Gupta and Dal Poz [1], in a cross-c

Gupta and Dal Poz [1], in a cross-country comparison including six countries, highlight the ‘ dual employment ’ (i.e. when the employee holds more than one position in different locations) as a factor which may represent a signal of unsatisfactory salaries. Dräger et al. [8] present a cross-country comparison of health workers ’ wages (i.e. physicians and professional nurses) for 42 countries, where data are available from the OWW database (i.e. International Labour Organization October Inquiry and Occupational Wages around the World), showing huge differences in average yearly wages earned by physicians and nurses between developed countries (USA being the highest) and the same professionals in poor countries. As the wage differentials have been proven to be so large between destination and source countries, Vujicic et al. [9] suggest that non-financial incentives may be more effective in order to retain health workers in their countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กุปตาและดอล Poz [1], ในการเปรียบเทียบครอสคันทรีรวมถึง 6 ประเทศ เน้น 'งานคู่' (เช่นเมื่อพนักงานมีมากกว่าหนึ่งตำแหน่งในตำแหน่งที่ตั้งต่าง ๆ) เป็นปัจจัยที่อาจแสดงถึงสัญญาณของเงินเดือนเฉย ๆ Dräger et al. [8] การเปรียบเทียบสุขภาพแรงงานค่าจ้าง (เช่นแพทย์และพยาบาลมืออาชีพ) 42 ประเทศ ข้อมูลพร้อมใช้งานจากฐานข้อมูล OWW (เช่นการสอบถามตุลาคมองค์กรแรงงานระหว่างประเทศและค่าจ้างอาชีวทั่วโลก), ครอสคันทรีที่นำเสนอแสดงความแตกต่างใหญ่ในค่าจ้างประจำปีเฉลี่ยที่ได้รับ โดยแพทย์และพยาบาลระหว่างประเทศพัฒนาแล้ว (สหรัฐอเมริกากำลังสูงสุด) และผู้เชี่ยวชาญที่เดียวในประเทศที่ยากจน เป็น differentials ค่าจ้างได้รับการพิสูจน์ต้องให้ขนาดใหญ่ระหว่างประเทศต้นทางและปลายทาง al. et Vujicic [9] แนะนำว่า แรงจูงใจไม่ใช่ทางการเงินอาจเพิ่มประสิทธิภาพการรักษาสุขภาพผู้ปฏิบัติงานในประเทศของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gupta และ Dal Poz [1] ในการเปรียบเทียบข้ามประเทศรวมทั้งหกประเทศเน้น 'การจ้างงานคู่' (เช่นเมื่อพนักงานถือหุ้นเกินกว่าตำแหน่งหนึ่งในสถานที่ที่แตกต่างกัน) เป็นปัจจัยที่อาจจะเป็นสัญญาณของเงินเดือนเป็นที่น่าพอใจ Dräger et al, [8] นำเสนอการเปรียบเทียบข้ามประเทศของค่าจ้างคนทำงานด้านสุขภาพ (เช่นแพทย์และพยาบาลวิชาชีพ) สำหรับ 42 ประเทศที่ข้อมูลที่มีอยู่จากฐานข้อมูล OWW (เช่นองค์การแรงงานระหว่างประเทศตุลาคมสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมและอาชีวค่าจ้างทั่วโลก) แสดงขนาดใหญ่ ค่าแรงที่แตกต่างกันโดยเฉลี่ยต่อปีที่ได้รับโดยแพทย์และพยาบาลระหว่างประเทศที่พัฒนาแล้ว (USA เป็นสูงสุด) และมืออาชีพเหมือนกันในประเทศที่ยากจน ในฐานะที่เป็นความแตกต่างของค่าจ้างที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีขนาดใหญ่ระหว่างประเทศปลายทางและแหล่งที่มา Vujicic et al, [9] แสดงให้เห็นว่าแรงจูงใจที่ไม่ใช่สถาบันการเงินอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อที่จะรักษาคนทำงานด้านสุขภาพในประเทศของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Gupta และดัล poz [ 1 ] ในข้ามประเทศเปรียบเทียบรวมทั้ง 6 ประเทศ เน้นการจ้างงานคู่ ' ' ( เช่นเมื่อพนักงานมีมากกว่าหนึ่งตำแหน่งในสถานที่ที่แตกต่างกัน ) เป็นปัจจัย ซึ่งจะเป็นสัญญาณของห่วยแตก เงินเดือน ดร และ เยอรมัน และคณะ [ 8 ] ปัจจุบันการแข่งวิ่งของค่าจ้างแรงงาน สุขภาพ ได้แก่ แพทย์และพยาบาลวิชาชีพ ) 42 ประเทศที่ข้อมูลที่มีอยู่จากตัวฐานข้อมูล ( เช่น องค์การแรงงานระหว่างประเทศ ตุลาคม สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม และค่าจ้างอาชีพทั่วโลก ) แสดงความแตกต่างขนาดใหญ่ในเฉลี่ยปีละได้รับค่าจ้าง โดยแพทย์และพยาบาลระหว่างประเทศพัฒนาแล้ว ( อเมริกาถูกสุด ) และแบบมืออาชีพในประเทศยากจนเป็นค่าจ้างต่อการพิสูจน์ว่าเป็นขนาดใหญ่มากระหว่างประเทศปลายทางและต้นทาง วูจิซิค et al . [ 9 ] แนะนำให้สิ่งจูงใจทางการเงินอาจจะมีประสิทธิภาพในการรักษาสุขภาพแรงงานในประเทศของตน