In the South the colonists came mos

In the South the colonists came mostly from the western part of England, and the distinctive accents and dialects of that region shaped the southern accent.
By contrast the migrants to New England (now called Yankees) came from the east of England, and brought along different accents and dialects.
In the 18th century the Scots arrived, from Scotland and Ulster (Northern Ireland), bringing yet another dialect and a distinctive accent.
During the colonial era, there were also some speakers in North America of Dutch, French, German, Spanish, and Swedish, as well as numerous Native American languages. To a small extent, they affected American English, chiefly in the addition of some words and place names
By 1800 there were three main dialect areas, with slightly different pronunciations and much the same vocabulary: Northern (New England, New York and due west), Southern (Virginia to Georgia, and due west), and Midland (Pennsylvania and the lower Midwest). As the map shows, the same basic geographical patterns continue into the 21st century.With the arrival of radio in the 1920s, the Midland version became standard American pronunciation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาคใต้ อาณานิคมที่มาจากตะวันตกของอังกฤษ และโดดเด่นสำเนียงและภาษาถิ่นของภูมิภาคนั้นทรงเน้นภาคใต้โดยคมชัด จำแนกไปอังกฤษใหม่ (ตอนนี้เรียกว่า Yankees) มาจากทางตะวันออกของ อังกฤษ และสำเนียงแตกต่างกันที่นำทาง และภาษาถิ่นในศตวรรษที่ 18 ที่สก็อตถึง จากสกอตแลนด์และนำอีกภาษาและสำเนียงโดดเด่นในอัลสเตอร์ (ไอร์แลนด์เหนือ),ในช่วงยุคอาณานิคม ก็มีลำโพงบาง ในอเมริกาเหนือของดัตช์ ฝรั่งเศส เยอรมัน สเปน สวีเดน เป็นชาวอเมริกันพื้นเมืองหลายภาษา ในระดับขนาดเล็ก พวกเขาได้รับผลกระทบอังกฤษ ส่วนใหญ่ในบางคำและชื่อสถานที่โดย 1800 มีพื้นที่ภาษาหลักสาม ออกเสียงต่างกันเล็กน้อยและมากคำศัพท์เดียวกัน: เหนือ (ใหม่อังกฤษ นิวยอร์กและเหนือ), ใต้ (เวอร์จิเนียไปจอร์เจีย และเหนือ), และมิดแลนด์ (เพนซิลวาเนียและมิดเวสต์ล่าง) เป็นแผนที่แสดง รูปแบบทางภูมิศาสตร์พื้นฐานเดียวกันต่อไปในศตวรรษที่ 21 การมาของวิทยุในปีค.ศ. 1920 รุ่นมิดแลนด์ได้กลายเป็น มาตรฐานอเมริกันออกเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาคใต้อาณานิคมส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันตกของอังกฤษและสำเนียงที่โดดเด่นและภาษาท้องถิ่นของภูมิภาคที่ทรงสำเนียงภาคใต้.
โดยคมชัดแรงงานข้ามชาตินิวอิงแลนด์ (ตอนนี้เรียกว่าแยงกี้) มาจากทางทิศตะวันออกของอังกฤษและมาพร้อม สำเนียงที่แตกต่างกันและภาษาท้องถิ่น.
ในศตวรรษที่ 18 สก็อตมาจากสกอตแลนด์และเสื้อคลุม (ไอร์แลนด์เหนือ), การนำภาษาอื่นและสำเนียงที่โดดเด่น.
ช่วงยุคอาณานิคมยังมีลำโพงในทวีปอเมริกาเหนือดัตช์, ฝรั่งเศส, เยอรมัน สเปนและสวีเดนเช่นเดียวกับนานาภาษาพื้นเมืองอเมริกัน ในระดับเล็ก ๆ ที่พวกเขาได้รับผลกระทบอังกฤษอเมริกันส่วนใหญ่ในการเพิ่มขึ้นของคำบางคำและชื่อสถานที่
1800 โดยมีพื้นที่สามภาษาหลักที่มีการออกเสียงแตกต่างกันเล็กน้อยและอีกคำศัพท์เดียวกัน: ภาคเหนือ (นิวอิงแลนด์นิวยอร์กและทิศตะวันตก) ภาคใต้ (เวอร์จิเนียจอร์เจียและทิศตะวันตก) และมิดแลนด์ (เพนซิลและต่ำมิดเวสต์) การแสดงแผนที่เดียวกันรูปแบบทางภูมิศาสตร์พื้นฐานดำเนินการต่อไป 21 century.With การมาถึงของวิทยุในปี ค.ศ. 1920 รุ่นมิดแลนด์กลายเป็นมาตรฐานการออกเสียงของชาวอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในใต้อาณานิคมมาส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันตกของอังกฤษและโดดเด่นด้วยสำเนียงของภูมิภาคที่มีรูปร่าง สำเนียงใต้ในทางตรงกันข้ามผู้อพยพไปยังอังกฤษ ( เรียกว่าตอนนี้แยงกี้ ) มาจากทางตะวันออกของอังกฤษ และนำเสียงที่แตกต่างกันและภาษา .ในศตวรรษที่ 18 เมืองมาถึง จากสกอตแลนด์ และเสื้อคลุม ( ไอร์แลนด์เหนือ ) นำยังถิ่นอื่น และสำเนียงที่โดดเด่นช่วงยุคอาณานิคมก็มีบางลำโพงในทวีปอเมริกาเหนือของดัตช์ , ฝรั่งเศส , เยอรมัน , สเปน และ สวีเดน รวมทั้งหลายพื้นเมืองอเมริกันภาษา ในขอบเขตที่เล็ก พวกเขาได้รับผลกระทบภาษาอังกฤษแบบอเมริกันส่วนใหญ่ในการเพิ่มคำและสถานที่ชื่อโดย 1800 มี 3 พื้นที่ถิ่นหลัก ด้วยการออกเสียงที่แตกต่างกันเล็กน้อยและมากเหมือนกัน ศัพท์ : ภาคเหนือ ( New England , New York และทางตะวันตก ) , ภาคใต้ ( เวอร์จิเนีย จอร์เจีย และทางตะวันตก ) และส่วนกลาง ( Pennsylvania และลด Midwest ) เป็นแผนที่แสดงเดียวกันพื้นฐานทางภูมิศาสตร์รูปแบบต่อไปลงในศตวรรษที่ 21 กับการมาถึงของวิทยุในช่วงปี ค.ศ. 1920 , มิดแลนด์ กลายเป็นการออกเสียงอเมริกันรุ่นมาตรฐาน