“Brother Hu, ” a female interviewer

“Brother Hu, ” a female interviewer said, “then what’s the point of an interview? Anyone can write something freely. That’s not ability.”

Wang Shuixin also lightly laughed, “Old Hu, to speak the truth, I want to test Little Zhang’s creative ability on the spot today. It seems all his poems in the past were created on the spot. As for the poem’s quality and logic, I’ll reserve my judgment. I don’t believe those good works of his were written on the spot by Little Zhang. It doesn’t agree with reason. Even if it was written on the spot, it couldn’t be done without any stammering, right? And those poems of his had so much logic? And the parallelism was done so well? And since you appreciate this youth so much, I’m testing him this time. So I purposely used my poem to let him follow up. First, it’s to see if he really can compose on the spot, and secondly, to see if Little Zhang really has as much literary skill as people say.”

Hu Fei said, “But to follow up on a classic poem that even entered language textbooks, Little Zhang will…”

Wang Shuixin waved his hand to stop Hu Fei from continuing. He looked at Zhang Ye, “It’s alright, Little Zhang. Take your time to think; there’s no hurry. Hur Hur. At your age, you might not have heard this poem. When you were in high school, the materials for your language class might not have included “Everything”. If you did not catch everything, I can recite it to you again.”

A youth volunteered, “Since you already recited it once, why don’t you let me, Director Wang?”

“Alright, Little Xu, you do it. Hur Hur.” Wang Shuixin was in a good mood. He had been doing administrative work all these years, so for him to once again display his literary works was a rare event. Seeing Zhang Ye remaining silent, and his subordinates looking at him with admiration and respect, Wang Shuixin was very pleased.

The other interviewers and the youth completely ignored Zhang Ye. They knew that it was impossible for Zhang Ye to follow up on the poem. The only reason that they were still in here to interview Zhang Ye was to kiss ass and flatter the Leader. They wanted to see with their own eyes how their Leader defeated Zhang Ye, a newcomer who had been praised for his poetry. Besides, even without the flattering factor, Director Wang did have the absolute ability!

Zhang Ye? A newcomer!

Compared to Director Wang, what was he!?

He wanted to compete with Wang Shuixin in literature and poetry? Wasn’t this do something beyond his ability!?

Director Wang’s “Everything” came about due to his using all his senses to come into maximum contact with the pulse of life. He had used his critical perspective to inspect the interpersonal moral and ethical relations, as well as the sparks that arose when people clashed. He had also subconsciously pondered above love, freedom, joy, suffering, hope and death, which were all common factors of human life. It was one of the best modern poems, and could be said that he had written a poem of such a genre at its peak. Zhang Ye wanted to use the literary insight from “Everything” as a topic to exceed “Everything”? That was impossible!

Well, but it was not that the poem did not have its flaws. If one wanted to pick faults with it, it was probably the reason why it was eventually removed from the language textbooks. The poem was too dark and oppressive. There was no hope in it. This was also why “Everything” was criticized by some people. But the flaws could not obscure the splendor it possessed. This poem was still enjoying a relatively high status in the poetry world. It could be considered a “pessimism” masterpiece.

“Let me recite it, while you listen well.” the youth said to Zhang Ye.

Zhang Ye ignored him, and already had his plans.

The youth frowned. You even turned haughty? Just because you were praised to the skies by people who did not know literature, you already forgot who you were? See, your original form has been revealed! I have no idea why Teacher Hu appreciated you so much. You can only have your way with Big Thunder and those slightly known poets in Beijing. But take a look; once you encounter a real master of literature, you have nothing against them, right?

The youth grunted and cleared his throat, “Everything is fated. Everything is unreal. Everything has no end. Everything has no home to return to.”

Wang Shuixin squinted his eyes as he listened to his poem.

The other interviewers again revealed their reverence. Their mouths moved gently, as if they were tasting the poem, and were also reciting it along with the youth.

The youth carried on, “Every happiness doesn’t come with a smile. Every suffering..”

But suddenly, a scene no one expected happened. Zhang Ye opened his vocal cords and interrupted the youth, who was having a good time reciting, rudely!

Zhang Ye shook his head, “Not every tree has been broken off by the storm; Not every seed cannot find soil to root; Not every true feeling is lost in the deserts of human hearts; Not every drea

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล่าวว่า ทีมหญิงเป็น "พี่ชาย Hu "แล้วจุดของการสัมภาษณ์คืออะไร ทุกคนสามารถเขียนบางสิ่งบางอย่างได้อย่างอิสระ ที่ไม่สามารถ"Shuixin วังยังเบา ๆ หัวเราะ, " Hu เก่า การพูดความจริง อยากทดสอบความสามารถความคิดสร้างสรรค์น้อยจางจุดวันนี้ ดูเหมือนบทกวีของเขาในอดีตถูกสร้างในจุด คุณภาพของบทกวีและตรรกะ ฉันจะจองห้องพักของฉันตัดสิน ผมไม่เชื่อว่าดีที่ทำงานของเขาเขียนจุดจางเล็กน้อย มันไม่เห็นด้วยกับเหตุผล แม้ว่ามันถูกเขียนขึ้นในจุด มันไม่สามารถทำได้ โดยใด ๆ เมื่อ ขวา และบทกวีของเขาเหล่านั้นมีตรรกะมาก และ parallelism ทำนั้นดีหรือไม่ และเนื่องจากคุณชื่นชมเยาวชนนี้มาก ฉันกำลังทดสอบเขาเวลานี้ ดังนั้น ผมจงใจใช้บทกวีของฉันให้เขาติดตาม ครั้งแรก มันจะดูถ้าเขาจริง ๆ สามารถเขียนจุด และประการที่ สอง จางน้อยจริง ๆ มีเป็นทักษะวรรณกรรมมากเป็นคนพูด "หูเฟยบอกว่า "แต่ติดตามบทกวีคลาสสิกที่แม้จะป้อนภาษาตำรา จางน้อยจะ..."Shuixin วังโบกมือหยุด Hu Fei ดำเนินการต่อ เขาดูที่จางเย่ "มัน เป็น alright จางน้อย ใช้เวลาในการคิด รีบร้อนไม่ได้ เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์ อายุของคุณ คุณอาจไม่เคยได้ยินกลอนนี้ เมื่อคุณอยู่ในโรงเรียนมัธยม วัสดุสำหรับการเรียนภาษาของคุณอาจไม่ได้รวม "ทุกอย่าง" ถ้าคุณไม่ได้จับทุกอย่าง ฉันสามารถอ่านมันให้คุณอีก"เยาวชนอาสา "ตั้งแต่คุณแล้วอัลมันครั้งเดียว ทำไมคุณไม่ให้ฉัน วังกรรมการ""ไม่เป็นไร ซูน้อย คุณทำได้ เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์" วัง Shuixin ได้อารมณ์ดี เขามีการทำงานธุรการทุกปีเหล่านี้ ดังนั้นสำหรับเขาที่จะแสดงอีกครั้ง งานวรรณกรรมของเขาเป็นเหตุการณ์หายาก เห็นเตียว Ye ที่เหลือเงียบ และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขามองว่าเขาชื่นชมและความเคารพ วัง Shuixin ไม่แพงมากเยาวชนและผู้นั้นเคยถูกอื่น ๆ ละเว้นสมบูรณ์เตียวเย พวกเขารู้ว่า มันเป็นไปไม่ได้สำหรับจางเยติดตามบทกวี เหตุผลเดียวที่พวกเขาอยู่ที่นี่สัมภาษณ์จางเยยังคงถูกจูบตูด และเลียแข้งเลียขาผู้นำ พวกเขาต้องการดู ด้วยตาตนเองว่าผู้นำของเขาชนะเตียวท่าน ผู้มาใหม่ที่ได้รับการยกย่องสำหรับบทกวีของเขา แม้ไม่ มีปัจจัยประจบ วังกรรมการไม่มีความสามารถแน่นอนจางเย่ มีผู้มาใหม่เมื่อเทียบกับวังกรรมการ อะไรเขาเขาต้องแข่งขันกับวัง Shuixin ในวรรณคดีและบทกวี ไม่ได้นี้ทำสิ่งที่เกินความสามารถของเขาผู้อำนวยการวังของ "ทุกอย่าง" มาเนื่องจากเขาใช้ความรู้สึกของเขาทั้งหมดเข้ามาสูงสุดติดต่อกับชีพจรของชีวิต เขาได้ใช้มุมมองที่สำคัญของท่านเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลคุณธรรม และจริยธรรม เป็นประกายไฟที่เกิดขึ้นเมื่อคนงัดข้อกัน นอกจากนี้เขายังไม่รู้ตัวมี pondered เหนือรัก เสรีภาพ ความสุข ทุกข์ ความหวัง และความ ตาย ซึ่งเป็นปัจจัยที่พบทั้งหมดของชีวิตมนุษย์ มันเป็นบทกวีทันสมัยที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง และอาจจะกล่าวว่า เขาเขียนบทกวีของประเภทดังกล่าวที่จุดสูงสุด จางเย่อยากจะใช้ความเข้าใจวรรณกรรมจาก "ทุกอย่าง" เป็นหัวข้อเกิน "ทุกอย่าง" ที่เป็นไปไม่ได้ดี แต่มันก็ไม่ได้ว่า บทกวีไม่มีข้อบกพร่องของตน ถ้าหนึ่งต้องรับผิดด้วย ก็คงเหตุผลทำไมถูกในที่สุดก็เอาออกจากตำราภาษา บทกวีถูกกดขี่ และมืดเกินไป ความหวังมันไม่ได้ ก็ทำไม "ทุกอย่าง" ถูกวิพากษ์วิจารณ์ โดยบางคน แต่ข้อบกพร่องสามารถบดบังความงดงามกิน บทกวีนี้ยังคงกำลังเพลิดเพลินกับสถานะในบทกวีโลกค่อนข้างสูง แต่อาจถือเป็นผลงานชิ้นเอก "ลางร้าย""ให้ฉันอ่านมัน ในขณะที่คุณฟังดี" เยาวชนกล่าวว่า จางเย่จางเย่ละเว้นเขา และมีแผนงานเยาวชน frowned แม้เปิดตระหง่าน เพียง เพราะคุณถูกยกย่องในการท้องฟ้า โดยคนที่ไม่รู้ว่าวรรณกรรม แล้วลืมที่คุณ ดู ต้นฉบับแบบฟอร์มได้รับการเปิดเผย ไม่รู้ทำไมหูครูชื่นชมคุณมากได้ คุณสามารถมีแบบของคุณ ด้วยสายฟ้าใหญ่และที่เล็กน้อยรู้จักกวีในปักกิ่งเท่านั้น แต่มาดู เมื่อคุณพบแบบจริงของวรรณคดี คุณมีอะไรกับพวกเขา ขวาเยาวชน grunted และล้างคอเขา เที่ยวแสดงสด ทุกอย่างเป็นความจริง ทุกอย่างมีไม่สิ้นสุด ทุกอย่างมีบ้านไม่มีการกลับไป"วัง Shuixin squinted ตาของเขาขณะที่เขาฟังบทกวีของเขาผู้นั้นเคยถูกอื่น ๆ อีกเปิดเผยเกรงของพวกเขา ปากของพวกเขาย้ายเบา ๆ ว่าพวกเขาได้ลิ้มรสบทกวี และยังได้อ่านมันพร้อมกับเยาวชนเยาวชนดำเนิน "ทุกความสุขไม่ได้มา ด้วยรอยยิ้ม ทุกข์ทุก..."แต่ทันใดนั้น เป็นฉากที่ไม่มีใครคาดว่าจะเกิดขึ้น จางเย่เปิดเขาสายเสียง และจังหวะเยาวชน ผู้มีเวลาอ่าน หยาบคายจางเย่ส่ายศีรษะของเขา "ต้นไม้ไม่ได้ถูกหักออก โดยพายุ ไม่ทุกเมล็ดไม่พบดินราก ไม่ทุกความรู้สึกที่แท้จริงจะหายไปในทะเลทรายของหัวใจมนุษย์ ไม่ทุก drea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"บราเดอร์ Hu" สัมภาษณ์หญิงกล่าวว่า "แล้วสิ่งที่จุดของการให้สัมภาษณ์หรือไม่ ทุกคนสามารถเขียนอะไรบางอย่างได้อย่างอิสระ นั่นไม่ใช่ความสามารถ. "

วัง Shuixin ยังเบา ๆ หัวเราะ" เก่าอู่จะพูดความจริงผมต้องการที่จะทดสอบความสามารถความคิดสร้างสรรค์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของจางในจุดในวันนี้ ดูเหมือนว่าบทกวีของเขาทั้งหมดในอดีตที่ถูกสร้างขึ้นในจุดที่ สำหรับคุณภาพของบทกวีและตรรกะผมจะขอสงวนการตัดสินใจของฉัน ผมไม่เชื่อว่าผู้ที่กระทำความดีของเขาถูกเขียนขึ้นในจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ โดย Zhang มันไม่เห็นด้วยกับเหตุผล ถึงแม้ว่ามันจะถูกเขียนขึ้นในจุดที่มันไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้องพูดตะกุกตะกักใด ๆ ใช่มั้ย? และบทกวีของเขาเหล่านั้นมีตรรกะมาก? และความเท่าเทียมได้รับการทำเพื่อให้ดี? และตั้งแต่คุณชื่นชมชายหนุ่มผู้นี้มากผมทดสอบเขาในเวลานี้ ดังนั้นผมจึงจงใจใช้บทกวีของฉันจะปล่อยให้เขาติดตาม ครั้งแรกก็เพื่อดูว่าเขาจริงๆสามารถเขียนในจุดและประการที่สองเพื่อดูว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ จางจริงๆมีทักษะวรรณกรรมมากที่สุดเท่าที่คนบอกว่า. "

Hu Fei กล่าวว่า" แต่การที่จะติดตามบทกวีคลาสสิกที่เข้ามาแม้กระทั่งภาษา ตำราเล็ก ๆ น้อย ๆ จะจาง ... "

วัง Shuixin โบกมือให้หยุด Hu Fei จากการศึกษา เขามองไปที่จางเจ้า "มันไม่เป็นไรเล็ก ๆ น้อย ๆ จาง ใช้เวลาของคุณจะคิดนั้น มีไม่รีบร้อน เฮอร์เฮอร์ ที่อายุของคุณคุณอาจไม่เคยได้ยินบทกวีนี้ เมื่อคุณอยู่ในโรงเรียนมัธยม, วัสดุสำหรับการเรียนภาษาของคุณอาจจะไม่ได้รวมถึง "ทุกอย่าง" หากคุณไม่ได้จับทุกอย่างที่ฉันสามารถท่องมันอยู่กับคุณอีกครั้ง ".

เยาวชนอาสา" เนื่องจากคุณท่องแล้วครั้งเดียวทำไมคุณไม่ให้ฉันกรรมการวัง? "

" เอาล่ะเล็ก ๆ น้อย ๆ เสี่ยวคุณทำมัน เฮอร์เฮอร์. "วัง Shuixin อยู่ในอารมณ์ที่ดี เขาได้รับการทำผลงานในการบริหารทุกปีเหล่านี้ดังนั้นสำหรับเขาที่จะแสดงอีกครั้งผลงานวรรณกรรมของเขาเป็นเหตุการณ์ที่หายาก เห็นจางเจ้าที่เหลือเงียบและลูกน้องของเขามองเขาด้วยความชื่นชมและความเคารพวัง Shuixin ยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ผู้สัมภาษณ์อื่น ๆ และเยาวชนละเว้นสมบูรณ์จางเจ้า พวกเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับจางจงติดตามบทกวี เหตุผลเดียวที่ว่าพวกเขายังคงอยู่ในที่นี่ให้สัมภาษณ์จางเจ้าคือการจูบลาและประจบผู้นำ พวกเขาต้องการที่จะเห็นด้วยตาของตัวเองว่าผู้นำของตนพ่ายแพ้จางเจ้าผู้มาใหม่ที่ได้รับการยกย่องให้เป็นบทกวีของเขา นอกจากนี้แม้จะไม่ได้เป็นปัจจัยที่ประจบกรรมการวังก็มีความสามารถแน่นอน!

จางเจ้า? ผู้มาใหม่!

เมื่อเทียบกับผู้อำนวยวังสิ่งที่เขา !?

เขาต้องการที่จะแข่งขันกับวัง Shuixin ในวรรณคดีและบทกวี? ไม่ได้ทำเช่นนี้สิ่งที่อยู่นอกเหนือความสามารถของเขา !?

ผู้อำนวยการของวัง "ทุกอย่าง" มาเกี่ยวเนื่องมาจากการใช้ประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาที่จะเข้ามาติดต่อกับชีพจรสูงสุดของชีวิต เขาใช้มุมมองที่สำคัญของเขาในการตรวจสอบความสัมพันธ์ทางศีลธรรมและจริยธรรมระหว่างบุคคลเช่นเดียวกับประกายไฟที่เกิดขึ้นเมื่อคนปะทะกัน นอกจากนี้เขายังได้ครุ่นคิดคืข้างต้นรักเสรีภาพ, ความสุขความทุกข์ความหวังและความตายซึ่งเป็นปัจจัยร่วมกันทั้งหมดของชีวิตมนุษย์ มันเป็นหนึ่งในบทกวีที่ทันสมัยที่ดีที่สุดและอาจจะกล่าวว่าเขาได้เขียนบทกวีดังกล่าวประเภทที่จุดสูงสุดของ จางเจ้าต้องการที่จะใช้ข้อมูลเชิงลึกจากวรรณกรรม "ทุกอย่าง" เป็นหัวข้อที่จะเกิน "ทุกอย่าง"? ว่าเป็นไปไม่ได้!

ดี แต่มันก็ไม่ได้ว่าบทกวีไม่ได้มีข้อบกพร่องของตน หากใครต้องการที่จะรับความผิดพลาดกับมันอาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมในที่สุดมันก็ลบออกจากตำราเรียนภาษา บทกวีที่มืดเกินไปและกดขี่ ไม่มีความหวังอยู่ในนั้น นี่ก็เป็นเหตุผลที่ "ทุกอย่าง" ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากคนบางคน แต่ข้อบกพร่องไม่สามารถปิดบังความงดงามมันมี กลอนบทนี้ก็ยังคงเพลิดเพลินกับสถานะที่ค่อนข้างสูงในโลกบทกวี มันอาจจะถือว่าเป็น "มองในแง่ร้าย" ผลงานชิ้นเอก

"ให้ฉันอ่านมันในขณะที่คุณฟังดี." เยาวชนดังกล่าวจะจางเจ้า

จางเจ้าไม่สนใจเขาและแล้วมีแผนการของเขา

หนุ่มขมวดคิ้ว คุณยังหันหยิ่ง? เพียงเพราะคุณได้รับการยกย่องไปฟากฟ้าโดยผู้ที่ไม่ได้รู้ว่าวรรณกรรมคุณลืมแล้วที่คุณ? ดูรูปแบบเดิมของคุณได้รับการเปิดเผย! ผมมีความคิดว่าทำไมครู Hu ชื่นชมคุณมาก คุณสามารถมีวิธีการของคุณกับบิ๊กทันเดอร์และผู้กวีที่รู้จักกันเล็กน้อยในกรุงปักกิ่ง แต่จะดู; เมื่อคุณพบต้นแบบที่แท้จริงของวรรณกรรมคุณมีอะไรกับพวกเขาใช่มั้ย?

เยาวชน grunted และกระแอมของเขา "ทุกอย่างจะโชคร้าย ทุกอย่างเป็นจริง ทุกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทุกอย่างมีที่บ้านเพื่อกลับไป no. "

วัง Shuixin squinted ดวงตาของเขาในขณะที่เขาได้ฟังบทกวีของเขา

ผู้สัมภาษณ์อีกครั้งเผยให้เห็นความเคารพของพวกเขา ปากของพวกเขาย้ายเบา ๆ ราวกับว่าพวกเขาชิมบทกวีและยังได้รับการท่องมันไปพร้อมกับเยาวชน

เยาวชนดำเนินการเกี่ยวกับ "ความสุขของทุกคนไม่ได้มาพร้อมกับรอยยิ้ม ทุกความทุกข์ .. "

แต่จู่ๆก็มีฉากที่ไม่มีใครคาดเกิดขึ้น Zhang Ye เปิดสายเสียงของเขาและขัดจังหวะเยาวชนที่ได้มีช่วงเวลาที่ดีท่องหยาบคาย!

จางเยส่ายหัว "ไม่ต้นไม้ทุกต้นได้รับการหักออกจากพายุ; ไม่ทุกเมล็ดไม่สามารถหาดินที่ราก ไม่ใช่ว่าทุกคนมีความรู้สึกที่แท้จริงจะหายไปในทะเลทรายของหัวใจมนุษย์ ไม่ใช่ว่าทุกคน Drea

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พี่โฮ " พิธีกรหญิงกล่าวว่า " แล้วเป็นไง ทุกคนสามารถเขียนเรื่องอย่างอิสระ นั่นไม่ใช่ความสามารถ . "วัง shuixin ยังเบาๆ หัวเราะ " แก่หู พูดความจริง ฉันต้องการทดสอบความสามารถสร้างสรรค์น้อยจาง บนจุดในวันนี้ ดูเหมือนว่าบทกวีของเขาในอดีตที่ถูกสร้างขึ้นในจุดที่ สำหรับคุณภาพของบทกวีและตรรกะ ฉันจะไม่ตัดสินฉัน ผมไม่เชื่อว่าผลงานเหล่านั้นที่ดีของเขาถูกเขียนในจุดเล็ก ๆจาง มันไม่เห็นด้วยกับเหตุผล ถ้ามันถูกเขียนไว้บนจุด มันไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้องมีคุณ ใช่มั้ย ? และบทกวีของเขาเป็นตรรกะมาก และความสำเร็จงั้นเหรอ ? และตั้งแต่ที่คุณชื่นชมเยาวชนนี้มาก ฉันทดสอบเขาในครั้งนี้ ผมจงใจใช้บทกวีของฉันเพื่อให้เขาติดตาม ตอนแรก ก็เพื่อดูว่าเขาสามารถเขียนบนจุด และประการที่สอง ดูว่าน้อยจางก็เป็นทักษะวรรณกรรมเท่าที่คนอื่นพูด "หูเฟยกล่าว " แต่จะติดตามคลาสสิกบทกวีที่ใส่หนังสือเรียนภาษา น้อยจาง . . . "วัง shuixin โบกมือของเขาที่จะหยุดหูเฟยจากต่อ . เค้ามองจางเย " ไม่เป็นไร น้อยจาง เอาเวลาไปคิด ไม่ต้องรีบ hur hur . ที่อายุของคุณคุณอาจจะไม่เคยได้ยินกลอนบทนี้ เมื่อเธออยู่ในโรงเรียนมัธยม , วัสดุสำหรับการเรียนภาษาของคุณอาจไม่ได้รวม " ทุกอย่าง " ถ้าคุณไม่ได้จับทุกอย่าง ฉันสามารถพูดกับคุณอีก "เยาวชนอาสา " ตั้งแต่ที่คุณได้อ่านมันอีกครั้ง ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ฉัน ผู้กำกับหวัง ? "" เอาล่ะๆ ซู คุณทำมัน เฮอร์เฮอร์ " วัง shuixin กำลังอารมณ์ดี เขาได้ทำงานด้านธุรการทั้งหมดในปีนี้ เพื่อให้เขาอีกครั้งแสดงผลงานประพันธ์ของเขาเป็นเหตุการณ์ที่หายาก เห็นจาง ท่านยังคงเงียบ และลูกน้องมองเขาด้วยความชื่นชมและเคารพ วัง shuixin ก็ยินดีผู้สัมภาษณ์ และเยาวชนไม่สนใจจาง " พวกเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ จาง ท่านติดตามเรื่องบทกวี เหตุผลเดียวที่พวกเขายังต้องมาสัมภาษณ์จางเยเป็นจูบตูดและประจบหัวหน้า พวกเขาอยากจะเห็นกับตาตนเองว่าเป็นผู้นำของพวกเขาเอาชนะ จาง เย นทางที่ได้รับการยกย่องสำหรับบทกวีของเขา นอกจากนี้ แม้ไม่มีปัจจัยการยกยอ ผู้กำกับหวังมีความสามารถแน่นอน !จาง " ใหม่ !เมื่อเทียบกับผู้กำกับหวัง สิ่งที่เขา ! ?เขาต้องการที่จะแข่งขันกับวัง shuixin ในวรรณคดีและบทกวี ? ไม่ทำอะไรเกินความสามารถของเขา ?" ผู้กำกับหวังทุกอย่าง " มาเกี่ยวกับเนื่องจากเขาใช้ความรู้สึกของเขาทั้งหมดที่จะเข้าไปสัมผัสกับชีพจรสูงสุดของชีวิต เขาใช้มุมมองที่สำคัญของเขาในการตรวจสอบบุคคล คุณธรรม จริยธรรม และความสัมพันธ์ รวมทั้งประกายไฟที่เกิดขึ้นเมื่อคนปะทะกัน เขายังมีจิตใต้สำนึกคิดเหนือความรัก , อิสรภาพ , ความสุข , ทุกข์ , ความหวังและความตาย ซึ่งปัจจัยทั้งหมดของชีวิตของมนุษย์ มันเป็นหนึ่งในบทกวีที่ทันสมัยที่สุด และอาจกล่าวได้ว่าเขาได้เขียนบทกวีเช่นประเภทที่จุดสูงสุดของมัน จาง ท่านต้องการใช้ข้อมูลเชิงลึกจากวรรณกรรม " ทุกอย่าง " เป็นหัวข้อที่เกิน " ทุกอย่าง " นั่นเป็นไปไม่ได้ !อืม แต่มันก็ไม่ใช่กลอนที่ไม่ได้มีข้อเสียของมัน ถ้าใครอยากรับความผิดกับมัน มันก็น่าจะเป็นเหตุผลว่าทำไมมันในที่สุดออกจากภาษารา กลอนมันมืดเกินไปและกดขี่ ไม่มีความหวังเลย นี้ยังทำให้ " ทุกอย่าง " ถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยบางคน แต่ก็ไม่อาจปิดบังความงดงามมันสิง กลอนนี้ยังคงเพลิดเพลินกับสถานะที่ค่อนข้างสูงในโลกบทกวี มันอาจจะถือว่าเป็น " อคติ " เป็นผลงานชิ้นเอก" ให้ฉันพูดมัน ในขณะที่คุณฟัง . " ชายหนุ่มกล่าวกับจาง "จาง ท่านไม่สนใจเขา และก็มีแผนการของเขาชายหนุ่มขมวดคิ้ว . คุณจะกลายเป็นหยิ่ง ? เพียงเพราะคุณมีความชื่นชมกับท้องฟ้าโดยคนที่ไม่รู้หนังสือ คุณก็ลืมว่าคุณเป็นใคร ? ดูในรูปแบบเดิมของคุณได้ถูกเปิดเผย ! ฉันไม่รู้ว่าทำไมครูโฮ ชื่นชมคุณมาก คุณมีวิธีการของคุณกับสายฟ้าขนาดใหญ่และเล็กน้อยเหล่านั้นรู้จักกวีในปักกิ่ง แต่ดู เมื่อคุณพบหลักที่แท้จริงของวรรณกรรม เธอไม่มีอะไรกับเขา ใช่ไหม ?ชายหนุ่มถอนหายใจ และล้างคอของเขา " ทุกอย่างถูกกำหนดโดยโชคชะตา ทุกอย่างลวงตา ทุกอย่าง ไม่มีสิ้นสุด ทุกอย่างไม่มีบ้านให้กลับ .วัง shuixin squinted ดวงตาของเขาขณะที่เขาฟังบทกวีของเขาสัมภาษณ์อีก เผยเคารพของพวกเขา ปากขยับเบาๆ ราวกับว่าพวกเขาชิม บทกวี และยังท่องพร้อมกับเยาวชนเยาวชนดำเนินการ " ทุกความสุขไม่ได้มาพร้อมกับรอยยิ้ม ทุกทุกข์ . . . . . . . "แต่อยู่ๆก็มีฉากที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น จางเยเปิดเส้นเสียงของเขาขัดจังหวะ และเยาวชน ซึ่งมีเวลาท่องอย่างหยาบคาย , !จางเยส่ายหัว " ไม่ทุกต้นได้ถูกแบ่งออกโดยพายุ ไม่ใช่ทุกพันธุ์สามารถ