How does a person determine what is

How does a person determine what is realistically achievable in their life and what is just pure fantasy ? I have one side of me that can see no limits on anything and I want to learn, do and see as much as I possibly can but then I have this side of me that seems to win most of the time. The side that is extremely logical with everything and maybe sometimes a little too careful and not willing to take any big risks. The piece that now determines which side of the scale weighs more are going to be my kids. It's hard to take many chances or risks when I know it will affect my kids greatly. Perhaps living so carefully is not living at all. I can't seem to find the right answer myself. I want for someone to confidently insist that one way is the better way. I struggle too much with the 50/50, good/bad, (yinyang). I know most people will tell me that it's my choice and do what I think is right or whatever but the problem is.... I think so much that both sides have an equal number of bad and good. I want my kids to be happy, to have memories of their father being there for them and not growing up to feel like a broken person...like I do. At the same time I can't see how I can keep going on with life being so unhappy with everything else outside of my kids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไรคนกำหนดคือทำได้จริงในชีวิตของพวกเขาและอะไรคือจินตนาการบริสุทธิ์เพียง มีด้านหนึ่งของฉันซึ่งสามารถดูได้ไม่มีข้อจำกัดใด และต้อง การเรียนรู้ ทำดูเท่าที่ผมอาจสามารถ แต่แล้ว ก็มีด้านนี้ของฉันที่ดูเหมือนจะชนะส่วนใหญ่แล้ว ด้านที่เป็นตรรกะมากกับทุกอย่าง และบางครั้งอาจจะน้อยเกินไประวัง และไม่ยินดีรับความเสี่ยงใหญ่ ชิ้นที่กำหนดขณะ ที่ด้านข้างของเครื่องชั่งน้ำหนักมากขึ้น จะไปเป็นเด็กของฉัน จึงยากที่จะใช้ในโอกาส หรือความเสี่ยงที่เมื่อรู้ว่ามันจะมีผลต่อเด็ก ๆ มาก บางทีใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังเพื่อไม่อาศัยอยู่ทั้งหมด ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะหาคำตอบถูกเอง อยากคนมั่นยืนยันวิธีหนึ่งเป็นวิธีที่ดีกว่า ฉันต่อสู้มากเกินไปในแบบ ดี/ไม่ดี, (yinyang) ฉันรู้ว่า คนส่วนใหญ่จะบอกว่า มันเป็นของฉัน และสิ่งที่ผมคิดว่า เหมาะสมหรือเพียงแต่มีปัญหา... ผมคิดว่า มากว่า ทั้งสองฝ่ายมีจำนวนเท่าที่ร้าย และดี เด็ก ๆ จะมีความสุข มีความทรงจำของพ่อมีสำหรับพวกเขา และไม่โตขึ้นรู้สึกเหมือนคนเสีย...ฉันต้องการ ขณะเดียวกัน ฉันไม่เห็นวิธีฉันสามารถให้เกิดขึ้นกับชีวิตที่เป็นดังนั้นไม่มีความสุขกับทุกอย่างอื่นนอกเด็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมคนตรวจสอบสิ่งที่เป็นจริงได้ในชีวิตของพวกเขาและสิ่งที่เป็นแค่แฟนตาซี ? ผมมีข้างหนึ่งผมเห็นไม่มีขีด จำกัด บนอะไรและฉันต้องการเรียนรู้ และเห็นเท่าที่ผมสามารถทำได้ แต่ก็มีด้านนี้ของฉันดูเหมือนว่าจะชนะมากที่สุดของเวลาทำไมคนตรวจสอบสิ่งที่เป็นจริงได้ในชีวิตของพวกเขาและสิ่งที่เป็นแค่แฟนตาซี ? ผมมีข้างหนึ่งผมเห็นไม่มีขีด จำกัด บนอะไรและฉันต้องการเรียนรู้ และเห็นเท่าที่ผมสามารถทำได้ แต่ก็มีด้านนี้ของฉันดูเหมือนว่าจะชนะมากที่สุดของเวลาทำไมคนตรวจสอบสิ่งที่เป็นจริงได้ในชีวิตของพวกเขาและสิ่งที่เป็นแค่แฟนตาซี ? ผมมีข้างหนึ่งผมเห็นไม่มีขีด จำกัด บนอะไรและฉันต้องการเรียนรู้ และเห็นเท่าที่ผมสามารถทำได้ แต่ก็มีด้านนี้ของฉันดูเหมือนว่าจะชนะมากที่สุดของเวลาด้านข้างที่เป็นตรรกะมากกับทุกอย่างและบางครั้งน้อยเกินไประมัดระวังและไม่เต็มใจที่จะใช้ใด ๆใหญ่ ความเสี่ยง ชิ้นที่ตอนนี้กําหนดที่ด้านข้างของขนาดหนักมากกว่าจะเป็นเด็กของฉัน มันยากที่จะใช้โอกาสหรือความเสี่ยงเมื่อฉันรู้ว่ามันจะส่งผลกระทบต่อเด็กอย่างมาก บางทีชีวิตก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนฉันไม่สามารถดูเหมือนจะหาคำตอบได้เอง ฉันต้องการใครบางคนก็ยืนยันว่าวิธีหนึ่ง เป็นวิธีที่ดีกว่า ฉันดิ้นรนมากเกินไปกับ 50 / 50 , ดี / ไม่ดี ( yinyang ) ผมรู้ว่าคนส่วนใหญ่จะบอกว่า มันเป็นทางเลือกของฉันและทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าถูกต้อง หรืออะไรก็ตาม แต่ปัญหาคือ . . . . . . . ฉันคิดว่ามากที่ทั้งสองฝ่ายมีจำนวนเท่ากับของที่ไม่ดีและดี ฉันต้องการให้ลูกของฉันมีความสุขมีความทรงจำเกี่ยวกับพ่อของพวกเขาถูกมีสำหรับพวกเขาและไม่เติบโตขึ้น รู้สึกเหมือนคน . . . . . . . เสียเหมือนผม ในเวลาเดียวกัน ผมไม่เห็นว่าฉันสามารถไปบนกับชีวิตที่ไม่มีความสุขกับสิ่งอื่นๆ ภายนอก ของเด็ก ๆ ของฉัน