม่สามารถทำให้ห้องครัวที่ถูกต้อง"ผู้หญิงที่พูดว่า"ดังนั้นก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเมื่อได้กลิ่นที่ได้รับการพัฒนาขึ้นมา เป็นอีกคนหนึ่งระหว่างรวมลิงค์ได้โลกคับคั่งและ griersons สูงและมีกำลังมากที่.

เพื่อนบ้านที่ผู้หญิงคนหนึ่งบ่นกับนายกเทศมนตรีที่ผู้พิพากษา Stevens Point Convention Center , Stevens Point ,แปดสิบปี.

"แต่สิ่งที่จะคุณจะให้ผมทำอย่างไรกับเรื่องนี้ครับ?"เขากล่าว.

"ทำไมส่งคำว่าเธอจะหยุดมัน"ผู้หญิงคนนั้นว่า". "ไม่มีกฎหมายว่าด้วย "

"ผมมั่นใจว่าจะไม่มีความจำเป็นต้อง"ผู้พิพากษา Stevens Point Convention Center , Stevens Point ," "อาจเป็นเพียงงูหรือหนูที่ไอ้มืดของเธอถูกฆ่าตายในสนามผมจะพูดกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้"

ในวันถัดไปที่เขาได้รับการร้องเรียนมากกว่าสองหนึ่งจากคนที่เข้ามาในเชิงถ่อมตัวประหม่า "จริงๆแล้วเราจะต้องทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ผู้พิพากษา ฉันจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่สร้างความรำคาญมิสเอมิลี่แต่เราก็ต้องทำอะไรบางอย่าง"ในยามค่ำคืนที่บอร์ดของเทศมนตรีพบกับสาม graybeards และหนึ่งคนอายุน้อยเป็นสมาชิกของรุ่นที่มีการปรับตัวสูงขึ้น.

"เป็นแบบเรียบง่ายไม่เพียงพอ"เขากล่าว "ส่งคำว่าเธอได้วางไว้ยังที่ที่เธอทำความสะอาดได้ ทำให้เธอถึงจุดหนึ่งที่จะทำและถ้าเธอไม่ได้ .."

" dammit ครับผม"ผู้พิพากษา Stevens Point กล่าวว่า"คุณจะหาว่าผู้หญิงคนหนึ่งไปที่หน้าของเธอของกลิ่นไม่ดีหรือไม่?"

ในคืนวันถัดไปหลังจากเวลาเที่ยงคืนทั้งสี่คนมีเครื่องหมายกากบาทขีดทับสนามหญ้าของมิสเอมิลี่เดินหลบหน้าและเกี่ยวกับบ้านเช่นนักงัดแงะค้นหาไปตามฐานของตึกและที่ช่องห้องเก็บไวน์ในขณะที่หนึ่งในนั้นได้ทำการเคลื่อนไหวหว่านเป็นประจำด้วยมือของเขาออกมาจากกระสอบที่สะพายจากไหล่ของเขา ทำให้เขาเปิดประตูห้องเก็บไวน์ที่มีและประพรมน้ำมะนาวและใน outbuildings ทั้งหมด เป็นที่หัวเราะไม่ค่อยสนามหญ้าที่อยู่ในหน้าต่างที่ได้รับการสีเข้มเป็นแบบมีแสงไฟส่องสว่างและมิสเอมิลี่นั่งอยู่ในโรงแรมมีความสว่างสดใสที่อยู่เบื้องหลังของเธอและลำตัวตั้งตรงของเธอนิ่งไม่ไหวติงเป็นไอดอลที่ พวกเขาก็ค่อยๆคืบคลานเข้ามาอย่างเงียบๆผ่านสนามหญ้าและเข้าสู่เงามืดของตั๊กแตนมาที่ถนนที่เรียงรายไปด้วยต้นไม้ หลังจากสัปดาห์ที่สองหรือกลิ่นที่ออกไป.

ว่าเมื่อผู้คนเริ่มรู้สึกเสียใจกับเธอ ผู้คนในเมืองของเรา)หญิงชรา Wyatt เน้นย้ำถึงแอพพลิเคชั่นที่ดีเยี่ยม - คุณป้าคนเสียสติสมบรูณ์แบบที่ผ่านมาเชื่อว่า griersons ที่จัดขึ้นเองที่สูงเกินไปสำหรับสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ ไม่มีคนหนุ่มที่มีค่อนข้างดีพอสำหรับมิสเอมิลี่และดังกล่าว เราได้คิดว่าเขาเป็นที่มิสเอมิลี่รูปที่ยาวเรียวในสีขาวใน ภาพ พื้นหลังที่พ่อของเธอเงา spraddled ในพื้นหน้าที่กลับมาของเขากับเธอและคว้าแส้ม้าที่ยาวทั้งสองคนล้อมกรอบด้วยประตูด้านหน้ากลับ - โยนให้ ดังนั้นเมื่อเธอไปได้สามสิบและยังอยู่คนเดียวเราก็ไม่พอใจอย่างชัดเจนแต่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับจิตไม่ปกติในครอบครัวนั้นเธอจะไม่มีก็หันมาลงก็จะมีโอกาสลุ้นรับของเธอทั้งหมดถ้าจะมีจริงๆทว่า.

เมื่อพ่อของเธอตายมันเกี่ยวกับว่าบ้านทั้งหมดที่เขาเหลืออยู่กับเธอและในทางที่ผู้คนจะดีใจที่ผ่านมาก็น่าเสียดายมิสเอมิลี่ ถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังและเนื้อประดาตัวเธอได้กลายเป็น humanized ในตอนนี้เธอก็จะรู้ว่าความน่าตื่นตาตื่นใจและความสิ้นหวังเก่าที่มีเงินที่มากกว่าหรือน้อยกว่า.

หลังจากวันที่การตายของเขาสำหรับท่าน สุภาพสตรี ที่ทั้งหมดพร้อมที่จะโทรติดต่อได้ที่ที่บ้านและจัดให้บริการความช่วยเหลือและแสดงความเสียใจและเป็นแบบกำหนดเองของเรามิสเอมิลี่พบกับพวกเขาที่ประตูแต่งตัวตามปกติและไม่มีร่องรอยของความทุกข์ระทมบนใบหน้าของเธอเธอบอกเขาว่าพ่อของเธอยังไม่ตาย เธอไม่ว่าสำหรับวันที่สามพร้อมด้วยคณะรัฐมนตรีที่โทรติดต่อที่เธอและหมอที่กำลังพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอให้เขาทิ้งของร่างกายได้ เพียงเพราะเขาเป็นเกี่ยวกับเพื่อไปยังรีสอร์ทเพื่อไปยังมีผลใช้บังคับและกฎหมายว่าด้วยเธอก็ลงไปและพวกเขาถูกฝังไว้บิดาของเธอได้อย่างรวดเร็ว

เราไม่ได้พูดว่า"เธอก็บ้าแล้ว เราเชื่อว่าเธอต้องทำที่เราจำได้คนหนุ่มที่บิดาของเธอเคยขับรถออกไปและเรารู้ว่าไม่มีอะไรเหลือเธอจะต้องยึดติดกับที่ปล้นของเธอเป็นผู้คนจะ.