Proponents of the Dogs of the Dow s

Proponents of the Dogs of the Dow strategy argue that blue-chip companies do not alter their dividend to reflect trading conditions and, therefore, the dividend is a measure of the average worth of the company; the stock price, in contrast, fluctuates through the business cycle. This should mean that companies with a high yield, with a high dividend relative to stock price, are near the bottom of their business cycle and are likely to see their stock price increase faster than low-yield companies.

Under this model, an investor annually reinvesting in high-yield companies should out-perform the overall market. The logic behind this is that a high-dividend yield suggests both that the stock is oversold and that management believes in its company's prospects and is willing to back that up by paying out a relatively high dividend. Investors are thereby hoping to benefit from both above-average stock-price gains as well as a relatively high quarterly dividend. Of course, several assumptions are made in this argument.

The first assumption is that the dividend price reflects the company size rather than the company business model. The second is that companies have a natural, repeating cycle in which good performances are predicted by bad ones. Due to the nature of the concept, the Dogs may come from a small number of sectors. For example, the ten stocks that belonged to the 2015 Dogs of the Dow list came from only six sectors, including industrials, energy, and healthcare,[2] in contrast to the S&P 500 Index which covers eleven sectors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เสนอของสุนัขของกลยุทธ์ Dow เถียงว่า บริษัทที่ไม่เปลี่ยนแปลงจ่ายเงินปันผลของพวกเขาเพื่อแสดงเงื่อนไขการซื้อขาย และ ดังนั้น เงินปันผลคือ การวัดค่าเฉลี่ยมูลค่าของบริษัท ราคาหุ้น คมชัด ผันผวนผ่านวงจรธุรกิจ นี้ควรหมายความ ว่า บริษัทที่ มีผลผลิตสูง มีเงินปันผลสูงเมื่อเทียบกับราคาหุ้น ที่ด้านล่างของวงจรธุรกิจของพวกเขา และอาจจะเห็นราคาของหุ้นที่เพิ่มขึ้นเร็วกว่าบริษัทผลตอบแทนต่ำภายใต้รูปแบบนี้ นักลงทุนทุกปี reinvesting ในบริษัทที่ปันผลสูงควรออกดำเนินการตลาดโดยรวม ตรรกะอยู่เบื้องหลังนี้คือ ให้ผลผลิตสูง-เงินแนะนำทั้งที่ เป็น oversold หุ้น และการจัดการเชื่อมั่นในอนาคตของบริษัท และยินดีสำรองที่ โดยจ่ายเงินปันผลค่อนข้างสูง นักลงทุนจึงมีหวังที่จะได้รับประโยชน์จากทั้งสองข้างเฉลี่ยราคาหุ้นกำไรเป็นเงินปันผลรายไตรมาสค่อนข้างสูง แน่นอน หลายสมมติฐานจะทำในอาร์กิวเมนต์นี้สมมติฐานแรกคือ ว่า ราคาปันผลสะท้อนถึงขนาดของบริษัทไม่ใช่แบบธุรกิจของบริษัท ที่สองคือ บริษัทมีวงจรธรรมชาติ ซ้ำซึ่งคาดการณ์ดีแสดง โดยคนเลว เนื่องจากลักษณะของแนวคิด สุนัขอาจมาจากจำนวนเล็ก ๆ ของภาค เช่น หุ้นสิบที่เคยเป็นสุนัข 2015 ของรายชื่อดาว มาจากเพียงหกภาค อุตสาหกรรม พลังงาน และ สุขภาพ, [2] ตรงกันข้ามกับ S & P 500 ดัชนีซึ่งครอบคลุมภาคสิบเอ็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เสนอของสุนัขของกลยุทธ์การดาวโจนส์ยืนยันว่า บริษัท บลูชิพไม่เปลี่ยนแปลงการจ่ายเงินปันผลของพวกเขาเพื่อให้สอดคล้องกับเงื่อนไขการค้าและมีการจ่ายเงินปันผลเป็นตัวชี้วัดมูลค่าเฉลี่ยของ บริษัท ฯ ราคาหุ้นในทางตรงกันข้ามความผันผวนผ่านวงจรธุรกิจ นี้ควรหมายความว่า บริษัท ที่มีผลตอบแทนสูงมีเงินปันผลสูงเมื่อเทียบราคาหุ้นจะอยู่ด้านล่างของวงจรธุรกิจของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะเห็นการเพิ่มขึ้นของราคาหุ้นของพวกเขาได้เร็วกว่า บริษัท ที่ให้ผลตอบแทนต่ำ. ภายใต้รูปแบบนี้นักลงทุนเป็นประจำทุกปี reinvesting ใน บริษัท ที่ให้ผลตอบแทนสูงควรจะออกดำเนินการตลาดโดยรวม ตรรกะอยู่เบื้องหลังนี้คืออัตราผลตอบแทนจากเงินปันผลสูงแสดงให้เห็นว่าทั้งหุ้น oversold และการจัดการที่เชื่อมั่นในกลุ่มเป้าหมายของ บริษัท ฯ และยินดีที่จะกลับขึ้นมาโดยการจ่ายเงินออกมาจ่ายเงินปันผลค่อนข้างสูง นักลงทุนจึงหวังที่จะได้รับประโยชน์จากทั้งกำไรหุ้นราคาสูงกว่าค่าเฉลี่ยเช่นเดียวกับเงินปันผลรายไตรมาสที่ค่อนข้างสูง แน่นอนหลายสมมติฐานจะทำในเรื่องนี้. สมมติฐานแรกคือราคาที่สะท้อนให้เห็นถึงการจ่ายเงินปันผลของ บริษัท ขนาดมากกว่ารูปแบบธุรกิจของ บริษัท ประการที่สองคือการที่ บริษัท มีธรรมชาติรอบทำซ้ำซึ่งในการแสดงที่ดีจะตามคำทำนายของคนไม่ดี เนื่องจากลักษณะของแนวคิดสุนัขอาจมาจากจำนวนเล็ก ๆ ของภาค ยกตัวอย่างเช่นหุ้นที่สิบที่เป็น 2015 สุนัขของรายการดาวโจนส์มาจากเพียงหกภาครวมทั้งอุตสาหกรรมพลังงานและการดูแลสุขภาพ [2] ในทางตรงกันข้ามกับดัชนี S & P 500 ซึ่งครอบคลุมภาคสิบเอ็ด