I had made some progress in paintin

I had made some progress in painting when I went to the Louvre to study,12 and I never did anything afterwards. I never shall forget conning over the Catalogue which a friend lent me just before I set out. The pictures, the names of the painters, seemed to relish in the mouth. There was one of Titian's Mistress at her toilette. Even the colours with which the painter had adorned her hair were not more golden, more amiable to sight, than those which played round and tantalised my fancy ere I saw the picture. There were two portraits by the same hand -- "A young Nobleman with a glove" -- Another, "a companion to it." I read the description over and over with fond expectancy, and filled up the imaginary outline with whatever I could conceive of grace, and dignity, and an antique gusto -- all but equal to the original. There was the Transfiguration too. With what awe I saw it in my mind's eye, and was overshadowed with the spirit of the artist! Not to have been disappointed with these works afterwards, was the highest compliment I can pay to their transcendent merits. Indeed, it was from seeing other works of the same great masters that I had formed a vague, but no disparaging idea of these. The first day I got there, I was kept for some time in the French Exhibition Room, and thought I should not be able to get a sight of the old masters. I just caught a peep at them through the door (vile hindrance!) like looking out of purgatory into paradise -- from Poussin's noble, mellow-looking landscapes to where Rubens hung out his gaudy banner, and down the glimmering vista to the rich jewels of Titian and the Italian school. At last, by much importunity, I was admitted, and lost not an instant in making use of my new privilege. It was un beau jour to me. I marched delighted through a quarter of a mile of the proudest efforts of the mind of man, a whole creation of genius, a universe of art! I ran the gauntlet of all the schools from the bottom to the top; and in the end got admitted into the inner room, where they had been repairing some of their greatest works. Here the Transfiguration, the St. Peter Martyr, and the St. Jerome of Domenichino stood on the floor, as if they had bent their knees, like camels stooping, to unlade their riches to the spectator. On one side, on an easel, stood Hippolito de Medici (a portrait by Titian), with a boar-spear in his hand, looking through those he saw, till you turned away from the keen glance; and thrown together in heaps were landscapes of the same hand, green pastoral hills and vales, and shepherds piping to their mild mistresses underneath the flowering shade. Reader, "if thou hast not seen the Louvre thou art damned!" -- for thou hast not seen the choicest remains of the works of art; or thou hast not seen all these together with their mutually reflected glories. I say nothing of the statues; for I know but little of sculpture, and never liked any till I saw the Elgin Marbles. . . . Here, for four months together, I strolled and studied, and daily heard the warning sound -- "Quatres heures passees, il faut fermer, Citoyens" -- (Ah! why did they ever change their style?) muttered in coarse provincial French; and brought away with me some loose draughts and fragments, which I have been forced to part with, like drops of life-blood, for "hard money." How often, thou tenantless mansion of godlike magnificence -- how often has my heart since gone a pilgrimage to thee!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมมีความคืบหน้าบางในจิตรกรรมเมื่อผมไปลูฟศึกษา 12 และไม่เคยได้อะไรหลังจากนั้น ฉันไม่เคยจะลืม conning ผ่านแคตตาล็อกที่เพื่อนยืมเงินฉันก่อนฉันกำหนด รูปภาพ ชื่อของชื่อจิตรกร ประจักษ์ให้คุณ อิ่มอร่อยในปาก มีอันเล็กของทิเชียนที่เธอ toilette แม้สีที่จิตรกรที่ได้นี่ผมไม่ทองมาก มากจุ๋มไปเที่ยว กว่าที่เล่นรอบ และ tantalised ของฉันนึกคิด ere เห็นภาพ มีสองภาพมือเดียวกัน - "เป็นหนุ่มขุนนางกับถุงมือ" - อื่น "สหายไป" ผมอ่านคำอธิบายน่ารักเดา และเต็มเค้าจินตภาพกับสิ่งที่ฉันได้ตั้งครรภ์ เกรซ ศักดิ์ศรี และการโบราณกัส โต้ - จะเท่ากับต้นฉบับ มี Transfiguration ที่เกินไป ด้วยความว่าฉันเห็นในตาของฉันจิตใจ และถูก overshadowed ด้วยจิตวิญญาณของศิลปิน ไม่ให้ได้รับผิดหวังกับผลงานภายหลัง ถูกสั่งสูงสุดที่สามารถจ่ายให้นักบุญดาร แน่นอน ได้เห็นผลงานอื่น ๆ ของเดียวกันกับที่ฉันได้เกิดความคลุมเครือ แต่ความคิด disparaging นี้ วันแรกที่ผมมี ฉันเก็บเวลาในห้องนิทรรศการภาษาฝรั่งเศส และคิดว่า ฉันไม่ต้องการรับของแบบเก่า ผมเพียงจับ peep ที่ผ่านประตู (ผสมกำแพง) เช่นมองจากนรกเป็นสวรรค์ - จากของของเจี๊ยบโนเบิล เวียนนาดูภูมิประเทศที่รูเบนส์หยุดเขาแบนเนอร์ gaudy และ ลง glimmering vista กับพลอยรวยของทิเชียนและโรงเรียนภาษาอิตาลี ในที่สุด โดยมาก importunity ฉันยอมรับ และสูญหายไม่ทันทีในการทำการใช้สิทธิ์ของฉันใหม่ Un jour โบกับฉันได้ ฉันเดินยินดีผ่านสี่ไมล์ของความภูมิใจที่สุดของจิตใจมนุษย์ สร้างทั้งหมดของอัจฉริยะ จักรวาลของศิลปะ ฉันวิ่ง gauntlet ของโรงเรียนทั้งหมดจากด้านล่างสู่ด้านบน และในสุดได้รับเข้าเป็นการภายในห้องพัก ที่พวกเขามีการซ่อมแซมของการปฏิบัติงานมากที่สุด ที่นี่ที่ Transfiguration มรณ สักขีเซนต์ปีเตอร์ และนักบุญเจอโรม Domenichino ยืนบนพื้น ประหนึ่งว่าพวกเขามีงอเข่าของพวกเขา เช่นอูฐ stooping การ unlade ริชเชสของการแข่งขันที่ ด้านหนึ่ง ในการนำเสนอ ยืน Hippolito เดอเมดิชิ (ภาพเขียน โดยทิเชียน), กับหมูหอกในมือ มองผ่านที่เขาเห็น จนกว่าคุณเปิดจากรวดเร็วกระตือรือร้น และโยนกันในเซฟได้ภูมิประเทศของมือเดียว หมา pastoral ปริญญาบัตร และ vales และเชพเฟิร์ดส์ท่อการของ mistresses อ่อนใต้ดอกที่แรเงา อ่าน "ถ้าพระองค์เพราะไม่เห็นลูฟพระองค์ชน damned " - สำหรับพระองค์เพราะไม่เห็นยังคง choicest ศิลปะของงาน หรือพระองค์เพราะไม่เห็นทั้งหมดนี้ร่วมกับสิริการสะท้อนซึ่งกันและกัน บอกว่า อะไรของรูปปั้น สำหรับผมทราบแต่ของประติมากรรม และไม่เคยชอบใด ๆ จนเห็นหินอ่อนเอลกิน... ที่นี่ สำหรับสี่เดือนที่กัน ฉัน strolled และศึกษา และทุกวันได้ยินเสียงเตือน — "Quatres heures passees, il faut fermer, Citoyens" - (Ah ! ทำไมไม่ได้จะเปลี่ยนสไตล์ของพวกเขา?) muttered ในฝรั่งเศสจังหวัดหยาบ และนำไปกับลมที่หลวมและชิ้นส่วนบางอย่าง ซึ่งฉันได้รับบังคับให้หนึ่ง เช่นหยดของ life-blood สำหรับ "จ่ายหนัก" บ่อย พระองค์แมนชั่น tenantless ของความสง่างาม godlike - ถี่มีหัวใจตั้งแต่ไปแสวงบุญท่านกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมีความคืบหน้าในการวาดภาพบางอย่างเมื่อผมไปที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ในการศึกษา 12 และฉันไม่เคยทำอะไรหลังจากนั้น ฉันจะไม่มีวันลืมหอที่ผ่านแคตตาล็อกที่เพื่อนยืมฉันก่อนที่ฉันออก ภาพชื่อของจิตรกรที่ดูเหมือนจะเพลิดเพลินในปาก มีเป็นหนึ่งในนายทิเชียนที่ Toilette เธอ แม้สีที่จิตรกรได้ประดับผมของเธอไม่ได้ทองมากขึ้นน่ารักมากขึ้นในสายตากว่าที่เล่นรอบและ tantalised ก่อนแฟนซีของฉันฉันเห็นภาพ มีสองภาพวาดด้วยมือเดียวได้ - "ขุนนางหนุ่มที่มีถุงมือ" - ". สหายกับมันว่า" อีก ผมอ่านคำอธิบายซ้ำแล้วซ้ำกับความคาดหวังในรักและเต็มไปร่างจินตนาการกับสิ่งที่ฉันสามารถตั้งครรภ์ของเกรซและศักดิ์ศรีและความเอร็ดอร่อยโบราณ - ทั้งหมด แต่พอไปที่เดิม มีการเปลี่ยนแปลงที่ถูกเกินไป กับสิ่งที่กลัวฉันเห็นมันในสายตาใจของฉันและถูกบดบังด้วยจิตวิญญาณของศิลปิน! ไม่ว่าจะได้รับผิดหวังกับผลงานเหล่านั้นเป็นคำชมเชยที่สูงที่สุดที่ฉันสามารถจ่ายเงินเพื่อประโยชน์ของพวกเขาพ้น อันที่จริงมันเป็นจากการได้เห็นผลงานอื่น ๆ ของโทที่ดีเหมือนกันที่ฉันได้กลายเป็นคลุมเครือ แต่ไม่มีความคิดที่ดูถูกเหล่านี้ วันแรกที่ผมไปถึงที่นั่นผมก็เก็บไว้เป็นเวลาในห้องนิทรรศการฝรั่งเศสและคิดว่าฉันไม่ควรจะสามารถที่จะได้รับสายตาของเจ้านายเก่า ฉันเพียงแค่จับเหลือบมองไปที่พวกเขาผ่านประตูเหมือนมองจากนรกเป็นสวรรค์ (อุปสรรคเลวทราม!) - จาก Poussin ของขุนนางภูมิทัศน์กลมกล่อมมองไปที่รูเบนส์แขวนออกแบนเนอร์ฉูดฉาดของเขาและลงทิวทัศน์วามกับอัญมณีที่อุดมไปด้วย ของทิเชียนและโรงเรียนอิตาลี ที่ล่าสุดโดย importunity มากผมเข้ารับการรักษาและการสูญเสียไม่ได้ทันทีในการใช้สิทธิใหม่ของฉัน มันเป็นสวัสดีแฟนยกเลิกกับผม ผมมีความยินดีที่เดินผ่านหนึ่งในสี่ของไมล์ของความพยายามที่น่าภาคภูมิใจของจิตใจของมนุษย์สร้างอัจฉริยะทั้งจักรวาลศิลปะ! ฉันวิ่งฝ่าอันตรายของทุกโรงเรียนจากล่างขึ้นด้านบนนั้น และในท้ายที่สุดได้เข้ารับการรักษาในห้องชั้นในที่พวกเขาได้รับการซ่อมแซมบางส่วนของผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่เซนต์ปีเตอร์พลีชีพและนักบุญเจอโรมของชิโนยืนอยู่บนพื้นราวกับว่าพวกเขางอเข่าของพวกเขาเช่นอูฐก้มเพื่อความร่ำรวยท่าเมืองของพวกเขาเพื่อชม ในอีกด้านหนึ่งบนขาตั้งยืน Hippolito เดอเมดิชิ (แนวตั้งโดยทิเชียนก) กับหมูป่าหอกในมือของเขามองผ่านคนที่เขาเห็นจนกว่าคุณจะหันไปจากอย่างรวดเร็วกระตือรือร้น; และถูกโยนเข้าด้วยกันในกองมีภูมิทัศน์มือเดียวกันเนินพระสีเขียวและหุบผาและเลี้ยงแกะท่อเพื่อครูอ่อนของพวกเขาอยู่ภายใต้ร่มเงาดอก อ่าน "ถ้าเจ้าไม่เห็นพิพิธภัณฑ์ลูฟร์เจ้าพิลึก!" - สำหรับเจ้าไม่ได้เห็นซากคัดเลือกผลงานศิลปะนั้น หรือเจ้าไม่เห็นเหล่านี้ร่วมกันกับความงามของพวกเขาสะท้อนให้เห็นร่วมกัน ผมพูดอะไรของรูปปั้น; เรารู้ แต่เพียงเล็กน้อยของประติมากรรมและไม่ชอบใด ๆ จนผมเห็น Elgin Marbles . . . ที่นี่สี่เดือนด้วยกันผมเดินและการศึกษาและได้ยินทุกวันเสียงเตือน - "Quatres heures passees อิลลินอยส์ faut fermer, Citoyens" - ​​(!? อาทำไมพวกเขาไม่เคยเปลี่ยนสไตล์ของพวกเขา) พึมพำในฝรั่งเศสจังหวัดหยาบ ; และนำออกไปกับฉันบางร่างหลวมและชิ้นส่วนซึ่งผมได้ถูกบังคับให้เป็นส่วนหนึ่งกับเหมือนหยดชีวิตเลือดสำหรับ "เงินยาก." บ่อยแค่ไหนเจ้า tenantless คฤหาสน์ของความงดงามจากสวรรค์ - ความถี่ที่ได้หัวใจของฉันหายไปตั้งแต่แสวงบุญกับเจ้า!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมได้ทำอะไรบางอย่างในรูปตอนที่ไปลูฟร์ศึกษา 12 และผมไม่เคยทำอะไรหลังจากนั้น ผมไม่มีวันจะลืมการหลอกลวงผ่านแคตตาล็อกที่เพื่อนยืมฉันก่อนฉันออกไป ภาพ , ชื่อของศิลปิน ที่ดูเหมือนจะสนุกสนานในปาก มีหนึ่งของทิเชียนเป็นเมียน้อยในการแต่งกายของเธอแม้แต่สีซึ่งจิตรกรได้ประดับผมของเธอเป็นสีทองมากขึ้นเป็นมิตรกับสายตา มากกว่าผู้ที่เล่นรอบและจับจิตจับใจจินตนาการก่อน ผมเห็นภาพ มีสองภาพวาดโดยมือเดียว . . . " ขุนนางหนุ่มกับถุงมือ " อื่น " เป็นเพื่อนกับมัน . " ฉันอ่านรายละเอียดกับรักมากกว่าความคาดหวังเติมจินตนาการร่างกับสิ่งที่ฉันสามารถประดิษฐ์ของเกรซ และมีเกียรติ และของเก่ากั . . . แต่เท่ากับต้นฉบับ มีการเปลี่ยนแปลงด้วย กับความกลัว สิ่งที่ผมเห็นมันในจิตใจของฉัน ตา และถูกบดบังด้วยจิตวิญญาณของศิลปิน ไม่ต้องไปหวังกับผลงานหลังจากนั้น เป็นคำชมสูงสุดที่ฉันสามารถจ่ายเพื่อประโยชน์ทั่ว ๆ ไปของพวกเขาแน่นอน มันเห็นผลงานอื่น ๆของ เดียวกันมาก มาสเตอร์ ผมมีรูปแบบที่คลุมเครือ แต่อย่าดูถูกความคิดเหล่านี้ วันแรกที่ผมมาถึง ผมก็เก็บไว้บ้าง ในห้องนิทรรศการฝรั่งเศส และคิดว่าผมไม่ควรได้รับในสายตาของเจ้านายเก่า ฉันแค่ได้แอบมองเขาผ่านประตู ( เลวทรามอุปสรรค !) เหมือนมองจากนรกสู่สวรรค์ - ปูแซ็งก็สูงส่ง สุขุมมองทัศนียภาพที่รูเบนส์แขวนออกแบนเนอร์ฉูดฉาดของเขาและลง Vista วามรวยอัญมณีของทิเชียนและโรงเรียนที่อิตาลี ที่ล่าสุดโดยเซ้าซี้มาก ผมเข้ารับการรักษาและหายไม่ได้ทันทีในการใช้สิทธิใหม่ของฉัน มันคืออุนดีนักนะฉันเดินออกมาโดยผ่านไตรมาสของไมล์ของความพยายามที่ภูมิใจที่สุดในจิตใจของมนุษย์ การสร้างทั้งหมดของอัจฉริยะแห่งศิลปะ ฉันวิ่งฝ่าอันตรายของโรงเรียนทั้งหมดจากด้านล่างไปด้านบน และในตอนท้ายได้ เข้า ไป ในห้องด้านในที่พวกเขาได้รับการซ่อมแซมบางส่วนของผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา ที่นี่การเปลี่ยนแปลงที่พลีชีพเซนต์ ปีเตอร์ และเซนต์เจอโรมของโยเซมิตี แซม ยืนบนพื้น ถ้าพวกเขามีการงอเข่าของเขา เช่น อูฐ ก้มลงเพื่อเอาลงความมั่งคั่งของตนเพื่อชม ในด้านหนึ่ง บนขาตั้ง ยืนอยู่ hippolito เดอเมดิชิ ( ภาพเขียนโดยทิเชียน ) กับหมูป่าหอกในมือ มองคนที่เขาเห็น จนเธอหันกลับจากมองกระตือรือร้น และโยนเข้าด้วยกันในกองอยู่ยนมือเดียวกันเนินพระ สีเขียว และ vales และคนเลี้ยงแกะท่อของพวกเขาอ่อนอื่นๆ ใต้ดอกสี อ่าน " ถ้าเจ้ามิได้เห็นลูฟเจ้าบ้า ! " . . . สำหรับเจ้ามิได้เห็นซาก choicest ของงานศิลปะ หรือ เจ้ามิได้เห็นทั้งหมดเหล่านี้ร่วมกันกับพวกเขาร่วมกันปรากฏรุ่งโรจน์ . ฉันบอกว่าไม่มีอะไรของรูปปั้น ผมรู้แต่เพียงเล็กน้อยของประติมากรรมและไม่เคยชอบใด ๆจนกว่าฉันจะเห็น Elgin Marbles . . . . . . . . ที่นี่สี่เดือนด้วยกัน ฉันกลับมาเรียน และทุกวัน ได้ยินเสียงเตือน . . . " quatres ชั่วโมง passees ในสังคมชาวนา citoyens , , " -- ( อ๊ะ ! ทำไมพวกเขาจะเปลี่ยนสไตล์ของพวกเขา ? ) พึมพำในหยาบการฝรั่งเศส และนำห่างกับผมเรื่องหมากรุกและชิ้นส่วน ซึ่งฉันได้ถูกบังคับให้ส่วนหนึ่งด้วยเหมือนหยดเลือด ชีวิต เพื่อ " เงิน " บ่อย ท่าน tenantless คฤหาสน์ของพระเจ้า . . . ยังไงก็มักจะมีความงดงามหัวใจของฉันหายไปตั้งแต่ธุดงค์กับท่าน !