One day a man was walking along the

One day a man was walking along the seashore. He noticed that during the night many seashells and starfish had washed up on the shore. Thoroughly enjoying the morning sun and cool sea air, the man strolled for miles along the sand.

Far off in the distance, he saw a small figure dancing. The man was joyous that someone was celebrating life in such a grand and uninhibited manner. As he drew closer, however, it became apparent that the figure was not dancing, but repeatedly performing some act.

Approaching the small figure, the man noticed that it was a child. The girl was methodically picking up starfish from the shore and tossing them back into the surf. The man paused for a moment, puzzled, then asked, "Why are you throwing those starfish back into the ocean?"

"If I leave these starfish on the beach," she replied, "the sun will dry them, and they will die. I am throwing them back into the ocean because I want them to live."

The man was thoughtful for a moment, impressed with the child's thoughtfulness. Then he motioned up and down the miles and miles of beach and said, "There must be millions of starfish along here! How can you possibly expect to make a difference?"

The young girl pondered the man's words for a moment, then she slowly leaned over, reached down, and carefully picked up another starfish from the sand. With a gentle effort, she lobbed the starfish back out into the surf.

She turned to the man and smiled. "You may be right," she said, "but I made a difference for that one!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งชายคนหนึ่งเดินตามนั้น เขาสังเกตเห็นที่ดึกมากซีเชลล์สและปลาดาวมีล้างขึ้นบนฝั่ง อย่างเพลิดเพลินกับแสงแดดเช้าและลมทะเลเย็น คน strolled สำหรับไมล์ตามทรายหน่อยอยู่ เขาเห็นรูปเล็กเต้นรำ คนมีประสบการณ์ว่า คนถูกเฉลิมฉลองชีวิตเช่นแกรนด์ และยิ่งอย่าง ตามที่เขาวาดใกล้ชิด อย่างไรก็ตาม เป็นชัดเจนว่า ตัวเลขไม่เต้นรำ แต่การกระทำบางอย่างซ้ำ ๆใกล้รูปเล็ก คนพบว่า เป็นเด็ก หญิงสาวได้รับปลาดาวจากฝั่ง methodically และ tossing ให้กลับเป็นคลื่น คนหยุดชั่วครู่ พิศวง แล้ว ถาม "ทำไมมีคุณโยนปลาดาวเหล่านั้นกลับลงสู่มหาสมุทร""ถ้าปล่อยปลาดาวเหล่านี้บนชายหาด เธอตอบ "แสงแดดจะแห้ง และพวกเขาจะตาย ผมกำลังโยนให้กลับลงสู่มหาสมุทรเนื่องจากอยากให้อยู่"คนเด่นช่วง ประทับใจมอบช่วงของเด็ก แล้วเขา motioned ขึ้นไมล์และไมล์ของหาด และกล่าว ว่า "ต้องมีล้านปลาดาวตามที่นี่ วิธีที่คุณอาจจะให้"เด็กสาว pondered คำของคนอึด แล้วเธอช้าเอง ถึงลง และหูปลาดาวอื่นจากทรายอย่างระมัดระวัง มีความพยายามที่อ่อนโยน เธอ lobbed ปลาดาวกลับออกเป็นคลื่นเธอกลายเป็นผู้ชาย และยิ้ม "คุณอาจจะขวา เธอกล่าว "แต่ทำความแตกต่างที่หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่ง มีชายคนหนึ่งเดินตามชายทะเล เขาสังเกตเห็นว่าในช่วงกลางคืน เปลือกหอยมากมาย และปลาดาวได้ล้างขึ้นบนชายฝั่ง อย่างทั่วถึงเพลิดเพลินกับแสงแดดยามเช้าที่อากาศเย็นและทะเล , คนเดินทางเป็นไมล์ตามทราย

ห่างออกไปในระยะไกล เขาเห็นการเต้นรูปขนาดเล็ก ผู้ชายที่เป็นปีติที่คนกำลังฉลองชีวิตเช่นแกรนด์และไม่ถูกยับยั้ง อาทิเช่นเขาใกล้เข้ามา อย่างไรก็ตาม ก็เป็นที่ชัดเจนว่าตัวเลขที่ไม่ใช่การเต้น แต่ซ้ำการแสดงบางทำ

ใกล้รูปเล็ก เขาสังเกตเห็นว่ามันเป็นเด็ก ผู้หญิงมีระบบเก็บปลาดาวจากชายฝั่ง และโยนพวกเขากลับเข้ามาในเล่น ชายหนุ่มหยุดชั่วครู่ งง แล้วถามว่า " ทำไมคุณถึงโยนปลาดาวตัวนั้นกลับลงทะเล ?

" ถ้าฉันปล่อยให้ปลาดาวบนชายหาด " เธอตอบ " ดวงอาทิตย์จะแห้งพวกเขา และพวกเขาจะตาย ฉันจะโยนมันกลับลงทะเล เพราะผมต้องการให้พวกเขามีชีวิตอยู่ . "

เขาครุ่นคิดสักครู่ ประทับใจกับความคิดของเด็ก จากนั้นเขาจึงขึ้นและลงไมล์ของชายหาดและบอกว่า " ต้องมีล้านของปลาดาวมาที่นี่ !วิธีที่คุณสามารถ อาจคาดหวัง เพื่อสร้างความแตกต่าง ?

สาวน้อยครุ่นคิดในคำพูดของมนุษย์สำหรับสักครู่ จากนั้นเธอก็ค่อยๆโน้มถึงลงและเลือกอย่างระมัดระวังปลาดาวอีกตัวจากทราย กับความพยายามที่อ่อนโยน เธอโยนปลาดาวกลับออกไปท่อง

เธอหันมาและยิ้ม " คุณอาจจะถูกก็ได้ " เธอกล่าว " แต่ฉันสร้างความแตกต่างสำหรับมัน