Only after a ring, Ji Bai picked up

Only after a ring, Ji Bai picked up: “What happened?
Xu Xu said: “The forensic report has come out; we’re faxing it to Sichuan police station. I’ll also send the electronic version to your phone.”
“Good.”
His voice was slightly hoarse, also appeared to be deep than usual. Xu Xu paused for a moment, then said: “Goodbye.”
“Wait a minute,” he whispered to stop her.
Xu Xu went silent.
She clearly felt her heart, as if with his words, had been gently lifted.
In an alley somewhere in the Sichuan district, Ji Bai was leaning against the back seat of a modest car.
He had taken a unit and waited all night to ambush the suspect outside a small hotel where the suspect would appear but still there was no result so far. Probably because Yao Meng had told Su Mu, so he insisted that Ji Bai go to the back of the car to sleep for a few hours, he had ensured Ji Bai that if there was any sign of the suspect he would wake him up immediately. Yao Meng and Su Mu stayed in the front of the car in wait.
Ji Bai did not refuse, he was about to sleep but was wakened by Xu Xu’s phone call.
“Nothing happened these few days at the city?” Ji Bai asked gently.
“Everything is normal.” Xu Xu replied: “What about over there?”
“We are waiting in ambush, it will be done soon.”
Both were silent for a moment, Xu Xu directly asked what was worrying her: “I can hear that your voice is a bit hoarse, are you alright?”
Ji Bai was holding the phone, and watching passersby on the town street, his lips curled up in a smile: “I’m a little bit uncomfortable, I drove all night, and probably have worked fifty hours without sleep. I’m about to take a break.”
Xu Xu was slightly stunned and didn’t speak.
In fact, this was nothing to Ji Bai, he had far harder times before. And he never told others of his sufferings. But Xu Xu… letting her worry for a little wasn’t bad.
Listening to his placid tone, she could almost imagine his tired face. That made her a little uncomfortable, and she unconsciously furrowed her brow.
“Then you should rest, I won’t bother you any longer.” Xu Xu quickly said: “Also try to sleep and eat on time. Contact me if there’s anything else, bye.”
Ji Bai didn’t get the time to speak before Xu Xu added: “Master, hurry go to sleep”, then hung up the phone.
Ji Bai looked the darkening phone screen, he slightly smiled. At this time, a local police officer who was sitting in front saw the unusual smile, laughed and asked: “Captain Ji, Did sister-in-law call concerning about you?”
Ji Bai did not directly deny or admit it. He leaned his tired body back, and closed his eyes, the smile still remained on his lips: “Women love to worry… I’m going to sleep for a while, remember to call me if anything comes up.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากแหวน จิไบรับ: "เกิดอะไรขึ้นXu Xu กล่าวว่า: "รายงานทางนิติวิทยาศาสตร์ได้ออกมา เรากำลังส่งโทรสารไปสถานีตำรวจมณฑลเสฉวน ผมจะส่งแบบอิเล็กทรอนิกส์ไปยังโทรศัพท์ของคุณ""ดี" เสียงของเขาถูก แหบเล็กน้อยยัง ปรากฏจะลึกกว่าปกติ Xu Xu หยุดชั่วครู่ แล้วกล่าวว่า: "ลา" "รอสักครู่ เขากระซิบบอกหยุดเธอ Xu Xu เงียบไปเธอชัดเจนรู้สึกหัวใจของเธอ ว่ากับคำพูดของเขา ได้รับเบา ๆ ยกในซอยแห่งหนึ่งในเขตมณฑลเสฉวน ไบจิถูกพิงกับเบาะหลังของรถเล็กเขาได้นำหน่วย และรอทั้งคืนเพื่อซุ่มสงสัยนอกโรงแรมขนาดเล็กที่ปรากฏผู้ต้องสงสัย แต่ยัง มีผลไม่มาก อาจจะ เพราะเมงยาวได้บอก Su Mu เพื่อให้เขายืนยันว่า ไบจิไปด้านหลังของรถที่จะนอนหลับกี่ชั่วโมง เขามีมั่นใจไบจิที่ถ้ามีรอยสงสัยเขาจะปลุกเขาทันที เมงยาวและ Su Mu อยู่หน้ารถในรอไบจิไม่ได้ปฏิเสธ เขากำลังจะนอน แต่ถูก wakened โดย Xu Xu โทรศัพท์"ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหล่านี้สองสามวันที่เมือง" ไบจิถามเบา ๆ"ทุกอย่างเป็นปกติ" ตอบว่า Xu Xu: "ล่ะนั่น""เรากำลังรอในซุ่ม จะทำเร็ว ๆ นี้"ทั้งเงียบครู่ Xu Xu ที่ถามโดยตรงว่าเป็นกังวลเธอ: "ฉันได้ยินเสียงแหบนิด คุณเป็นไร"ไบจิได้จับโทรศัพท์ และชมมาในเมืองถนน ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นในรอยยิ้ม: "ฉันอึดอัดเล็กน้อย ฉันขับรถทั้งคืน และอาจจะได้ทำงานห้าสิบชั่วโมง โดยนอนหลับ ฉันจะพักผ่อน"Xu Xu อึ้งเล็กน้อย และไม่ได้พูดในความเป็นจริง นี้เสร็จจิไบ เขายากไกลครั้งก่อน และเขาไม่เคยบอกคนอื่นทุกข์ของเขา แต่ Xu Xu...ให้เธอกังวลสำหรับน้อยดีมากจริง ๆฟังเสียงเขาพลาซิด เธอเกือบจะสามารถจินตนาการการหน้าเหนื่อย ที่ทำให้เธออึดอัดเล็กน้อย และเธองุ่นง่านคิ้วของเธอโดยไม่รู้ตัว" แล้วคุณควรวางตัว ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป" Xu Xu รวดเร็วกล่าวว่า: "ยังพยายามนอน และกินเวลา ติดต่อฉันถ้าไม่มีอะไรอื่น bye"ไบจิไม่ได้รับเวลาที่จะพูดก่อนเพิ่ม Xu Xu: "หลัก รีบไปนอน" แล้ววางหูโทรศัพท์ไบจิมอง หน้าจอโทรศัพท์สี ยิ้มเล็กน้อย ตอนนี้ ตำรวจท้องถิ่นที่นั่งด้านหน้าเห็นปกติยิ้ม หัวเราะ และถามว่า: "จิกัปตัน คุณ sister-in-law เรียกเกี่ยวกับเกี่ยวกับตัวคุณ" นอกจากนี้ไบจิโดยตรงไม่ได้ปฏิเสธ หรือยอมรับมัน เขาก็เอนกายเหนื่อยกลับ และปิดตาของเขา รอยยิ้มยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขา: "ผู้หญิงรักต้องกังวล... ผมจะนอนหลับในขณะ อย่าลืมโทรหาฉันถ้าอะไรเกิดขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่หลังจากที่แหวนจีตากใบหยิบขึ้นมา: "เกิดอะไรขึ้น?
เสี่ยวเสี่ยวกล่าวว่า "การรายงานทางนิติเวชได้ออกมา; เรากำลังส่งแฟกซ์ไปยังสถานีตำรวจมณฑลเสฉวน ฉันยังจะส่งรุ่นอิเล็กทรอนิกส์ไปยังโทรศัพท์ของคุณ. "
" ดี. "
เสียงของเขาแหบเล็กน้อยยังดูเหมือนจะลึกกว่าปกติ เสี่ยวเสี่ยวหยุดสักครู่แล้วกล่าวว่า ". ลาก่อน"
"รอสักครู่" เขากระซิบจะหยุดเธอ
เสี่ยวเสี่ยวเงียบไป
เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธออย่างชัดเจนเช่นถ้ามีคำพูดของเขาได้รับการยกเบา ๆ
ในซอยที่ไหนสักแห่งในเขตพื้นที่มณฑลเสฉวนจีตากใบถูกพิงเบาะหลังของรถเจียมเนื้อเจียมตัว
เขาได้รับหน่วยและรอทั้งคืนซุ่มโจมตีผู้ต้องสงสัยที่อยู่ด้านนอกโรงแรมขนาดเล็กที่ผู้ต้องสงสัยจะปรากฏ แต่ยังคงมีผลไม่เพื่อให้ห่างไกล อาจจะเป็นเพราะยาวเม้งบอกซูหมู่ เพื่อให้เขายืนยันว่าจีตากใบไปที่ด้านหลังของรถเพื่อการนอนหลับไม่กี่ชั่วโมงเขาก็มั่นใจจีตากใบว่าถ้ามีการเข้าสู่ระบบของผู้ต้องสงสัยใด ๆ เขาจะปลุกเขาขึ้นมาทันที เย้าเม้งและซูหมู่อยู่ในด้านหน้าของรถในการรอคอย
ji ตากใบไม่ได้ปฏิเสธเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการนอนหลับ แต่เพิ่งตื่นจากโทรศัพท์เสี่ยวเสี่ยว
"ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่กี่วันนี้ที่เมือง?" จีตากใบถามเบา ๆ
"ทุกอย่างเป็นปกติ." เสี่ยวเสี่ยวตอบ: "สิ่งที่เกี่ยวกับที่นั่น"
. "เรากำลังรออยู่ในการซุ่มโจมตีก็จะทำได้เร็ว ๆ นี้"
ทั้งสองต่างก็เงียบไปสักครู่เสี่ยวเสี่ยวโดยตรงถามสิ่งที่กังวลของเธอ: "ฉันสามารถ ? ได้ยินว่าเสียงของคุณเป็นเสียงแหบเล็กน้อยที่คุณไม่เป็นไร "
จีตากใบถือโทรศัพท์และดูคนที่เดินผ่านบนถนนเมืองริมฝีปากของเขาขดตัวในรอยยิ้ม:" ผมนิด ๆ หน่อย ๆ อึดอัด ผมขับรถตลอดทั้งคืนและอาจจะได้ทำงานร่วมห้าสิบชั่วโมงโดยไม่ต้องนอนหลับ
ฉันจะใช้เวลาพัก. " เสี่ยวเสี่ยวตะลึงเล็กน้อยและไม่ได้พูด
ในความเป็นจริงนี้เป็นอะไรที่จะ Ji ตากใบเขามีช่วงเวลาที่ยากก่อนที่จะห่างไกล และเขาไม่เคยบอกคนอื่น ๆ ในความทุกข์ยากของเขา แต่เสี่ยวเสี่ยว ... ปล่อยให้เธอกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้เลวร้าย
การฟังเสียงที่เงียบสงบของเธอเกือบจะสามารถจินตนาการใบหน้าเหนื่อยของเขา ที่ทำให้เธออึดอัดเล็กน้อยและเธอไม่รู้ตัวขมวดคิ้วของเธอ
"แล้วคุณควรพักผ่อนฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป." Xu Xu ได้กล่าวว่า "นอกจากนี้ยังพยายามที่จะนอนหลับและกินในเวลา ติดต่อเราหากมีสิ่งใดที่ลาก่อน ".
จีตากใบไม่ได้รับเวลาในการพูดคุยก่อนเสี่ยวเสี่ยวเพิ่ม:" โทรีบไปนอน "แล้ววางหูโทรศัพท์
ji ตากใบมองหน้าจอโทรศัพท์มืดเขายิ้มเล็กน้อย
ในเวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจในท้องถิ่นที่ได้รับการนั่งอยู่หน้าเห็นรอยยิ้มที่ผิดปกติหัวเราะและถาม: "กัปตันจีได้ทรงเรียกน้องสาวในกฎหมายเกี่ยวกับเกี่ยวกับคุณ" จีตากใบไม่ได้โดยตรงปฏิเสธหรือยอมรับมัน เขาพิงร่างกายเหนื่อยของเขากลับมาและปิดตาของเขารอยยิ้มยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขา: ". หญิงรักต้องกังวล ... ฉันจะไปนอนในขณะที่อย่าลืมโทรหาฉันถ้ามีอะไรเกิดขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่แหวนจิไป๋รับสาย : " เกิดอะไรขึ้น ?Xu Xu กล่าวว่า " รายงานทางนิติเวชได้ออกมา เราต้องส่งมันสถานีตำรวจ มณฑลเสฉวน ผมจะส่งฉบับอิเล็กทรอนิกส์ไปยังโทรศัพท์ของคุณ" ดี "เสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย ยังดูเหมือนจะลึกกว่าปกติ ซู ซู หยุดสักครู่แล้วพูดว่า " ลาก่อน "" เดี๋ยวก่อน " เขากระซิบเพื่อหยุดเธอซู ซู ไปเงียบยังรู้สึกว่าหัวใจเธอ ราวกับว่าคำพูดของเขาได้รับการยกเบา ๆในตรอกแห่งหนึ่งในเขตมณฑลเสฉวน , จิไป๋ก็เอนพิงกับเบาะหลังของรถ เจียมเนื้อเจียมตัวเขาถูกหน่วยและรอทั้งคืนเพื่อซุ่มโจมตีสงสัยนอกโรงแรมขนาดเล็กที่ผู้ต้องสงสัยจะปรากฏ แต่ยังไม่มีผลเพื่อให้ห่างไกล อาจจะเพราะยาวเมิงบอก ซูมู เขายืนยันว่า จี ไบ ไปที่ด้านหลังของรถที่จะหลับไปไม่กี่ชั่วโมง เขามั่นใจว่าจิไป๋ว่า หากมีวี่แวว สงสัยเขาจะปลุกเขาขึ้นมาทันที เย้าหมงและซูมูอยู่ในส่วนหน้าของรถในรอจี ไบ ไม่ปฏิเสธ เขากำลังจะนอน แต่เพิ่งตื่นโดย Xu Xu โทรศัพท์" ไม่มีอะไรเกิดขึ้นสองสามวันในเมือง " จิไป๋ถามเบา ๆ" ทุกอย่างเป็นปกติ " Xu Xu ตอบว่า " อะไรประมาณนั้น "" เราจะรอซุ่มโจมตีอยู่ จะเสร็จแล้ว "ทั้งสองเงียบไปอึดใจหนึ่ง ซู ซู โดยตรง ถามว่ากังวลเธอ : " ฉันสามารถได้ยินเสียงค่อนข้างแหบแห้ง คุณเป็นอะไรรึเปล่า ? "จิไป๋ถือโทรศัพท์และเห็นปลอดคนในเมืองถนน ริมฝีปากของเขานอนขดในรอยยิ้ม " ฉันอึดอัดนิดหน่อย ผมขับรถมาทั้งคืน และคงได้ทำงานชั่วโมงห้าสิบ โดยไม่นอน ผมจะหยุดพัก "Xu Xu เล็กน้อยตะลึงและไม่ได้พูดในความเป็นจริง มันไม่มีอะไรที่จะจิไป๋ เขาได้ไกลยากครั้ง และเขาก็ไม่เคยบอกคนอื่น ความทุกข์ของเขา แต่ ซู ซู . . . . . . . ทำให้เธอกังวลเล็กน้อยไม่ใช่ไม่ดีฟังน้ำเสียงสงบนิ่งของเขา เธอเกือบจะจินตนาการถึงใบหน้าที่อ่อนล้าของเขา ที่ทำให้เธอไม่สบายใจ เธอโดยไม่รู้ตัว มีรอยย่นหน้าผากของเธอ" แล้วคุณควรจะพักบ้างนะ ผมจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป . " Xu Xu อย่างรวดเร็วกล่าวว่า : " ยังพยายามที่จะนอนและกินตรงเวลา ติดต่อฉันถ้ามีอะไรอีก บาย "จิไป๋ไม่ได้รับเวลาที่จะพูดก่อนที่ Xu Xu เพิ่ม : " อาจารย์ รีบกลับไปนอน " แล้วก็วางสายจิไป๋มองหน้าจอโทรศัพท์ที่มืดมิด เขาเพียงยิ้ม ในเวลานี้ ท้องถิ่น ตำรวจ คนที่นั่งอยู่ด้านหน้าเห็นรอยยิ้มปกติ หัวเราะและถามว่า : " กัปตันจี ก็พี่สะใภ้โทรมาล่ะ "จิไป๋โดยตรงไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับมัน เขาพิงร่างกายที่อ่อนล้าของเขากลับ และหลับตาลง รอยยิ้มยังคงบนริมฝีปากของเขา : " ความรักของผู้หญิงจะกังวล . . . . . . . ผมจะนอนสักพัก อย่าลืมโทรมาถ้ามีอะไรเกิดขึ้น "