Biofilms form in moist environments

Biofilms form in moist environments when micro-organisms grow on surfaces in a self-produced polymeric matrix. From a clinical perspective, the most notable feature of biofilms is their markedly decreased susceptibility to antimicrobials in comparison to their dispersed (or planktonic) counterparts. While it seems intuitively correct that biofilm recalcitrance occurs principally through the failure of antimicrobial penetration, the true basis of the phenomenon is more complex. As well as the retardation of antimicrobial diffusion, biofilms often exhibit localised phenotypic heterogeneity—in particular, growth rate variation in which slow-growing or dormant cells are found to be inherently less sensitive to antimicrobials. Persister cells, which occur as a small proportion of the total population, are also believed to repopulate the biofilm following sub-effective antimicrobial treatments. In summary, no single mechanism can fully account for biofilm recalcitrance; rather, multiple mechanisms are responsible. This chapter provides a concise overview of the phenomenon of biofilm recalcitrance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบฟอร์ม Biofilms ในสภาพแวดล้อมชุ่มชื่นเมื่อไมโครสิ่งมีชีวิตที่เติบโตบนพื้นผิวในเมทริกซ์ชนิดผลิตด้วยตนเอง จากมุมมองทางคลินิก คุณลักษณะโดดเด่นที่สุดของ biofilms ได้ง่าย antimicrobials โดยปราบปรามกระจัดกระจาย (หรือ planktonic) ของพวกเขาลดลงอย่างเด่นชัด ในขณะที่ดูเหมือนว่าสังหรณ์ใจ แก้ไขให้ biofilm recalcitrance เกิดขึ้นผ่านความล้มเหลวของจุลินทรีย์การเจาะ หลักพื้นฐานแท้จริงของปรากฏการณ์มีความซับซ้อนมากขึ้น และชะลอการแพร่จุลินทรีย์ biofilms มักแสดง heterogeneity ไทป์ไหน — โดยเฉพาะ เจริญเติบโตอัตราการเปลี่ยนแปลงที่พบเซลล์ช้าเติบโต หรือไม่จะมีความอ่อนไหวน้อยกับ antimicrobials เซลล์ persister ซึ่งเกิดขึ้นเป็นสัดส่วนเล็ก ๆ ของประชากร นอกจากนี้ยังเชื่อว่า repopulate biofilm ต่อจุลินทรีย์บำบัด sub-effective ในสรุป กลไกเดียวสามารถเต็มบัญชีใน biofilm recalcitrance ค่อนข้าง หลายกลไกรับผิดชอบ บทนี้แสดงภาพรวมที่กระชับของปรากฏการณ์ของ biofilm recalcitrance

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบไบโอฟิล์มในสภาพแวดล้อมที่ชื้นเมื่อจุลินทรีย์เติบโตบนพื้นผิวในพอลิเมอเมทริกซ์ที่ผลิตเอง จากมุมมองทางคลินิกลักษณะเด่นที่สุดของไบโอฟิล์มเป็นความอ่อนแอของพวกเขาลดลงอย่างเห็นได้ชัดในการต้านจุลชีพในการเปรียบเทียบกับการแพร่ระบาดของพวกเขา (หรือ planktonic) คู่ ในขณะที่มันดูเหมือนว่าสังหรณ์ใจที่ถูกต้องที่ดื้อรั้นไบโอฟิล์มที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากความล้มเหลวของการเจาะต้านจุลชีพพื้นฐานที่แท้จริงของปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่นเดียวกับการชะลอของการแพร่กระจายยาต้านจุลชีพ, ไบโอฟิล์มมักจะแสดงให้ฟีโนไทป์ที่มีการแปลความแตกต่างในโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงอัตราการเจริญเติบโตที่เติบโตช้าหรือเซลล์อยู่เฉยๆจะพบว่ามีโดยเนื้อแท้ไม่ไวต่อยาต้านจุลชีพ Persister เซลล์ซึ่งเกิดขึ้นเป็นส่วนเล็ก ๆ ของประชากรทั้งหมดจะยังเชื่อว่าจะ repopulate ไบโอฟิล์มต่อไปนี้การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพย่อยที่มีประสิทธิภาพ โดยสรุปไม่มีกลไกเดียวสามารถอย่างเต็มที่บัญชีสำหรับไบโอฟิล์มดื้อรั้น; ค่อนข้างกลไกหลายมีความรับผิดชอบ ในบทนี้จะให้ภาพรวมสั้นของปรากฏการณ์ของไบโอฟิล์มดื้อรั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไบโอฟิล์มฟอร์มในสภาพแวดล้อมที่ชื้นเชื้อจุลินทรีย์สามารถเจริญเติบโตบนพื้นผิวในที่มีอยู่พอลิเมอร์เมทริกซ์ จากมุมมองทางคลินิก คุณสมบัติเด่นที่สุดของไบโอฟิล์มของพวกเขาลดลงเกิดการกระจายตัวของยาต้านจุลชีพหรือสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ ) คู่ .ในขณะที่ดูเหมือนว่าสังหรณ์ใจที่ถูกต้อง กล่าวคือ recalcitrance เกิดขึ้นส่วนใหญ่ผ่านความล้มเหลวของการเจาะจุลชีพ พื้นฐานที่แท้จริงของปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น รวมทั้งการชะลอการแพร่เชื้อมักจะจัดแสดงฟีโนไทป์ผิดพวกผิดพ้องไบโอฟิล์ม , ภาษาท้องถิ่นโดยเฉพาะเปลี่ยนแปลงอัตราการเติบโตช้า หรืออยู่เฉยๆ ซึ่งเซลล์จะพบเป็นอย่างโดยเนื้อแท้น้อยไวต่อยาต้านจุลชีพ . persister เซลล์ ซึ่งเกิดขึ้นเป็นส่วนน้อยของประชากรทั้งหมด ยังเชื่อว่าจะเพิ่มจำนวนและประสิทธิภาพการย่อย กล่าวคือต่อไปนี้การรักษา สรุปแล้ว ไม่มีกลไกอย่างเต็มที่สามารถบัญชีสำหรับฟิล์ม recalcitrance ค่อนข้างกลไกหลายอย่างต้องรับผิดชอบ บทนี้ให้ภาพรวมที่กระชับของปรากฏการณ์ของไบโอฟิล์ม recalcitrance .