As his first day of school approach

As his first day of school approached, we held our collective breath waiting to see how the school would react to us. And I’m happy to say that so far, so good. Max loves going to school. And we love sending him. The teachers are warm and attentive. The parents are young, diversified and seemingly progressive. They’re more concerned about raising money for fieldtrips than the fact that Max has two dads — which means they clearly have their priorities in order. But that doesn’t mean there haven’t been some uncomfortable moments along the way that make us keenly aware of our differences.

Let me be clear — we’ve experienced no discrimination whatsoever. But is that enough? Should we be satisfied with not being discriminated against? Should we accept that or should we aspire for more? It’s like when people throw out the word “tolerant” — I don’t want to be tolerated. I want to be embraced and accepted like everyone else. The door between LGBT parents and public schools has started opening, but I’m wondering if now’s the time to push it open all the way.

On the first day of school there was a special assembly to welcome all the new students and their parents. We looked around and noticed that no two kids looked the same. It was a beautiful melting pot of colors, cultures and nationalities. We got to meet other parents and chat with teachers. At the end of the assembly the principal read a book entitled “The Kissing Hand” about a raccoon that doesn’t want to go to school. The raccoon’s mother ends up convincing him to go by reminding him about all the fun things that’ll happen at school and by kissing his hand, implying that she’ll be with him in spirit.

Like in most children’s books, the word “mother” was used countless times throughout the story. But the repeated use of the reassuring phrase “mama loves you, mama loves you” was the part that made me concerned for Max. As if those words are the only words that could allay a child’s fears. Was Max wondering where’s the mama that loves him? There was nothing in this particular story that represented his family. And to a broader sense, nothing that mentioned fathers in general. Educators have the responsibility to help LGBT-headed families feel welcome and included in the school community. So you’d think they’d make more of an effort to incorporate more inclusive stories into their curriculum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวันแรกของเขาประดับโรงเรียน เราจัดลมหายใจของเรารวมรอดูว่าโรงเรียนจะตอบสนองเรา และผมยินดีที่จะพูด เลย สูงสุดรักการไปโรงเรียน และเรารักส่งเขา ครูที่มีความอบอุ่น และเอาใจใส่ ผู้ปกครองมีหนุ่ม หลากหลาย และดูเหมือนว่าจะก้าวหน้า พวกเขากังวลมากขึ้นเพิ่มเงิน fieldtrips กว่าความจริงที่ว่า Max มี dads สอง — ซึ่งหมายความว่า ชัดเจนมีความสำคัญในการ แต่ไม่ได้หมายความ ไม่มีบางช่วงเวลาไม่สบายตลอดทางที่ทำให้เรา keenly ตระหนักถึงความแตกต่างของเราผมจะล้างตัวเราได้ประสบการณ์ไม่แบ่งแยกเลย แต่ว่าเพียงพอหรือไม่ เราควรพอใจกับไม่ถูก discriminated กับ เราควรยอมรับที่ หรือควรธนาคารเพิ่มเติม เหมือนเมื่อคนทิ้งคำว่า "ทนกับ" — ฉันไม่ต้องการมีอภัยโทษ อยากจะกอด และยอมรับเหมือนคนอื่น ประตูระหว่าง LGBT ผู้ปกครองและโรงเรียนได้เริ่มเปิด แต่ฉันสงสัยว่า ถ้าขณะนี้เป็นเวลาที่จะผลักดันมันเปิดทางในวันแรกของโรงเรียน มีส่วนประกอบพิเศษเพื่อต้อนรับนักเรียนใหม่ทั้งหมดและพ่อแม่ เรามองรอบ ๆ และสังเกตเห็นว่า เด็กทั้งสองไม่มองเหมือนกัน ฝึกฝนความสวยงามของสี วัฒนธรรม และเชื้อชาติได้ เราได้ไปพบผู้ปกครองอื่น ๆ และพูดคุยกับครู ที่สุดของแอสเซมบลี หลักอ่าน "จูบมือ" ได้รับหนังสือเกี่ยวกับสัตว์คล้ายหมีเล็กที่ไม่ต้องไปโรงเรียน แม่ของสัตว์คล้ายหมีเล็กสิ้นสุดขึ้นทำให้เขาไปเตือนเขาเกี่ยวกับสนุกทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ในโรงเรียน และจูบมือ หน้าที่ที่เธอ จะอยู่กับเขาในวิญญาณเช่นในเด็กส่วนใหญ่หนังสือ คำว่า "แม่" ใช้เวลานับไม่ถ้วนตลอดทั้งเรื่อง แต่การใช้ซ้ำของวลีแข่งขันต่ออายุ "มาม่ารักคุณ มาม่ารักคุณ" เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันกังวลสำหรับสูงสุด ว่าคำเหล่านั้นเป็นคำเดียวที่สามารถ allay ความกลัวของเด็ก ได้สูงสุดที่สงสัยมาม่าที่รักเขา ไม่มีอะไรในเรื่องนี้โดยเฉพาะซึ่งแสดงถึงครอบครัวของเขา และให้ความรู้สึกกว้างขึ้น อะไรที่กล่าวถึงบิดาโดยทั่วไป นักการศึกษามีความรับผิดชอบเพื่อช่วยครอบครัวหัว LGBT ความรู้สึกรวมในชุมชนโรงเรียน และยินดีต้อนรับ ดังนั้นคุณจะคิดว่า พวกเขาจะทำให้ความพยายามที่จะรวบรวมเรื่องราวมากในหลักสูตรของพวกเขามากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นวันแรกของโรงเรียนเข้าหาเรากลั้นหายใจโดยรวมของเรารอคอยที่จะดูว่าโรงเรียนจะตอบสนองต่อเรา และผมมีความสุขที่จะบอกว่าเพื่อให้ห่างไกลดังนั้นดี แม็กซ์ชอบที่จะไปโรงเรียน และเรารักส่งให้เขา ครูผู้สอนมีความอบอุ่นและเอาใจใส่ พ่อแม่เป็นหนุ่มเป็นสาวที่มีความหลากหลายและมีความก้าวหน้าดูเหมือน พวกเขากำลังกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับการเพิ่มเงินสำหรับการทัศนศึกษากว่าความจริงที่ว่าแม็กซ์มีสองพ่อ - ซึ่งหมายความว่าพวกเขาได้อย่างชัดเจนมีความสำคัญของพวกเขาในการสั่งซื้อ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามียังไม่ได้รับบางช่วงเวลาที่อึดอัดตามวิธีการที่ทำให้เราตระหนักถึงความแตกต่างของเรา. ให้ฉันเป็นที่ชัดเจน - เราเคยมีประสบการณ์การเลือกปฏิบัติใด ๆ ไม่ แต่ก็คือว่าเพียงพอหรือไม่ เราควรจะพอใจกับการที่ไม่ได้ถูกเลือกปฏิบัติ? เราควรจะยอมรับว่าหรือเราควรปรารถนาเพิ่มเติมหรือไม่ มันเหมือนเมื่อมีคนโยนออกคำว่า "ใจกว้าง" - ฉันไม่ต้องการที่จะได้รับการยอมรับ ฉันต้องการที่จะได้รับการกอดและเป็นที่ยอมรับเหมือนคนอื่น ๆ ประตูระหว่างผู้ปกครองและโรงเรียน LGBT ประชาชนได้เริ่มต้นเปิด แต่ฉันสงสัยว่าถ้าตอนนี้ถึงเวลาที่จะผลักดันมันเปิดตลอดทาง. ในวันแรกของโรงเรียนที่มีการชุมนุมเป็นพิเศษเพื่อต้อนรับทุกนักเรียนใหม่และผู้ปกครองของพวกเขา เรามองไปรอบ ๆ และพบว่าไม่มีเด็กสองคนมองเหมือนกัน มันเป็นเบ้าหลอมที่สวยงามของสีวัฒนธรรมและเชื้อชาติ เราได้พบกับผู้ปกครองอื่น ๆ และพูดคุยกับครู ในตอนท้ายของการชุมนุมหลักอ่านหนังสือชื่อ "จูบมือ" เกี่ยวกับแรคคูนที่ไม่อยากไปโรงเรียน แม่ของแรคคูนจบลงด้วยการโน้มน้าวใจให้เขาไปด้วยการเตือนเขาเกี่ยวกับทุกสิ่งที่สนุกที่จะเกิดขึ้นที่โรงเรียนและด้วยการจูบมือของเขาหมายความว่าเธอจะอยู่กับเขาในจิตวิญญาณ. เช่นเดียวกับในหนังสือเด็กส่วนใหญ่ของคำว่า "แม่ "ถูกใช้นับครั้งไม่ถ้วนตลอดทั้งเรื่อง แต่การใช้ซ้ำของวลีมั่นใจ "แม่รักคุณแม่รักคุณ" เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมกังวลสำหรับแม็กซ์ ถ้าเป็นคำพูดเหล่านั้นเป็นคำเดียวที่สามารถบรรเทาความกลัวของเด็ก แม็กซ์ถูกสงสัยว่าเป็นแม่ที่รักเขาหรือไม่? ไม่มีอะไรในเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นตัวแทนครอบครัวของเขา และเพื่อให้ความหมายกว้างไม่มีอะไรที่กล่าวถึงบรรพบุรุษในทั่วไป การศึกษามีความรับผิดชอบที่จะช่วยครอบครัว LGBT หัวรู้สึกยินดีและรวมอยู่ในชุมชนโรงเรียน ดังนั้นคุณจะคิดว่าพวกเขาต้องการให้มากขึ้นของความพยายามที่จะรวมเรื่องราวรวมมากขึ้นเข้าไปในหลักสูตรของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแรกของโรงเรียนเมื่อเขาเข้าหาเรากลั้นหายใจโดยรวมของเรา รอดูว่าโรงเรียนจะตอบสนองต่อเรา และฉันมีความสุขที่จะกล่าวว่าดังนั้นไกลดังนั้นดี แม็กซ์ชอบไปโรงเรียน เราชอบส่งเขามา ครูจะอบอุ่นและใส่ใจ พ่อแม่เด็ก หลากหลาย ก้าวหน้า และดูเหมือนว่าพวกเขากำลังกังวลเกี่ยวกับการเพิ่มเงินสำหรับ fieldtrips กว่าความเป็นจริงที่แม็กซ์ได้สองพ่อ - ซึ่งหมายความว่าพวกเขาอย่างชัดเจนมีลำดับความสำคัญของพวกเขาในการสั่งซื้อ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันไม่ได้บางช่วงเวลาไม่สะดวกตามวิธีที่ให้เราอย่างดีที่สุดตระหนักถึงความแตกต่างของเรา

แจ้งให้ชัดเจน เราเคยมีประสบการณ์ที่ไม่มีการแบ่งแยกใดๆ แต่พอมั้ย ?เราควรจะพอใจกับไม่ถูกเลือกปฏิบัติ ? เราควรจะยอมรับว่า หรือเราควรจะปรารถนามากขึ้น มันเหมือนเมื่อคนทิ้งคำว่า " ใจกว้าง " - ผมไม่อยากจะทน ฉันต้องการที่จะกอดและยอมรับ เหมือนคนอื่น ประตูระหว่างผู้ปกครองและโรงเรียนได้เริ่มเปิด LGBT สาธารณะ แต่ผมสงสัยว่า ตอนนี้ถึงเวลาที่จะผลักดันมันเปิดตลอดทาง

ในวันแรกของโรงเรียน มีการประชุมพิเศษเพื่อต้อนรับนิสิตใหม่และผู้ปกครอง เรามองไปรอบ ๆและสังเกตเห็นว่าเด็กสองคนนี้ดูไม่เหมือนเดิม มันเป็นหม้อหลอมละลายของสีที่สวยงาม วัฒนธรรมและเชื้อชาติ เราต้องตอบสนองผู้ปกครองอื่น ๆและพูดคุยกับครูในตอนท้ายของการชุมนุมหลัก อ่าน หนังสือ เรื่อง " จูบมือ " เกี่ยวกับแรคคูนที่ไม่อยากไปโรงเรียน แม่ของแรคคูน จบลง เขาเชื่อไปเตือนเขาเกี่ยวกับเรื่องสนุก สิ่งที่จะเกิดขึ้นที่โรงเรียนและจูบมือของเขา จะว่าเธอจะอยู่กับเขาจิตใจ

เหมือนในหนังสือของเด็กส่วนใหญ่คำว่า " แม่ " ถูกใช้หลายครั้งตลอดทั้งเรื่อง แต่การใช้ซ้ำของวลี " มั่นใจแม่รักลูก แม่รักลูก " เป็นส่วนที่ทำให้ข้ากังวลสำหรับแม็กซ์ ถ้าคำพูดนั้นเป็นคำพูดที่สามารถบรรเทาความกลัวของเด็ก คือแม็กซ์สงสัยที่เป็นแม่ว่ารักเขา มีอะไรในเรื่องนี้โดยเฉพาะ ที่เป็นตัวแทนของครอบครัวของเขาและความรู้สึกที่กว้างขึ้น , ไม่มีอะไรที่กล่าวถึงบรรพบุรุษในทั่วไป อาจารย์มีความรับผิดชอบที่จะช่วยครอบครัว LGBT หัวรู้สึกยินดีและอยู่ในชุมชน โรงเรียน ดังนั้นคุณคิดว่าพวกเขาต้องการให้มากขึ้นของความพยายามที่จะรวมรวมเรื่องราวมากขึ้นในหลักสูตรของพวกเขา